Music & Movie History

 

MAN FROM LARAMIE(1955)

Από τα φιλμ που σου μένουν και σε κερδίζουν με την πρώτη προβολή. Πολύ καλογυρισμένο, με ενδιαφέρον σενάριο και τον πρωταγωνιστή να αποποιείται για λίγο τα δικά του ερμηνευτικά στάνταρ, δίνοντας δείγματα του πλούσιου ταλέντου του. Τον είχαμε δει να καθιερώνεται σε ταινίες με σασπένς από τον δάσκαλο Alfred Hitchcock, ή στις κοινωνικές κωμωδίες του μεγάλου Frank Capra. Εδώ τα αφήνει πίσω του όλα αυτά και μπαίνει στο πετσί ενός πολύ διαφορετικού για εκείνον ρόλου, που δεν είναι απλός, αλλά αντίθετα ιδιαίτερα απαιτητικός. Κρατάει βέβαια το ατσαλάκωτο στυλ του, με το χαρακτηριστικό βάδισμα και την ομιλία που μοιάζει κάπου βαριεστημένη, αλλά είναι το ύφος που πρέπει να περάσει προς τα έξω και το κάνει όπως μόνο εκείνος μπορούσε. Το γουέστερν που γύρισε ο Anthony Mann to 1955, είναι μια πρόκληση για τον James Stewart και το «καλό παιδί» του Χόλυγουντ με την baby face, δεν θα μείνει αδιάφορος.

+

Στο “Man from Laramie” υποδύεται αυτόν που ενάντια σε όλες τις προβλέψεις και την επικινδυνότητα των αποφάσεων του, θα σταθεί στα δικά του πιστεύω και θα κοντραριστεί με την αδικία. Είναι αυτός που θα τα βάλει με τους διεφθαρμένους, προσπαθώντας να ανακαλύψει ποιοί και γιατί πουλούν  όπλα στους ινδιάνους Απάτσι, αναζητώντας μια δική του προσωπική εκδίκηση, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο τις ζωές των συμπολιτών τους. Έρχεται από το πουθενά, για να δώσει τη λύση σε ένα πρόβλημα από αυτά που είναι φανερά, αλλά οι άνθρωποι επιλέγουν να εθελοτυφλούν αγνοώντας τις μακροπρόθεσμες τους επιδράσεις. Είναι η λογική του «ότι δεν με ενοχλεί – δεν είναι και δικό μου πρόβλημα», αυτή που διαιωνίζεται και στις μέρες μας έχει μια καθολική εφαρμογή. Ο Stewart στέκεται προκλητικά μπροστά στη δειλία, το ψέμα, την ανανδρία και όλες εκείνες τις έννοιες που μαζί με τα φανταχτερά ρούχα εξασφαλίζουν την κοινωνική επιβολή. Η ταινία του Mann ενσωματώνει πολλά στοιχεία από εκείνα που δεν βρίσκουν εύκολα θέση σε γουέστερν, ή γενικά σε φιλμ δράσης, όπου οι απαιτήσεις του κοινού είναι ξεκάθαρα ψυχαγωγικές και όχι για να προβληματιστούν. Ο σκηνοθέτης είναι από τους πλέον επιτυχημένους σε αυτό το είδος ταινιών και με ταινίες σαν κι αυτήν βλέπουμε γιατί. Όλα του έξτρα στοιχεία τα έχει τοποθετήσει πολύ έξυπνα, μαζί και τις κάμερες. Τραβάει πλάνα που αναδεικνύουν το παίξιμο του πρωταγωνιστή και συνάμα αποτυπώνουν ξεκάθαρα τους υπόλοιπους χαρακτήρες και τα συναισθήματα στα πρόσωπα τους. Το σενάριο είναι γραμμένο από τους Philip Yordan και Frank Burt. Η παραγωγή είναι του William Goetz και η εταιρεία που ανέλαβε την διανομή ήταν η Columbia Pictures. Διάρκεια 104 λεπτά σε χρώμα και μουσικές από τους George Duning και
Lester Lee. Στο καστ συναντάμε τα ονόματα των πολύ καλών Arthur Kennedy, Donald Crisp, Cathy O’Donnell. Πέντε γουέστερν γύρισε ο Stewart με σκηνοθέτη τον Mann.  Winchester ’73 (1950), Bend of the River (1952), The Naked Spur (1953), The Far Country (1954) και φυσικά αυτό εδώ. Θα σας έλεγα να τα δείτε και τα πέντε, γιατί είναι όλα τους εξαιρετικά, κάτι που μαρτυράει και τα πολύ αυστηρά κριτήρια του ηθοποιού, σε σχέση με τα σενάρια που του δίνονταν. Είναι γνωστό ότι σε αυτές τις περιπτώσεις, πολλοί συνάδελφοι του έχασαν(και χάνουν καθημερινά), τον δρόμο ακόμη και τις καριέρες τους, με λάθος επιλογές. Ο Stewart άφησε εποχή εκτός από καλός ηθοποιός και για μια σωστή διαχείριση των ταινιών που πρωταγωνίστησε.  Προσωπικά θεωρώ το “Man from Laramie” σαν ένα από τα καλύτερα γουέστερν της δεκαετίας του`50, πολύ κοντά στο ύφος όλων όσων έκαναν σαν στοιχεία ελκυστική την εικόνα της Άγριας Δύσης. Δεν αλλοιώνει καθόλου την εικόνα που κρατάμε όλοι στα μάτια από εκείνη την εποχή, ενώ αιχμαλωτίζει ταυτόχρονα μέσα στα πλάνα του και το περιβάλλον, το background της ιστορίας, χάρη στην έξοχη δουλειά του  Charles Lang στην φωτογραφία.

Πηγή:Cineoasis.Wordpress.com