Το 1964, ένας άγνωστος τότε μουσικός, ο Richard Evans, έγραψε ένα τραγούδι που οι στίχοι του μιλούσαν για τις ζοφερές προοπτικές της ανθρωπότητας εξαιτίας της αλόγιστης ανάπτυξης της τεχνολογίας και της κατασπατάλησης των γήινων φυσικών πόρων. Το In the Year 2525 είναι τραγούδι του 1968 από το αμερικανικό pop-rock duo των Zager and Evans. Έφτασε το νούμερο 1 στο Billboard Hot 100 για έξι εβδομάδες που ξεκίνησε στις 12 Ιουλίου 1969.
Το τραγούδι γράφτηκε από τον Rick Evans το 1964 και κυκλοφόρησε αρχικά σε μια μικρή δισκογραφική εταιρεία την Truth Records το 1968. Οι Zager και ο Evans διαλύθηκαν το 1971. Το «In the year 2525» πραγματεύεται την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους με την βοήθεια της συνεχούς και ραγδαίας ανάπτυξης της τεχνολογίας. Πολλοί το συνδυάζουν και με την αποστολή του Apollo 11 στο φεγγάρι, γεγονός που συνέβη μια εβδομάδα μετά την εμφάνιση του τραγουδιού στα charts.
Κυριακή 31 Μαρτίου 2019
Πρόβλημα υγείας για τον Μικ Τζάγκερ – Αναβάλλουν συναυλίες οι Rolling Stones.Το θρυλικό μουσικό συγκρότημα ανακοίνωσε πως αναβάλλει την προγραμματισμένη περιοδεία τους στις ΗΠΑ και στον Καναδά, εξαιτίας προβλήματος υγείας του Μικ Τζάγκερ.
Το περιοδικό Rolling Stone ανέφερε, επικαλούμενο τον υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων του συγκροτήματος, ότι η περιοδεία αναβλήθηκε εξαιτίας την ανάγκης του Μικ Τζάγκερ για ιατρική φροντίδα.
Το περιοδικό Rolling Stone ανέφερε, επικαλούμενο τον υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων του συγκροτήματος, ότι η περιοδεία αναβλήθηκε εξαιτίας την ανάγκης του Μικ Τζάγκερ για ιατρική φροντίδα.
Σάββατο 30 Μαρτίου 2019
H κηδεία του Κιθ Φλιντ: Μια πρωτόγνωρη γιορτή των Prodigy με δάκρυα, δυνατή μουσική και χιλιάδες ανθρώπους να χορεύουν .Χιλιάδες φανς των Prodigy απέτισαν χορευτικό φόρο τιμής στην κηδεία του Κιθ Φλιντ, στην πόλη Μπρέιντρι του Έσσεξ.Χορευτική μουσική αντηχούσε για τους εκατοντάδες θαυμαστές, που πλημμύρισαν την πόλη Μπρέιντρι, στην ανατολική Αγγλία χθες, για να παραστούν στην κηδεία του Κιθ Φλιντ, του frontman των Prodigy.
Ζωγραφική προσώπου και δωρεάν τατουάζ προσφέρονταν σε εκείνους, που προσήλθαν για να αποτίσουν φόρο τιμής στον τραγουδιστή του περίφημου «Firestarter».Η ιππήλατη νεκροφόρα ήταν διακοσμημένη με πορτοκαλί λουλούδια που σχημάτισαν το όνομα «Keef» και τη λέξη «chief», ενώ το πράσινο μικρόφωνό του και μια σύνθεση από λευκά και κόκκινα τριαντάφυλλα κοσμούσαν το φέρετρό του.
Ο ηθοποιός Πολ Κέι εκφώνησε τον επικήδειο λόγο, αφηγούμενος ιστορίες για τα χρόνια του Φλιντ στους δρόμους και την αγάπη του για τις μηχανές, τα ζώα και ζίου ζίτσου, μερικά μόνο από τα πάθη του.
«Σου άρεσε να ζεις τη ζωή σου στην κόψη του ξυραφιού, έτσι για την έξαψη» είπε ο Κέι εκ μέρους του συντρόφου του στο συγκρότημα Λίαμ Χάουλετ.
«Ήσουν ένας αντι-σταρ, ένας πειρατής και ήσουν δεσμευμένος στον κοινό μας σκοπό να δονήσουμε τις ψυχές των ανθρώπων και να τραντάξουμε τα κτίρια».
Ζωγραφική προσώπου και δωρεάν τατουάζ προσφέρονταν σε εκείνους, που προσήλθαν για να αποτίσουν φόρο τιμής στον τραγουδιστή του περίφημου «Firestarter».Η ιππήλατη νεκροφόρα ήταν διακοσμημένη με πορτοκαλί λουλούδια που σχημάτισαν το όνομα «Keef» και τη λέξη «chief», ενώ το πράσινο μικρόφωνό του και μια σύνθεση από λευκά και κόκκινα τριαντάφυλλα κοσμούσαν το φέρετρό του.
Ο ηθοποιός Πολ Κέι εκφώνησε τον επικήδειο λόγο, αφηγούμενος ιστορίες για τα χρόνια του Φλιντ στους δρόμους και την αγάπη του για τις μηχανές, τα ζώα και ζίου ζίτσου, μερικά μόνο από τα πάθη του.
«Σου άρεσε να ζεις τη ζωή σου στην κόψη του ξυραφιού, έτσι για την έξαψη» είπε ο Κέι εκ μέρους του συντρόφου του στο συγκρότημα Λίαμ Χάουλετ.
Παρασκευή 29 Μαρτίου 2019
Διαγωνισμός Music and Movie History,blogspot.com. Κερδίστε Δυο διπλές προσκλήσεις για τα Κινηματοθέατρα
"Λάμπρος Κωνστανταρας" & "Ρένα Βλαχοπούλου" ΔΩΡΕΑΝ είσοδο Από την Πέμπτη 10/10/2019 έως και την Τετάρτη 16/10/2019 για όποιο έργο θέλετε.Το κτίριο οικοδομήθηκε το 1965.
Στις δύο αίθουσες του φιλοξενήθηκαν τα κινηματοθέατρα "ΒΥΖΑΝΤΙΟ" και "ΑΤΛΑΣ". Παρουσίασαν πληθώρα τανιών του ελληνικού αλλά και του ξένου κινηματογράφου καθώς και θεατρικές παραστάσεις τύπου "ΒΑΡΙΕΤΕ", με διάφορους θίασους της τότε εποχής.
Σήμερα στους ανακαινισμένους χώρους του λειτουργούν οι αίθουσες "Λάμπρος Κωνσταντάρας" και "Ρένα Βλαχοπούλου".
Τα κινηματοθέατρα βρίσκονται 350 μέτρα από το ΜΕΤΡΟ Αιγάλεω (πλατεία Εσταυρωμένου) και συγκεκριμένα δίπλα στο ΙΚΑ Αιγάλεω (Σταθμός Α' Βοηθειών). Δείτε αναλυτικές οδηγίες και το χάρτη στη σελίδα επικοινωνίας.
http://www.lamproskonstantaras.gr/index.php.Τρόποι συμμετοχής με μηνυμα γραπτό το ονοματεπωνυμό σας και το στέλνετε στο Προσωπικό μου προφίλ στο μεσεντζερ https://m.facebook.com/nikos.gatsios1
"Λάμπρος Κωνστανταρας" & "Ρένα Βλαχοπούλου" ΔΩΡΕΑΝ είσοδο Από την Πέμπτη 10/10/2019 έως και την Τετάρτη 16/10/2019 για όποιο έργο θέλετε.Το κτίριο οικοδομήθηκε το 1965.
Στις δύο αίθουσες του φιλοξενήθηκαν τα κινηματοθέατρα "ΒΥΖΑΝΤΙΟ" και "ΑΤΛΑΣ". Παρουσίασαν πληθώρα τανιών του ελληνικού αλλά και του ξένου κινηματογράφου καθώς και θεατρικές παραστάσεις τύπου "ΒΑΡΙΕΤΕ", με διάφορους θίασους της τότε εποχής.
Σήμερα στους ανακαινισμένους χώρους του λειτουργούν οι αίθουσες "Λάμπρος Κωνσταντάρας" και "Ρένα Βλαχοπούλου".
Τα κινηματοθέατρα βρίσκονται 350 μέτρα από το ΜΕΤΡΟ Αιγάλεω (πλατεία Εσταυρωμένου) και συγκεκριμένα δίπλα στο ΙΚΑ Αιγάλεω (Σταθμός Α' Βοηθειών). Δείτε αναλυτικές οδηγίες και το χάρτη στη σελίδα επικοινωνίας.
http://www.lamproskonstantaras.gr/index.php.Τρόποι συμμετοχής με μηνυμα γραπτό το ονοματεπωνυμό σας και το στέλνετε στο Προσωπικό μου προφίλ στο μεσεντζερ https://m.facebook.com/nikos.gatsios1
Πέμπτη 28 Μαρτίου 2019
Richard Gere, Kim Basinger ξανά μαζί ,δέυτερη συνεργασία μετά το No Mercy Xωρίς Οίκτο του 1986 , σε ένα σύνθετο ψυχολογικό θρίλερ που υπογράφει ο Wesley Strick (Το ακρωτήρι του φόβου). Ο Isaak Barr είναι ένας καταξιωμένος στο χώρο του ψυχίατρος. Ο έρωτας θα τον κάνει να παραβεί την δεοντολογία του και να φλερτάρει με την αδελφή μιας πελάτισσας του. Γρήγορα όμως θα γίνει εύκολη λεία στα χέρια των δυο γυναικών που του έχουν στήσει μια σατανική παγίδα και θα ακολουθήσει η πτώση.
Η χιτσχοκική ατμόσφαιρα και το έμπειρο cast δημιουργούν προϋποθέσεις για μια ταινία αξιώσεων.
Κουέντιν Ταραντίνο:Το πιο απολαυστικό καλόπαιδο της σκηνοθεσίας .Μόλις οχτώ μεγάλου μήκους ταινίες μέσα σε μία 20ετία, αλλά τέτοια συνέπεια και ύφος να μεταφέρει τις εμμονές του στον κινηματογράφο, που δημιούργησε αβίαστα ένα αιματηρό, βίαιο, απολαυστικά σινεφίλ σύμπαν που έχει φανατικούς ακόλουθους. Ληστείες που αποτυγχάνουν παταγωδώς, εθισμοί που σου «καίνε» το μυαλό, ρετρό απατεωνιές, εκδικητικές νύφες, θανατηφόρα αυτοκίνητα, ο Β' Παγκόσμιος «αλλιώς», ένας σαδιστής ΝτιΚάπριο και μισητοί οχτώ.Ο Κουέντιν Ταραντίνο γίνεται 56: Είναι τελικά ιδιοφυία ή απλά σαλεμένος;Όταν συζητάει κανείς για τον Ταραντίνο, το ζήτημα είναι πάντα ένα: Κάνει κινηματογράφο ή μας δουλεύει όλους;
Κάθε πιθανή απάντηση είναι σωστή, αλλά ότι κι αν κάνει, το κάνει πάρα πολύ ωραία. Τόσο ωραία που εξακολουθεί μετά από τόσες ταινίες να κάνει τους πάντες ν' αναρωτιούνται.Τους πάντες εκτός από την ίδια τη βιομηχανία του κινηματογράφου που γενικά τον αποπαίρνει συστηματικά, και δεν έχει και πολύ άδικο. Πριν από λίγα χρόνια ο Ταραντίνο είχε ζητήσει να σκηνοθετήσει μια ταινία Μποντ. Εισέπραξε ένα ηχηρό «όχι». Λογικό. Πόσο αιματοκύλισμα να αντέξει ο δύστυχος πράκτορας;Είναι ένας από τους πιο διάσημος νέους σκηνοθέτες, που βρίσκονταν πίσω από την επανάσταση του ανεξάρτητου κινηματογράφου της δεκαετίας του '90, πασίγνωστος για την γρήγορη ομιλία του, τις γνώσεις του για όλες τις εξελίξεις στον χώρο του κινηματογράφου καθώς και για τις εγκυκλοπαιδικές του γνώσεις γύρω από τον κλασικό αλλά και πειραματικό κινηματογράφο.Ο Κουέντιν Ταραντίνο γεννήθηκε στις 27 Μαρτίου του 1963 και πέρασε τα νεανικά του χρόνια μπροστά από μια οθόνη. Έβλεπε γουέστερν, κωμωδίες, δράματα, ταινίες ευρωπαϊκές, αμερικάνικες και ασιατικές, ασπρόμαυρες και έγχρωμες. Παράτησε το σχολείο σε ηλικία 15 χρόνων και αφού εργάστηκε λίγο καιρό ως ταξιθέτης σε σινεμά με πορνό, κατέληξε στο βίντεο κλαμπ «Video Archive». Για τα επόμενα πέντε χρόνια εντυπωσίαζε τους πελάτες, αλλά και τους συναδέλφους του, με τις τρομακτικά λεπτομερείς γνώσεις του για χιλιάδες ταινίες....
Λάτρευε το σινεμά και προσπαθούσε εναγωνίως να βρει μια ευκαιρία για να μεγαλουργήσει. Στα 24 του χρόνια, το 1987, έγινε βοηθός σε μια βιντεοταινία με αεροβικές ασκήσεις του Ντολφ Λούντγκρεν. Το 1988 συμμετείχε στη δημοφιλή σειρά Τα χρυσά κορίτσια, υποδυόμενος ένα σωσία του Έλβις Πρίσλεϊ. Μάλιστα εμφανίστηκε φορώντας τα δικά του ρούχα, διότι δε δέχτηκε να φορέσει μια από τις στολές της παραγωγής και προκάλεσε αντιδράσεις. Χρειαζόταν να περιμένει τέσσερα χρόνια ακόμη, ώστε να του δοθεί η ευκαιρία να στήσει το μεγάλο του κόλπο.Με σχεδόν μηδαμινή εμπειρία ο Κουέντιν Ταραντίνο σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία, το Reservoir Dogs (1992). Είχε εξασφαλίσει μερικά χρήματα πουλώντας το σενάριο της ταινίας Ιλιγγιώδης έρωτας (1993) και βρίσκοντας μερικούς χορηγούς. Το κεφάλαιο βέβαια ήταν τόσο χαμηλό που οι ηθοποιοί φορούσαν δικά τους ρούχα σε πολλές σκηνές, για να μην πληρώσει η παραγωγή για κοστούμια. Μάλιστα, γυρίστηκε σε 35 μόλις μέρες και θεωρείται από τις σπουδαιότερες ταινίες που πραγματεύονται ληστεία. Με το «Pulp Fiction», ο Ταραντίνο κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στο φεστιβάλ των Κανών και έγινε ένας από τους πιο ενδιαφέροντες σκηνοθέτες του Χόλιγουντ. Από το 1994 μέχρι σήμερα έχει σκηνοθετήσει μόλις έξι ταινίες, πολύ λίγες σε σχέση με τους περισσότερους σκηνοθέτες. Όμως, όλες έχουν αποκτήσει ένα φανατικό κοινό, που αναμένει με αγωνία την επόμενη....
Εκτός όμως από σκηνοθέτης, είναι σεναριογράφος και ηθοποιός. Έχει πάρει δύο Όσκαρ για τα σενάρια των ταινιών «Pulp Fiction» και «Django Unchained». Το 1996 συνεργάστηκε με τον στενό του φίλο, Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ, στην ταινία «From Dusk till Dawn». Σκηνοθέτησε ο Ροντρίγκεζ, ενώ ο Ταραντίνο έγραψε το σενάριο και πρωταγωνίστησε μαζί με τους Τζορτζ Κλούνεϊ και Χάρβι Καϊτέλ. Υποδύθηκε τον έναν από τους δύο αδελφούς Γκέκο, εγκληματίες και δολοφόνους, που στην προσπάθειά τους να αποδράσουν στο Μεξικό, απαγάγουν μία οικογένεια. Καταλήγουν σε ένα νυχτερινό κέντρο, όπου τους υποδέχονται δεκάδες πανέμορφες γυναίκες. Γρήγορα όμως αντιλαμβάνονται ότι οι μυστηριώδεις χορεύτριες είναι τερατόμορφοι βρυκόλακες που τους επιτίθενται και οι πρωταγωνιστές προσπαθούν να τους αντιμετωπίσουν....
Μοντέρνος δημιουργός που με τις μη γραμμικές ιστορίες του, αξιομνημόνευτους διαλόγους και ωμή βία, έφερε νέες ιδέες στα συνηθισμένα αρχέτυπα των αμερικανικών ταινιών.
Κάθε πιθανή απάντηση είναι σωστή, αλλά ότι κι αν κάνει, το κάνει πάρα πολύ ωραία. Τόσο ωραία που εξακολουθεί μετά από τόσες ταινίες να κάνει τους πάντες ν' αναρωτιούνται.Τους πάντες εκτός από την ίδια τη βιομηχανία του κινηματογράφου που γενικά τον αποπαίρνει συστηματικά, και δεν έχει και πολύ άδικο. Πριν από λίγα χρόνια ο Ταραντίνο είχε ζητήσει να σκηνοθετήσει μια ταινία Μποντ. Εισέπραξε ένα ηχηρό «όχι». Λογικό. Πόσο αιματοκύλισμα να αντέξει ο δύστυχος πράκτορας;Είναι ένας από τους πιο διάσημος νέους σκηνοθέτες, που βρίσκονταν πίσω από την επανάσταση του ανεξάρτητου κινηματογράφου της δεκαετίας του '90, πασίγνωστος για την γρήγορη ομιλία του, τις γνώσεις του για όλες τις εξελίξεις στον χώρο του κινηματογράφου καθώς και για τις εγκυκλοπαιδικές του γνώσεις γύρω από τον κλασικό αλλά και πειραματικό κινηματογράφο.Ο Κουέντιν Ταραντίνο γεννήθηκε στις 27 Μαρτίου του 1963 και πέρασε τα νεανικά του χρόνια μπροστά από μια οθόνη. Έβλεπε γουέστερν, κωμωδίες, δράματα, ταινίες ευρωπαϊκές, αμερικάνικες και ασιατικές, ασπρόμαυρες και έγχρωμες. Παράτησε το σχολείο σε ηλικία 15 χρόνων και αφού εργάστηκε λίγο καιρό ως ταξιθέτης σε σινεμά με πορνό, κατέληξε στο βίντεο κλαμπ «Video Archive». Για τα επόμενα πέντε χρόνια εντυπωσίαζε τους πελάτες, αλλά και τους συναδέλφους του, με τις τρομακτικά λεπτομερείς γνώσεις του για χιλιάδες ταινίες....
Λάτρευε το σινεμά και προσπαθούσε εναγωνίως να βρει μια ευκαιρία για να μεγαλουργήσει. Στα 24 του χρόνια, το 1987, έγινε βοηθός σε μια βιντεοταινία με αεροβικές ασκήσεις του Ντολφ Λούντγκρεν. Το 1988 συμμετείχε στη δημοφιλή σειρά Τα χρυσά κορίτσια, υποδυόμενος ένα σωσία του Έλβις Πρίσλεϊ. Μάλιστα εμφανίστηκε φορώντας τα δικά του ρούχα, διότι δε δέχτηκε να φορέσει μια από τις στολές της παραγωγής και προκάλεσε αντιδράσεις. Χρειαζόταν να περιμένει τέσσερα χρόνια ακόμη, ώστε να του δοθεί η ευκαιρία να στήσει το μεγάλο του κόλπο.Με σχεδόν μηδαμινή εμπειρία ο Κουέντιν Ταραντίνο σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία, το Reservoir Dogs (1992). Είχε εξασφαλίσει μερικά χρήματα πουλώντας το σενάριο της ταινίας Ιλιγγιώδης έρωτας (1993) και βρίσκοντας μερικούς χορηγούς. Το κεφάλαιο βέβαια ήταν τόσο χαμηλό που οι ηθοποιοί φορούσαν δικά τους ρούχα σε πολλές σκηνές, για να μην πληρώσει η παραγωγή για κοστούμια. Μάλιστα, γυρίστηκε σε 35 μόλις μέρες και θεωρείται από τις σπουδαιότερες ταινίες που πραγματεύονται ληστεία. Με το «Pulp Fiction», ο Ταραντίνο κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στο φεστιβάλ των Κανών και έγινε ένας από τους πιο ενδιαφέροντες σκηνοθέτες του Χόλιγουντ. Από το 1994 μέχρι σήμερα έχει σκηνοθετήσει μόλις έξι ταινίες, πολύ λίγες σε σχέση με τους περισσότερους σκηνοθέτες. Όμως, όλες έχουν αποκτήσει ένα φανατικό κοινό, που αναμένει με αγωνία την επόμενη....
Εκτός όμως από σκηνοθέτης, είναι σεναριογράφος και ηθοποιός. Έχει πάρει δύο Όσκαρ για τα σενάρια των ταινιών «Pulp Fiction» και «Django Unchained». Το 1996 συνεργάστηκε με τον στενό του φίλο, Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ, στην ταινία «From Dusk till Dawn». Σκηνοθέτησε ο Ροντρίγκεζ, ενώ ο Ταραντίνο έγραψε το σενάριο και πρωταγωνίστησε μαζί με τους Τζορτζ Κλούνεϊ και Χάρβι Καϊτέλ. Υποδύθηκε τον έναν από τους δύο αδελφούς Γκέκο, εγκληματίες και δολοφόνους, που στην προσπάθειά τους να αποδράσουν στο Μεξικό, απαγάγουν μία οικογένεια. Καταλήγουν σε ένα νυχτερινό κέντρο, όπου τους υποδέχονται δεκάδες πανέμορφες γυναίκες. Γρήγορα όμως αντιλαμβάνονται ότι οι μυστηριώδεις χορεύτριες είναι τερατόμορφοι βρυκόλακες που τους επιτίθενται και οι πρωταγωνιστές προσπαθούν να τους αντιμετωπίσουν....
Μοντέρνος δημιουργός που με τις μη γραμμικές ιστορίες του, αξιομνημόνευτους διαλόγους και ωμή βία, έφερε νέες ιδέες στα συνηθισμένα αρχέτυπα των αμερικανικών ταινιών.
Ιστορικές κιθάρες που έχει ο David Gilmour στην κατοχή του δημοπραττούνται για ιερό σκοπό.Η δημοπρασία θα γίνει τον Ιούνιο και ο Gilmour μας κάνει μια ξενάγηση και 3d μάλιστα στο θησαυροφυλακιό του.Ας την απολάυσουμε.https://www.christies.com/features/Virtual-tour-The-David-Gilmour-Guitar-Collection-9776-3.aspx
Τοσίρο Μιφούνε, ο τελευταίος σαμουράι.
Το πορτρέτο του πιο εμβληματικού ηθοποιού του ιαπωνικού σινεμά. Ακριβώς όπως οι Τζον Φορντ και Τζον Ουέιν ανύψωσαν το ουέστερν σε μια μυθολογία που εξερευνά την ανθρώπινη πλευρά της βίαιης επέκτασης της Αμερικής, έτσι και ο Κουροσάουα μαζί με τον Μιφούνε μεταμόρφωσαν τις chanbara –τις περιπέτειες εποχής με ξιφομαχίες– σε αφηγήματα που εξερευνούν την ατομική συνείδηση απέναντι στην καταπίεση της Ιαπωνικής κοινωνίας. Υπήρξε ο μεγαλύτερος μεταπολεμικός ιάπωνας ηθοποιός και το άλτερ έγκο του Ιάπωνα σκηνοθέτη Ακίρα Κουροσάβα με τον οποίον γύρισαν μια σειρά απο ταινίες που επηρέασαν πάρα πολύ το είδος των Γουέστερν και της επιστημονικής φαντασίας.Από μικρός ασχολήθηκε με την τέχνη και σε ηλικία 26 ετών υπόγραψε συμβόλαιο με την κινηματογραφική εταιρεία "Τόχο". Ο πρώτος του ρόλος ήταν στο έργο "Οι Τρελοί καιροί" (1947) . Σημαντική ήταν η συνεισφορά του στην τηλεοπτική μεταφορά της νουβέλας του Τζέιμς Κλάβελ Σόγκουν, όταν υποδύθηκε με μεγάλη επιτυχία τον Ιάπωνα φεουδάρχη Τόροναγκα.Υπήρξε εκείνος που η παγκόσμια του επιτυχία Οι Επτά Σαμουράι ενέπνευσε το γουέστερν Και οι επτά ήταν υπέροχοι ενω ο ρόλος του στο Γιοτζίμπο ενέπνευσε τον Κλίντ Ίστγουντ ΄ώς Άνθρωπος δίχως όνομα στο σπαγγέτι γουέστερν του Μεγάλου Σέρτζιο Λεόνε Για μια χούφτα δολλάρια.Ο Μιφούνε συναντήθηκε για πρώτη φορά με τον σκηνοθέτη Ακίρα Κουροσάβα όταν η Toho Studios , η μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγής ταινιών στην Ιαπωνία, διεξήγαγε μια αναζήτηση ταλέντων απ την οποία και ξεχώρισε αμέσως ο Μιφούνε.Πρωταγωνίστησε σε 16 ταινίες του Κουροσάβα όπως οι Rashomon, Seven Samurai, The Hidden Fortress, Throne of Blood, και Yojimbo.Υπόψην οτι ο Τοσίρο Μιφούνε βρέθηκε κατά λάθος πρωταγωνιστής καθότι είχε κάνει αρχικά αίτημα για θέση βοηθού κάμεραμαν.Έπαιξε στην θρυλική τηλεοπτική σειρά Σογκούν,Ο Μεγάλος Σαμουράι με τον Ρίτσαρντ Τσάμπερλειν και την Γιόκο Σιμάντα η οποία άφησε εποχή και η οποία να τονίσω γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στην Ιαπωνία.Ο Τοσίρο Μιφούνε πέθανε στης 24 Δεκεμβρίου του 1997.
Το πορτρέτο του πιο εμβληματικού ηθοποιού του ιαπωνικού σινεμά. Ακριβώς όπως οι Τζον Φορντ και Τζον Ουέιν ανύψωσαν το ουέστερν σε μια μυθολογία που εξερευνά την ανθρώπινη πλευρά της βίαιης επέκτασης της Αμερικής, έτσι και ο Κουροσάουα μαζί με τον Μιφούνε μεταμόρφωσαν τις chanbara –τις περιπέτειες εποχής με ξιφομαχίες– σε αφηγήματα που εξερευνούν την ατομική συνείδηση απέναντι στην καταπίεση της Ιαπωνικής κοινωνίας. Υπήρξε ο μεγαλύτερος μεταπολεμικός ιάπωνας ηθοποιός και το άλτερ έγκο του Ιάπωνα σκηνοθέτη Ακίρα Κουροσάβα με τον οποίον γύρισαν μια σειρά απο ταινίες που επηρέασαν πάρα πολύ το είδος των Γουέστερν και της επιστημονικής φαντασίας.Από μικρός ασχολήθηκε με την τέχνη και σε ηλικία 26 ετών υπόγραψε συμβόλαιο με την κινηματογραφική εταιρεία "Τόχο". Ο πρώτος του ρόλος ήταν στο έργο "Οι Τρελοί καιροί" (1947) . Σημαντική ήταν η συνεισφορά του στην τηλεοπτική μεταφορά της νουβέλας του Τζέιμς Κλάβελ Σόγκουν, όταν υποδύθηκε με μεγάλη επιτυχία τον Ιάπωνα φεουδάρχη Τόροναγκα.Υπήρξε εκείνος που η παγκόσμια του επιτυχία Οι Επτά Σαμουράι ενέπνευσε το γουέστερν Και οι επτά ήταν υπέροχοι ενω ο ρόλος του στο Γιοτζίμπο ενέπνευσε τον Κλίντ Ίστγουντ ΄ώς Άνθρωπος δίχως όνομα στο σπαγγέτι γουέστερν του Μεγάλου Σέρτζιο Λεόνε Για μια χούφτα δολλάρια.Ο Μιφούνε συναντήθηκε για πρώτη φορά με τον σκηνοθέτη Ακίρα Κουροσάβα όταν η Toho Studios , η μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγής ταινιών στην Ιαπωνία, διεξήγαγε μια αναζήτηση ταλέντων απ την οποία και ξεχώρισε αμέσως ο Μιφούνε.Πρωταγωνίστησε σε 16 ταινίες του Κουροσάβα όπως οι Rashomon, Seven Samurai, The Hidden Fortress, Throne of Blood, και Yojimbo.Υπόψην οτι ο Τοσίρο Μιφούνε βρέθηκε κατά λάθος πρωταγωνιστής καθότι είχε κάνει αρχικά αίτημα για θέση βοηθού κάμεραμαν.Έπαιξε στην θρυλική τηλεοπτική σειρά Σογκούν,Ο Μεγάλος Σαμουράι με τον Ρίτσαρντ Τσάμπερλειν και την Γιόκο Σιμάντα η οποία άφησε εποχή και η οποία να τονίσω γυρίστηκε εξ ολοκλήρου στην Ιαπωνία.Ο Τοσίρο Μιφούνε πέθανε στης 24 Δεκεμβρίου του 1997.
ΣΗΜΕΡΑ - ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ
Αίθουσα Λ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ και Ρ. ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ
Από την Πέμπτη 28/03/2019 έως και την Τετάρτη 03/04/2019. Ώρα προβολής: 18:15. Τιμές εισιτηρίων: 7,00€ και 5,00€( παιδικό έως 10 ετών, φοιτητικό,άνεργοι,πολύτεκνοι, Α.Μ.Ε.Α. και άνω των 65 ετών). Κάθε Δευτέρα και Τρίτη γενική είσοδος 5,00€ και κάθε Τετάρτη και Πέμπτη ένα εισιτήριο των 7,00€ για 2 άτομα (1+1).Από την Παρασκευή έως την Κυριακή για τις μεταγλωττισμένες ταινίες, γενική είσοδος 5,00€.Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη εκδίδονται μόνο εισιτήρια των 7,00€. Έρχεται από τα τέλη Οκτωβρίου του 2018 στους κινηματογράφους όλης της χώρας, η νέα ιστορική ταινία του Βασίλη Τσικάρα με τον τίτλο «Πολιορκία». Η «Πολιορκία», βασίζεται σε αληθινά γεγονότα και δη στη μάχη της Μονής Δοβρά στη Βέροια, το Μάρτιο του 1822. Η ιστορία όμως επαναλαμβάνεται. Δύο αξιωματικοί του Ελληνικού στρατού στο οχυρό Ρούπελ, το Μάρτιο του 1941, έχουν να αντιμετωπίσουν τις ίδιες προκλήσεις λίγες μέρες πριν την επίθεση των Γερμανών.
Λίγα λόγια για το έργο: Μέσα στο πολεμικό – εχθρικό κλίμα της εποχής δύο οικογένειες συναντώνται σε ένα μοναστήρι προκειμένου να γίνει με μυστικότητα ένας γάμος. Αυτό όμως δεν περνάει απαρατήρητο. Μια προδοσία θα οδηγήσει έξω από το μοναστήρι χιλιάδες τούρκους στρατιώτες. Ο ηγούμενος της μονής, οι μοναχοί και τα μέλη των δύο οικογενειών, πιάνουν στα χέρια τα όπλα και η Πολιορκία ξεκινά. Μαζί της αρχίζουν επίσης, ένας αγώνας επιβίωσης κι ένας κύκλος αποκαλύψεων. Η ιστορία ξεδιπλώνεται στη μεγάλη οθόνη, μέσα από την συζήτηση 2 αξιωματικών του ελληνικού στρατού, στο οχυρό Ρούπελ, τον Μάρτιο του 1941.
Η «Πολιορκία», αποτελεί μέρος της τριλογίας της Aratos Films για το 1821. Υπενθυμίζουμε ότι η πολυσυζητημένη «Έξοδος 1826» του Βασίλη Τσικάρα, ήταν η πρώτη. Αποτέλεσε δε, την πρώτη ταινία με θέμα το 1821 μετά από 46 ολόκληρα χρόνια («Παπαφλέσσας», 1971). Το Υπουργείο Παιδείας και το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής χαρακτήρισαν την ταινία «υψηλής ποιότητας», στο κομμάτι της ιστορικής, πολιτιστικής και εκπαιδευτικής αρτιότητας.
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΓΥΡΙΣΜΑΤΩΝ
Οκτώβριος 2017 – Απρίλιος 2018
ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΓΥΡΙΣΜΑΤΩΝ
Άμφισσα, Δελφοί, Αράχωβα, Αγία Ευθυμία, Σιάτιστα, Ρούπελ
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Το σενάριο και η σκηνοθεσία είναι του Βασίλη Τσικάρα.
Τη Διεύθυνση φωτογραφίας έχει ο Γιώργος Βασιλειάδης.
Επιπρόσθετη κινηματογράφηση έκανε ο Δημήτρης Σταμπολής.
Η μουσική σύνθεση είναι της Έφης Ράτσου.
Σκηνικά - κοστούμια: Μαρία Βλάχου, Μαριαλένα Χρυσογονίδου.
Βοηθοί: Αθηνά Μπατσίλα, Σπυριδούλα Λιαράτσικα, Κλεοπάτρα Παλιαδέλη.
Ανδρικές παραδοσιακές φορεσιές: Μανώλης Σαββίδης.
Μοντάζ: Γιώργος Σουμελίδης.
Supervisor - VFX: Χρήστος Ορφανίδης.
Οπερατέρ: Δημήτρης Μανουσιάκης.
Βοηθός οπερατέρ: Νεφέλη Ντακοζούδη.
Βοηθός σκηνοθέτη: Γιώργος Σουμελίδης.
Σκριπτ: Αλέξανδρος Ζαμπέτας, Απόστολος Μπαρουξής.
Ήχος: Θάνος Πέτρου, Μυρτώ Χατζηανδρέου.
Επεξεργασία ήχου - μιξάζ: Θάνος Πέτρου.
Mastering: Κρίτωνας Κιουρτσής.
Μακιγιάζ: Σοφία Βουλαλά.
Βοηθοί μακιγιάζ: Τζένη Ευσταθιάδου, Ελένη Τσιάφκα.
Coloring/1ο teaser: Γιώργος Φλέγγας.
Graphics design/φωτογραφίες: Νίκος Γκάρας, Δημήτρης Παγιάντζας.
Φορεσιές/παραδοσιακό υλικό: Θέατρο Άρατος, Σύλλογος Φίλων Ιστορίας και Αναπαράστασης Αυτής Γιαννιτσών, Μουσείο «Μιχάλη Τσαρτσίδη», Ελληνομνήμονες, Σπύρος Κατσίρας, Φώτης Λουριδάς, Γιάννης Μπάρλος.
Σύμβουλος σε θέματα ιστορικού οπλισμού: Γιάννης Μπάρλος.
Σύμβουλος σε θέματα ξιφομαχίας: Ακαδημία Ιστορικών Ευρωπαϊκών Πολεμικών Τεχνών «Λέοντες» & Γιώργος Γεωργάς.
Υπεύθυνος marketing: Βασίλης Γεωργαντάς.
Unit publicist: Βάλια Μπουγιουκλή.
Οργάνωση – εκτέλεση παραγωγής: Ελένη Σκάρπου – Γιώργος Τσακίρης.
Δημοσιότητα – επικοινωνία: BrainCo / Σεμίνα Διγενή / Άννα Σταματιάδου.
Ηθοποιοί (μεταξύ άλλων): Δημήτρης Παπαδόπουλος, Νταίζη Σεμπεκοπούλου, Γιώργος Ζώης, Λευτέρης Δημηρόπουλος, Τατιάνα Μελίδου, Σοφία Μανωλάκου, Βασίλης Κανελλόπουλος, Μανώλης Σαββίδης, Αντώνης Σιώπκας, Γιώργος Χατζηθεοδώρου, Θανάσης Μπριάνας, Χριστίνα Λιόλιου, Γιάννης Περδίκης, Δημήτρης Δήμου, Δημήτρης Κατσιδονιώτης, Κώστας Λιόλιος, Αριστείδης Σιναπίδης, Δημήτρης Κύρτσος, Σταύρος Καραγεωργιάδης, Στέργιος Κωνσταντζίκης, Βαγγέλης Μάγειρος, Γιώργος Τούλης, Σάκης Κολότσιος, Σταύρος Δουκουζγιάννης, Γιάννης Λαζαρίδης, Γιώργος Κολοζάκης, Ζωή Γιαννέτα, Βασίλης Τελίδης, Φώτης Λουριδάς, Γιάννης Μπάρλος, Δημήτρης Ανδρόνογλου, Φώτης Βερβίτας, Μάκης Τάντσης, Σταύρος Βαφειάδης, Χριστίνα Καραγρηγορίου, Δανάη Πολυκάρπου, Βάσω Βλασσίου, Βασίλης Κόκκαλης, Κώστας Ράλλης, Παυσανίας Θεοδωρακόπουλος, Βασίλης Βεργινάδης, Σπύρος Κατσίρας, Σοφία Δούση, Βασίλης Κουκούτσης, Βασιλική Δαφνά, Γιώργος Σουμελίδης, Παναγιώτης Σαββίδης.
Guests: Γιώργος Γιαννόπουλος, Κωνσταντίνος Λάγκος, Βασίλης Τσικάρας.
Τετάρτη 27 Μαρτίου 2019
Τα θερινά σινεμά έχουν γίνει μέρος του αθηναϊκού καλοκαιριού εδώ και πολλές δεκαετίες και παρά την πτώση του κινηματογράφου, η αίγλη και η υπεροχή τους, τα κάνουν να ξεχωρίζουν και να κατέχουν ξεχωριστή θέση στις καρδιές των σινεφίλ. Η Αθήνα, μια κατεξοχήν πολιτισμική πρωτεύουσα δεν θα μπορούσε να μην συμμετείχε ενεργά στη θερινή κινηματογραφική κουλτούρα και βρίσκεται στη λίστα με τις πόλεις με τα περισσότερα θερινά σινεμά. Άλλωστε όπως θα έλεγε και ο Λουκιανός Κηλαηδόνης… Είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι
μες τα θερινά τα σινεμά
νύχτες που περνούν
που δε θα ξαναρθούν
μ’ αγιόκλημα και γιασεμιά.
Ο θερινός κινηματογράφος είναι μια από τις καλοκαιρινές συνήθειες που μπορούμε να απολαύσουμε παρά την κρίση. Αν εξαιρέσει κανείς τα... κουνούπια και τις συνήθως άβολες καρέκλες, ένα θερινό σινεμαδάκι είναι ό,τι πρέπει για να μας αλλάξει τη διάθεση. Το θερινό σινεμά δεν είναι μόνο ελληνικό προνόμιο. Σε πολλές πόλεις του κόσμου, οι υπαίθριες προβολές είναι αγαπημένη καλοκαιρινή συνήθεια.Το προφίλ των πρώτων θερινών κινηματογράφων : Μία μάντρα, όπου μπορούσε κανείς να απολαύσει τη βωβή ταινία (που προβαλλόταν από χειροκίνητες μηχανές) παρέα με ποτό και υπό τους ήχους ζωντανής ορχήστρας. Εισιτήριο δεν υπήρχε. Οι σινεφίλ πλήρωναν μόνον το ποτό τους μέχρι το 1937, οπότε και καθιερώθηκε το αντίτιμο της προβολής. Το 1939 λειτουργούν στην Ελλάδα 280 κινηματογράφοι. Κατά την κατοχή ήταν αμφίβολο αν θα λειτουργήσουν λόγω της συσκότισης. Τελικά όμως η φωτεινή δέσμη της μηχανής προβολής δεν αποτελεί εμπόδιο. Στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής δε, πολλοί από τους χώρους προβολής επιτάχθηκαν για να παρουσιάσουν οι Γερμανοί ταινίες με προπαγανδιστικό περιεχόμενο.Οι προβολές ξεκινούν ακόμα και εν μέσω αεροπορικών επιδρομών… Η δεκαετία του ‘60 είναι η χρυσή εποχή του θερινού σινεμά, ενώ το 1970 οι θερινοί κινηματογράφοι στην Αθήνα είναι 542. Στα μέσα του '70 άρχισε η μεγάλη πτώση - όπως και του εγχώριου σινεμά - με την επικράτηση της T.V. Έως τα μέσα του '80, από τα 415 θερινά σινεμά που λειτουργούσαν τη δεκαετία του '60 και τα 308 της δεκαετίας του '75, είχαν απομείνει 76 σε Αθήνα - Πειραιά και περίχωρα. Μόνο από τις αρχές του 1990 και ύστερα άρχισε η αντίστροφη μέτρηση και από τότε μέχρι σήμερα έχουμε γύρω στα 15 νέα ή σε επαναλειτουργία θερινά σινεμά. Ανάμεσά τους τα «Αττικόν Αλσος», «Κάρμεν», «Σινέ Ψυρή», «Αφροδίτη», «Μελίνα», «Εύα» κ.α.Η κρίση των τελευταίων ετών τα έπληξε ακόμα περισσότερο. Οσο κι αν μειώθηκαν, όμως, εξακολουθούν νοσταλγικά να ακολουθούν τον κανόνα (στίχο) της Ελλάδας που αντιστέκεται, της Ελλάδας που επιμένει...
μες τα θερινά τα σινεμά
νύχτες που περνούν
που δε θα ξαναρθούν
μ’ αγιόκλημα και γιασεμιά.
Από τον Νορβηγό σκηνοθέτη André Øvredal (Troll Hunter, The Autopsy of Jane Doe) και βασισμένη σε ιστορία του καταξιωμένου κινηματογραφιστή Guillermo del Toro έρχεται μια αξιοπρόσεκτη ανθολογία τρόμου υπό τον μακροσκελή τίτλο «Scary Stories to Tell in the Dark».
Η υπόθεση περιστρέφεται γύρω από μια παρέα νέων που το έτος 1968 τυχαίνει να βρεθούν σε ένα απομονωμένο σπίτι στις ΗΠΑ όπου κάποτε ζούσε μια ταλαιπωρημένη κοπέλα ονόματι Sarah. Τα σκοτεινά μυστικά του κοριτσιού έχουν καταγραφεί σε ένα βιβλίο το οποίο βρίσκουν οι νέοι στο σπίτι και έρχονται αντιμέτωποι με τους χειρότερους εφιάλτες τους…
Στο σενάριο συναντάμε εκτός από τον del Toro, τους Dan και Kevin Hageman. Ο Guillermo del Toro έχει επίσης αναλάβει την παραγωγή. Πρωταγωνιστούν οι Zoe Colletti, Michael Garza, Austin Abrams, Gabriel Rush, Austin Zajur ,Natalie Ganzhorn και Dean Norris.
Το φιλμ βασίζεται στην ομότιτλη σειρά βιβλίων του Alvin Schwartz που εκδόθηκε μεταξύ 1981 και 1991. Η κυκλοφορία του στη χώρα του τις ΗΠΑ είναι προγραμματισμένη για τις 9 Αυγούστου του τρέχοντος έτους.
Η υπόθεση περιστρέφεται γύρω από μια παρέα νέων που το έτος 1968 τυχαίνει να βρεθούν σε ένα απομονωμένο σπίτι στις ΗΠΑ όπου κάποτε ζούσε μια ταλαιπωρημένη κοπέλα ονόματι Sarah. Τα σκοτεινά μυστικά του κοριτσιού έχουν καταγραφεί σε ένα βιβλίο το οποίο βρίσκουν οι νέοι στο σπίτι και έρχονται αντιμέτωποι με τους χειρότερους εφιάλτες τους…
Στο σενάριο συναντάμε εκτός από τον del Toro, τους Dan και Kevin Hageman. Ο Guillermo del Toro έχει επίσης αναλάβει την παραγωγή. Πρωταγωνιστούν οι Zoe Colletti, Michael Garza, Austin Abrams, Gabriel Rush, Austin Zajur ,Natalie Ganzhorn και Dean Norris.
Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια δεν ακούμε και πολλές θετικές ειδήσεις για την χώρα μας, ωστόσο οι τέχνες μας βγάζουν πολλές φορές ασπροπρόσωπους, με μια νέα ταινία να θέλει να αφήσει το στίγμα της.
H Ελληνική ταινία «The Waiter» έχει να κάνει με ένα αληθινό περιστατικό που συνέβη στη Νέα Υόρκη στα τέλη των ‘80s, το οποίο μεταφέρεται στη σύγχρονη Αθήνα. Η υπόθεσή της αφορά τον μοναχικό Ρένο, έναν επαγγελματία σερβιτόρο με ιδιαίτερη αδυναμία στα φυτά. Η ζωή του θα αρχίζει να αλλάζει δραματικά όταν ο γείτονάς του Μίλαν εξαφανιστεί. Τότε θα έρθει αντιμέτωπος με δύο σκοτεινούς χαρακτήρες, τον «Ξανθό» και την Τζίνα, οι οποίοι θα τον παρασύρουν σε μια σειρά ακραίων γεγονότων τα οποία θα τον φέρουν στα όριά του.
Θα παρουσιαστεί στο 59ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, αποτελόντας την πρώτη ταινία του Στιβ Κρικρή, με πρωταγωνιστές τους Άρη Σερβετάλη, Γιάννη Στάνκογλου, Κιάρα Γκενσίνι, Αλέξανδρο Μαυρόπουλο, Mαρία Καλλιμάνη, Αντώνη Μυριάγκο, Γιώργο Γλάστρα και Ελεάνα Φινοκαλιώτη.
Δείτε το trailer
H Ελληνική ταινία «The Waiter» έχει να κάνει με ένα αληθινό περιστατικό που συνέβη στη Νέα Υόρκη στα τέλη των ‘80s, το οποίο μεταφέρεται στη σύγχρονη Αθήνα. Η υπόθεσή της αφορά τον μοναχικό Ρένο, έναν επαγγελματία σερβιτόρο με ιδιαίτερη αδυναμία στα φυτά. Η ζωή του θα αρχίζει να αλλάζει δραματικά όταν ο γείτονάς του Μίλαν εξαφανιστεί. Τότε θα έρθει αντιμέτωπος με δύο σκοτεινούς χαρακτήρες, τον «Ξανθό» και την Τζίνα, οι οποίοι θα τον παρασύρουν σε μια σειρά ακραίων γεγονότων τα οποία θα τον φέρουν στα όριά του.
Θα παρουσιαστεί στο 59ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, αποτελόντας την πρώτη ταινία του Στιβ Κρικρή, με πρωταγωνιστές τους Άρη Σερβετάλη, Γιάννη Στάνκογλου, Κιάρα Γκενσίνι, Αλέξανδρο Μαυρόπουλο, Mαρία Καλλιμάνη, Αντώνη Μυριάγκο, Γιώργο Γλάστρα και Ελεάνα Φινοκαλιώτη.
O Τάκης Μόσχος, ένας από τους πιο σημαντικούς ηθοποιούς της εποχής, όπως αναφέρεται εδώ και ένα χρονικό διάστημα, αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας και είναι σε κρίσιμη κατάσταση.
O ηθοποιός νοσηλεύεται μετά από σειρά εγκεφαλικών επεισοδίων, ενώ όπως ανέφεραν οικεία του πρόσωπα, η κατάσταση της υγείας του είναι σοβαρή και χρήζει ιδιαίτερης αντιμετώπισης και η παρακάτω ανάρτηση είναι για όποιον μπορεί να βοηθήσει, αλλά και κάποια στοιχεία που είναι χρήσιμα.
GR36 0172 1530 0051 5304 6514 954
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΟΣΧΟΣ
Δεκτή και οποιαδήποτε άλλη προσφορά για κατοικία κλπ.
Για περισσότερες πληροφορίες:
ΜΠΑΛΑΜΠΑΝΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ 6973 056 900
ΠΑΤΣΗ ΜΑΓΔΑ 6982 734 750»
O ηθοποιός νοσηλεύεται μετά από σειρά εγκεφαλικών επεισοδίων, ενώ όπως ανέφεραν οικεία του πρόσωπα, η κατάσταση της υγείας του είναι σοβαρή και χρήζει ιδιαίτερης αντιμετώπισης και η παρακάτω ανάρτηση είναι για όποιον μπορεί να βοηθήσει, αλλά και κάποια στοιχεία που είναι χρήσιμα.
GR36 0172 1530 0051 5304 6514 954
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΟΣΧΟΣ
Δεκτή και οποιαδήποτε άλλη προσφορά για κατοικία κλπ.
Για περισσότερες πληροφορίες:
ΜΠΑΛΑΜΠΑΝΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ 6973 056 900
ΠΑΤΣΗ ΜΑΓΔΑ 6982 734 750»
ΠΡΟΣΕΧΩΣ - ΝΤΑΜΠΟ (DUMBO) ΜΕΤΑΓΛΩΤΤΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΜΕ ΥΠΟΤΙΤΛΟΥΣ
Αίθουσα ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ
Από την Πέμπτη 28/03/2019 έως και την Τετάρτη 03/04/2019. Ώρες προβολής: 18:00 (ΜΕΤΑΓΛΩΤΤΙΣΜΕΝΟ) & 20:00 (ΜΕ ΥΠΟΤΙΤΛΟΥΣ). Τιμές εισιτηρίων: 7,00€ και 5,00€( παιδικό έως 10 ετών, φοιτητικό,άνεργοι,πολύτεκνοι, Α.Μ.Ε.Α. και άνω των 65 ετών). Κάθε Δευτέρα και Τρίτη γενική είσοδος 5,00€ και κάθε Τετάρτη και Πέμπτη ένα εισιτήριο των 7,00€ για 2 άτομα (1+1).Από την Παρασκευή έως την Κυριακή για τις μεταγλωττισμένες ταινίες, γενική είσοδος 5,00€.Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη εκδίδονται μόνο εισιτήρια των 7,00€.
Κουντουριώτου 40 - Μυριοφύτου 55, 12242 Αιγάλεω
- Περίληψη
Από την Disney και τον οραματιστή σκηνοθέτη Tim Burton, η νέα, περιπετειώδης, live-action ταινία «Ντάμπο» («Dumbo»), προχωράει την πολυαγαπημένη κλασική ιστορία, στην οποία η διαφορετικότητα έχει την τιμητική της, η οικογένεια είναι ύψιστης σημασίας και τα όνειρα πετούν. Ο ιδιοκτήτης τσίρκου Max Medici (Danny De Vito) επιστρατεύει τον Holt Farrier (Colin Farrell), πρώην αστέρι του τσίρκου, και τα παιδιά του Milly (Nico Parker) και Joe (Finley Hobbins) για να φροντίσουν ένα νεογέννητο ελέφαντα με υπερμεγέθη αυτιά, τα οποία τον κάνουν περίγελο ενός τσίρκου που πνέει τα λοίσθια. Όταν ανακαλύπτουν όμως ότι ο Ντάμπο μπορεί να πετάξει, το τσίρκο ξαναζεί τις παλιές του δόξες, προσελκύοντας τον επιχειρηματία V.A. Vandever (Michael Keaton), που θέλει το ασυνήθιστο παχύδερμο για την Dreamland, το εντυπωσιακό του σόου. Ο Ντάμπο φτάνει σε νέα ύψη στο πλευρό της γοητευτικής και ταλαντούχας ακροβάτριας Colette Marchant (Eva Green), μέχρι που ο Holt ανακαλύπτει ότι, πίσω από την εκτυφλωτική γυαλάδα της Dreamland, κρύβονται σκοτεινά μυστικά.ΠληροφορίεςΚαταλληλότητα ταινίας: ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ210-5911390 - 6932982051
Σκηνοθεσία: Τιμ Μπάρτον
Ηθοποιοί: Εύα Γκριν, Κόλιν Φάρελ, Άλαν Άρκιν, Μάικλ Κίτον, Ντάνι Ντε Βίτο, Λούσι Ντε Βίτο, Τζόζεφ Γκατ, Λαρς Άιντινγκερ, Μίχαελ Μπάφφερ
Διάρκεια: 105 λεπτά
Είδος ταινίας: ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ / ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ
ΠΡΟΣΕΧΩΣ - Η ΤΡΥΠΑ (THE HOLE IN THE GROUND)
Αίθουσα Λ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ και Ρ. ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ
Από την Πέμπτη 28/03/2019 έως και την Τετάρτη 03/04/2019. Ώρα προβολής: 22:30. Τιμές εισιτηρίων: 7,00€ και 5,00€( παιδικό έως 10 ετών, φοιτητικό,άνεργοι,πολύτεκνοι, Α.Μ.Ε.Α. και άνω των 65 ετών). Κάθε Δευτέρα και Τρίτη γενική είσοδος 5,00€ και κάθε Τετάρτη και Πέμπτη ένα εισιτήριο των 7,00€ για 2 άτομα (1+1).Από την Παρασκευή έως την Κυριακή για τις μεταγλωττισμένες ταινίες, γενική είσοδος 5,00€.Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη εκδίδονται μόνο εισιτήρια των 7,00€.
- Κουντουριώτου 40 - Μυριοφύτου 55, 12242 Αιγάλεω
- 210-5911390 - 6932982051 ΠερίληψηΗ Σάρα και ο νεαρός της γιος ο Κρις μετακομίζουν σε ένα καινούργιο σπίτι στην Ιρλανδική ύπαιθρο, δίπλα σε ένα δάσος που κρύβει μια πελώρια καταβόθρα. Ένα βράδυ, ο Κρις εξαφανίζεται, αλλά όταν επανεμφανίζεται μοιάζει να μην έχει πάθει τίποτα και να μην έχει αλλάξει καθόλου. Ωστόσο, καθώς η συμπεριφορά του γίνεται ολοένα και πιο ανησυχητική, η Σάρα αρχίζει να φοβάται ότι το αγόρι που επέστρεψε μπορεί να μην είναι πια ο γιος της.Πληροφορίες Σκηνοθεσία: Λι Κρόνιν Ηθοποιοί: Σίνα Κέρσλεϊκ, Τζέιμς Κουίν Μάρκι, Σιμόν ΚίρμπιΔιάρκεια: 90 λεπτά
Είδος ταινίας: ΤΡΟΜΟΥ
Καταλληλότητα ταινίας: ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ
ΠΡΟΣΕΧΩΣ - Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΤΡΕΛΟΣ (THE PROFESSOR AND THE MADMAN)
Αίθουσα Λ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ και Ρ. ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ
Από την Πέμπτη 28/03/2019 έως και την Τετάρτη 03/04/2019. Ώρες προβολής: 20:15 & 22:15. Τιμές εισιτηρίων: 7,00€ και 5,00€( παιδικό έως 10 ετών, φοιτητικό,άνεργοι,πολύτεκνοι, Α.Μ.Ε.Α. και άνω των 65 ετών). Κάθε Δευτέρα και Τρίτη γενική είσοδος 5,00€ και κάθε Τετάρτη και Πέμπτη ένα εισιτήριο των 7,00€ για 2 άτομα (1+1).Από την Παρασκευή έως την Κυριακή για τις μεταγλωττισμένες ταινίες, γενική είσοδος 5,00€.Κάθε Τετάρτη και Πέμπτη εκδίδονται μόνο εισιτήρια των 7,00€.
ΣΥΝΟΠΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
- Κουντουριώτου 40 - Μυριοφύτου 55, 12242 Αιγάλεω
- 210-5911390 - 6932982051
ΣΥΝΟΠΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Σκηνοθεσία: ΦΑΡΧΑΝΤ ΣΑΦΙΝΙΑ
Σενάριο: ΤΟΝΤ ΚΟΜΑΡΝΙΚΙ
Ηθοποιοί: ΣΟΝ ΠΕΝ, ΣΤΙΒ ΚΟΥΓΚΑΝ, ΕΝΤΙ ΜΑΡΣΑΝ, ΤΖΕΝΙΦΕΡ ΕΛ, ΝΑΤΑΛΙ ΝΤΟΡΜΕΡ, ΤΖΕΡΕΜΙ ΙΡΒΙΝ, ΜΕΛ ΓΚΙΠΣΟΝ
Διάρκεια: 124 λεπτά
Πρεμιέρα: Πέμπτη, 28 Μαρτίου 2019
Χρονολογία παραγωγής: 2018
Είδος ταινίας: ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ
Χώρα παραγωγής: ΙΡΛΑΝΔΙΑ
Καταλληλότητα ταινίας: ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΑΝΩ ΤΩΝ 15 ΕΤΩΝ
Σενάριο: ΤΟΝΤ ΚΟΜΑΡΝΙΚΙ
Ηθοποιοί: ΣΟΝ ΠΕΝ, ΣΤΙΒ ΚΟΥΓΚΑΝ, ΕΝΤΙ ΜΑΡΣΑΝ, ΤΖΕΝΙΦΕΡ ΕΛ, ΝΑΤΑΛΙ ΝΤΟΡΜΕΡ, ΤΖΕΡΕΜΙ ΙΡΒΙΝ, ΜΕΛ ΓΚΙΠΣΟΝ
Διάρκεια: 124 λεπτά
Πρεμιέρα: Πέμπτη, 28 Μαρτίου 2019
Χρονολογία παραγωγής: 2018
Είδος ταινίας: ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ
Χώρα παραγωγής: ΙΡΛΑΝΔΙΑ
Καταλληλότητα ταινίας: ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΑΝΩ ΤΩΝ 15 ΕΤΩΝ
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Λονδίνο, 1872. Ο καθηγητής Τζέιμς Μάρεϊ (Μελ Γκίμπσον) αρχίζει να συγκεντρώνει ορισμούς με αφορμή την πρώτη έκδοση του Λεξικού της Οξφόρδης για την αγγλική γλώσσα. Λαμβάνει πάνω από 10,000 λήμματα από έναν δόκτορα Γουίλιαμ Μάινορ (Σον Πεν), ο οποίος είναι τρόφιμος σε άσυλο φρενοβλαβών εγκληματιών.
TRIVIA
Βασισμένη στο ομώνυμο διεθνές μπεστ σέλερ του Σάιμον Γουίντσεστερ, η ταινία είναι μια συναρπαστική αληθινή ιστορία παραφροσύνης, ιδιοφυΐας και εμμονής, με πρωταγωνιστές δύο αξιόλογους άντρες που άφησαν το σημάδι τους γράφοντας το Λεξικό της Αγγλικής Γλώσσας της Οξφόρδης, ένα εγχείρημα ξεκίνησε το 1857 και ήταν ένα από τα πιο φιλόδοξα και επαναστατικά έργα του ανθρώπινου πνεύματος.
Στη γεμάτη μυστήριο και αγωνία ταινία -που θα μας ταξιδέψει στο σκοτεινό Λονδίνο του 19ου αιώνα- πρωταγωνιστούν οι βραβευμένοι με Όσκαρ Μελ Γκίμπσον (Braveheart) και Σον Πεν (Mystic River). Η συνταρακτική ιστορία πίσω από ένα μνημειώδες έργο της ανθρωπότητας μεταφέρεται στον κινηματογράφο και καθηλώνει τον θεατή με τη συναρπαστική πορεία της τρέλας δίπλα στην ιδιοφυΐα.
Η δεκαετία του '50 κρυβει πολλούς θησαυρούς κι έθεσε τις βάσεις για ότι ακολούθησε στην δεκαετία του '60, από την soul μέχρι το rock 'n' roll.Τον Σεπτέμβριο του 1961, κυκλοφόρησε το "Runaround Sue" και έγινε το Νο1 τραγούδι στο Billboard Hot 100 από τις 23 Οκτωβρίου έως τις 5 Νοεμβρίου 1961, ξεπερνώντας το "Hit the Road, Jack" από τον Ray Charles. Πέρασε 12 εβδομάδες στο Top 40. Το "Runaround Sue" συνέχισε να πουλάει πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα και επίσης ανήλθε στο Νο 11 στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ο Dion έγραψε αυτό το τραγούδι με τον Ernie Maresca. "Ο Maresca θα συνεργαστεί με το Dion σε μερικά από τα υπόλοιπα τραγούδια του.
Ο Dion περιέγραψε αργότερα το "Runaround Sue" ως ένα τραγούδι για ένα κορίτσι "που αγαπούσε να λατρευτεί, αλλά μόλις θέλεις μια δέσμευση και αρχίζεις να εκφράζεις την αγάπη σου γι 'αυτήν, έχει φύγει. Έτσι, το τραγούδι ήταν μια αντίδραση σε αυτό το είδος γυναίκας. "Περισσότερα από 40 χρόνια αργότερα, το 2004, το τραγούδι κατατάχθηκε στον αριθμό 342 στον κατάλογο Rolling Stone του περιοδικού« Τα 500 μεγαλύτερα τραγούδια όλων των εποχών ».
Τρίτη 26 Μαρτίου 2019
Πολλά ήταν τα συγκροτήματα που με μία και μόνο εμπορική επιτυχία κατάφεραν να μείνουν στην ιστορία αλλά έπειτα δεν κατόρθωσαν να έχουν ανάλογη συνέχεια με συνέπεια να ξεχαστούν από το κοινό.Οι Cutting Crew ανήκουν στην παραπάνω κατηγορία αφού το εκπληκτικό κομμάτι τους "(I Just) Died in Your Arms" έχει γράψει την δική του ιστορία αλλά από τότε ελάχιστοι γνωρίζουν την τύχη τους.Οι Cutting Crew στο I Just Died In your Arms Tonight παραφράζουν το Γαλλικό la petite mort, θέλοντας να αναφέρουν πως υπήρξε μία τέλεια ερωτική σχέση και πράξη μεταξύ 2 εραστών.Από το ντεμπούτο άλμπουμ τους, Broadcast (1986). Πρώτη κυκλοφορεία στο Ηνωμένο Βασίλειο στις 25 Ιουλίου 1986 και στη συνέχεια κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες την 1η Ιανουαρίου 1987. Το τραγούδι γράφτηκε από τον frontman Nick Van Eede .Με το που κυκλοφόρησε το “Broadcast”, και ξεχώρισε το "(I Just) Died in Your Arms", οι πωλήσεις εκτοξεύθηκαν στα ύψη και το άλμπουμ στην Αμερική σκαρφάλωσε μέχρι την 16 θέση των τσαρτ ενώ στη Μ. Βρετανία μέχρι το νο 41.
Φυσικά το "(I Just) Died in Your Arms" έγινε νούμερο 1 σε Αμερική και Καναδά, και το ανάλογο πέτυχε σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, βραβεύτηκε με Grammy και το MTV το έπαιζε συνεχώς βοηθώντας έτσι να γίνει πασίγνωστο παντού.
Ηταν 1977 όταν κυκλοφόρησε το αγαπημένο τραγούδι, Am Fenster των City... Το τραγούδι δημιουργήθηκε τον Απρίλιο του 1974 και βασίζεταιστο ποίημα της γερμανίδας ποιήτριας και συγγραφέας Hildergard Maria Rauchfub.Θεωρείται ως ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά κομμάτια της ροκ μουσικής, και ιδίως της ανατολικογερμανικής σκηνής.Ένα ποίημα για την βαθύτερη και αληθινή αγάπη, για το βάθος και την επιθυμία για κάτι, που όταν το βρεις πρέπει να το κρατήσεις σφιχτά να μην το χάσεις. Μια παρότρυνση, κραυγή προς την ελευθερία αλλά και ο φόβος και η αγωνία για το αύριο που καραδοκεί. Η σωματική και βαθιά συναισθηματική επαφή δύο ανθρώπων, και μέσω αυτής η απόλυτη ολοκληρωσή τους. Το τραγούδι δημιουργήθηκε τον Απρίλιο του 1974, πολύ πριν την έλευση του Toni Krahl στο συγκρότημα. Ο Fritz Puppel (κιθάρα), ο Klaus Selmke (drums), ο Georgi Gogow (μπάσο) και ο Emil Bogdanow (φωνητικά), οι τότε City ή αλλιώς City Band Berlin, είχαν ήδη 2-3 χρόνια στο ενεργητικό τους σαν μουσικό συγκρότημα, παρ' όλες τις διάφορες αλλαγές στα μέλη. Όπως και να 'χει, όποιοι κι αν είναι οι λόγοι, αυτό το τραγούδι ήταν και είναι ο ύμνος κάθε γενιάς, κάθε ανθρώπου που ψάχνει απεγνωσμένα να βρει διέξοδο στην αδιέξοδη ζωή του, να γκρεμίσει τα τείχη, να βρει την ελευθερία του. Μέχρι στιγμής έχουν πωληθεί πάνω από 10 εκατομμύρια αντίγραφα αυτού του τραγουδιού, και δικαίως αποτελεί την μεγαλύτερη επιτυχία των City γενικότερα.
Για μιά φορά να ήξερα, ότι αυτό μένει για πάντα
Δεν είναι το θρόισμα, που ήδη μήνυσε τη νύχτα
Δεν είναι το λιώσιμο χρωμάτων ούτε το φως ενός κεριού,
που εδώ κι ώρα έχει εκδιωχθεί από το γκρί του πρωινού.
Για μιά φορά να έπιανα, να αισθανόμουνα βαθιά μέσα στο αίμα, ότι αυτό είναι δικό μου κι υπάρχει μόνο εξαιτίας σου.
Να μην δροσίσουμε πια τα μέτωπα στο παράθυρο,
στο οποίο ένα νέφος βαριά περνούσε.
Για μιά φορά να αισθανόμουνα βαθιά μέσα στο αίμα,
ότι αυτό είναι δικό μου κι υπάρχει μόνο εξαιτίας σου.
Παραπονιέται ένα πουλί "αχ, και τα δικά μου φτερά τα μουσκεύει η βροχή, πετώ μέσα στον κόσμο. Πετώ μέσα στον κόσμο.
Για μιά φορά να ήξερα, ότι αυτό μένει για πάντα
Δεν είναι το θρόισμα, που ήδη μήνυσε τη νύχτα
Δεν είναι το λιώσιμο χρωμάτων ούτε το φως ενός κεριού,
που εδώ κι ώρα έχει εκδιωχθεί από το γκρί του πρωινού.
Για μιά φορά να έπιανα, να αισθανόμουνα βαθιά μέσα στο αίμα, ότι αυτό είναι δικό μου κι υπάρχει μόνο εξαιτίας σου.
Να μην δροσίσουμε πια τα μέτωπα στο παράθυρο,
στο οποίο ένα νέφος βαριά περνούσε.
Για μιά φορά να αισθανόμουνα βαθιά μέσα στο αίμα,
ότι αυτό είναι δικό μου κι υπάρχει μόνο εξαιτίας σου.
Παραπονιέται ένα πουλί "αχ, και τα δικά μου φτερά τα μουσκεύει η βροχή, πετώ μέσα στον κόσμο. Πετώ μέσα στον κόσμο.
Με χαμηλούς τόνους και περισσότερο αισθησιακά τραγούδια, το συγκρότημα των Stranglers συνεχίζει την πορεία του με το LP "Feline" του 1982, απ' όπου βγαίνουν τα singles "European Female" / "Savage Breast", και "Midnight Summer Dream" / "Vladimir And Olga", καθώς και το "Strange Little Girl" / "Cruel Garden".Το Feline είναι το έβδομο album τους και κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 1983.
Το "Combat rock" του 1982 ήταν θαυμάσιος (μονός) δίσκος. Οι 1.000.000 αγοραστές του πιστεύω πως δε μετάνοιωσαν για την αγορά που έκαναν. Τα "Rock the Casbah", "Should I stay or should I go" είναι γνωστές σε όλους επιτυχίες. Τα "Know your rights", "Straight to hell", "Sean Flynn", "Ghetto defendant" είναι εξαιρετικά. Το "Overpowered by funk" είχε γράψει τότε κάποιος, θα είναι το graffiti στους τοίχους του 2000. Δεν ήταν. Κι εγώ δεν έκανα το 1999 την ταινία που υποσχέθηκα στον εαυτό μου το 1985.
Με το "Combat rock" πέρασαν στο επίπεδο του κλασικού. Μέσα σε μια πενταετία έγιναν γκρουπ υπεράνω κριτικής. Το να πεις ότι σου αρέσουν ήταν συνώνυμο της κοινοτυπίας. "Αυτούς, ε, εννοείται. Πές μας κάποιους που δεν ξέρουμε..."Οι The Clash άρχισαν να γίνονται κερδοφόρα μπάντα μετά το 1982 και τη κυκλοφορία του άλμπουμ Combat Rock.Το Combat Rock ήταν το τελευταίο άλμπουμ των Clash με την κλασσική σύνθεση.
Με το "Combat rock" πέρασαν στο επίπεδο του κλασικού. Μέσα σε μια πενταετία έγιναν γκρουπ υπεράνω κριτικής. Το να πεις ότι σου αρέσουν ήταν συνώνυμο της κοινοτυπίας. "Αυτούς, ε, εννοείται. Πές μας κάποιους που δεν ξέρουμε..."Οι The Clash άρχισαν να γίνονται κερδοφόρα μπάντα μετά το 1982 και τη κυκλοφορία του άλμπουμ Combat Rock.Το Combat Rock ήταν το τελευταίο άλμπουμ των Clash με την κλασσική σύνθεση.
Οι Mastodon ανακοίνωσαν πως θα γιορτάσουν την 10η επέτειο του άλμπουμ τους, "Crack The Skye" (2009) με μια περιοδεία, έχοντας support τους Coheed And Cambria.
Παράλληλα το συγκρότημα θα επανακυκλοφορήσει ένα picture disc του δίσκου, συνοδευόμενο από t-shirt, τζάκετ, poster κ.α.
Τέλος, την δημοσιότητα έχει έρθει, ήδη, το πρώτο μέρος ενός ντοκιμαντέρ το οποίο σχετίζεται με την δημιουργία του άλμπουμ.
Δείτε το εδώ.
Παράλληλα το συγκρότημα θα επανακυκλοφορήσει ένα picture disc του δίσκου, συνοδευόμενο από t-shirt, τζάκετ, poster κ.α.
Τέλος, την δημοσιότητα έχει έρθει, ήδη, το πρώτο μέρος ενός ντοκιμαντέρ το οποίο σχετίζεται με την δημιουργία του άλμπουμ.
Δευτέρα 25 Μαρτίου 2019
Το τραγούδι «Wuthering Heights» που έγραψε και ερμήνευσε η Μπους σε ηλικία 19 ετών,την έφερε αμέσως στην κορυφή. Κέρδισε επάξια την θέση της ανάμεσα στα μουσικά αστέρια της δεκαετίας του 80. Βέβαια, τα κλιπ εκείνης της περιόδου είναι άξια μελέτης για την αμφιλεγόμενη αισθητική τους. Η νεαρή Εγγλέζα εμφανίζεται με κόκκινο φόρεμα και μαύρο ζωνάρι να τραγουδά και να χορεύει στο δάσος, με κινήσεις που θέλουν να μοιάζουν ανάλαφρες. Το τραγούδι, πάντως, είναι διαχρονικό κι εκείνη όμορφη και γοητευτική....
Το τραγούδι έλαβε ευρύτατη κριτική, με το Pitchfork να το ονομάζει το πέμπτο μεγαλύτερο τραγούδι της δεκαετίας του '70.Η Μπους έγραψε το τραγούδι Σσε ηλικία 18 ετών, μέσα σε λίγες ώρες αργά το βράδυ στις 5 Μαρτίου 1977.Εμπνέυστηκε αφού είδε την προσαρμογή του 1967 στο BBC του μυθιστορήματος Wuthering Heights του 1847 .Η επιτυχία δεν περιορίστηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς το "Wuthering Heights" έφτασε επίσης την πρώτη θέση στην Ιρλανδία και την Ιταλία . Έφτασε στην πρώτη δεκάδα στο Βέλγιο, τις Κάτω Χώρες, τη Νορβηγία, τη Σουηδία και την Ελβετία, καθώς και στα κορυφαία είκοσι στην Αυστρία και τη Δυτική Γερμανία. Το "Wuthering Heights" αποδείχθηκε επιτυχημένο στη Νέα Ζηλανδία , όπου πέρασε πέντε εβδομάδες στο νούμερο ένα . Και στην Αυστραλία , όπου παρέμεινε στην κορυφή των charts για τρεις διαδοχικές εβδομάδες . Έγινε ένα από τα μεγαλύτερα Hit του 1978 στη Δανία.
Talking Heads,
Remain in Light .Ένας από τους πιο επιδραστικούς και σημαντικούς δίσκους της δεκαετίας του 80 και με μια σημαντική επίδραση στη σύγχρονη μουσική.Ο δίσκος με τίτλο Remain in Light, είναι ίσως ο πιο ολοκληρωμένος δίσκος τους. Ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε το 1980, στην εποχή που ο Brian Eno (μουσικός, παραγωγός που είναι από τους καλύτερους στην παραγωγή και επιμέλεια του μουσικού, background, ατμοσφαιρικού χώρου, μουσική γνωστή και ως ambient music) συνεργαζόταν για πολύ καιρό με το συγκρότημα. Άλλο ένα μεγάλο θετικό για το απίστευτο αποτέλεσμα που ακολούθησε.Το Remain in Light είναι το τέταρτο studio άλμπουμ του αμερικάνικου new wave συγκροτήματος Talking Heads. Παρ' όλο που δεν σημείωσε τεράστια εμπορική επιτυχία σηματοδότησε μια σημαντική αλλαγή στο στυλ του γκρουπ, αναδεικνύοντας το πολύπλευρο μουσικό τους ταλέντο και, παράλληλα, το ανώτερο επίτευγμα της δισκογραφικής του πορείας, επηρεάζοντας ταυτόχρονα και έχοντας μια ισχυρή επίδραση στην τότε και τώρα μουσική πρόοδο.Το άλμπουμ, είχε πολιτική και κοινωνική θεματολογία, οπότε όλο το concept θα έπρεπε να προβάλλει τη κεντρική ιδέα. Το εξώφυλλο του δίσκου, διαλέχθηκε προσεκτικά, περνώντας άμεσα διακριτικά πολιτικά μηνύματα. Έχει σε πορτραίτο τα μέλη του συγκροτήματος, όμως μπροστά στα πρόσωπα τους, έχει περαστεί από πάνω, μια απόχρωση του κόκκινου, κρύβοντας τα χαρακτηριστικά τους, όμως ο λαιμός και τα μαλλιά φαίνονται. Ένας ψυχολόγος και ψυχοθεραπευτής χαρακτήρισε το εξώφυλλο με τα παρακάτω λόγια: «Είναι αφοπλιστική εικόνα, γεγονός που υποδηλώνει τόσο διάσπαση και εξαφάνιση της ταυτότητας, το οποίο εισάγει τον ακροατή στο θέμα του άλμπουμ».Όλοι οι στίχοι είναι γραμμένοι απ τον David Byrne , εκτός από το "Born Under Punches (The Heat Goes On)" και το "Crosseyed and Painless", που είναι γραμμένο από τον David Byrne και τον Brian Eno . Όλη τη μουσική την συνθέτουν ο Byrne, ο Eno, ο Chris Frantz , ο Jerry Harrison και η Tina Weymouth .
Ο θρύλος της ποπ και πειραματικής μουσικής Σκοτ Γουόκερ.Ο Σκότ Γουόκερ, ένας από τους πιο ευρηματικούς καλλιτέχνες του 20ού αιώνα, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 76 ετών σήμερα, Δευτέρα 25 Μαρτίου.Έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό, όταν μετανάστευσε στη Βρετανία, στα μέσα της δεκαετίας του '60 και ξεκίνησε την καριέρα του με το γκρουπ Walker Brothers. Το 1964 δημιούργησε τους Walker Brothers, ενώ όταν αποχώρησε από το σχήμα κυκλοφόρησε μια σειρά από σόλο άλμπουμ, που πολλοί τα θεωρούν ως πιο ριζοσπαστικά ποπ άλμπουμ της εποχής. Ανάμεσα στα κορυφαία άλμπουμ της καριέρας του θεωρούνται τα «Tilt» (1996) και «Drift» (2006).
Φερνάντο Σάντσο: Ο Ισπανός Όπου Έμοιαζε Καταπληκτικά Με Έλληνα, Τόσο Που Τα Επιτελεία Τον Μεταγλώττιζαν Έτσι Ώστε Να Φαίνεται Ότι Μιλάει Ελληνικά. Ο υπέρτατος κακός στα γουέστερν ΚΑΙ κακός σε ελληνική παραγωγή,στον Παπαφλέσσα.. Δεν μιλούσε γρι ελληνικά και ο μεταγλωττισμός που ανοιγοκλείνει το στόμα είναι μαζί με τον Κολοκοτρώνη όλη η ταινία!Ισπανός στην καταγωγή έχει πρωταγωνιστήσει σε δεκάδες ταινίες στην Ισπανία και στην Ιταλία, κυρίως σε γουέστερν, από τις οποίες έγινε ευρέως γνωστός. Στην Ελλάδα έγινε γνωστός από τις πολεμικές ταινίες με παραγωγό τον Τζέιμς Πάρις, και ενσάρκωνε τον Έλληνα που καλούσε τους συγχωριανούς του στον αγώνα και ειρωνεύονταν τους Γερμανούς (ως "Τρύφων Πλατανιάς" στο '28η Οκτωβρίου ωρα 5:30'), ή είχε το ρόλο του Αλή Πασα στους 'Σουλιώτες'. Εμφανίστηκε επίσης σε πολλές ισπανικές ταινίες τρόμου στη δεκαετία του 60 και του 70. Μία από της πιο γνωστές ταινίες τρόμου ήταν ο ρόλος ενός διεφθαρμένου δημάρχου μιας μικρής πόλης στο El Ataque de los Muertos sin Ojos (γνωστό και ως Return of the Blind Dead ), σε σκηνοθεσία Amando de Ossorio. Ο Σάντσο εμφανίστηκε επίσης σε ένα σύντομο ρόλο στο επικό Λόρενς της Αραβίας παίζοντας τον Τούρκο λοχία που συλλαμβάνει τον Λώρενς στο Deraa .Ο Σάντσο είχε μια παραγωγική καριέρα και παρέμεινε ενεργός μέχρι το θάνατό του.Πέθανε στις 31 Ιουλίου 1990 στη Μαδρίτη από καρκίνο.
Σαμάνθα Φοξ.Μεσουράνησε τη δεκαετία του '80.Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες ποπ σταρ της δεκαετίας του 1980. Το σέξι τραγούδι της «Touch me (I want your body») έγινε σούπερ χιτ σε όλον τον κόσμο και ακούγεται ακόμα και σήμερα.Τη δεκαετία του ‘80 η Samantha Fox μπορεί να μην ήταν το «απόλυτο» sex symbol, όπως ήταν η κλισέ έκφραση της εποχής, αλλά τα πόστερ της κοσμούσαν τα υπνοδωμάτια χιλιάδων εφήβων. Αν και από πολύ μικρή είχε εκδηλώσει την αγάπη της για το τραγούδι, την πρόλαβε το μόντελινγκ. Σε ηλικία 16 χρόνων έβαλε την μητέρα της να τη φωτογραφίσει ημίγυμνη κι έστειλε τις φωτογραφίες σε έναν διαγωνισμό! Δεν πήρε την πρώτη θέση, αλλά για τα επόμενα χρόνια είχε συχνά πυκνά μια θέση στην σελίδα 3 της βρετανικής εφημερίδας Sun που φιλοξενούσε αποκαλυπτικές φωτογραφίες νεαρών κοριτσιών.Με ξανθά μες μαλλιά, με κοντά σορτσάκια, με κοντά μπλουζάκια και νάζι που ταίριαζε γάντι στην ποπ κουλτούρα της εποχής η Samantha Fox έκανε το ντεμπούτο της με ένα τραγούδι που άναβε τα αίματα! Το "Touch me" έγινε αμέσως νούμερο 1 σε 17 χώρες.
Συναυλίες, φωτογραφήσεις, εμφανίσεις, μόντελινγκ, σήριαλ, ταινίες. Όλα τα έκανε η Samantha! Και φυσικά δεν είχε κανένα πρόβλημα να εμφανιστεί πολλές φορές γuμνή. Άλλωστε δεν φοβόταν τίποτα. Μεσουρανούσε στα πράγματα και ήταν ανάμεσα στις γυναίκες - φαντασιώσεις του 80!Δούλεψε αρκετά χρόνια ως μοντέλο και έγινε διάσημη. Όμως η Σαμάνθα ήθελε να κυνηγήσει το όνειρό της και να γίνει επαγγελματίας τραγουδίστρια.
Το πρώτο της σινγκλ με τίτλο «Touch me» κυκλοφόρησε το 1986 και μπήκε στο Top 10 της Βρετανίας και της Αμερικής, πούλησε δε πάνω από 4 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως!
Το δεύτερο της άλμπουμ με τίτλο «Samantha Fox» κυκλοφόρησε το 1987 και παρά τις αρνητικές κριτικές που την ονόμαζαν σαν μοντέλο τόπλες που προσπαθούσε να τραγουδήσει αυτή απέδειξε στους επικριτές της ότι έκαναν λάθος αφού απέκτησε ένα αξιοσέβαστο κοινό. Από το άλμπουμ ξεχώρισαν το «Naughty Girls (Need Love Too)» και το «Nothing’s Gonna Stop Me Now».
Ενόψει μάλιστα της κυκλοφορίας της αυτοβιογραφίας της μίλησε για τις παρτίδες της με τα κολομβιανά καρτέλ ναρκωτικών, το πιο σοκαριστικό θέαμα που αντίκρισε ποτέ σε συναυλία της, καθώς και το πώς κατέληξε να μένει στη διπλανή πόρτα με τη Μάργκαρετ Θάτσερ. Το 2003 η Σαμάνθα παραδέχτηκε επίσημα μια φήμη που την ακολουθούσε σαν stalker από το 1999: Οτι είναι λεσβία, και όχι bisexual. Αν και είχε επιχειρήσει να κάνει σχέση με άτομα του άλλου φύλου -όπως με τον τραγουδιστή των KISS- η ίδια δεν έβρισκε στο πρόσωπο ενός άντρα αυτό που αναζητούσε. Για τέσσερα χρόνια στη δεκαετία του ’90, διατηρούσε δεσμό με μια Αυστραλή τραγουδίστρια, την Κρις Μπονάτσι, την οποία παράτησε για τα μάτια της μάνατζέρ της, Μίρα Στράτον.
Συναυλίες, φωτογραφήσεις, εμφανίσεις, μόντελινγκ, σήριαλ, ταινίες. Όλα τα έκανε η Samantha! Και φυσικά δεν είχε κανένα πρόβλημα να εμφανιστεί πολλές φορές γuμνή. Άλλωστε δεν φοβόταν τίποτα. Μεσουρανούσε στα πράγματα και ήταν ανάμεσα στις γυναίκες - φαντασιώσεις του 80!Δούλεψε αρκετά χρόνια ως μοντέλο και έγινε διάσημη. Όμως η Σαμάνθα ήθελε να κυνηγήσει το όνειρό της και να γίνει επαγγελματίας τραγουδίστρια.
Το πρώτο της σινγκλ με τίτλο «Touch me» κυκλοφόρησε το 1986 και μπήκε στο Top 10 της Βρετανίας και της Αμερικής, πούλησε δε πάνω από 4 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως!
Το δεύτερο της άλμπουμ με τίτλο «Samantha Fox» κυκλοφόρησε το 1987 και παρά τις αρνητικές κριτικές που την ονόμαζαν σαν μοντέλο τόπλες που προσπαθούσε να τραγουδήσει αυτή απέδειξε στους επικριτές της ότι έκαναν λάθος αφού απέκτησε ένα αξιοσέβαστο κοινό. Από το άλμπουμ ξεχώρισαν το «Naughty Girls (Need Love Too)» και το «Nothing’s Gonna Stop Me Now».
Ενόψει μάλιστα της κυκλοφορίας της αυτοβιογραφίας της μίλησε για τις παρτίδες της με τα κολομβιανά καρτέλ ναρκωτικών, το πιο σοκαριστικό θέαμα που αντίκρισε ποτέ σε συναυλία της, καθώς και το πώς κατέληξε να μένει στη διπλανή πόρτα με τη Μάργκαρετ Θάτσερ. Το 2003 η Σαμάνθα παραδέχτηκε επίσημα μια φήμη που την ακολουθούσε σαν stalker από το 1999: Οτι είναι λεσβία, και όχι bisexual. Αν και είχε επιχειρήσει να κάνει σχέση με άτομα του άλλου φύλου -όπως με τον τραγουδιστή των KISS- η ίδια δεν έβρισκε στο πρόσωπο ενός άντρα αυτό που αναζητούσε. Για τέσσερα χρόνια στη δεκαετία του ’90, διατηρούσε δεσμό με μια Αυστραλή τραγουδίστρια, την Κρις Μπονάτσι, την οποία παράτησε για τα μάτια της μάνατζέρ της, Μίρα Στράτον.
Αυτή είναι η πρώτη ταινία ανεξάρτητης παραγωγής με ιστορικό γεγονός με θέμα την ελληνική επανάσταση μετά απο 46 χρόνια.Αναφέρεται στα παιδιά της Σαμαρίνας που έφυγαν από τα χωριά της Ηπείρου και πηγαν να πολεμήσουν στο Μεσολόγγι στη πιο ηρωική μάχη τής Εξόδου του 1826.Είναι πραγματικά μια αξιόλογη προσπάθεια με ακριβή ιστορικά γεγονότα η οποία προβλήθηκε περσι στην Ελλαδα και στο εξωτερικό με 50000 εισητήρια.Η ταινία χαρακτηρίστηκε ως "υψηλής ποιότητας ιστορική ταινία" απο το Υπουργείο παιδείας,παρολλο που δεν έλαβε καμία οικονομική βοήθεια.Φέτος προβληθεί στους Ελληνικούς κινηματογράφους η δεύτερη ταινία του Βασιλη Τσικαρα Η Πολιορκία.Πάντα τέτοια και ελπίζουμε στα καλύτερα.Ευχαριστούμε το Ηλεκτρόνιο για τη συνεισφορά του στο άρθρο αυτό.Απολάυστε την ταινία ολόκληρη εδω ,με αγγλικούς υπότιτλους.
Κυριακή 24 Μαρτίου 2019
Μπορεί κινηματογραφικά να ήταν σκληρός, αδίστακτος, μοχθηρός και εξόχως απεχθής, ο Στέφανος Στρατηγός ήταν στην πραγματικότητα ένας από τους πιο αγαπητούς συνεργάτες του ελληνικού κινηματογράφου, ένας εύκολος άνθρωπος που όλοι ήθελαν να δουλεύουν μαζί του.
Ο αδυσώπητος νταής του ελληνικού σινεμά Στέφανος Στρατηγός.Ηθοποιός που μπορούσε να ενσαρκώσει όλους τους ρόλους με αυθεντικότητα και απόλυτη φυσικότητα. Ένας δραστήριος, ακούραστος, παραγωγικός, μοιραίος, ωραίος, αλλά πάνω από όλα ένας καταπληκτικός άνθρωπος, που για το μόνο που απασχολούσε τον κόσμο, ήταν η καταπληκτική δουλειά του.Γιος των ηθοποιών Βασιλείου και Αμαλίας Στρατηγού. Αδελφές του ήταν οι επίσης ηθοποιοί Αλέκα και Στέλλα Στρατηγού. Είχε και άλλη μια αδελφή, τη Ρένα Στρατηγού, η οποία εγκατέλειψε νωρίς το θέατρο και τον κινηματογράφο. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του τότε Βασιλικού Θεάτρου.
Ξεκίνησε παίζοντας στον θίασο του πατέρα του, σε επιθεωρήσεις, κωμωδίες, οπερέτες και δράματα. Μετά τα θεατρικά μπουλούκια, έπαιξε στο θίασο του Βασίλη Λογοθετίδη.Η πορεία του στο θέατρο άφησε εποχή, καθώς από το 1963 δημιούργησε δικό του θίασο με την τότε σύζυγό του και επίσης ηθοποιό, Γκέλυ Μαυροπούλου. Μαζί ανέβασαν πολλά γνωστά θεατρικά έργα όπως τα «Κόκκινα Φανάρια», «Χρυσή μου Ρουθ» «το υπόγειο της Λέλας» και πολλά άλλα. Η επαγγελματική σχέση των δύο ηθοποιών είχε συνήθως μεγάλη επιτυχία. Δε συνέβη το ίδιο όμως και στην προσωπική τους ζωή.Η θεατρική του πορεία συνεχίστηκε μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’80, συνεργαζόμενος με μεγάλους ηθοποιούς όπως, τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο, τον Νίκο Ξανθόπουλο και τον Θανάση Βέγγο, που περιόδευσαν μαζί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Η πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση πραγματοποιήθηκε το 1948 στην ταινία της Φίνος Φίλμ «Οι Γερμανοί Ξανάρχονται», πλάι στον αξέχαστο Βασίλη Λογοθετίδη, και ακολούθησαν πολλές ακόμα ταινίες, κωμωδίες και δράματα, όπως “Αστέρω” και “Ο Παπαφλέσσας”. Αξέχαστη έχει μείνει η ερμηνεία του στην ταινία “Ο Ατσίδας”, στην οποία μαθαίνει στον Ντίνο Ηλιόπουλο την μέθοδο “Στρίβειν δια του αρραβώνος”.
Συνολικά έπαιξε σε 85 ταινίες, ενώ κάποιες από αυτές σκηνοθέτησε ο ίδιος. Επιτυχημένη καριέρα ακολούθησε και στον χώρο της τηλεόρασης συμμετέχοντας σε πολλές τηλεοπτικές παραγωγές.Πέθανε στης 6 Απριλίου 2006 από λοίμωξη του αναπνευστικού συστήματος σε ηλικία 83 χρονών.
Ο αδυσώπητος νταής του ελληνικού σινεμά Στέφανος Στρατηγός.Ηθοποιός που μπορούσε να ενσαρκώσει όλους τους ρόλους με αυθεντικότητα και απόλυτη φυσικότητα. Ένας δραστήριος, ακούραστος, παραγωγικός, μοιραίος, ωραίος, αλλά πάνω από όλα ένας καταπληκτικός άνθρωπος, που για το μόνο που απασχολούσε τον κόσμο, ήταν η καταπληκτική δουλειά του.Γιος των ηθοποιών Βασιλείου και Αμαλίας Στρατηγού. Αδελφές του ήταν οι επίσης ηθοποιοί Αλέκα και Στέλλα Στρατηγού. Είχε και άλλη μια αδελφή, τη Ρένα Στρατηγού, η οποία εγκατέλειψε νωρίς το θέατρο και τον κινηματογράφο. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του τότε Βασιλικού Θεάτρου.
Ξεκίνησε παίζοντας στον θίασο του πατέρα του, σε επιθεωρήσεις, κωμωδίες, οπερέτες και δράματα. Μετά τα θεατρικά μπουλούκια, έπαιξε στο θίασο του Βασίλη Λογοθετίδη.Η πορεία του στο θέατρο άφησε εποχή, καθώς από το 1963 δημιούργησε δικό του θίασο με την τότε σύζυγό του και επίσης ηθοποιό, Γκέλυ Μαυροπούλου. Μαζί ανέβασαν πολλά γνωστά θεατρικά έργα όπως τα «Κόκκινα Φανάρια», «Χρυσή μου Ρουθ» «το υπόγειο της Λέλας» και πολλά άλλα. Η επαγγελματική σχέση των δύο ηθοποιών είχε συνήθως μεγάλη επιτυχία. Δε συνέβη το ίδιο όμως και στην προσωπική τους ζωή.Η θεατρική του πορεία συνεχίστηκε μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’80, συνεργαζόμενος με μεγάλους ηθοποιούς όπως, τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο, τον Νίκο Ξανθόπουλο και τον Θανάση Βέγγο, που περιόδευσαν μαζί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Η πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση πραγματοποιήθηκε το 1948 στην ταινία της Φίνος Φίλμ «Οι Γερμανοί Ξανάρχονται», πλάι στον αξέχαστο Βασίλη Λογοθετίδη, και ακολούθησαν πολλές ακόμα ταινίες, κωμωδίες και δράματα, όπως “Αστέρω” και “Ο Παπαφλέσσας”. Αξέχαστη έχει μείνει η ερμηνεία του στην ταινία “Ο Ατσίδας”, στην οποία μαθαίνει στον Ντίνο Ηλιόπουλο την μέθοδο “Στρίβειν δια του αρραβώνος”.
Συνολικά έπαιξε σε 85 ταινίες, ενώ κάποιες από αυτές σκηνοθέτησε ο ίδιος. Επιτυχημένη καριέρα ακολούθησε και στον χώρο της τηλεόρασης συμμετέχοντας σε πολλές τηλεοπτικές παραγωγές.Πέθανε στης 6 Απριλίου 2006 από λοίμωξη του αναπνευστικού συστήματος σε ηλικία 83 χρονών.
ΠΡΟΣΕΧΩΣ - Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΣΤΗ ΖΟΥΓΚΛΑ
Αίθουσα ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ
Το Κινηματοθέατρο ' Λάμπρος Κωνσταντάρας ' και ο Θίασος Σκιών Αθανασίου παρουσιάζουν ΜΟΝΟ την Κυριακή 07/04/2019, στις 11:30 & στις 15:00,την παράσταση θεάτρου σκιών με τίτλο: Ο Καραγκιόζης στη Ζούγκλα. Τιμή εισιτηρίου, γενική είσοδος: 5,00€.
Μάριαν Φέιθφουλ. Έγινε το νέο ποπ είδωλο της βρετανικής νεολαίας των 60s.Η Μαριάν Φέιθφουλ γεννήθηκε στο Χάμστεντ του Λονδίνου στις 29 Δεκεμβρίου 1946.Μπήκε στη λονδρέζικη σκηνή της δεκαετίας του 1960 πρωτίστως ως μοντέλο και ερωμένη του Μικ Τζάγκερ και δευτερευόντως ως τραγουδίστρια με αξιώσεις.Ο Μικ Τζάγκερ υπήρξε ο πρώτος μεγάλος της έρωτας, της έμαθε σχεδόν τα πάντα, και κόντεψε να την καταστρέψει.
Οταν συναντήθηκαν για πρώτη φορά, το 1965 στην Chelsea, σε μια σικάτη και ποπ βραδυά, η Μαριάν Φέιθφουλ ήταν 18 ετών. Ως τότε δεν είχε αγγίξει ποτέ ναρκωτικά και ήταν παντρεμένη με τον καλλιτέχνη Τζον Ντάνμπαρ, με τον οποίο είχε ένα παιδί. Γρήγορα όμως αποδείχτηκε ότι στη Φέιθφουλ δεν ταίριαζε η ζωή της μητέρας και νοικοκυράς.Κι όμως, το αντικείμενο του πόθου εκατομμυρίων αντρών παραδέχεται ότι «ποτέ δεν μου άρεσε το σεξ, ούτε και οι άντρες»! Μπορεί να είχε ένα θυελλώδη έρωτα με τον Μικ Τζάγκερ, ο οποίος εκδηλώθηκε ενώ η Μαριάν Φέιθφουλ ήταν ακόμη παντρεμένη με τον Τζον Ντάνμπαρ, ωστόσο, κάποια περιστατικά που σημάδεψαν την οικογένειά της, σημάδεψαν και την ίδια. Όπως εξομολογήθηκε σε ντοκιμαντέρ του BBC, στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και κατά τη διάρκεια της απελευθέρωσης της Βιέννης από τους Ναζί, στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού βίασαν τη γιαγιά της, αλλά και τη μητέρα της, Έβα φον Ζάχερ Μαζόφ, η οποία ήταν βαρόνη του Ερίσο, με καταγωγή από την Αυστρία. Το γεγονός επηρέασε δραματικά τις δύο γυναίκες. Η γιαγιά της Μαριάν εγκατέλειψε τον παππού της και η μητέρα της, από το περιστατικό εκείνο και μετά είχε ατελείωτο μίσος για τους άντρες. Το μίσος αυτό, το εμφύτευσε και στη νεαρή Μαριάν. «Μου πήρε 50 χρόνια, για να κάνω σχέση, να ερωτευθώ και να μην χρειαστώ ναρκωτικά ή αλκοόλ για να κάνω έρωτα», λέει η Φέιθφουλ, που ακόμη αναρωτιέται γιατί χώρισε τον Τζάγκερ. Όπως λέει, την αγαπούσε πολύ κι εκείνη ένιωθε το ίδιο για τον διάσημο Rolling Stone.Περνούσε πολύ χρόνο με τους Rolling Stones, κυρίως με τον Μπράιαν Τζόουνς που ήταν και ο στενότερος φίλος της, με αποτέλεσμα να εξοικειωθεί με τα ναρκωτικά. Αρχικά κάπνιζε μόνο μαριχουάνα, αλλά με τον καιρό έφτασε στο LSD και την κοκαΐνη. Στην αυτοβιογραφία της αποκάλυψε ότι, όταν βρέθηκε υπό την επήρεια ναρκωτικών έκανε σεξ με τον Κιθ Ρίτσαρνς και κόντεψε να κάνει το ίδιο και με τον Μπράιαν Τζόουνς. Συνεργάστηκε με πολλούς καλλιτέχνες: Από την Πόλυ Τζιν Χάρβεϊ ως τους Metallica.
Το 2004, κυκλοφόρησε το άλμπουμ Before the Poison,το οποίο δέχθηκε πολύ καλές κριτικές. Mετά από δεκαετίες στο τραγούδι, μερικές μεγάλες επιτυχίες που της εξασφάλισαν μια θέση στο πάνθεον της rock και την ενασχόλησή της με το γράψιμο, το θέατρο και το σινεμά, η Marianne Faithfull κυκλοφόρησε το 2011 το 23ο σόλο άλμπουμ της, που ηχογραφήθηκε στη Νέα Ορλεάνη και τιτλοφορείται Horses And High Heels.
Το 2014, 43 χρόνια μετά τον θάνατο του Τζιμ Μόρισον, η Μαριάν Φέιθφουλ αποκάλυψε ότι ένας πρώην εραστής της και έμπορος ναρκωτικών, ο Ζαν ντε Μπρετέιγ, έδωσε στον τραγουδιστή των Doors τη μοιραία δόση που τον σκότωσε. Είναι γνωστό ότι η Φέιθφουλ ήταν μαζί με τον Τζιμ Μόρισον την τελευταία νύχτα σε κλαμπ των Παρισίων. Ξεκαθάρισε πάντως ότι ήταν ατύχημα και πως τίποτα δεν έγινε από πρόθεση.
Η Μαριάν Φέθφουλ άφησε εποχή τo 2016 όταν τραγούδησε στο Μπατακλάν, στο Παρίσι, και την ίδια χρονιά έκανε τον γύρο της Ευρώπης με συναυλίες, σε ηλικία 70 ετών.
Οταν συναντήθηκαν για πρώτη φορά, το 1965 στην Chelsea, σε μια σικάτη και ποπ βραδυά, η Μαριάν Φέιθφουλ ήταν 18 ετών. Ως τότε δεν είχε αγγίξει ποτέ ναρκωτικά και ήταν παντρεμένη με τον καλλιτέχνη Τζον Ντάνμπαρ, με τον οποίο είχε ένα παιδί. Γρήγορα όμως αποδείχτηκε ότι στη Φέιθφουλ δεν ταίριαζε η ζωή της μητέρας και νοικοκυράς.Κι όμως, το αντικείμενο του πόθου εκατομμυρίων αντρών παραδέχεται ότι «ποτέ δεν μου άρεσε το σεξ, ούτε και οι άντρες»! Μπορεί να είχε ένα θυελλώδη έρωτα με τον Μικ Τζάγκερ, ο οποίος εκδηλώθηκε ενώ η Μαριάν Φέιθφουλ ήταν ακόμη παντρεμένη με τον Τζον Ντάνμπαρ, ωστόσο, κάποια περιστατικά που σημάδεψαν την οικογένειά της, σημάδεψαν και την ίδια. Όπως εξομολογήθηκε σε ντοκιμαντέρ του BBC, στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και κατά τη διάρκεια της απελευθέρωσης της Βιέννης από τους Ναζί, στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού βίασαν τη γιαγιά της, αλλά και τη μητέρα της, Έβα φον Ζάχερ Μαζόφ, η οποία ήταν βαρόνη του Ερίσο, με καταγωγή από την Αυστρία. Το γεγονός επηρέασε δραματικά τις δύο γυναίκες. Η γιαγιά της Μαριάν εγκατέλειψε τον παππού της και η μητέρα της, από το περιστατικό εκείνο και μετά είχε ατελείωτο μίσος για τους άντρες. Το μίσος αυτό, το εμφύτευσε και στη νεαρή Μαριάν. «Μου πήρε 50 χρόνια, για να κάνω σχέση, να ερωτευθώ και να μην χρειαστώ ναρκωτικά ή αλκοόλ για να κάνω έρωτα», λέει η Φέιθφουλ, που ακόμη αναρωτιέται γιατί χώρισε τον Τζάγκερ. Όπως λέει, την αγαπούσε πολύ κι εκείνη ένιωθε το ίδιο για τον διάσημο Rolling Stone.Περνούσε πολύ χρόνο με τους Rolling Stones, κυρίως με τον Μπράιαν Τζόουνς που ήταν και ο στενότερος φίλος της, με αποτέλεσμα να εξοικειωθεί με τα ναρκωτικά. Αρχικά κάπνιζε μόνο μαριχουάνα, αλλά με τον καιρό έφτασε στο LSD και την κοκαΐνη. Στην αυτοβιογραφία της αποκάλυψε ότι, όταν βρέθηκε υπό την επήρεια ναρκωτικών έκανε σεξ με τον Κιθ Ρίτσαρνς και κόντεψε να κάνει το ίδιο και με τον Μπράιαν Τζόουνς. Συνεργάστηκε με πολλούς καλλιτέχνες: Από την Πόλυ Τζιν Χάρβεϊ ως τους Metallica.
Το 2004, κυκλοφόρησε το άλμπουμ Before the Poison,το οποίο δέχθηκε πολύ καλές κριτικές. Mετά από δεκαετίες στο τραγούδι, μερικές μεγάλες επιτυχίες που της εξασφάλισαν μια θέση στο πάνθεον της rock και την ενασχόλησή της με το γράψιμο, το θέατρο και το σινεμά, η Marianne Faithfull κυκλοφόρησε το 2011 το 23ο σόλο άλμπουμ της, που ηχογραφήθηκε στη Νέα Ορλεάνη και τιτλοφορείται Horses And High Heels.
Το 2014, 43 χρόνια μετά τον θάνατο του Τζιμ Μόρισον, η Μαριάν Φέιθφουλ αποκάλυψε ότι ένας πρώην εραστής της και έμπορος ναρκωτικών, ο Ζαν ντε Μπρετέιγ, έδωσε στον τραγουδιστή των Doors τη μοιραία δόση που τον σκότωσε. Είναι γνωστό ότι η Φέιθφουλ ήταν μαζί με τον Τζιμ Μόρισον την τελευταία νύχτα σε κλαμπ των Παρισίων. Ξεκαθάρισε πάντως ότι ήταν ατύχημα και πως τίποτα δεν έγινε από πρόθεση.
Η Μαριάν Φέθφουλ άφησε εποχή τo 2016 όταν τραγούδησε στο Μπατακλάν, στο Παρίσι, και την ίδια χρονιά έκανε τον γύρο της Ευρώπης με συναυλίες, σε ηλικία 70 ετών.
Την 25 Μαρτίου του 1821 είχε κηρυχθεί η επανάσταση ενάντια στον Τουρκικό ζυγό. Το γεγονός αυτό, αλλά και ο ηρωικός αγώνας των υπόδουλων Ελλήνων ενέπνευσε πολλές ταινίες, κυρίως την δεκαετία του 60 και χρηματοδοτούμενες από το καθεστώς της επταετίας, αλλά αυτό είναι μεγάλη κουβέντα.Aς δούμε όμως ποιές είναι οι ταινίες αυτές που αφηγούνται τα χρόνια της 25ης Μαρτίου του 1821. «Ζάλογγο, το Κάστρο της Λευτεριάς»
Από τις πρώτες, μπορεί και η πρώτη ταινία για το '21 και ίσως από τις πλέον αξιοπρεπείς παραγωγές παρά τις δυσκολίες της εποχής, καθώς η ταινία γυρίστηκε το 1958. Σκηνοθέτης της ήταν ο Στέλιος Τατασόπουλος, ένας από τους πρωτομάστορες του ελληνικού σινεμά, που προσπάθησε να φέρει το νεορεαλισμό στη χώρα μας, γύρισε πολλά μελοδράματα και σίγουρα δεν του δόθηκαν οι ευκαιρίες που άξιζε. Η παραγωγή ήταν της «ΑΝΖΕΡΒΟΣ», μίας εταιρίας που έκανε μερικές από τις καλύτερες ελληνικές ταινίες, ενώ το σενάριο ήταν του Θ. Τέμπου και η μουσική του Μάνου Χατζιδάκι.
Το θέμα της καταπιάνεται με την ηρωική μάχη των Σουλιωτών εναντίον του Αλή Πασά με αρχηγό τον Φώτο Τζαβέλλα και τον Κόγκα Δράκο. Μετά την προδοσία του Πήλιου Γούση, το Σούλι καταλαμβάνεται από τους Τουρκαλβανούς και οι Σουλιώτισσες για να μην πέσουν στα χέρια τους ρίχνονται στο γκρεμό του Ζαλόγγου με τα μωρά τους, ενώ ο καλόγερος Σαμουήλ ανατινάζει το Κούγκι. Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Τζαβάλας Καρούσος, Ανδρέας Ζησιμάτος, Νίνα Σγουρίδου, Βύρων Πάλλης, Δήμος Σταρένιος, Γιάννης Σπαρίδης, Νίκος Φέρμας, κα.
«Μπουμπουλίνα»
Την ίδια περίπου εποχή, ο Κώστας Ανδρίτσος γυρίζει την «Μπουμπουλίνα», μία σχετικά ευπρόσωπη παραγωγή, στην οποία κυριαρχεί η μορφή της Ειρήνης Παππά (Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα), η οποία στέκει αγέρωχη με τη μεσογειακή της εμφάνιση, δίνοντας έναν άλλο αέρα στην ταινία. Από κοντά ο πολύ καλός Διονύσης Παπαγιαννόπουλος στο ρόλο του κακού, ενώ εμφανίζονται και οι Ανδρέας Μπάρκουλης, Μιράντα Μυράτ, Χριστόφορος Νέζερ, Γκίκας Μπινιάρης, Γεωργία Βασιλειάδου.
«Η Λίμνη των Στεναγμών»
Ακόμη μία ταινία με την Ειρήνη Παππά, την οποία γύρισε το 1959 ο Γρηγόρης Γρηγορίου και αποτελεί ακόμη μία παραγωγή που ξεφεύγει από τη γενική εικόνα των ταινιών του είδους.
Εκτός από την ελκυστική και πάντα γοητευτική Παππά, πρωταγωνιστούν και οι Ανδρέας Μπάρκουλης, στο ρόλο του Μουχτάρ, γιο του Αλή Πασά, τον οποίο ερμηνεύει ο επιβλητικός Τζαβάλας Καρούσος. Επίσης, παίζουν οι Ελένη Ζαφειρίου, Δημήτρης Καλλιβωκάς, Ανδρέας Ζησιμάτος κα.
Η ταινία στέκεται περισσότερο στον έρωτα της Ελληνίδας καλλονής και του Τούρκου «πρίγκιπα», αλλά και στο αρρωστημένο πάθος του Αλή Πασά για αυτήν, παρά στις διαφορές Ελλήνων και Τούρκων. Η ταινία τελειώνει με την κυρά Φροσύνη να πέφτει στη λίμνη των Ιωαννίνων και τον Μουχτάρ να θρηνεί...
«Σαράντα Παλικάρια»
Ταινία που περισσότερο κολλάει με τα βουκολικά δράματα της εποχής παρά με την επανάσταση του '21 και μάλλον έχει ξεχαστεί ακόμη και απ' τους «συλλέκτες» του κινηματογραφικού είδους.
Τη γύρισε το 1961 ο Γιώργος Πετρίδης, ο οποίος με αφηγείται στα όρια της γραφικότητας την ιστορία ενός τσοπάνου που ακολουθεί στο βουνό τον Κίτσο και τα παλικάρια του, που πολεμούν τους Τούρκους. Παίζουν μεταξύ άλλων, Άντζελα Ζήλεια, Ανδρέας Ντούζος, Κώστας Ρηγόπουλος, Κώστας Καζάκος και Λαυρέντης Διανέλλος.
«Η έξοδος του Μεσολογγίου»
Οι τελευταίες ημέρες της ιστορικής πολιορκίας του Μεσολογγίου και η απελπισμένη αλλά και θαρραλέα έξοδος των αποκλεισμένων από τους Τούρκους υπερασπιστών της πόλης, γυρισμένη από τον Δημήτρη Δούκα το 1965. Η ταινία έχει αδυναμίες, κυρίως τεχνικές και σεναριακές, αλλά σίγουρα δεν τη λες κακή. Αντιθέτως, έχει ορισμένες καλές στιγμές με βασικότερες όταν εμφανίζεται ο Μάνος Κατράκης, αυτό το θηρίο της υποκριτικής. Παίζουν ακόμη οι Τζαβαλάς Καρούσος, Άννα Ιασωνίδου, Ίλια Λιβυκού, Τάκης Εμμανουήλ, Χριστόφορος Ζήκας κα.
«Παπαφλέσσας»
Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και το «Μπεν Χουρ» της ελληνικής παραγωγής, καθώς η ταινία αυτή, που γύρισε το 1971 εντελώς επιφανειακά και χωρίς έμπνευση ο Ερρίκος Ανδρέου, έχοντας η αλήθεια ως εμπόδιο και ένα σενάριο εντελώς συμβατικό με την εποχή. Η παραγωγή, που ήταν μία σύμπραξη του Φίνου και του Τζέιμς Πάρις, ήταν η ακριβότερη της εποχής ίσως και όλων των εποχών για την Ελλάδα, καθώς κόστισε τότε το εξωφρενικό ποσό των 12 εκατομμυρίων δραχμών.
Υπήρξαν εκατοντάδες κομπάρσοι, πολλά εξωτερικά γυρίσματα και πάμπολλοι πρωταγωνιστές της εποχής που παίζουν μικρούς ρόλους.
Κι όμως η ταινία έχει και τεράστιες τεχνικές αδυναμίες, όπως τα γυρίσματα των μαχών που δεν είναι λίγα, αλλά ιδιαιτέρως ψεύτικα, που πολλές φορές προκαλούν το γέλιο, όπως με τις ατσαλάκωτες και κατάλευκες φουστανέλες των παλικαριών που εφορμούν. Σκηνές που αποτελούν για πολλούς ένα παιχνίδι παρατηρητικότητας με τις γκάφες και τις γραφικότητες. Φυσικά το σενάριο δεν έχει και πολύ σχέση με την πραγματικότητα, ενώ υπάρχουν σαφείς νύξεις κατά των «Φιλικών», καθώς αυτοί παρέπεμπαν στους κακούς Ρώσους.
Ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ, βοηθούμενος, για πρώτη φορά, από τα παραπανίσια κιλά του και το επιβλητικό ράσο δεν είναι κακός, παρότι υπερβολικός και ορισμένες φορές θυμίζοντας το ρόλο του στην «Υπολοχαγό Νατάσα», ο Δημήτρης Ιωακειμίδης λες και γεννήθηκε για το ρόλο αυτό, του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, είναι συμπαθέστατος, ενώ και ο Στέφανος Στρατηγός στο ρόλο του Ιμπραήμ σπάει ελαφρώς τη μονοδιάστατη εμφάνιση των Τούρκων, όπως γίνεται στην ίδια ταινία με τον Φερνάντο Σάντσο (Δράμαλης). Παίζει σχεδόν η εθνική Ελλάδος της εποχής, μεταξύ των οποίων και οι Αλέκος Αλεξανδράκης, Άγγελος Αντωνόπουλος, Χρήστος Πολίτης, Κάτια Δανδουλάκη, Λαυρέντης Διανέλλος, Θόδωρος Μορίδης, Ηλίας Λογοθέτης, Σταύρος Ξενίδης. Η «ηρωική» πομπώδης μουσική είναι του Κώστα Καπνίση.
«Μαντώ Μαυρογένους»
Ταινία του 1971, που πρέπει να μετάνιωσαν πικρά τη συμμετοχή τους σε αυτή η Τζένη Καρέζη και Πέτρος Φυσσούν, υπό την καθοδήγηση του μετρ της άρπα κόλας, Κώστα Καραγιάννη. Φυσικά κεντρική ηρωίδα η Μαντώ Μαυρογένους (Τζένη Καρέζη), που έδωσε όλη την περιουσία της για την επανάσταση, αλλά και ο έρωτάς της με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη (Φυσσούν). Γκροτέσκο καταστάσεις, εκεί που έπρεπε να κυριαρχεί το δράμα μπορεί να πέσεις κάτω από τα γέλια και σενάριο που πιστεύεις βάσιμα ότι έχει γράψει η καλύτερη μαθήτρια του γυμνασίου, που φυσικά έχει εγκρίνει και η λογοκρισία της εποχής. Παίζουν και οι Άλκης Γιαννακάς, Σταύρος Ξενίδης, Λαυρέντης Διανέλλος, Αθηνόδωρος Προύσαλης, Ντίνος Καρύδης, Γιώργος Μοσχίδης, καθώς και σε πρώτη εμφάνιση η Ελένη Ερήμου στο ρόλο του κοριτσιού «πειρασμός», θυμίζοντας με την ερμηνεία της και με βάση το σενάριο και τη σκηνοθεσία του Καραγιάννη, μια άλλη εποχή, πολύ πιο κοντινή από εκείνη της επανάστασης.
«Σουλιώτες»
Ταινία με παιδαριώδες σενάριο, που γύρισε το 1972 ο Δημήτρης Παπακωνσταντής, με μία ελαφράδα, κόντρα στο σκληρό θέμα της ιστορίας και πολλές φορές χωρίς να τηρεί κανένα κινηματογραφικό κανόνα για τις ταινίες του είδους, κάνοντάς την καλτ, για τους θαυμαστές αυτών των περιπτώσεων. Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Μιχάλη Περάνθη, που το αποτελειώνει μάλλον το σενάριο του Πάνου Κοντέλλη.
Πρωταγωνιστούν ο ακατάλληλος για το ρόλο Χρήστος Πολίτης, η Κάτια Δανδουλάκη, ο Γιάννης Κατράνης, η Αλέκα Κατσέλη, ο Χρήστος Καλαβρούζος και ο Φερνάντο Σάντσο, που είχε πάρει, εκείνα τα χρόνια, εργολαβία τις ηρωικές ταινίες για το '21 και το '40.
«Η Δίκη των Δικαστών»
Θα μπορούσε να είναι σίγουρα κάτι καλύτερο αυτή η παραγωγή της Φίνος Φιλμς, που βρίσκεται στα ξεψυχίσματά της και δεν εκμεταλλεύεται ούτε τα σημεία διάλυσης της χούντας, καθώς βρισκόμαστε στα 1974. Πρόκειται για τη δίκη των Κολοκοτρώνη και Πλαπούτα, που έγινε στο Ναύπλιο το 1834 και τη θαρραλέα στάση του δικαστή Αναστάσιου Πολυζωΐδη. Η ταινία πλήττεται από τη θεατρική δομή της και την άψυχη αφήγησή της, για ένα ιστορικό γεγονός, το οποίο είναι ενδεικτικό για τα χαρακτηριστικά της φυλής και τα δημόσια πράγματα της χώρας.
Στη σκηνοθεσία ο Πάνος Γλυκοφρύδης, ενώ πρωταγωνιστούν ο Νίκος Κούρκουλος (Πολυζωΐδης), Μάνος Κατράκης (και πάλι εξαιρετικός, αυτή τη φορά στο ρόλο του Κολοκοτρώνη, γεμίζει εκφραστικότητα την οθόνη), Χρήστος Καλαβρούζος (στρατηγός Πλαπούτας), Χρήστος Τσάγκας (Έντουαρντ Μάσον), Νικηφόρος Νανέρης (Τερτσέτης) και Σπύρος Καλογήρου (Σχοινάς).
«Μπάιρον: Η Μπαλάντα ενός Δαιμονισμένου»
Θα πρέπει να περάσουν περίπου 20 χρόνια και να φτάσουμε στο 1992 για να γυριστεί ταινία με θέμα από την επανάσταση του '21, με σκηνοθέτη τον Νίκο Κούνδουρο («Δράκος») και διαφορετική αφήγηση από τα συνηθισμένα. Το φιλμ του Κούνδουρου έχει ως κεντρικό πρόσωπο τον Λόρδο Βύρωνα και επικεντρώνεται όχι τόσο στον αγώνα των Μεσολογγιτών αλλά στους δαίμονες του ρομαντικού ποιητή, ενώ γενικώς η ταινία δεν διακατέχεται από τον ηρωισμό, αλλά μάλλον το αντίθετο. Πάντως, η ταινία του Κούνδουρου, που έχει διφορούμενη ανάγνωση, είναι κάπως κουραστική, παρά τις καλές της στιγμές της και με έναν Μάνο Βακούση στο ρόλο του Μπάιρον υπερβολικά θεατρικό, αν και δίνει την υπαρξιακή οδύνη του Άγγλου ποιητή.
Από τις πρώτες, μπορεί και η πρώτη ταινία για το '21 και ίσως από τις πλέον αξιοπρεπείς παραγωγές παρά τις δυσκολίες της εποχής, καθώς η ταινία γυρίστηκε το 1958. Σκηνοθέτης της ήταν ο Στέλιος Τατασόπουλος, ένας από τους πρωτομάστορες του ελληνικού σινεμά, που προσπάθησε να φέρει το νεορεαλισμό στη χώρα μας, γύρισε πολλά μελοδράματα και σίγουρα δεν του δόθηκαν οι ευκαιρίες που άξιζε. Η παραγωγή ήταν της «ΑΝΖΕΡΒΟΣ», μίας εταιρίας που έκανε μερικές από τις καλύτερες ελληνικές ταινίες, ενώ το σενάριο ήταν του Θ. Τέμπου και η μουσική του Μάνου Χατζιδάκι.
Το θέμα της καταπιάνεται με την ηρωική μάχη των Σουλιωτών εναντίον του Αλή Πασά με αρχηγό τον Φώτο Τζαβέλλα και τον Κόγκα Δράκο. Μετά την προδοσία του Πήλιου Γούση, το Σούλι καταλαμβάνεται από τους Τουρκαλβανούς και οι Σουλιώτισσες για να μην πέσουν στα χέρια τους ρίχνονται στο γκρεμό του Ζαλόγγου με τα μωρά τους, ενώ ο καλόγερος Σαμουήλ ανατινάζει το Κούγκι. Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Τζαβάλας Καρούσος, Ανδρέας Ζησιμάτος, Νίνα Σγουρίδου, Βύρων Πάλλης, Δήμος Σταρένιος, Γιάννης Σπαρίδης, Νίκος Φέρμας, κα.
«Μπουμπουλίνα»
Την ίδια περίπου εποχή, ο Κώστας Ανδρίτσος γυρίζει την «Μπουμπουλίνα», μία σχετικά ευπρόσωπη παραγωγή, στην οποία κυριαρχεί η μορφή της Ειρήνης Παππά (Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα), η οποία στέκει αγέρωχη με τη μεσογειακή της εμφάνιση, δίνοντας έναν άλλο αέρα στην ταινία. Από κοντά ο πολύ καλός Διονύσης Παπαγιαννόπουλος στο ρόλο του κακού, ενώ εμφανίζονται και οι Ανδρέας Μπάρκουλης, Μιράντα Μυράτ, Χριστόφορος Νέζερ, Γκίκας Μπινιάρης, Γεωργία Βασιλειάδου.
«Η Λίμνη των Στεναγμών»
Ακόμη μία ταινία με την Ειρήνη Παππά, την οποία γύρισε το 1959 ο Γρηγόρης Γρηγορίου και αποτελεί ακόμη μία παραγωγή που ξεφεύγει από τη γενική εικόνα των ταινιών του είδους.
Εκτός από την ελκυστική και πάντα γοητευτική Παππά, πρωταγωνιστούν και οι Ανδρέας Μπάρκουλης, στο ρόλο του Μουχτάρ, γιο του Αλή Πασά, τον οποίο ερμηνεύει ο επιβλητικός Τζαβάλας Καρούσος. Επίσης, παίζουν οι Ελένη Ζαφειρίου, Δημήτρης Καλλιβωκάς, Ανδρέας Ζησιμάτος κα.
Η ταινία στέκεται περισσότερο στον έρωτα της Ελληνίδας καλλονής και του Τούρκου «πρίγκιπα», αλλά και στο αρρωστημένο πάθος του Αλή Πασά για αυτήν, παρά στις διαφορές Ελλήνων και Τούρκων. Η ταινία τελειώνει με την κυρά Φροσύνη να πέφτει στη λίμνη των Ιωαννίνων και τον Μουχτάρ να θρηνεί...
«Σαράντα Παλικάρια»
Ταινία που περισσότερο κολλάει με τα βουκολικά δράματα της εποχής παρά με την επανάσταση του '21 και μάλλον έχει ξεχαστεί ακόμη και απ' τους «συλλέκτες» του κινηματογραφικού είδους.
Τη γύρισε το 1961 ο Γιώργος Πετρίδης, ο οποίος με αφηγείται στα όρια της γραφικότητας την ιστορία ενός τσοπάνου που ακολουθεί στο βουνό τον Κίτσο και τα παλικάρια του, που πολεμούν τους Τούρκους. Παίζουν μεταξύ άλλων, Άντζελα Ζήλεια, Ανδρέας Ντούζος, Κώστας Ρηγόπουλος, Κώστας Καζάκος και Λαυρέντης Διανέλλος.
«Η έξοδος του Μεσολογγίου»
Οι τελευταίες ημέρες της ιστορικής πολιορκίας του Μεσολογγίου και η απελπισμένη αλλά και θαρραλέα έξοδος των αποκλεισμένων από τους Τούρκους υπερασπιστών της πόλης, γυρισμένη από τον Δημήτρη Δούκα το 1965. Η ταινία έχει αδυναμίες, κυρίως τεχνικές και σεναριακές, αλλά σίγουρα δεν τη λες κακή. Αντιθέτως, έχει ορισμένες καλές στιγμές με βασικότερες όταν εμφανίζεται ο Μάνος Κατράκης, αυτό το θηρίο της υποκριτικής. Παίζουν ακόμη οι Τζαβαλάς Καρούσος, Άννα Ιασωνίδου, Ίλια Λιβυκού, Τάκης Εμμανουήλ, Χριστόφορος Ζήκας κα.
«Παπαφλέσσας»
Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και το «Μπεν Χουρ» της ελληνικής παραγωγής, καθώς η ταινία αυτή, που γύρισε το 1971 εντελώς επιφανειακά και χωρίς έμπνευση ο Ερρίκος Ανδρέου, έχοντας η αλήθεια ως εμπόδιο και ένα σενάριο εντελώς συμβατικό με την εποχή. Η παραγωγή, που ήταν μία σύμπραξη του Φίνου και του Τζέιμς Πάρις, ήταν η ακριβότερη της εποχής ίσως και όλων των εποχών για την Ελλάδα, καθώς κόστισε τότε το εξωφρενικό ποσό των 12 εκατομμυρίων δραχμών.
Υπήρξαν εκατοντάδες κομπάρσοι, πολλά εξωτερικά γυρίσματα και πάμπολλοι πρωταγωνιστές της εποχής που παίζουν μικρούς ρόλους.
Κι όμως η ταινία έχει και τεράστιες τεχνικές αδυναμίες, όπως τα γυρίσματα των μαχών που δεν είναι λίγα, αλλά ιδιαιτέρως ψεύτικα, που πολλές φορές προκαλούν το γέλιο, όπως με τις ατσαλάκωτες και κατάλευκες φουστανέλες των παλικαριών που εφορμούν. Σκηνές που αποτελούν για πολλούς ένα παιχνίδι παρατηρητικότητας με τις γκάφες και τις γραφικότητες. Φυσικά το σενάριο δεν έχει και πολύ σχέση με την πραγματικότητα, ενώ υπάρχουν σαφείς νύξεις κατά των «Φιλικών», καθώς αυτοί παρέπεμπαν στους κακούς Ρώσους.
Ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ, βοηθούμενος, για πρώτη φορά, από τα παραπανίσια κιλά του και το επιβλητικό ράσο δεν είναι κακός, παρότι υπερβολικός και ορισμένες φορές θυμίζοντας το ρόλο του στην «Υπολοχαγό Νατάσα», ο Δημήτρης Ιωακειμίδης λες και γεννήθηκε για το ρόλο αυτό, του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, είναι συμπαθέστατος, ενώ και ο Στέφανος Στρατηγός στο ρόλο του Ιμπραήμ σπάει ελαφρώς τη μονοδιάστατη εμφάνιση των Τούρκων, όπως γίνεται στην ίδια ταινία με τον Φερνάντο Σάντσο (Δράμαλης). Παίζει σχεδόν η εθνική Ελλάδος της εποχής, μεταξύ των οποίων και οι Αλέκος Αλεξανδράκης, Άγγελος Αντωνόπουλος, Χρήστος Πολίτης, Κάτια Δανδουλάκη, Λαυρέντης Διανέλλος, Θόδωρος Μορίδης, Ηλίας Λογοθέτης, Σταύρος Ξενίδης. Η «ηρωική» πομπώδης μουσική είναι του Κώστα Καπνίση.
«Μαντώ Μαυρογένους»
Ταινία του 1971, που πρέπει να μετάνιωσαν πικρά τη συμμετοχή τους σε αυτή η Τζένη Καρέζη και Πέτρος Φυσσούν, υπό την καθοδήγηση του μετρ της άρπα κόλας, Κώστα Καραγιάννη. Φυσικά κεντρική ηρωίδα η Μαντώ Μαυρογένους (Τζένη Καρέζη), που έδωσε όλη την περιουσία της για την επανάσταση, αλλά και ο έρωτάς της με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη (Φυσσούν). Γκροτέσκο καταστάσεις, εκεί που έπρεπε να κυριαρχεί το δράμα μπορεί να πέσεις κάτω από τα γέλια και σενάριο που πιστεύεις βάσιμα ότι έχει γράψει η καλύτερη μαθήτρια του γυμνασίου, που φυσικά έχει εγκρίνει και η λογοκρισία της εποχής. Παίζουν και οι Άλκης Γιαννακάς, Σταύρος Ξενίδης, Λαυρέντης Διανέλλος, Αθηνόδωρος Προύσαλης, Ντίνος Καρύδης, Γιώργος Μοσχίδης, καθώς και σε πρώτη εμφάνιση η Ελένη Ερήμου στο ρόλο του κοριτσιού «πειρασμός», θυμίζοντας με την ερμηνεία της και με βάση το σενάριο και τη σκηνοθεσία του Καραγιάννη, μια άλλη εποχή, πολύ πιο κοντινή από εκείνη της επανάστασης.
«Σουλιώτες»
Ταινία με παιδαριώδες σενάριο, που γύρισε το 1972 ο Δημήτρης Παπακωνσταντής, με μία ελαφράδα, κόντρα στο σκληρό θέμα της ιστορίας και πολλές φορές χωρίς να τηρεί κανένα κινηματογραφικό κανόνα για τις ταινίες του είδους, κάνοντάς την καλτ, για τους θαυμαστές αυτών των περιπτώσεων. Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Μιχάλη Περάνθη, που το αποτελειώνει μάλλον το σενάριο του Πάνου Κοντέλλη.
Πρωταγωνιστούν ο ακατάλληλος για το ρόλο Χρήστος Πολίτης, η Κάτια Δανδουλάκη, ο Γιάννης Κατράνης, η Αλέκα Κατσέλη, ο Χρήστος Καλαβρούζος και ο Φερνάντο Σάντσο, που είχε πάρει, εκείνα τα χρόνια, εργολαβία τις ηρωικές ταινίες για το '21 και το '40.
«Η Δίκη των Δικαστών»
Θα μπορούσε να είναι σίγουρα κάτι καλύτερο αυτή η παραγωγή της Φίνος Φιλμς, που βρίσκεται στα ξεψυχίσματά της και δεν εκμεταλλεύεται ούτε τα σημεία διάλυσης της χούντας, καθώς βρισκόμαστε στα 1974. Πρόκειται για τη δίκη των Κολοκοτρώνη και Πλαπούτα, που έγινε στο Ναύπλιο το 1834 και τη θαρραλέα στάση του δικαστή Αναστάσιου Πολυζωΐδη. Η ταινία πλήττεται από τη θεατρική δομή της και την άψυχη αφήγησή της, για ένα ιστορικό γεγονός, το οποίο είναι ενδεικτικό για τα χαρακτηριστικά της φυλής και τα δημόσια πράγματα της χώρας.
Στη σκηνοθεσία ο Πάνος Γλυκοφρύδης, ενώ πρωταγωνιστούν ο Νίκος Κούρκουλος (Πολυζωΐδης), Μάνος Κατράκης (και πάλι εξαιρετικός, αυτή τη φορά στο ρόλο του Κολοκοτρώνη, γεμίζει εκφραστικότητα την οθόνη), Χρήστος Καλαβρούζος (στρατηγός Πλαπούτας), Χρήστος Τσάγκας (Έντουαρντ Μάσον), Νικηφόρος Νανέρης (Τερτσέτης) και Σπύρος Καλογήρου (Σχοινάς).
«Μπάιρον: Η Μπαλάντα ενός Δαιμονισμένου»
Θα πρέπει να περάσουν περίπου 20 χρόνια και να φτάσουμε στο 1992 για να γυριστεί ταινία με θέμα από την επανάσταση του '21, με σκηνοθέτη τον Νίκο Κούνδουρο («Δράκος») και διαφορετική αφήγηση από τα συνηθισμένα. Το φιλμ του Κούνδουρου έχει ως κεντρικό πρόσωπο τον Λόρδο Βύρωνα και επικεντρώνεται όχι τόσο στον αγώνα των Μεσολογγιτών αλλά στους δαίμονες του ρομαντικού ποιητή, ενώ γενικώς η ταινία δεν διακατέχεται από τον ηρωισμό, αλλά μάλλον το αντίθετο. Πάντως, η ταινία του Κούνδουρου, που έχει διφορούμενη ανάγνωση, είναι κάπως κουραστική, παρά τις καλές της στιγμές της και με έναν Μάνο Βακούση στο ρόλο του Μπάιρον υπερβολικά θεατρικό, αν και δίνει την υπαρξιακή οδύνη του Άγγλου ποιητή.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Το 2022 έφυγε .Χρυσή κινηματογραφική χρονιά δεν θα τη λέγαμε αλλά κάποια διαμαντάκια υπήρξαν. Ας τα δούμε αναλυτικά: 1) BLACK PHONE: Μετ...
-
Η μυθολογία είναι η κληρονομιά περασμένων αιώνων. Και η πρωτότυπη ταινία, Clash of the Titans, είναι ένα κλασικό παράδειγμα αυτού του τύπου... -
Resident Evil: Ένα από τα εμβληματικότερα Horror games όλων των εποχών. Πάνω από τριάντα παιχνίδια έχουν κυκλοφορήσει σε διάφορες πλατφόρμε...
-
O Michael Douglas, ένας από τους ελάχιστους απόγονους διασημοτήτων του Hollywood (Kirk Douglas) που αναρριχήθηκε με τις δικές του δυνάμεις ...
