Network(1976):Ο σκηνοθέτης Sidney Lumet (“Murder on the Orient Express”) με την ταινία του “Network” καταφέρνει ένα μεγάλο επίτευγμα. Μια ταινία από τη δεκαετία του '70 που δείχνει την εξέλιξη και την Διαφθορά των media . Η ταινία ακολουθεί την τρέλα ενός εκφωνητή ειδήσεων και την ξέφρενη κούρσα που κάνει ένα δίκτυο για να συμβαδίσει με το τσίρκο των αξιοσέβαστων ειδήσεων. Από τις καλύτερες ταινίες που έχουμε δει εδώ και χρόνια. Η υποκριτική ήταν στο υψηλότερο επίπεδο από όλους. Η Faye Dunaway ήταν υπέροχη. Η πλοκή ήταν εντελώς πιστευτή και απίστευτα προληπτική - θα μπορούσε να γραφτεί σήμερα.
Η ταινία γνώρισε εμπορική επιτυχία και ήταν υποψήφια για δέκα Όσκαρ στα 49α Όσκαρ, συμπεριλαμβανομένων της Καλύτερης Ταινίας το οποίο το έχασε από το Rocky και κέρδισε τον Α' Ανδρικό ρόλο (Peter Finch), Α γυναικείο ρόλο(Faye Dunaway), Β γυναικείου ρόλου (Beatrice Straight) και το καλύτερο πρωτότυπο σενάριο (Paddy Chayefsky)
.
Ο Σεναριογράφος Paddy Chayefsky σημείωσε τις ιδέες του για το casting. Για τον Howard Beale, τον οποίο τελικά θα υποδυόταν ο Peter Finch, οραματίστηκε τον Henry Fonda, Cary Grant, James Stewart και των Paul Newman. Ο Σκηνοθέτης Sindney Lumet ήθελε τον Fonda, με τον οποίο είχε συνεργαστεί αρκετές φορές, αλλά ο Fonda αρνήθηκε τον ρόλο, θεωρώντας τον πολύ «υστερικό» για το γούστο του. Ο Stewart βρήκε επίσης το σενάριο ακατάλληλο, διαφωνώντας με την έντονη γλώσσα. Από νωρίς δόθηκε η προσοχή στους πραγματικούς παρουσιαστές ειδήσεων Walter Cronkite και John Chancellor, αλλά κανένας δεν ήταν ανοιχτός στην ιδέα. Αν και δεν αναφέρεται στις σημειώσεις του Chayefsky, ο George C. Scott, ο Glenn Ford και ο William Holden φέρεται να αρνήθηκαν επίσης την ευκαιρία να παίξουν τον Beale, με τον Holden να υποδύεται τον Max Schumacher: Για αυτόν τον ρόλο, ο Chayefsky είχε αρχικά καταχωρήσει τον Walter Matthau και τον Gene Hackman. O Ford ήταν υπό εξέταση και λέγεται ότι ήταν ένας από τους δύο τελικούς διεκδικητές. Η Faye Dunaway ήθελε ο Robert Mitchum να παίξει τον Max Schumacher, αλλά ο Lumet αρνήθηκε, πιστεύοντας ότι ο Mitchum δεν ήταν αρκετά αστικός. Ο Holden πήρε τελικά το πλεονέκτημα λόγω της πρόσφατης επιτυχίας του στο box office με το The Towering Inferno.
Για τον ρόλο της Diana Christensen, ο Chayefsky σκέφτηκε την Candice Bergen, την Ellen Burstyn και τη Natalie Wood, ενώ το στούντιο πρότεινε την Jane Fonda, με αναπληρωματικές υποψηφιότητες την Kay Lenz, την Diane Keaton, τη Marsha Mason και την Jill Clayburgh. Τελικά η Faye Dunnaway επιλέχτηκε ως Νταϊάνα τον Σεπτέμβριο του 1975.
O Lumet επέλεξε των Robert Duvall ως Frank Hackett. Ο Ned Beatty επιλέχθηκε ως Arthur Jensen μετά από σύσταση του σκηνοθέτη Robert Altman, αφού ο αρχικός ηθοποιός απέτυχε να ανταποκριθεί στα πρότυπα του Lumet.
Η Beatrice Straight έπαιξε τη Louise Schumacher, τη σύζυγο του Max, την οποία απατά με την Diana. Η Straight είχε κερδίσει ένα βραβείο Tony το 1953 για το ρόλο μιας αγωνιώδους συζύγου που απατήθηκε με παρόμοιο τρόπο στο The Crucible του Arthur Miller.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου