Κερκ Ντάγκλας: Ηθοποιός, παραγωγός και σκηνοθέτης του θεάτρου και του κινηματογράφου, εμβληματική μορφή μιας χρυσής εποχής για το Χόλιγουντ.
Δεν υπήρξε σχεδόν κανείς που να μισήσει τον Κερκ Ντάγκλας. Αγαπημένος ηθοποιός και σούπερ σταρ μιας ολόκληρης εποχής, ο Κερκ Ντάγκλας έζησε σοκαρισμένος, όπως δήλωνε ο ίδιος, για να δει τον εαυτό του να ξεπερνάει έναν ολόκληρο αιώνα και να καταλήγει σε ηλικία 103 ετών, στο σπίτι του στο Μπέβερλι Χιλς
Γεννήθηκε στο Άμστερνταμ της Νέας Υόρκης το 1916. Άλλαξε τουλάχιστον 40 δουλειές πριν γίνει ηθοποιός. Η επιθυμία του να γίνει ηθοποιός γεννήθηκε μετά τη συμμετοχή του σε σχολικές παραστάσεις, ενώ σπούδασε στο St. Lawrence με δανεικά χρήματα που επέστρεψε δουλεύοντας ως κηπουρός ή επιστάτης.
Ο Κερκ Ντάγκλας έπαιξε τις επτά δεκαετίες της καριέρας του σε περίπου εκατό ταινίες, ανάμεσά τους στη μεταφορά του βιβλίου Είκοσι χιλιάδες λεύγες κάτω από τη θάλασσα του Ιουλίου Βερν (1954), αλλά και φιλμ γουέστερν, δραματικές, αστυνομικές, πολεμικές ταινίες, πολύ συχνά στον ρόλο του σκληρού.
Το κανονικό του όνομα ήταν Ισουρ Ντανιέλοβιτς.Μετακόμισε στις ΗΠΑ πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου ο νεαρός τότε Ισουρ, άλλαξε το όνομά του σε Ιζι Ντέμσκι, πριν το αλλάξει ξανά σε Κερκ Ντάγκλας.
Ο Ντάγκλας εργάστηκε επίσης ως εκφωνητής στο ραδιόφωνο και ανέλαβε θεατρικές δουλειές. Ο Ντάγκλας είχε ως σκοπό να παραμείνει στο θέατρο, αλλά η Λορίν Μπακόλ τον βοήθησε να λάβει τον πρώτο του κινηματογραφικό ρόλο στην ταινία του 1946 «Αμαρτωλές Γυναίκες».
Ένας από τους σημαντικότερους ρόλους του ήταν αυτός του Διοικητή του Γαλλικού στρατού στην ταινία «Σταυροί στο Μέτωπο», του Στάνλεϊ Κιούμπρικ το 1957. Πρόκειται για μια αντιπολεμική ταινία της οποίας η προβολή είχε απαγορευθεί για 18 χρόνια στη Γαλλία και για 29 χρόνια στην Ισπανία. Επίσης ήταν παραγωγός της ταινίας, που ήξερε ότι δεν θα φέρει χρήματα.
Στις αρχές του '60, το σχέδιο του «Σπάρτακου» ήταν μνημειώδες περίπου για κάθε λόγο που μπορείς να φανταστείς. Από τη μια ένα set χωρισμένο στα δύο με τους Άγγλους να σκοτώνονται με τους Αμερικανούς του καστ. Ο Ολίβιε με τον Λώτον να τσακώνονται ακατάπαυστα και μεταξύ τους αλλά να ενώνονται χλευαστικά μπροστά στον «κοινό εχθρό» Ντάγκλας, που θεωρούσαν ότι «δεν ήξερε να παίζει». Κι ο τελευταίος, να διώχνει σκηνοθέτη, να προσλαμβάνει τον 32χρονο Κιούμπρικ, να διαχειρίζεται έναν αβυσσαλέο προϋπολογσμό 12 εκατομμυρίων δολαρίων και, εντυπωσιακά, να προσλαμβάνει ανοιχτά και ξάστερα τον Ντάλτον Τράμπο της κατάμαυρης ΜακΚαρθικής λίστας στο σενάριο και να λήγει μονοκοντυλιά την εποχή της.
Είναι επίσης γνωστός και για τις ταινίες: Αμάρτημα του Παρελθόντος (Out of the Past, 1947), Φλογισμένα Πάθη (Champion, 1949), Αστυνομική Ιστορία (Detective Story , 1951), Το Τελευταίο Ατού (Ace in the Hole, 1951), Η Ωραία και το Κτήνος (The Bad and the Beautiful, 1952) , Η ζωή ενός ανθρώπου (Lust for Life, 1956), και Επτά Ημέρες του Μαΐου (Seven Days in May, 1964).
προτάθηκε τρεις φορές για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου χωρίς όμως να το κερδίσει ποτέ.
Το 1995 του απονεμήθηκε τιμητικό Όσκαρ για τα 60 χρόνια παρουσίας ως δημιουργική και ηθική δύναμη στον κόσμο του κινηματογράφου.
Αν υπάρχει μια λέξη για να χαρακτηρίσει τον ΚΕΡΚ ΝΤΑΓΚΛΑΣ, είναι η λέξη «ΠΕΡΣΟΝΑ». Διότι μέσα στην «περσόνα» χωράει και η λέξη και η έννοια «ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ»
«Περσόνα» ήταν, κι αυτή η περσόνα είναι που του έφτιαξε τον ΠΑΝΑΞΙΟ Μύθο του!
Προσωπικότητα ήταν ο Κερκ Ντάγκλας, πάνω από ο,τιδήποτε άλλο.
Αυτή η προσωπικότητα είναι που του έφτιαξε την «περσόνα», πέρα από το αν ήταν ή δεν ήταν μεγάλος Ηθοποιός, να του δίνουν μεγάλοι σκηνοθέτες τα σενάρια τους. Κι ο Μαρκ Ρόμπσον κι ο Μπίλυ Γουάιλντερ κι ο Βιντσέντε Μινέλι κι ο Γουίλιαμ Γουάιλερ – την περσόνα του είναι που ήθελαν για να ντύσει τους χαρακτήρες των έργων τους . Πιο πολύ για να τους ντύσει αυτός παρα για να το ντύσουν εκείνοι. Ακόμα κι ο Ηλίας Καζάν, ο γκρινιάρης και μεμψίμοιρος κι αυστηρός κι απαιτητικός Καζάν, στην «περσόνα» του Ντάγκλας κατέφυγε όταν ο Μάρλον Μπράντο τεμπέλιασε για μια ακόμα φορά και την τελευταία στιγμή ακύρωσε τον «Συμβιβασμό». Δεν τρελαινόταν ο Καζάν για τον Ντάγκλας , σύμφωνα με τις δικές του εμμονές περι Ηθοποιίας, όμως η προσωπικότητα του τον έβγαλε ασπροπρόσωπο.
Η περσόνα του είναι που όποιον ρόλο έπαιξε τον «σφράγισε», κυρίως με την περσόνα του, λιγότερο με την ηθοποιία του. Ηθοποιία και περσόνα στην περίπτωση του Κερκ Ντάγκλας , όμως,ήταν ένα και το αυτό.
Ο τελευταίος μεγάλος της χρυσής εποχής του Χόλιγουντ πέθανε σε ηλικία 103 ετών.«Για τον κόσμο υπήρξε ένας θρύλος, ένας ηθοποιός από τη χρυσή εποχή του κινηματογράφου, ο οποίος την έζησε στα καλύτερά του χρόνια, ένας φιλάνθρωπος αφοσιωμένος στη δικαιοσύνη και στους αγώνες στους οποίους πίστευε.
Δεν υπήρξε σχεδόν κανείς που να μισήσει τον Κερκ Ντάγκλας. Αγαπημένος ηθοποιός και σούπερ σταρ μιας ολόκληρης εποχής, ο Κερκ Ντάγκλας έζησε σοκαρισμένος, όπως δήλωνε ο ίδιος, για να δει τον εαυτό του να ξεπερνάει έναν ολόκληρο αιώνα και να καταλήγει σε ηλικία 103 ετών, στο σπίτι του στο Μπέβερλι Χιλς
Γεννήθηκε στο Άμστερνταμ της Νέας Υόρκης το 1916. Άλλαξε τουλάχιστον 40 δουλειές πριν γίνει ηθοποιός. Η επιθυμία του να γίνει ηθοποιός γεννήθηκε μετά τη συμμετοχή του σε σχολικές παραστάσεις, ενώ σπούδασε στο St. Lawrence με δανεικά χρήματα που επέστρεψε δουλεύοντας ως κηπουρός ή επιστάτης.
Ο Κερκ Ντάγκλας έπαιξε τις επτά δεκαετίες της καριέρας του σε περίπου εκατό ταινίες, ανάμεσά τους στη μεταφορά του βιβλίου Είκοσι χιλιάδες λεύγες κάτω από τη θάλασσα του Ιουλίου Βερν (1954), αλλά και φιλμ γουέστερν, δραματικές, αστυνομικές, πολεμικές ταινίες, πολύ συχνά στον ρόλο του σκληρού.
Το κανονικό του όνομα ήταν Ισουρ Ντανιέλοβιτς.Μετακόμισε στις ΗΠΑ πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου ο νεαρός τότε Ισουρ, άλλαξε το όνομά του σε Ιζι Ντέμσκι, πριν το αλλάξει ξανά σε Κερκ Ντάγκλας.
Ο Ντάγκλας εργάστηκε επίσης ως εκφωνητής στο ραδιόφωνο και ανέλαβε θεατρικές δουλειές. Ο Ντάγκλας είχε ως σκοπό να παραμείνει στο θέατρο, αλλά η Λορίν Μπακόλ τον βοήθησε να λάβει τον πρώτο του κινηματογραφικό ρόλο στην ταινία του 1946 «Αμαρτωλές Γυναίκες».
Ένας από τους σημαντικότερους ρόλους του ήταν αυτός του Διοικητή του Γαλλικού στρατού στην ταινία «Σταυροί στο Μέτωπο», του Στάνλεϊ Κιούμπρικ το 1957. Πρόκειται για μια αντιπολεμική ταινία της οποίας η προβολή είχε απαγορευθεί για 18 χρόνια στη Γαλλία και για 29 χρόνια στην Ισπανία. Επίσης ήταν παραγωγός της ταινίας, που ήξερε ότι δεν θα φέρει χρήματα.
Στις αρχές του '60, το σχέδιο του «Σπάρτακου» ήταν μνημειώδες περίπου για κάθε λόγο που μπορείς να φανταστείς. Από τη μια ένα set χωρισμένο στα δύο με τους Άγγλους να σκοτώνονται με τους Αμερικανούς του καστ. Ο Ολίβιε με τον Λώτον να τσακώνονται ακατάπαυστα και μεταξύ τους αλλά να ενώνονται χλευαστικά μπροστά στον «κοινό εχθρό» Ντάγκλας, που θεωρούσαν ότι «δεν ήξερε να παίζει». Κι ο τελευταίος, να διώχνει σκηνοθέτη, να προσλαμβάνει τον 32χρονο Κιούμπρικ, να διαχειρίζεται έναν αβυσσαλέο προϋπολογσμό 12 εκατομμυρίων δολαρίων και, εντυπωσιακά, να προσλαμβάνει ανοιχτά και ξάστερα τον Ντάλτον Τράμπο της κατάμαυρης ΜακΚαρθικής λίστας στο σενάριο και να λήγει μονοκοντυλιά την εποχή της.
Είναι επίσης γνωστός και για τις ταινίες: Αμάρτημα του Παρελθόντος (Out of the Past, 1947), Φλογισμένα Πάθη (Champion, 1949), Αστυνομική Ιστορία (Detective Story , 1951), Το Τελευταίο Ατού (Ace in the Hole, 1951), Η Ωραία και το Κτήνος (The Bad and the Beautiful, 1952) , Η ζωή ενός ανθρώπου (Lust for Life, 1956), και Επτά Ημέρες του Μαΐου (Seven Days in May, 1964).
προτάθηκε τρεις φορές για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου χωρίς όμως να το κερδίσει ποτέ.
Το 1995 του απονεμήθηκε τιμητικό Όσκαρ για τα 60 χρόνια παρουσίας ως δημιουργική και ηθική δύναμη στον κόσμο του κινηματογράφου.
Αν υπάρχει μια λέξη για να χαρακτηρίσει τον ΚΕΡΚ ΝΤΑΓΚΛΑΣ, είναι η λέξη «ΠΕΡΣΟΝΑ». Διότι μέσα στην «περσόνα» χωράει και η λέξη και η έννοια «ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ»
«Περσόνα» ήταν, κι αυτή η περσόνα είναι που του έφτιαξε τον ΠΑΝΑΞΙΟ Μύθο του!
Προσωπικότητα ήταν ο Κερκ Ντάγκλας, πάνω από ο,τιδήποτε άλλο.
Αυτή η προσωπικότητα είναι που του έφτιαξε την «περσόνα», πέρα από το αν ήταν ή δεν ήταν μεγάλος Ηθοποιός, να του δίνουν μεγάλοι σκηνοθέτες τα σενάρια τους. Κι ο Μαρκ Ρόμπσον κι ο Μπίλυ Γουάιλντερ κι ο Βιντσέντε Μινέλι κι ο Γουίλιαμ Γουάιλερ – την περσόνα του είναι που ήθελαν για να ντύσει τους χαρακτήρες των έργων τους . Πιο πολύ για να τους ντύσει αυτός παρα για να το ντύσουν εκείνοι. Ακόμα κι ο Ηλίας Καζάν, ο γκρινιάρης και μεμψίμοιρος κι αυστηρός κι απαιτητικός Καζάν, στην «περσόνα» του Ντάγκλας κατέφυγε όταν ο Μάρλον Μπράντο τεμπέλιασε για μια ακόμα φορά και την τελευταία στιγμή ακύρωσε τον «Συμβιβασμό». Δεν τρελαινόταν ο Καζάν για τον Ντάγκλας , σύμφωνα με τις δικές του εμμονές περι Ηθοποιίας, όμως η προσωπικότητα του τον έβγαλε ασπροπρόσωπο.
Η περσόνα του είναι που όποιον ρόλο έπαιξε τον «σφράγισε», κυρίως με την περσόνα του, λιγότερο με την ηθοποιία του. Ηθοποιία και περσόνα στην περίπτωση του Κερκ Ντάγκλας , όμως,ήταν ένα και το αυτό.
Ο τελευταίος μεγάλος της χρυσής εποχής του Χόλιγουντ πέθανε σε ηλικία 103 ετών.«Για τον κόσμο υπήρξε ένας θρύλος, ένας ηθοποιός από τη χρυσή εποχή του κινηματογράφου, ο οποίος την έζησε στα καλύτερά του χρόνια, ένας φιλάνθρωπος αφοσιωμένος στη δικαιοσύνη και στους αγώνες στους οποίους πίστευε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου