Συγκαταλέγεται στις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. «Ο Χρυσοθήρας» (1925), σχεδόν έναν αιώνα μετά την πρώτη του προβολή, το κλασικό αριστούργημα του Τσάρλι Τσάπλιν, εξακολουθεί να συγκινεί τις νεότερες γενιές με την αμεσότητα, την ανθρωπιά και την πικρή κοινωνική του σάτιρα.
Τυχοδιώκτες από διάφορες περιοχές του πλανήτη πήγαν στην παγωμένη Αλάσκα για να βρουν χρυσό. Ανάμεσά τους ήταν και ο γκαφατζής Σαρλό. Όμως, η χιονοθύελλα διέκοψε τα σχέδιά τους και τους κλείνει σε μια ξύλινη καλύβα του εγκληματία Μπλακ Λάρσον στη μέση του πουθενά. Οι προμήθειες τους τελείωσαν με αποτέλεσμα να «πεθαίνουν» της πείνας. Έτσι, ο Σαρλό αποφάσισε να βράσει την μπότα του και να τη μοιραστεί με τον χρυσοθήρα Μπιγκ Τζιμ για να γιορτάσουν την ημέρα των Ευχαριστιών. Αυτή είναι μια από τις πιο γνωστές και αστείες σκηνές της ταινίας του Τσάρλι Τσάπλιν. «Ο Χρυσοθήρας» που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1925....
Ένα ακόμη διαμάντι που παρέδωσε η ίσως μεγαλύτερη μορφή στην ιστορία του κινηματογράφου...
απλή και ξεκάθαρη ιστορία, με βαθυά όμως μηνύματα και σκηνοθετημένη με τρόπο που μπλέκει κωμικά και τραγικά στοιχεία, που προκαλούν στο θεατή ανάμεικτα συναισθήματα (χαρακτηριστικό το κομμάτι, που ξεγελούν την πείνα τους, μαγειρεύοντας ένα παπούτσι)...
ο charlie chaplin είναι μοναδικός και στον πρωταγωνιστικό ρόλο, καταφέρνοντας να αποδώσει όλο το βάθος του χαρακτήρα που ενσαρκώνει...
«Ο Χρυσοθήρας» είναι η πρώτη ταινία για την οποία ο Τσάπλιν έγραψε μουσική εκ των υστέρων. Η σύνθεσή του ισορροπεί με μαεστρία και χάρη ανάμεσα στη δραματικότητα, το χιούμορ και τον ρομαντισμό, σχολιάζει την εικόνα με ευφυέστατο τρόπο και υπογραμμίζει το κωμικό στοιχείο στις ατομικές σκηνές. Ακούγοντας το soundtrack του φιλμ αναγνωρίζει κανείς συμφωνικά μοτίβα από διάσημα έργα του Βάγκνερ, του Τσαϊκόφσκι και του Ρίμσκι-Κόρσακοφ.
Η ιδέα για την ταινία προέκυψε όταν ο Τσάπλιν είδε φωτογραφίες από τους «Χρυσοθήρες του Κλόνταϊκ», ένα πραγματικό γεγονός που έγινε την περίοδο από το 1896 έως το 1899....
Η παραγωγή της κόστισε περίπου 900 χιλιάδες δολάρια και απέφερε περισσότερα από 5 εκατομμύρια κέρδη. Για περίπου δυο εβδομάδες τα γυρίσματα έγιναν στη Σιέρα Νεβάδα. Ο Τσάπλιν προσέλαβε 600 κομπάρσους για να γυρίσουν την σκηνή που δείχνει τους χρυσοθήρες να περπατούν στο ορεινό πέρασμα της Αλάσκας, όπως είχε δει στις φωτογραφίες με τους «Χρυσοθήρες του Κλόνταϊκ». Τα γυρίσματα συνεχίστηκαν στα στούντιο του Χόλιγουντ, όπου κατασκευάστηκε μια ψεύτικη οροσειρά από ξύλο, λινάτσα, γύψο, αλάτι και αλεύρι....
πηγή:mixanitouxronou.gr-clickatlife.gr-cine.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου