Ο Χάρολντ Λόιντ γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1893 στη Νεμπράσκα. Παρότι ο Τσάρλι Τσάπλιν και ο Μπάστερ Κίτον προέρχονταν από οικογένειες που ασχολούνταν με το θέαμα, ο πατέρας του Χάρολντ Λόιντ ήταν επιχειρηματίας.
Κάποια οικονομικά προβλήματα από αποτυχημένες δουλειές, ανάγκασαν τους γονείς του να χωρίσουν και ο μικρός Χάρολντ ακολούθησε τον πατέρα του στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας. Εκεί για πρώτη φορά ήρθε σε επαφή με το θέατρο μέσω των παραστάσεων του σχολείου του.
Συνεργάστηκε αρχικά με την κινηματογραφική εταιρεία του Thomas Edison και η πρώτη του εμφάνιση στο λευκό πανί ήταν ως κομπάρσος, υποδυόμενος έναν Ινδιάνο. Στα 20 του μετακόμισε στο Λος Άντζελες, όπου βρήκε πρόσφορο έδαφος για να ικανοποιήσει τις κινηματογραφικές του επιδιώξεις. Σύντομα, ο σκηνοθέτης και φίλος του, Hal Roach, τον εμπιστεύτηκε σε πρωταγωνιστικό ρόλο και δημιούργησαν το χαρακτήρα “Lonesome Luke”, ο οποίος βασίστηκε εν πολλοίς στον αλητάκο του Τσάρλι Τσάπλιν.
Ο “γυαλάκιας” “Όταν έβαλα γυαλιά στον ήρωά μου, ένιωσα ότι γίνομαι πιο ανθρώπινος. Ήταν ένα παιδί που συναντούσε ο καθένας στη γειτονιά του, αλλά ταυτόχρονα μπορούσε να κάνει όλα τα τρελά και αστεία πράγματα. Έγινε έτσι ένας ήρωας πιο φυσικός, χωρίς βέβαια να λείπει και ποτέ ο ρομαντισμός του”, έλεγε ο ίδιος ο Χάρολντ Λόιντ το 1962 για τον χαρακτήρα που δημιούργησε. Και ήταν αλήθεια γιατί από το 1918 που υιοθέτησε αυτόν το ρόλο το κοινό ταυτίστηκε άρρηκτα μαζί του, καθώς εξέφραζε με τον τρόπο του την εποχή που βίωναν. Σε αντίθεση με την επικρατούσα εικόνα του ήρωα της κωμωδίας του βωβού, που προερχόταν συνήθως από τα κατώτατα κοινωνικά στρώματα, ο Λόιντ διαμόρφωσε τον χαρακτήρα να διέπεται από όλες τις συνθήκες της τότε κοινωνίας.
Ο ήρωας αγωνιζόταν όχι απλά για να επιβιώσει, αλλά και για την αναγνώριση και την επιτυχία. Δημιούργησε τον χαρακτήρα του επιδέξιου, εκείνου που αποζητά την επιτυχία, όπως ταίριαζε στην κοινωνία των ΗΠΑ τη δεκαετία του ’20. Πηγή εικόνας: flickr “Είσαι πολύ όμορφος για κωμωδία” Ο Hal Roach, διαβλέποντας τις ικανότητες το Λόιντ, αποφάσισε να τον απαλλάξει από την εικόνα του αλητάκου και να δημιουργήσει κάτι αποκλειστικά πάνω στη φιγούρα του. Ωστόσο, το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετώπισε, ώστε να χτίσει το ρόλο που επιθυμούσε πάνω στο Λόιντ ήταν ότι τον έβρισκε πολύ όμορφο για να παίξει κωμωδία.
Τότε αποφάσισε να του κάνει μια ελαφριά μεταμφίεση. Του φόρεσε μουστάκι, παλιά και σκισμένα ρούχα. Μετά του έβαλε μια κουκούλα στο κεφάλι, αλλά τίποτα από αυτά δεν έμοιαζαν να του ταιριάζουν. Τότε πήρε ένα σκελετό γυαλιών, δίχως τους φακούς, τον φόρεσε στο πρόσωπο του Λόιντ κι έτσι γεννήθηκε μία από τις πιο αναγνωρίσιμες φιγούρες στον παγκόσμιο κινηματογράφο. Τα κομμένα δάχτυλα Το 1919 στο στούντιο φωτογράφισης που διατηρούσε – ο Λόιντ ασχολήθηκε και με τη φωτογραφία και τράβηξε κάποιες από τις χαρακτηριστικές φωτογραφίες της Μέριλιν Μονρόε – και μετά από την επίδειξη κάποιων διαφημιστικών φωτογραφιών, ο Χάρολντ Λόιντ τραυματίστηκε από βόμβα στο δεξί του χέρι. Ήταν μια κατασκευή που θα χρησιμοποιούταν σε μια ταινία του, εκείνος την πέρασε για δοχείο καπνού κι έτσι εξερράγη, με αποτέλεσμα να χάσει τον αντίχειρα και τον δείκτη, ενώ έφερε τραύματα στο πρόσωπο και στο στήθος. Από την έκρηξη τραυματίστηκαν σοβαρά ο σκηνοθέτης του και ο εικονολήπτης του.
Ο ηθοποιός είχε περιγράψει τη δραματική του εμπειρία: “Είδα μια λάμψη και ένιωσα ένα κάψιμο στο σώμα μου. Πίστεψα ότι δεν θα μπορέσω να ξαναδουλέψω ποτέ. Τότε δεν είχα υποθέσει ότι θα αποκτούσα ούτε τα μισά από ότι έχω τώρα. Το συμπέρασμα είναι ότι τη ζωή, αξίζει να τη ζεις”. Η καριέρα του παρήκμασε με την έλευση του ομιλούντα κινηματογράφου. Πηγή εικόνας: Wikimedia Commons Ομιλών κινηματογράφος και η μοιραία πτώση Από το 1921 και μετά ο Χάρολντ Λόιντ σταμάτησε να γυρίζει μικρού μήκους φιλμ και επικεντρώθηκε στις μεγάλες παραγωγές. Η δημοφιλέστερη ταινία της περιόδου είναι το Safety Last, το 1923 με τη χαρακτηριστική σκηνή όπου ο Λόιντ κρεμιέται από ένα ρολόι στην κορυφή ουρανοξύστη. Από το 1924 και γίνεται ο ίδιος παραγωγός των ταινιών του και ξεκινά και η πιο ώριμη κινηματογραφική εποχή. Ωστόσο, δεν θα κρατήσει πολύ, καθώς η έλευση του ομιλούντος κινηματογράφου θα βλάψει την καριέρα του, όπως συνέβη στους περισσότερους αστέρες του βωβού.
Έως και τα μέσα της δεκαετίας του ’30 δεν θα σταματήσει να παράγει ταινίες και να πρωταγωνιστεί, ωστόσο διαφαίνεται ότι του είναι δύσκολο να προσαρμοστεί στις νέες απαιτήσεις. Η καλλιτεχνική του φθορά και η επιδείνωση των οικονομικών του τον ανάγκασαν να σταματήσει την παραγωγή φιλμ το 1938. Δειλά εμφανίστηκε και πάλι στις αρχές της δεκαετίας του ’40 με κάποιες κωμωδίες, μέχρι που πήρε την απόφαση να αποσυρθεί οριστικά το 1947. Συμμετείχε σε διάφορες εκπομπές στην τηλεόραση, συνήθως ως αναφορά στη ζωή και το έργο του. Δραστηριοποιήθηκε και στη φιλανθρωπία δίνοντας έμφαση στην ίαση σοβαρών τραυματισμών και εγκαυμάτων, παρακινούμενος μάλλον από τη δικιά του περιπέτεια. Βρήκε και το χρόνο να ασχοληθεί περισσότερο με τη φωτογραφία και μάλιστα σπούδασε χρώματα και μικροσκοπία και ανέπτυξε τις 3D εικόνες. Πέθανε το 1971, σε ηλικία 77 ετών από καρκίνο του προστάτη και θάφτηκε στο Μαυσωλείο του Forest Lawn Memoria Park στο Glendale της Καλιφόρνιας. ...
Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/charolnt-loint-o-gyalakias-protagonistis-toy-vovoy-kinimatografoy-echase-dyo-dachtyla-otan-exerragi-vomva-sto-cheri-toy-o-gios-toy-ezise-sti-skia-toy-kai-katastrafike-ap-to-alkool/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου