Αυτή είναι η μοναδική σαιξπηρική ταινία στην οποία και οι τέσσερις κορυφαίοι ηθοποιοί (Sir Laurence Olivier, Dame Maggie Smith, Frank Finlay, και Joyce Redman) ήταν υποψήφιοι για Όσκαρ.
Η ταινία διατηρεί το μεγαλύτερο μέρος του πρωτότυπου θεατρικού έργου του Σαίξπηρ και δεν αλλάζει τη σειρά των σκηνών, όπως συμβαίνει με τον Άμλετ και τον Ριχάρδο Γ' του Ολίβιε. Ο Derek Jacobi (Cassio) και ο Michael Gambon έκαναν το ντεμπούτο τους στον κινηματογράφο στον Othello, ενώ ο Edward Hardwicke (Montano) θα συνέχιζε να δουλεύει με την National για επτά χρόνια.
Ο Olivier(με μαύρο πρόσωπο) δίνει άλλη μια πανύψηλη ερμηνεία ως ο τραγικός Μαυριτανός του Σαίξπηρ, οδηγημένος στην καταστροφή από τη δική του ζήλια. Υποστηρίζεται επιδέξια από την υπονοούμενη ερμηνεία του Finlay ως Iago, η Smith ως μια γλυκά ευάλωτη Desdemona και ο Jacobi ως αθέλητος αντίπαλος Cassio. Η παραγωγή, ωστόσο, δεν ξεφεύγει πολύ από τις σκηνικές ρίζες της.
Ο Othello του Sir Laurence Olivier είναι η πρώτη αγγλόφωνη κινηματογραφημένη εκδοχή του έργου που έγινε έγχρωμη (υπήρχε μια ρωσική έγχρωμη έκδοση το 1955) και ευρεία οθόνη. Ήταν η δεύτερη μεγάλη κινηματογραφική μεταφορά του έργου μετά από μια παραγωγή το 1952 από τονOrson Welles. Στις ΗΠΑ, δεν έπαιξε τη συνηθισμένη σειρά πολλών εβδομάδων που δίνεται στις περισσότερες ταινίες. Αντίθετα, έπαιξε μόνο για δύο ημέρες.
Πλοκή: Όταν σχεδιάζεται ένας μυστικός γάμος μεταξύ του Οθέλλου (Laurence Olivier), ενός Μαυριτανού στρατηγού, και της Desdemona (Maggie Smith), της κόρης του γερουσιαστή Brabantio (Anthony Nicholls), ο παλιός μνηστήρας της Roderigo (Robert Lang) το παίρνει σκληρά. Συμμαχώντας με τον Iago (Frank Finlay) που έχει τη δική του μνησικακία εναντίον του Othello, οι δυο τους συνωμοτούν για να ρίξουν τον στρατηγό. Όταν το πρώτο τους σχέδιο, να τον κατηγορήσουν για μαγεία, αποτυγχάνει, φυτεύουν στοιχεία που έχουν σκοπό να κάνουν τον Οθέλλο να πιστέψει ότι η Δεσδαιμόνα είναι άπιστη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου