Τρίτη 31 Μαρτίου 2020

Χάριν Ευφωνίας "Αφιέρωμα στο Studio Sierra" (10/03/2018)

SCRAPTOWN-Song:Leaving You

Cretu And Thiers When Love Is A Missing Word Formel Eins 1988

Moti Special - Don't Be So Shy (Michael Cretu) live 1985

Baccara - Yes Sir, I Can Boogie (1977)

Indeep - Last Night A D.J. Saved My Life (1983)

Στίχοι: Γιάννης Σκαρίμπας

Μουσική: Νικόλας Άσιμος

Ο Γιάννης Σκαρίμπας αποτελεί μια σπάνια μορφή των Ελληνικών Γραμμάτων, ενώ δεν υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις μελοποιημένων ποιημάτων του.

Ο Γιάννης Σκαρίμπας ήταν ο σημαντικότερος εκπρόσωπος του υπερρεαλισμού στην Ελλάδα γιατί, τόσο το εικονοκλαστικό του ύφος, όσο και ή ιδιόρρυθμη γλώσσα πού χρησιμοποίησε στα έργα του, προκάλεσε αίσθηση την εποχή εκείνη.

Εδώ, ο Νικόλας Άσιμος επεξεργάστηκε το ποίημα του "Ουλαλούμ" και το μελοποίησε, ενώ το ερμήνευσε με τον δικό του, ιδιαίτερο και μοναδικό τρόπο. Όσον αφορά στη λέξη "Ουλαλούμ", σύμφωνα με φιλολογικές εκτιμήσεις, ίσως να προέρχεται από το αραβικό επιφώνημα ulalum, που συναντάμε στο ποίημα του Έντγκαρ Άλαν Πόε ("Ulalume", 1847) ή στη γνωστή μας λέξη "αλαλούμ".

Στo 1987, Νικόλας Άσιμος έδωσε ροκ ήχο στο ποίημα «Ουλαλούμ» και το τραγούδησε στην παράνομη κασέτα Νο.000002, με τον τίτλο «Είμαι παλιάνθρωπος».

Ήταν σαν να σε πρόσμενα κυρά,
απόψε που δεν έπνεε όξω ανάσα,
κι έλεγα: Θα 'ρθει απόψε απ' τα νερά, κι από τα δάσα!
Θα 'ρθει αφού φλετράει μου η ψυχή
αφού σπαρά το μάτι μου σαν ψάρι,
και θα μυρίζει φώτα ήλιο και βροχή το νιο φεγγάρι!...
Και να, το κάθισμά σου συγυρνώ,
στολνώ την κάμαρά μου αγριομέντα,
και να μαζί σου κιόλας αρχινώ, χρυσή, κουβέντα.
Πως να... θα μείνει ο κόσμος με το "μπα"
που μ' έλεγε τρελόν, πως είχες γίνει καπνός
και τάχας σύγνεφα θαμπά, προς τη σελήνη...
Νύχτωσε και δε φάνηκες εσύ...
Κίνησα να σε βρω στο δρόμο ωϊμένα!
μα σκούνταφτες (όπου εσκούνταφτα), χρυσή, κι εσύ με μένα!...
Τόσο πολύ μ' αγάπησες, κυρά,
που άκουγα διπλά τα βήματα μου!
πάταγα γω στραβός μες στα νερά; κι εσύ κοντά μου!...


Πηγη-NEWS 24/-Ogdoo.gr
Στίχοι: Νίκος Καββαδίας

Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος

Αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά και δημοφιλή παραδείγματα μελοποιημένης ποίησης στην ελληνική ροκ δισκογραφία. Ο Θάνος Μικρούτσικος με το περίφημο άλμπουμ "Σταυρός του Νότου" μας έκανε να μην διαβάζουμε απλώς τον Νίκο Καββαδία, αλλά να τον τραγουδάμε. Μετά από τον Παπακωνσταντίνου ακολούθησαν πολλές επανεκτελέσεις και διαφορετικές ερμηνείες από αρκετούς μεγάλους καλλιτέχνες. Το ποίημα έχει κανονικά τον τίτλο "Ένας νέγρος θερμαστής από το Τζιμπουτί" και ανήκει στη συλλογή "Μαραμπού" (1993) του Νίκου Καββαδία.


Ο Νίκος Καββαδίας αποτύπωσε στο έργο του τη θαλασσινή φύση του Έλληνα. Την επιθυμία του να τιθασεύσει το υγρό στοιχείο, το πάθος του να χαράξει εξωτικές ρότες, αλλά που όσο και αν ταξιδεύει, η ψυχή του έχει ένα και μοναδικό αγκυροβόλιο, την Ελλάδα.

Για τον κύκλο του ο Καββαδίας ήταν ένας αγαπητός φίλος. Ένας άνθρωπος απλός, που λάτρευε τα παιδιά και του άρεσε να λέει ανέκδοτα με τη γιαγιά και τη μητέρα του στους πιο στενούς του φίλους. Όσοι τον γνώρισαν προσωπικά διαπίστωσαν ότι, όπως ακριβώς τα γραπτά του, η διήγησή του ήταν απλή και γεμάτη ζεστά, εξωτικά χρώματα.

Ο Γουίλι ο μαύρος θερμαστής από το Τζιμπουτί,
όταν από τη βάρδια του τη βραδινή σχολούσε,
στην κάμαρά μου ερχότανε, γελώντας να με βρει,
κι ώρες πολλές για πράγματα περίεργα μου μιλούσε.

Μου ᾿λεγε πώς καπνίζουνε στο Αλγέρι το χασίς
και στο Άντεν πώς, χορεύοντας, πίνουν την άσπρη σκόνη,
κι έπειτα πώς φωνάζουνε και πώς μονολογούν,
όταν η ζάλη μ’ όνειρα περίεργα τους κυκλώνει.

Μου ᾿λεγ’ ακόμα ότι είδε αυτός, μια νύχτα που ᾿χε πιει,
πως πάνω σ’ άτι εκάλπαζε, στην πλάτη της θαλάσσης,
και πίσωθέ του ετρέχανε γοργόνες με φτερά.
-Σαν πάμε στο Αντεν, μου ᾿λεγε, και συ θα δοκιμάσεις.

Εγώ γλυκά του χάριζα και λάμες ξυραφιών
και του ᾿λεγα πως το χασίς τον άνθρωπο σκοτώνει,
και τότε αυτός συνήθιζε, γελώντας τρανταχτά
με το ᾿να χέρι του ψηλά πολύ να με σηκώνει.

Μέσ’ στο τεράστιο σώμα του είχε μι’ αθώα καρδιά.
Κάποια νυχτιά μέσα στο μπαρ Ρετζίνα – στη Μαρσίλια,
για να φυλάξει εμένανε από έναν Ισπανό,
έφαγε αυτός μια αδειανή στην κεφαλή μποτίλια.

Μια μέρα τον αφήσαμε στυγνό απ’ τον πυρετό
πέρα στην Άπω Ανατολή, να φλέγεται, να λιώνει.
Θεέ των μαύρων, τον καλό συγχώρεσε Γουίλ
και δώσ’ του εκεί που βρίσκεται, λίγη απ’ την άσπρη σκόνη.


Πηγη-NEWS 24/7-ortsa.gr

Κυριακή 29 Μαρτίου 2020

Το 1963  ο Βρετανός τραγουδιστής, τραγουδοποιός και μουσικός Seal (Seal Henry Olusegun Olumide Adeola Samuel) γεννήθηκε στο Πάντινγκτον του Λονδίνου. Το όνομα του Olusegun σημαίνει “God is victorious“. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της Βρετανικής soul μουσικής. Ο τραγουδιστής Seal υπέφερε σε μικρή ηλικία από ερυθυματώδη λύκο, ασθένεια που του άφησε –κυριολεκτικά- τα σημάδια της στο πρόσωπό του.

Ξεκίνησε τη καριέρα του τραγουδώντας σε τοπικά μαγαζιά και τη δεκαετία του ’80 ενσωματώθηκε στο Βρετανικό funk συγκρότημα Push, με τους οποίους περιόδευσε στην Ιαπωνία. Κατά το ταξίδι αυτό, η μπάντα χωρίστηκε… Επέστρεψε στην Αγγλία και μετά από λίγο καιρό γνώρισε τον παραγωγό Adamski. Μαζί ηχογράφησαν το τραγούδι “Killer“, με το οποίο έγινε δημοφιλής το 1990.

Το τρίτο single “Kiss from a Rose” από το άλμπουμ του “Seal II” (1994) γνώρισε επιτυχία περίπου ένα χρόνο μετά όταν συμπεριλήφθηκε στο soundtrack της ταινίας “Batman Forever” (1995). Τον Αύγουστο του 1995 το τραγούδι έφτασε στην κορυφή του Billboard και το 1996 χάρισε στον καλλιτέχνη τρία βραβεία Grammy τα “Record of the Year“, “Song of the Year” και “Best Male Pop Vocal Performance“.


Πηγη-Mousikoexpress.com-Topontiki.gr
Η ταινία του Ζαν Ερμάν που έκανε σταρ τον Τσαρλς Μπρόνσον - εδώ στη μεγάλη του συνάντηση με τον Αλέν Ντελόν.

Γοητευτικά παλιομοδίτικο σήμερα, αλλά με την γοητεία του να παραμένει σχεδόν άθικτη, δεν είναι δύσκολο να δεις γιατί το «Αντίο Φίλε» υπήρξε μεγάλη επιτυχία κατά την έξοδό του στις αίθουσες το 1968. Με ένα σενάριο τόσο γεμάτο ανατροπές όσο χρειάζεται για να κρατά το ενδιαφέρον ως το τέλος, με δυο πρωταγωνιστές που από την αρχή ως το τέλος φλερτάρουν με την τυπολογία του ακαταμάχητου αντιήρωα, με δόσεις αγωνίας, δράσης συνδυάζοντας κλασικές γροθιές και high tech τεχνολογία συνδυάζει μια σειρά από στοιχεία σε ένα χορταστικό μείγμα.


Επιστρέφοντας από την Αλγερία, δυο Γάλλοι λεγεωνάριοι θα συναντηθούν στη Μασσαλία και θα πάρουν μέρος στη διάρρηξη του χρηματοκιβωτίου μιας μεγάλης εταιρίας. Όταν όμως το ανοίξουν θα διαπιστώσουν πως έχουν πέσει θύματα καλοστημένης πλεκτάνης.



Το 1968 ο Αλέν Ντελόν ήταν ήδη φτασμένος star. Οι πρωταγωνιστικοί του ρόλοι σε ταινίες μεγάλων Ευρωπαίων σκηνοθετών όπως τα «Ο Ρόκο και τ’ Αδέλφια του» (1960), «Έκλειψη» (1962) και «Γατόπαρδος» (1963), μαζί με την εμπορική (εκτός από καλλιτεχνική) απήχηση που είχαν γνωρίσει αυτές, του είχαν ανοίξει τον δρόμο για το Χόλιγουντ. Οι αγγλόφωνες ταινίες στις οποίες συμμετείχε, όμως, δεν σημείωναν την ίδια επιτυχία (η «Κίτρινη Ρολλς-Ρόυς» του 1965 ήταν η πρώτη εξ αυτών), με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να γυρίσει στην πατρίδα του, συνεχίζοντας σχεδόν από εκεί που είχε σταματήσει. Το 1967 πρωταγωνιστεί στο «Ο Δολοφόνος με το Αγγελικό Πρόσωπο» σημειώνοντας μέγα θρίαμβο, με τούτο εδώ να αποτελεί ουσιαστικά τον διάδοχό του (οι σπονδυλωτές «Ιστορίες Μυστηρίου» που μεσολάβησαν δεν μπορούν να υπολογιστούν σαν «δικιά του» ταινία).

Ο Τσαρλς Μπρόνσον την ίδια εποχή αποτελούσε μία εντελώς διαφορετική περίπτωση. Πλησιάζοντας τα πενήντα χρόνια ζωής κι έπειτα από είκοσι χρόνια καριέρας την οποία είχε περάσει είτε ως πρωταγωνιστής σε Β-movies τού τύπου «Ο Γκάνγκστερ με το Μυστηριώδες Αυτόματο» (1958), είτε σαν δεύτερο (ή και τρίτο ακόμη) όνομα σε τεράστιες εισπρακτικές επιτυχίες όπως «Τα Δώδεκα Καθάρματα» (1967), δύσκολα θα μπορούσε να αλλάξει ουσιαστικά την κινηματογραφική του πορεία. Ο ίδιος δεν έβλεπε με θέρμη την προοπτική μιας «ευρωπαϊκής» καριέρας, η αποδοχή όμως της συμμετοχής στο «Αντίο Φίλε», απέβη απόλυτα καθοριστική για το μέλλον του. Ο Μπρόνσον έγινε αμέσως πρώτο όνομα στη Γηραιά Ήπειρο έπειτα από την κυκλοφορία τούτου (η μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία στο γαλλικό box-office της χρονιάς εκείνης), γεγονός που του άνοιξε τον δρόμο της επιστροφής στα πάτρια εδάφη για ρόλους πρωταγωνιστή πια, με τον «Εκτελεστή της Νύχτας» (1974) να τον καθιερώνει ολοκληρωτικά στα πενήντα τρία του πλέον χρόνια.


Πηγη-Flix.gr-Athinorama.gr- Free Cinema.gr

Σάββατο 28 Μαρτίου 2020

Στη διάρκεια της λαμπρής του καριέρας ο Δημήτρης Χορν είχε την ευκαιρία να συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα ονόματα που πέρασαν από την ελληνική θεατρική σκηνή και να παίξει σε μερικά από τα σπουδαιότερα έργα που γράφτηκαν ποτέ.

Και το ευτυχές 1962, ένα επίσης ευτυχές συναπάντημα, αυτό του Μάνου Χατζηδάκι με τον Δημήτρη Χόρν, δίδαξε το αθηναϊκό θεατρόφιλο κοινό γιατί «ηθοποιός… σημαίνει φως».

Ο Δημήτρης Χορν αγάπησε πολύ το θέατρο. Οπως αγάπησε και πολύ τις γυναίκες. Κι όπως τον αγάπησε το θέατρο, έτσι τον αγάπησαν και οι γυναίκες.

Αλλωστε, όπως ο ίδιος είχε εξομολογηθεί, ερωτευόταν συχνά, από μικρό παιδί.

«Aπό τα έξι χρόνια μου και μετά δεν μπορώ να θυμηθώ τον εαυτό μου να μην είναι ερωτευμένος, δηλαδή συγκινημένος με κάποιο πρόσωπο. Θα 'λεγα πως ήμουν ερωτευμένος με τον έρωτα. Eνώ δηλαδή ήμουν ένα πολύ κεφάτο παιδί, ξαφνικά, μελαγχολούσα φοβερά κι έγραφα θλιμμένα ποιήματα. Mε μελαγχολούσαν αυτοί οι έρωτες... Ή η ζωή».


γεννήθηκε στις 9 Μαρτίου του 1921 στην Αθήνα. Πατέρας του ήταν ο γνωστός θεατρικός συγγραφέας Παντελής Χορν. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Βασιλικού Θεάτρου (νυν Εθνικού), όπου έκανε το ντεμπούτο του το 1940, στην οπερέτα του Στράους «Η Νυχτερίδα».

Αμέσως μετά εμφανίστηκε στο «Θέατρο Ρεξ» της Μαρίκας Κοτοπούλη, ως πρωταγωνιστής σε έργα, όπως «Ο πρωτευουσιάνος», «Αλάτι και πιπέρι», «Η κυρία με τις καμέλιες» κ.ά. Την περίοδο 1943 - 1944 συμμετείχε στο θίασο της Κατερίνας, με την οποία συμπρωταγωνίστησε στο «Σύζυγοι με δοκιμή». Το 1944 συγκρότησε δικό του θίασο μαζί με τη Μαίρη Αρώνη και λίγο αργότερα συνέπραξε με τη Βάσω Μανωλίδου. Το 1945 συνεργάστηκε με τον θίασο Μελίνας Μερκούρη και Νίκου Χατζίσκου, ενώ την περίοδο 1946 - 1950 επέστρεψε στο «Βασιλικό Θέατρο».


Το 1943 θα πάρει μέρος στην πρώτη του κινηματογραφική ταινία, «Η φωνή της καρδιάς (ταινία, 1943)» σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Ιωαννόπουλου. Η ταινία είναι η πρώτη ταινία που γυρίστηκε μετά την εισβολή των Γερμανών στην Ελλάδα και είναι επίσης και η πρώτη παραγωγή της «Φίνος φιλμ». Τον αμέσως επόμενο χρόνο, το 1944 θα πάρει μέρος στην ταινία τα «Χειροκροτήματα» του Γιώργου Τζαβέλλα.


Το 1950 θα παίξει στην τρίτη του ταινία, τον «Μεθύστακα» του Γιώργου Τζαβέλλα, ταινία στην πρωταγωνιστεί ο Ορέστης Μακρής.

Μετά ήρθε η Λαμπέτη. Έλαμψαν ο ένας μέσα από τον άλλον, έγραψαν το μυθιστόρημα της ζωής τους. Το σανίδι αιχμαλώτισε τον έρωτα τους από το 1953 έως το 1959. Η σχέση τους τελείωσε, ο μύθος τους όμως όχι.


Μεγάλη ήταν η συμβολή του Δημήτρη Χορν και στον κινηματογράφο. Πρωταγωνίστησε μόνο σε 10 ταινίες, δίνοντας όμως ανεπανάληπτες ερμηνείες, όπως στην «Κάλπικη λίρα» (1954), στο «Μια ζωή την έχουμε» (1958) και «Το κορίτσι με τα μαύρα» (1956).

Έντονη ήταν και η ραδιοφωνική παρουσία του. Εκτός από τις μαγνητοφωνήσεις δεκάδων θεατρικών έργων, είχε «περάσει» στον κόσμο με ιδιαίτερο κέφι και φινέτσα ένα «αεράκι» εβδομαδιαίων πεντάλεπτων εκπομπών, που έγραφε ο Κώστας Πρετεντέρης. Με μια σουρεαλιστική ειρωνεία στη φωνή του, διάβαζε φανταστικά γράμματα ακροατών στην εκπομπή «Ο Ταχυδρόμος έφτασε».


Η κινηματογραφική επιτυχία του Χορν συνεχίζεται με την ταινία «Μια του κλέφτη» του Δημήτρη Ιωαννόπουλου το 1960 και, φυσικά, το 1961 με την ταινία «Αλίμονο στους νέους» σε σενάριο των Α. Σακελλάριου και Χρ. Γιαννακόπουλου. Η υπόθεση είναι μια παραλλαγή του μύθου του Φάουστ και ο Δημήτρης Χορν κερδίζει το βραβείο α’ αντρικού ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης την ίδια χρονιά.


Ο Δημήτρης Χορν τα τελευταία τέσσερα χρόνια (απ' το 1994), έπασχε από τη νόσο του Αλτσχάιμερ. Τελικά, πέθανε στις 16 Ιανουαρίου 1998, από καρκίνο. Κηδεύτηκε στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.






Πηγή: iefimerida.gr - TVXS.gr.- https://www.sansimera.gr/biographies/57, © SanSimera.gr.-wikipedia-provocateur.gr

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2020

Οι μεγαλύτερες μπάντες της δεκαετίας του 1970 είχαν μεγάλη δυσκολία να προσαρμοστούν στην εποχή του MTV. Όχι και οι Queen. Το single τους “I Want to Break Free” που κυκλοφόρησε το 1984 έφτασε στην κορυφή των chart παγκοσμίως με μόνη εξαίρεση την συντηρητική Αμερική που χωρίς να γνωρίζει ότι το video clip είναι παρωδία της βρετανικής σαπουνόπερας coronation street, αντιμετώπισε παράξενα ένα συγκρότημα ντυμένο ντραγκ. Στη Λατινική Αμερική το τραγούδι θεωρήθηκε «ιερό» ως αναφορά στα δεινά της δικτατορίας από τα οποία ήθελαν να ξεφύγουν οι άνθρωποι. Ως αποτέλεσμα αυτού όταν ερμηνεύοντας το τραγούδι στη Βραζιλία ο Freddie Mercury φόρεσε την περούκα και το ψεύτικο στήθος του video clip ο κόσμος άρχισε να πετάει πράγματα στη σκηνή θεωρώντας ότι υποτιμούσε το πολιτικό του μήνυμα. Βγάζοντας την περούκα η τάξη αποκαταστάθηκε.

Πηγη-ladylike
To 1995 οι Oasis κυκλοφορούσαν τον δεύτερο δίσκο τους “(What’s the story) Morning Glory” και ακόμα και αν δεν έμπαινες στον κόπο να ακούσεις έστω και ένα ακόμα από τα αριστουργηματικά τραγούδια τους (εντάξει είμαι υποκειμενική, τους αγαπούσα το παραδέχομαι) ήξερες ποιοι ήταν από το “Wonderwall”. Κι ας μην ήξερες καν τι σημαίνει η προηγούμενη λέξη. Το τραγούδι είναι αυτό που λέμε «σουξέ» μέχρι σήμερα και ο Noel Gallacher είχε πει το 1996 στο NME ότι το είχε γράψει για την τότε κοπέλα του και μετέπειτα σύζυγό του Meg Mathews. Έλα μου όμως που έρχονται και τα διαζύγια στη ζωή αυτή. Κάπως έτσι ο Noel άλλαξε ρότα και μετέπειτα δήλωνε πως το νόημα αυτού του τραγουδιού διαστρεβλώθηκε από τα media. Σύμφωνα με την αναθεωρημένη εκδοχή του, το έγραψε έχοντας στο μυαλό του έναν φανταστικό φίλο που θα ερχόταν να τον σώσει από τον εαυτό του.


Πηγη-ladylike
Ένα βιντεάκι που μας θυμίζει παλιές καλές εποχές ραδιοφώνου.Η συλλογή αποτελείται από παλιά ραδιόφωνα με λυχνίες πλήρως αναπαλαιωμένα, τζουκ – μποξ, πικάπ βαλιτσάκια, ασπρόμαυρες τηλεοράσεις, λυχνίες και λυχνιόμετρα, ενισχυτές με λυχνίες, φορητά ραδιοκασετόφωνα, βινύλια 45 στροφών, και άλλες παλιές συσκευές και σκεύη του αιώνα που μας πέρασε. Ο χώρος είναι ελεύθερα επισκέψιμος στους λάτρεις του είδους.

Τρίτη 24 Μαρτίου 2020

Στη διάρκεια του Μεσοπολέμου οι κινηματογραφικές υποδομές στην Ελλάδα βρίσκονται στα σπάργανα, ενώ δεν υπάρχει η δυνατότητα γυρίσματος ταινιών με ήχο.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’30 η κυριαρχία του ξένου ηχητικού κινηματογράφου οδηγεί στο κλείσιμο όλων των ελληνικών εταιριών, αφού οι αιθουσάρχες αρνούνται να προβάλουν τις βουβές εγχώριες παραγωγές, που δεν προσελκύουν ούτε το κοινό της πολυπληθούς ομογένειας σε ΗΠΑ, Τουρκία, Ρουμανία, Αίγυπτο κ.α.

Η πτώχευση της χώρας το 1932 οδηγεί σε απόγνωση τους ηθοποιούς που συγκροτούν μεγάλους θιάσους και στρέφονται στην ομογένεια της Ανατολής. Σημαντικότερος θίασος είναι αυτός που συγκροτούν τα δύο σημαντικότερα γυναικεία ονόματα του θεατρικού χώρου της εποχής και μεγάλες ανταγωνίστριες, Μαρίκα Κοτοπούλη και Κυβέλη, στην περιοδεία των οποίων στην Κωνσταντινούπολη τους γίνεται πρόταση δημιουργίας ελληνοτουρκικής κινηματογραφικής παραγωγής.

Η ταινία, που ονομάζεται «Ο κακός δρόμος», γυρίζεται σε στούντιο της Κωνσταντινούπολης και τα εξωτερικά της πλάνα σε Αθήνα, Πάτρα και Ζάκυνθο. Η Μαρίκα Κοτοπούλη εντυπωσιάζεται από τις εγκαταστάσεις λέγοντας: «Οι Τούρκοι σε αυτό το κεφάλαιο μας νίκησαν.

Το στούντιο Ιπεκτσί πλησιάζει σε τελειότητα να συναγωνίζεται και τα ευρωπαϊκά». Πάντως, Ελληνας συντάκτης εφημερίδας περιγράφει εικόνα χάους: «Φανταστείτε μια μεγάλη αίθουσα γεμάτη ντεκόρ, πανιά, ξύλα, καρτόνια, προβολείς, σχοινιά, μηχανήματα, σύρματα και στο δάπεδο εγκατεσπαρμένοι οι λαστιχένιοι σωλήνες με τα καλώδια φωτισμού και ήχου σαν ατέλειωτα φίδια, που προχωρούν προς όλας τας κατευθύνσεις. Τρομάζετε να πατήσετε σαν να ήταν πραγματικά ερπετά». Παρά τις μεγάλες προσδοκίες, λόγω της σύμπραξης των δύο πρωταγωνιστριών, η ταινία σημειώνει περιορισμένο ενδιαφέρον.

Το 1934 γυρίζεται μία ακόμα ελληνοτουρκική ταινία, αποκλειστικά στην Κωνσταντινούπολη, με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Στα κύματα του Βοσπόρου» και πρωταγωνίστρια τη Ζωζώ Νταλμάς, Τούρκους ηθοποιούς και σενάριο του γνωστού Τούρκου ποιητή Ναζίμ Χικμέτ, με περιορισμένη όμως ανταπόκριση στην Ελλάδα. Στα τέλη της δεκαετίας ο ελληνικός κινηματογράφος στρέφεται στην Αίγυπτο που διαθέτει τα αρτιότερα στούντιο στην Ανατολική Μεσόγειο.

Ατού του εγχειρήματος, η ακμάζουσα προαιώνια ελληνική παροικία. Σημαντικό τμήμα των ομογενών που επενδύουν στον τοπικό κινηματογράφο είναι οι Παρίσσης, Μπελένης και Αβραμούσης, που είναι μέτοχοι στα στούντιο Αχράμ, ενώ οι αδελφοί Κυριαζή διαθέτουν στο Κάιρο τα στούντιο Σούμπρα. Ετσι, μέσα σε δύο μόλις χρόνια (1937-1939) γυρίζονται στην Αίγυπτο επτά ξεχασμένες ελληνικές ταινίες, τις οποίες θα γνωρίσουμε παρακάτω.

Η πρώτη ταινία της «αιγυπτιακής» περιόδου του ελληνικού κινηματογράφου είναι ο «Δόκτωρ Επαμεινώνδας», που βασίζεται σε παλαιότερη αιγυπτιακή. Γυρίζεται στο στούντιο του Τόγκο Μιζράχι, ο οποίος, έχοντας βοηθήσει στην ανάπτυξη του αιγυπτιακού κινηματογράφου, ελπίζει πως μπορεί να κάνει το ίδιο και με τον ελληνικό. Προβάλλεται αρχικά στον ελληνισμό της περιοχής, το 1937 και εν συνεχεία φτάνει στην Ελλάδα, όπου διαφημίζεται ως «το μεγαλύτερο γεγονός στην ιστορία της ελληνικής κινηματογραφίας», «η βασίλισσα των ελληνικών ταινιών» και «η πρώτη μεγάλη ομιλούσα ελληνική ταινία ευρωπαϊκής κατασκευής» σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη όπου προβάλλεται.

Την ίδια εποχή γυρίζεται στα στούντιο Αλβίζε η μουσική κωμωδία «Αρραβών μετ’ εμποδίων». Προβάλλεται πρώτη φορά στην Αίγυπτο -με την τοπική κριτική ν’ αναφέρει ότι στην πρεμιέρα της ουδείς θεατής εγκατέλειψε τη θέση του πριν πέσουν οι τίτλοι τέλους- και εν συνεχεία, το 1938, στην Ελλάδα.

Αυτή τη χρονιά γυρίζεται η κωμωδία «Οταν ο σύζυγος ταξιδεύει», που αποτελεί διασκευή αντίστοιχης αιγυπτιακής. Παίζεται αρχικά στην Αλεξάνδρεια και στις 24 Απριλίου 1938 στην Ελλάδα, όπου παρότι κόβει μόλις 14.000 εισιτήρια, λαμβάνει εξαιρετικές κριτικές: «Μπορεί επιτέλους ο κινηματογράφος να παράγη και κάτι που να μην είναι ντροπή για την κινηματογραφία, κάτι που όχι μόνον να μην προκαλή την αγανάκτησιν του κοινού, αλλά και να τον ικανοποιή».

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η πρώτη κινηματογραφική εμφάνιση της Σοφίας Βέμπο στη δραματική ταινία «Η προσφυγοπούλα» που είναι η μοναδική αυτής της περιόδου που διασώζεται μέχρι σήμερα, ενώ τα εξωτερικά της γυρίσματα γίνονται σε Μετέωρα, Τέμπη και Λάρισα. Οι κριτικές είναι απόλυτα αντικρουόμενες: «Το πρώτο ελληνικό φιλμ της προκοπής, που μας κάνει να αισιοδοξούμε για το μέλλον, έπειτα από τα αλλεπάλληλα πλήγματα που εδέχθηκεν η εγχωρία φιλμοπαραγωγή».

«Οικτρό κατασκεύασμα, από την αρχή ως το τέλος, από το σενάριο ως τη φωτογραφία, από την ηθοποιία ως το ντεκουπάζ, από τη σκηνοθεσία ως τον διάλογο, χωρίς όμως να φτάνη την… αηδία του Αρραβώνα μετ’ εμποδίων». Ομως, παρά τη σύγχυση των θεατών, κόβει 43.600 εισιτήρια ενώ συμμετέχει και σε διεθνή φεστιβάλ. Οι δύο τελευταίες ταινίες της πρώτης αιγυπτιακής περιόδου του ελληνικού κινηματογράφου είναι το 1939 η «Αγνούλα», με πρωταγωνιστές τους Κώστα και Αλίκη Μουσούρη, και ο «Καπετάν Σκορπιός», που παίζεται, πιθανότατα, μόνο σε κάποιο κινηματογράφο του Καΐρου μη
φτάνοντας ποτέ στην Ελλάδα. Τέλος, την ίδια χρονιά ο Ελληνας Σαρλό Κίμων Σταθόπουλος γυρίζει στα αιγυπτιακά στούντιο τη φαρσοκωμωδία «Ο βασιλιάς των αλητών», που όμως δεν ολοκληρώνεται και φυσικά δεν βρίσκει τον δρόμο για τις κινηματογραφικές αίθουσες.

* Στοιχεία αντλήθηκαν από το βιβλίο του Αργύρη Τσιάπου «Οι πρώτες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου».

Η δεύτερη επιστροφή στη χώρα των Φαραώ
Ο δεύτερος -και γνωστότερος σε εμάς- κύκλος της «αιγυπτιακής» περιόδου ξεκινά το 1952 και οι ταινίες που γυρίζονται τότε στην Αίγυπτο έχουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά. Ιδιο σεναριογράφο (Αλέκος Σακελλάριος), ίδιους πρωταγωνιστές (Βασίλη Λογοθετίδη, Ιλια Λιβυκού, Μαίρη Λαλοπούλου, Βαγγέλη Πρωτοπαππά, Καίτη Λαμπροπούλου, Ντίνα Σταθάτου, Στέφανο Στρατηγό, Μιχάλη Παπαδάκη, Γιώργο Καρέτα, Μπ. Μωραϊτοπούλου, Θάνο Τζενεράλη, Αννα Ρούσσου και Σμάρω Στεφανίδου) και ίδιο παραγωγό (τον Αιγυπτιώτη Σωτήρη Μήλλα). Μιλάμε για τις «Ενα βότσαλο στη λίμνη», «Σάντα Τσικίτα» και «Δεσποινίς ετών 39», οι οποίες όχι μόνο ξεχωρίζουν, αλλά μέσα σε 15 χρόνια γυρίζεται το ριμέικ τους με άλλους πρωταγωνιστές («Ο σπαγκοραμμένος» το 1967 με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, «Ο παράς και ο φουκαράς» το 1964 με τον Κώστα Χατζηχρήστο και «Ο Ρωμιός έχει φιλότιμο» το 1968 με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, αντίστοιχα). Η «Σάντα Τσικίτα» μάλιστα γυρίζεται παράλληλα με το «Δεσποινίς ετών 39», σε μόλις τρεις βδομάδες. Η πρώτη αποτελεί διασκευή της θεατρικής κωμωδίας των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου «Ο Φώτης Φαγκρής και η Τσικίτα Λοπέζ».


Στη διάρκεια των γυρισμάτων ο πρόεδρος της Αιγύπτου, στρατηγός Μουχάμαντ Ναγκίμπ, επισκέπτεται τα στούντιο. Λέγεται ότι αναπτύσσεται ειδύλλιο μεταξύ της Ιλιας Λιβυκού και ενός ωραίου αξιωματικού που συνοδεύει τον Ναγκίμπ και εντυπωσιάζεται από τη σκηνή του χορού της. Είναι ο Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ που λίγο καιρό αργότερα (Φεβρουάριος του 1954) ανατρέπει τον στρατηγό, γίνεται πρόεδρος και διώχνει τους Ελληνες από τη χώρα. Μια εξίσου σημαντική ταινία, που τα εσωτερικά πλάνα της γυρίζονται σε αιγυπτιακά στούντιο και τα εξωτερικά στην Αθήνα, είναι το «Κυριακάτικο ξύπνημα» του Μιχάλη Κακογιάννη με τους Δημήτρη Χορν και Ελλη Λαμπέτη, το 1954. Μάλιστα, στα γυρίσματα στην Αίγυπτο η Λαμπέτη αρρωσταίνει από αμοιβάδες, με αποτέλεσμα την απώλεια βάρους, κάτι που είναι εμφανές σε όσους παρατηρήσουν καλύτερα την ταινία.

Πηγη-e -
typos gr


Δευτέρα 23 Μαρτίου 2020

Τελικά υπερισχύει η "πολιτισμένη" ζωή στην οργανωμένη κοινωνία από τη ζωή στη φύση; Στο ερώτημα αυτό προσπαθεί να δώσει απαντήσεις ο Σίντεϊ Πόλλακ, σκηνοθετώντας αυτό το πολύ καλό γούεστερν. Η ταινία αξίζει, πέρα από όλα τα άλλα, επειδή ο Πόλλακ κατάφερε να αναβιώσει ένα είδους, που την εποχή εκείνη είχε ήδη χάσει πολλή από τη λάμψη του.

 ΣΥΝΟΨΗ
Ο Jeremiah Johnson αφήνει τον πολιτισμό και ανεβαίνει στα Βραχώδη Όρη, αποφασισμένος να ζήσει εκεί με αυτάρκεια ως κυνηγός. Το πείσμα του θα τον σώσει τον πρώτο καιρό από την πείνα και το κρύο, καθώς δε γνωρίζει τους τρόπους για να τα βγάλει πέρα στην άγρια φύση. Στην πορεία μαθαίνει να κυνηγάει και να επιβιώνει, μαθαίνει να συναναστρέφεται με τους Ινδιάνους της περιοχής, αποκτά μέχρι και καλύβα και θετή οικογένεια. Εμπλέκεται όμως σε μια άγρια βεντέτα με τη σκληρή φυλή των Ινδιάνων Crow.


Εδώ ο Pollack αναζητά την απάντηση στο ερώτημα αν μπορεί ο άνθρωπος να ζήσει οργανωμένα και πολιτισμένα στην άγρια φύση, μέσα σε ένα αφιλόξενο περιβάλλον. Όποια κι αν είναι η απάντηση, εμείς βλέπουμε στην οθόνη μας την αγάπη του Pollack για τη φύση, βλέπουμε μια πανέμορφη εικαστικά ταινία, με τον Redford σε έναν από τους καλύτερους (και πιο χαρακτηριστικούς) του ρόλους.

Πηγη-Τα καλουδια του Batsi- the cinema.gr- Cine.gr
Η ταινία βασίζεται στο θεατρικό έργο του Γρηγόριου Ξενόπουλου "Ο Ποπολάρος".

Πρόκειται για μια αρκετά ακριβή παραγωγή, με εξωτερικά γυρίσματα στο νησί της Ζακύνθου. Παρά τον μεγάλο σεισμό που έπληξε τη Ζάκυνθο στις αρχές του 1950, ο Δαλιανίδης κατάφερε να αναδείξει τις ομορφιές του νησιού με μοναδικό τρόπο.

Ο πρωταγωνιστής Κώστας Πρέκας είχε παίξει σε αρκετές ταινίες της Finos Film εκείνη την εποχή, ακολουθώντας τα χνάρια του ανδρικού προτύπου που είχε χαράξει στο μεγάλο πανί ο Νίκος Κούρκουλος.

Ο λαός της Επτανήσου είναι διαιρεμένος σε δύο στρατόπεδα: τους άρχοντες, αργόσχολους και κληρονομικά πλούσιους και τους ποπολάρους, νέους επιστήμονες, εμπόρους και τεχνίτες.
Ο έρωτας ενός ποπολάρου με επαναστατικές ιδέες και μιας κοντεσίνας, στην συντηρητική σε σχέση με τις κοινωνικές τάξεις, Ζάκυνθο του περασμένου αιώνα.


Η ταινία προβλήθηκε τη σαιζόν 1971-1972 και έκοψε 212.276 εισιτήρια. Ήρθε στην 18η θέση σε 90 ταινίες.

Οι ποπολάροι πρώτοι σήκωσαν τη σημαία της ταξικής πάλης στην Ελλάδα το 1642 ενάντια στην αριστοκρατία που είχε αναπτυχθεί στα βενετοκρατούμενα νησιά του Ιονίου. Αν και ο Πρέκας με τα γνωστά του πολιτικά πιστεύω δεν είναι ο πλέον αρμόδιος για το ρόλο του ποπολάρου εντούτοις σε αυτή την ταινία τα κατάφερε εξαιρετικά. Για μένα είναι η μακράν η καλύτερη ταινία του Πρέκα.


Πηγη-Finos Film.gr-Retromaniax.gr-Kopanaki News.gr,ΤΑ ΚΑΛΟΥΔΙΑ ΤΟΥ batsi

Κυριακή 22 Μαρτίου 2020

Crimson Tide (1995).Η ταινία δεν έχει τόσο πολύ δράση με την έννοια των φανταχτερών συγκρούσεων και της άνευ ουσίας σκηνοθετικής επίδειξης (στοιχεία που χαρακτηρίζουν συχνά το έργο του Σκοτ).

Ο Scott λοιπόν μας χαρίζει μια σπουδαία δουλειά που αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο πως ο κόσμος μας απειλείται από τη χρήση των πυρηνικών όπλων εξαιτίας όχι μόνο των διαφόρων «παραφρόνων» που βρίσκονται ..αποκλειστικά από την άλλη πλευρά των κάθε λογής «αξόνων του κακού» αλλά κάλλιστα μπορούν να βρίσκονται και από την εδώ πλευρά , «των καλών» και μάλιστα να είναι σοβαροί και διακεκριμένοι αξιωματικοί .

Οι Washington και Hackman σε δύο από τους καλύτερους ρόλους στην καριέρα τους, ενώ σεναριακά πάνω στο πρωτότυπο του Μ.Σίφερ βάζουν τις πινελιές τους διάφοροι.


Υπόθεση-Τσετσένοι αντάρτες απειλούν να βομβαρδίσουν με πυρηνικά τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία. Ένα αμερικανικό υποβρύχιο παίρνει εντολή να βάλλει με πυραύλους εναντίον τους, αλλά λόγω εκτάκτων συνθηκών το σήμα επιβεβαίωσης φτάνει ασαφές. Ο πλοίαρχος αποφασίζει να προχωρήσει στην εκτόξευση. Ο ύπαρχος διαφωνεί και τον παύει από τα καθήκοντά του.


Λέγεται ότι ο Κουέντιν Ταραντίνο έχει γράψει μέρος των διαλόγων, χωρίς το όνομά του να αναφέρεται στους τίτλους. Το φινάλε είναι λίγο πολύ αναμενόμενο, αλλά η ταινία διαθέτει την απαιτούμενη κλειστοφοβική ατμόσφαιρα, είναι σκηνοθετημένη με νεύρο και υπηρετείται άψογα τόσο από τους πρωταγωνιστές όσο και από τους δεύτερους ρόλους.


Πηγη-cine.gr-in.gr, voodoo online.



Σάββατο 21 Μαρτίου 2020

Behind the scenes. 60 εικόνες από τα γυρίσματα κλασσικών ταινιών τρόμου


Πόσοι από εμάς δεν έχουμε αναρωτηθεί τι γίνεται στα γυρίσματα των ταινιών τρόμου.
Μπορεί εμείς ως θεατές να έχουμε τρομάξει ουκ ολίγες φορές αλλά συμβαίνει το ίδιο και στους συντελεστές της ταινίας;
Λέτε όταν οι κάμερες κλείνουν να είναι όλοι τρομοκρατημένοι και προσπαθούν να συνέλθουν από το σοκ;

Η απάντηση είναι προφανής, φυσικά και όχι!

Για να υπάρξει το αποτέλεσμα που βλέπουμε οι συντελεστές δουλεύουν ασταμάτητα, ενώ κατά την ώρα του διαλείμματος ξεκουράζονται, τρώνε, πίνουν, κάνουν πλάκες, φιλιούνται και μερικοί κοιμούνται!
Για του λόγου το αληθές, συγκεντρώσαμε για εσάς 60 εικόνες από τα γυρίσματα κλασσικών ταινιών τρόμου!
Πάμε λοιπόν να δούμε τι γίνεται πίσω από τις κάμερες!




O Max Schreck ξεκουράζεται στα γυρίσματα
 του Nosferatu. Είναι το ίδιο creepy πάντως!

Εικόνα από ψηλά στα γυρίσματα του Dr. Jekyll and Mr. Hyde 1931
Μια νύφη πρέπει
να προσέχει την εμφάνιση της.
Βride of Frankenstein  
 Boris Karloff, Frankenstein



Lon Chaney με το kit του μακιγιάζ.
The Phantom of the Opera 1925
O Bela Lugosi καπνίζει το πούρο του σε διάλειμμα
των γυρισμάτων του Dracula. 
Κανονίζοντας τις τελευταίες λεπτομέρειες.  Faust 1926

Η Carol Marsh βρήκε βολική θέση για να πιει τσάι. Dracula 1958.
Christopher Lee,  Barbara Ewing και Veronica Carlson στα γυρίσματα του Dracula Has Risen from the Grave 1968

Η μύγα σε τρυφερή στιγμή! The Fly 1958
Διάλειμμα για φαγητό.
 Christopher Lee, Hazel Court
Curse of Frankenstein 1957

H αλήθεια είναι ότι το συγκεκριμένο τέρας είναι αστείο και μπροστά από τις κάμερες.
The Monster That Challenged the World 1957
Μαύρες γάτες σε audition
για τη ταινία Tales of Terror 1961!
                                                                                      
Creature from the Black Lagoon 1954
O Vincent Price δίψασε. Tales of Terror 1961
Χαρωπό το τέρας!
Creature from the Black Lagoon 1954

Υπάρχουν κάποιοι που δουλεύουν πολύ για τα σκηνικά. 
Από τα γυρίσματα του Godzilla.
Ο αληθινός Godzilla σε βραδινή εξόρμηση
Ο Wolfman κοιμάται με ένα σκύλο. Λογικό.
Alfred Hitchcock στα γυρίσματα του Psycho


Πίσω το τρομακτικό Bates Motel. Μπροστά ο Norman Bates κάνει χαριτωμενιές. 
Psycho 1960
Ο Alfred Hitchcock δείχνει τους ηθοποιούς. The Birds 1963
Λέγεται ότι η Bette Davis και η Joan Crawford δεν τα
πήγαιναν καθόλου καλά. 
Από τα γυρίσματα του 
What Ever Happened to Baby Jane 1963

Η Carrie έχει κεφάκια πριν τα κάνει λίμπα στο χορό της αποφοίτησης. Carrie 1976
Δε φαίνεται και πολύ τρομαγμένη η Rosemary!
Rosemary's Baby 1968

Και τα Aliens χρειάζονται ξεκούραση!





Sigourney Weaver
Alien 1979

Dario Argento, Suspiria 1977
Night of the Living Dead 1968

O Tom Savini ποζάρει με τον νεαρό Jason Voorhees. Friday the 13th 1980

Προσοχή λερώνει!
The Texas Chain Saw Massacre 1974


      
Ερωτιάρης ο  Michael Myers!


Ο ατρόμητος Steven Spielberg! Jaws 1975
Πάντα υπάρχει χρόνος για παιχνίδι.
Pet Sematary 1989





Ο Freddy Krueger κάνει διάλειμμα. Το πρόβλημα είναι ότι βρίσκεται σε δημόσιο πάρκο...
O Joe Dante κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του The Howling 1981
O Pinhead και ένα μωρό σε απόγνωση 
Τα Gremlins είναι τα πιο γλυκά ζωάκια
που έχουν περάσει από τον κινηματογράφο
Ο Stephen King και η παρέα του. Creepshow 1982






Ο Chucky πριν αρχίσει να σκοτώνει. Child's Play 1988
Ο John Carpenter ποζάρει ανάμεσα σε αυτούς που
ζουν ανάμεσα μας! They Live 1988
Special effects
Τhe thing 1982
 Evil Dead II 
Κάποιος πείνασε. 
Το να βάλεις τόσο make up είναι ένα πράγμα.
 Πως το βγάζεις μετά; It 1990
Wes Craven και  Drew Barrymore περιεργάζονται
μαχαίρια στα γυρίσματα του Scream
Γιατί άραγε; 

O Hannibal Lecter δεν τρώει μόνο κοψίδια, τσιμπάει και καμιά πατατούλα για αλλαγή!   
Silence Of The Lambs 1991

Χορεύοντας με το τσεκούρι 



O Stanley Kubrick βγάζει selfie με την κόρη του με φόντο τον ανυποψίαστο Jack Nicholson. The Shining 1980


H Linda Blair βρίσκει πολύ αστεία 
τη κούκλα-σωσία της.
Εσείς; 






William Friedkin μαζί με τη Linda Blair.
The Exorcist 1973

Πηγη- Horror bar

 Το 2022 έφυγε .Χρυσή  κινηματογραφική χρονιά δεν θα τη λέγαμε αλλά κάποια διαμαντάκια υπήρξαν. Ας τα δούμε αναλυτικά:  1) BLACK PHONE:  Μετ...