Στίχοι: Γιάννης Σκαρίμπας
Μουσική: Νικόλας Άσιμος
Ο Γιάννης Σκαρίμπας αποτελεί μια σπάνια μορφή των Ελληνικών Γραμμάτων, ενώ δεν υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις μελοποιημένων ποιημάτων του.
Ο Γιάννης Σκαρίμπας ήταν ο σημαντικότερος εκπρόσωπος του υπερρεαλισμού στην Ελλάδα γιατί, τόσο το εικονοκλαστικό του ύφος, όσο και ή ιδιόρρυθμη γλώσσα πού χρησιμοποίησε στα έργα του, προκάλεσε αίσθηση την εποχή εκείνη.
Εδώ, ο Νικόλας Άσιμος επεξεργάστηκε το ποίημα του "Ουλαλούμ" και το μελοποίησε, ενώ το ερμήνευσε με τον δικό του, ιδιαίτερο και μοναδικό τρόπο. Όσον αφορά στη λέξη "Ουλαλούμ", σύμφωνα με φιλολογικές εκτιμήσεις, ίσως να προέρχεται από το αραβικό επιφώνημα ulalum, που συναντάμε στο ποίημα του Έντγκαρ Άλαν Πόε ("Ulalume", 1847) ή στη γνωστή μας λέξη "αλαλούμ".
Στo 1987, Νικόλας Άσιμος έδωσε ροκ ήχο στο ποίημα «Ουλαλούμ» και το τραγούδησε στην παράνομη κασέτα Νο.000002, με τον τίτλο «Είμαι παλιάνθρωπος».
Ήταν σαν να σε πρόσμενα κυρά,
απόψε που δεν έπνεε όξω ανάσα,
κι έλεγα: Θα 'ρθει απόψε απ' τα νερά, κι από τα δάσα!
Θα 'ρθει αφού φλετράει μου η ψυχή
αφού σπαρά το μάτι μου σαν ψάρι,
και θα μυρίζει φώτα ήλιο και βροχή το νιο φεγγάρι!...
Και να, το κάθισμά σου συγυρνώ,
στολνώ την κάμαρά μου αγριομέντα,
και να μαζί σου κιόλας αρχινώ, χρυσή, κουβέντα.
Πως να... θα μείνει ο κόσμος με το "μπα"
που μ' έλεγε τρελόν, πως είχες γίνει καπνός
και τάχας σύγνεφα θαμπά, προς τη σελήνη...
Νύχτωσε και δε φάνηκες εσύ...
Κίνησα να σε βρω στο δρόμο ωϊμένα!
μα σκούνταφτες (όπου εσκούνταφτα), χρυσή, κι εσύ με μένα!...
Τόσο πολύ μ' αγάπησες, κυρά,
που άκουγα διπλά τα βήματα μου!
πάταγα γω στραβός μες στα νερά; κι εσύ κοντά μου!...
Πηγη-NEWS 24/-Ogdoo.gr
Μουσική: Νικόλας Άσιμος
Ο Γιάννης Σκαρίμπας αποτελεί μια σπάνια μορφή των Ελληνικών Γραμμάτων, ενώ δεν υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις μελοποιημένων ποιημάτων του.
Ο Γιάννης Σκαρίμπας ήταν ο σημαντικότερος εκπρόσωπος του υπερρεαλισμού στην Ελλάδα γιατί, τόσο το εικονοκλαστικό του ύφος, όσο και ή ιδιόρρυθμη γλώσσα πού χρησιμοποίησε στα έργα του, προκάλεσε αίσθηση την εποχή εκείνη.
Εδώ, ο Νικόλας Άσιμος επεξεργάστηκε το ποίημα του "Ουλαλούμ" και το μελοποίησε, ενώ το ερμήνευσε με τον δικό του, ιδιαίτερο και μοναδικό τρόπο. Όσον αφορά στη λέξη "Ουλαλούμ", σύμφωνα με φιλολογικές εκτιμήσεις, ίσως να προέρχεται από το αραβικό επιφώνημα ulalum, που συναντάμε στο ποίημα του Έντγκαρ Άλαν Πόε ("Ulalume", 1847) ή στη γνωστή μας λέξη "αλαλούμ".
Στo 1987, Νικόλας Άσιμος έδωσε ροκ ήχο στο ποίημα «Ουλαλούμ» και το τραγούδησε στην παράνομη κασέτα Νο.000002, με τον τίτλο «Είμαι παλιάνθρωπος».
Ήταν σαν να σε πρόσμενα κυρά,
απόψε που δεν έπνεε όξω ανάσα,
κι έλεγα: Θα 'ρθει απόψε απ' τα νερά, κι από τα δάσα!
Θα 'ρθει αφού φλετράει μου η ψυχή
αφού σπαρά το μάτι μου σαν ψάρι,
και θα μυρίζει φώτα ήλιο και βροχή το νιο φεγγάρι!...
Και να, το κάθισμά σου συγυρνώ,
στολνώ την κάμαρά μου αγριομέντα,
και να μαζί σου κιόλας αρχινώ, χρυσή, κουβέντα.
Πως να... θα μείνει ο κόσμος με το "μπα"
που μ' έλεγε τρελόν, πως είχες γίνει καπνός
και τάχας σύγνεφα θαμπά, προς τη σελήνη...
Νύχτωσε και δε φάνηκες εσύ...
Κίνησα να σε βρω στο δρόμο ωϊμένα!
μα σκούνταφτες (όπου εσκούνταφτα), χρυσή, κι εσύ με μένα!...
Τόσο πολύ μ' αγάπησες, κυρά,
που άκουγα διπλά τα βήματα μου!
πάταγα γω στραβός μες στα νερά; κι εσύ κοντά μου!...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου