SHENANDOAH(1965)
Μια ταινία στην οποία πρωταγωνιστεί ο James Stewart. Anthony Mann και James Stewart σημάδεψαν τα γουέστερν της δεκαετίας του`50 οι δύο τους, ο πρώτος μπροστά και ο δεύτερος πίσω από τις κάμερες. Το σημερινό φιλμ μας πάει σε μια αιματοβαμμένη περίοδο της Αμερικάνικης ιστορίας, αυτή του εμφυλίου πολέμου.
Είναι μια καθαρά αντιπολεμική ματιά από τον σκηνοθέτη Andrew V. McLaglen και προβλήθηκε ενώ η χώρα του βρίσκονταν λίγα μόλις βήματα πριν την εμπλοκή της σε έναν ανόητο(όπως όλοι), πόλεμο, αυτόν του Βιετνάμ. Το σενάριο ήταν του James Lee Barrett και η παραγωγή του Robert Arthur. Ωραία η μουσική του Frank Skinner. Η ταινία βγήκε από τα στούντιο της Universal, με διάρκεια 105 λεπτά. Πολύ καλό το καστ και οι ερμηνείες όλων. Οι πρωταγωνιστικοί ρόλοι καλύφθηκαν από τους James Stewart, Doug McClure, Glenn Corbett, Patrick Wayne, Katharine Ross και Rosemary Forsyth. Σε μικρότερους ρόλους εμφανίζονται και οι GeorgeKennedy, StrotherMartin, TimMcIntire, CharlesRobinson, DenverPyle και Kevin Hagen, μεταξύ άλλων. Διαπιστώνετε ότι όλοι οι ηθοποιοί που συμμετείχαν στο Shenandoah, ήταν μεγάλα ονόματα του Χόλυγουντ και με πολύ σημαντικές καριέρες. Ο Robert Arthur έκανε μια πολύ προσεγμένη παραγωγή και βοήθησε τον σκηνοθέτη να αποδώσει αυτά που θα κάλυπταν το σενάριο και θα το ξετύλιγαν με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο στους θεατές. Κοιτάξτε τις λεπτομέρειες, όπως σας λέω σε κάθε ταινία, την πόλη, τα σκηνικά, τους χώρους γενικότερα, ακόμη και τα πρόσωπα και την κίνηση των κομπάρσων, για να δείτε ότι έχει γίνει εξαιρετική δουλειά. Στα εξωτερικά γυρίσματα ο διευθυντής φωτογραφίας William H. Clothier, αποδεικνύεται ακόμη ένα δυνατό χαρτί του φιλμ, με τα έξοχα πλάνα που επιλέγει. Η υπόθεση θυμίζει το Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι, αλλά σε πιο βίαιη εκδοχή! Ο James Stewart είναι ο πάτερ – φαμίλιας με τα 8 παιδιά, που προσπαθεί να μείνει αμέτοχος από τα αιματηρά γεγονότα και τον πόλεμο που μαίνεται γύρω από την φάρμα του στην Βιρτζίνια. Ο ένας του γιός όμως θα μπλέξει μέσα στα πλοκάμια του μίσους και θα φύγει με τον στρατό της Ομοσπονδίας. Η επιστροφή του σαν κυνηγημένου, δεν είναι αυτό που σίγουρα φαντάζονταν ο νέος, ούτε και οι περιπέτειες που θα ζούσε και θα μετέφερε μαζί του, επηρεάζοντας τις ζωές όλων στην οικογένεια του. Νομίζω ότι τα 105 λεπτά εδώ, είναι ακριβώς όσα χρειάζονται για να ξεδιπλωθεί το σενάριο και η αφήγηση του σε καρέ. Η ταινία δίνει κι άλλες διαστάσεις, όπως το μίσος και οι δρόμοι του, το οικογενειακό δράμα και αποφεύγει να πέσει στα μονοπάτια του στυλιζαρισμένου και του χιλιοειπωμένου, κι αυτό είναι μεγάλο κέρδος για τον θεατή. Την τοποθετώ μέσα στις καλύτερες που γυρίστηκαν στην δεκαετία του`60 με καθαρά Αμερικάνικα κεφάλαια και παραγωγή. Ένα χρόνο μετά(1967), θα άλλαζαν πολλά και αυτά θα σας αφηγηθώ στο επόμενο μέρος του αφιερώματος, όταν θα μιλήσουμε για την Ιταλική εκδοχή στο γουέστερν, που έφερε πολλές αλλαγές στο είδος. Μέχρι τότε, δείτε καμιά από τις προτεινόμενες ταινίες, για να έχουμε και να κουβεντιάζουμε για όλα αυτά!
Πηγή:Wordpress.com
