Δευτέρα 27 Απριλίου 2020

25 Ιανουαρίου 1971: στις σκοτεινές αίθουσες κάνει πρεμιέρα η ταινία της Φίνος Φιλμ «Οι Αμαρτωλοί». Εννέα χρόνια μετά τον «Κατήφορο», ο Γιάννης Δαλιανίδης επιχειρεί με επιτυχία να γυρίσει μια ταινία με θέμα τους παραστρατημένους νέους της εποχής. Είναι η πρώτη φορά που ο κορυφαίος Έλληνας σκηνοθέτης εισάγει τόση «ελευθεριότητα» στη διαχείριση της ιστορίας του.


 Οι «Αμαρτωλοί» είναι ένα φιλμ γεμάτο από ανηθικότητα καθώς ο Δαλιανίδης αφήνει «νύξεις» περί ομαδικών οργίων, κάτι που είχε κάνει τρία χρόνια πριν και στην ταινία του «Στεφανία». Όπως τότε έτσι και εδώ κατάφερε να κρατήσει μια ισορροπία μεταξύ τολμηρού και αξιοπρεπούς για το αστικό κοινό της Ελλάδας. Ποιό ήταν όμως το στόρυ αυτής της ιδιαίτερης ταινίας;



«Ένας νέος από την Θεσσαλονίκη, προσπαθεί να κάνει ένα νέο ξεκίνημα στην Αθήνα, αλλά ο θείος του που είναι εργοστασιάρχης, και πάνω στον οποίον βασιζόταν, δεν τον στηρίζει στα σχέδια του. Η Άννα, την οποία είχε συναντήσει στο τρένο κατεβαίνοντας στην Αθήνα, δέχεται να τον φιλοξενήσει στο σπίτι της. Όμως ο νέος μπλέκεται άθελά του με μια σπείρα εμπόρων ναρκωτικών. Οι δρόμοι των δύο νέων θα χωρίσουν καθώς εκείνος  συνδέεται με την Μάρθα, μια πλούσια κυρία, και εκείνη παντρεύεται τον δικηγόρο για τον οποίο εργαζόταν. Όμως κάποια στιγμή ξαναβρίσκονται, το παλιό τους αίσθημα φουντώνει εκ νέου, αλλά ένα μοιραίο ατύχημα θα βάλει σε δοκιμασίες τη σχέση τους…»





Πρωταγωνιστές στην ταινία είναι οι πρωτοεμφανιζόμενοι Χρήστος Νομικός και η Μπέτυ Λιβανού. Το ταίριασμα τους είναι από αυτά που λίγες φορές συναντά κανείς στο πανί και εδώ θα έπρεπε να σταθούμε στο σωστό αισθητήριο του Γιάννη Δαλιανίδη, ο οποίος πήρε αυτά τα δύο εντελώς άβγαλτα παιδιά και τα έβαλε να παίξουν μαζί, μην ξέροντας καθόλου πως θα τα πάνε. Το αποτέλεσμα τον δικαίωσε αφού έδωσαν ένα  μοναδικό  ερωτικό  ζευγάρι στην εγχώρια κινηματογραφική μυθολογία.





Από τους δευτεραγωνιστές των «Αμαρτωλών» ξεχωρίζουν οι  Βασίλης  Ανδρεόπουλος και Χαριτίνη Καρόλου. Εξαιρετικοί ηθοποιοί που γενικά αδικήθηκαν, από το ότι σπανιότατα τους  εμπιστεύτηκαν οι παραγωγοί  και σκηνοθέτες καθαρόαιμους πρωταγωνιστικούς ρόλους αν και σίγουρα είχαν τα εχέγγυα για κάτι τέτοιο. Δεν θα μπορούσε να μείνει ασχολίαστη η εξαιρετική δουλειά του Γιώργου Χατζηνάσιου, στα πρώτα μουσικά του βήματα στην κινηματογραφική μουσική.

Πηγη-ellinikoskinimatografos.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 Το 2022 έφυγε .Χρυσή  κινηματογραφική χρονιά δεν θα τη λέγαμε αλλά κάποια διαμαντάκια υπήρξαν. Ας τα δούμε αναλυτικά:  1) BLACK PHONE:  Μετ...