Γρηγόρης Γρηγορίου.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1919 και αφού σπούδασε Νομική και ξένες γλώσσες παρακολούθησε μαθήματα στο Θεατρικό Τμήμα της Πανεπιστημιακής Λέσχης, πριν ακολουθήσει τον δρόμο της σκηνοθεσίας. Ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο, χωρίς να κάνει περισσότερες σπουδές. Πριν ωστόσο κάνει την πρώτη του σκηνοθεσία, πήρε μέρος στη Μάχη της Κρήτης κατά τη διάρκεια της Κατοχής και στη συνέχεια πολέμησε με το ΕΑΜ.
Γύρισε την πρώτη του ταινία, τον «Κόκκινο βράχο», το 1949 και ακολούθησαν ταινίες όλων των ειδών, από δράματα και παραγωγές με διεθνές «χρώμα» έως κωμωδίες, ενώ τιμήθηκε δύο φορές με το βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Ανάμεσα στις ταινίες του είναι το «Πικρό ψωμί», η «Αρπαγή της Περσεφόνης», ο «Αδελφός Αννα», το «Καλημέρα Αθήνα», ο «Διωγμός», τα «201 Καναρίνια», το «Οχι κύριε Τζόνσον», «O Μιμίκος και η Μαίρη», «Υιέ μου, υιέ μου», «H μοίρα του αθώου» «Αυτό το κάτι άλλο» κ.ά. H τελευταία ταινία που γύρισε για τον κινηματογράφο ήταν «O τελευταίος του Ρούπελ» το 1971.
Αφού σταμάτησε να κάνει ταινίες για τον κινηματογράφο, ο Γρηγορίου ασχολήθηκε πάρα πολύ με την τηλεόραση, αλλά και το ραδιόφωνο. Για πολλά χρόνια είχε εκπομπή για τον ελληνικό κινηματογράφο, ενώ σκηνοθέτησε την επιτυχημένη σειρά «Λωξάντρα», υπήρξε κριτής στην εκπομπή ανάδειξης ταλέντων «Να η ευκαιρία» και ήταν υπεύθυνος για τη σκηνοθεσία περίπου τριάντα παραστάσεων του τηλεοπτικού «Θεάτρου της Δευτέρας».
Ο Γρηγόρης Γρηγορίου υπήρξε συνιδρυτής και διευθυντής σπουδών της Σχολής Σταυράκου και είχε έντονη συνδικαλιστική δράση. Διετέλεσε γενικός γραμματέας της Ενωσης Τεχνικών Ελληνικού Κινηματογράφου (1960- 70), ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών με πολλαπλές θητείες από το 1974 μέχρι το 1981. Οπως ανακοίνωσε η ΕΕΣ πρόκειται να καθιερώσει στη μνήμη του Γρηγορίου ένα βραβείο, το οποίο θα απονέμεται κάθε χρόνο σε νέο δημιουργό.
Η ηγεσία του ΥΠΠΟ, το οποίο θα καλύψει τα έξοδα της κηδείας, εξέφρασε με δηλώσεις τη λύπη της για την απώλεια του σκηνοθέτη. H αναπληρώτρια υπουργός Φάνη Πάλλη – Πετραλιά είπε: «O Γρηγόρης Γρηγορίου ήταν από τους βετεράνους του ελληνικού σινεμά. H φιλμογραφία του αποτελεί «ανοιχτό σχολείο» για τους νέους σκηνοθέτες», ενώ ο υφυπουργός Πέτρος Τατούλης τόνισε ότι «ένας από τους πρωτοπόρους του ελληνικού κινηματογράφου, με δεκάδες ταινίες στο ενεργητικό του, έφυγε αφήνοντας μια σπουδαία παρακαταθήκη. O Γρηγόρης Γρηγορίου με τη συνεχή, για πάνω από πενήντα χρόνια, παρουσία του στο σινεμά, διακρίθηκε και ως σκηνοθέτης, αλλά και ως σεναριογράφος σημαντικών ταινιών».
Φιλμογραφία
Ο κόκκινος βράχος, 1949
Θύελλα στο φάρο, 1950
Μεγάλοι δρόμοι, 1953
Η αρπαγή της Περσεφόνης, 1956
Ο Μιμίκος και η Μαίρη, 1958
Η λίμνη των στεναγμών, 1960
Καλημέρα Αθήνα, 1960
2000 ναύτες κι ένα κορίτσι, 1960
Διαβόλου κάλτσα, 1962
Όταν ξυπνά το παρελθόν, 1962
Αυτό το κάτι άλλο, 1963
Ο Αδελφός Άννα, 1963
Τα 201 καναρίνια, 1964
Διωγμός, 1964
Αμφιβολίες, 1964
Η μοίρα ενός αθώου, 1965
Όχι κύριε Τζόνσον, 1965
Υιέ μου… υιέ μου, 1965
Μια γυναίκα κατηγορείται, 1966
Πόθοι στον καταραμένο βάλτο, 1966
Αυτή η γη είναι δική μας, 1967
Κοκοβιός και Σπάρος στα δίχτυα της Αράχνης, 1967
Τρούμπα 67, 1967
Ο ανακατωσούρας, 1967
Ο μεγάλος διχασμός, 1968
Η ώρα της οργής, 1968
Ο άγιος Νεκτάριος, 1969
Ο τελευταίος των κομιτατζήδων, 1970
Οι τελευταίοι του Ρούπελ, 1971
πηγή:wikipedia-kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου