Από το ξεκίνημα της ελληνικής τηλεόρασης την δεκαετία του 1960 με ΕΡΤ και αργότερα με ΥΕΝΕΔ, υπήρξαν κάποιες δειλές προσπάθειες εκπομπής τηλεοπτικού σήματος από πειρατές, οι οποίες όμως συνήθως στέφονταν από αποτυχία καθώς η εκπομπή τηλεοπτικού καναλιού είναι πολύ πιο δύσκολη τεχνικά και οικονομικά από ένα ραδιοφωνικό σταθμό.
Ξεκίνησε για πρώτη φορά τη λειτουργία της το 1960, με κάποιες πειραματικές εκπομπές που δεν μονιμοποιήθηκαν, ενώ ξεκίνησε να εκπέμπει τακτικά από τις 23 Φεβρουαρίου 1966, από έναν δημόσιο τηλεοπτικό σταθμό και από δεύτερο σταθμό που λειτούργησε από τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Η Δεκαετία του 80 ήταν εκείνη των σλόγκαν και τον jingles που έχουν αποτυπωθεί μέχρι και σήμερα στο μυαλό μας απο της διαφημίσεις της εποχής ,ακόμα και αν πολλά προϊόντα που διαφήμιζαν δεν υπάρχουν πια.
Να αναφέρω μερικές απο της εκπομπές και σειρές που παρακολουθούσαμε εκείνη την εποχή:
Στις αρχές της δεκαετίας του '80 η Δανάη Στρατηγάκη με περισσό μακιγιάζ (που παραπέμπει άνετα στο Θέατρο Καμπούκι) και μακριά πλεχτή κοτσίδα πραγματοποιεί ρεπορτάζ για τη θεατρική κίνηση εν Αθήναις.
«Στον πυρετό της δόξας»
Ο Λιρόι, η Κόκο, o Ντάνι, ο καθηγητής Σορόφκσι και η λοιπή παρέα τραγουδούν με μια φωνή «Fame, I'm gonna live for ever» και άπαντα τα Ελληνόπουλα ονειρεύονται να φοιτήσουν σε νεοϋορκέζικη σχολή δραματικής τέχνης και χορού.
«Μουσικόραμα»
Τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '80 δεν υπήρχαν MTV και τα τοιαύτα! Κάθε Παρασκευή γύρω στις 7 το απόγευμα ασθμαίνοντες έφηβοι σπεύδουν να απολαύσουν στην ΕΡΤ ένα ημίωρο με μουσικά βιντεοκλίπ. Ολοι κρέμονται από τα χείλη του πρώιμου ροκ οικοδεσπότη Γιώργου Γκούτη. Της ιδίας σχολής το «Ηχόχρωμα», με παραγωγό την Αθηνά Ρικάκη, και οι «Συχνότητες» του Γιάννη Πετρόπουλου.
Κινούμενα σχέδια
Τα καρτούν θα αφήσουν και αυτά το στίγμα τους. Η αρχή θα γίνει με την ΥΕΝΕΔ, η οποία πριν από κάθε εκπομπή της τοποθετεί δικά της παιχνιδιάρικα ανθρωπάκια. Π.χ., πριν από ένα γυναικείου προσανατολισμού μαγκαζίνο βάζει καρτουνίστικες κυρίες να παίζουν κουμ καν. Ακολουθούν τα κλασικά πλέον «Μπόλεκ και Λόλεκ» (ένας καρτουνίστικος σοσιαλιστικός ρεαλισμός), τα δύο εξαιρετικά υψηλής ευφυΐας κοράκια «Χέκελ και Τζέκελ», ο «Σπορτ Μπίλι» («Είσαι ήρωας από άλλον πλανήτη»), ο επίκαιρος «Αστυνόμος Σαΐνης», οι εντομολογικές ανησυχίες της «Μάγιας της Μέλισσας», τα διαρκώς απειλούμενα από τον Δρακουμέλ «Στρουμφ», η «Χάιντι» με τα εκνευριστικά ροδαλά μαγουλάκια.
«Γράμματα και αριθμοί»
Κυκλοφόρησε και σε επιτραπέζιο αλλά η τηλεοπτική εκδοχή του με παρουσιαστή τον Χρήστο Οικονόμου υπήρξε σαφώς πιο δημοφιλής. Το πρώτο εγχώριο τηλεπαιχνίδι με ζωντανό κοινό (ορδές τα σχολεία στο στούντιο). Σήμα κατεθέν το αποχαιρετιστήριο ανέκδοτο του οικοδεσπότη και το αποχαιρετιστήριο δάκτυλο προς την οθόνη.
Και πολλά άλλα τα οποία θα θέλαμε πολλές σειρές να γράφω.Δέκα χρόνια μετά το 1980 ξεκίνησε η μεγάλη περιπέτεια της ιδιωτικής τηλεόρασης. Τριανταένα χρόνια από τότε που έκανε τα πρώτα της βήματα, δειλά δειλά, γεννώντας μια νέα εποχή, για τα τηλεοπτικά πράγματα, αλλά και για την ελληνική κοινωνία.
Η σπίθα για τη δημιουργία της ιδιωτικής τηλεόρασης στην Ελλάδα ξεπήδησε το 1985, αλλά χρειάστηκαν περίπου τέσσερα χρόνια, ώστε αυτό τελικά να γίνει πράξη.
Το καλοκαίρι του 1989 με το νόμο 1866/1989 προχώρησε στη νομιμοποίηση της λειτουργίας της "μη κρατικής ραδιοφωνίας και τηλεόρασης" δίνοντας προσωρινή άδεια λειτουργίας σε δύο ιδιωτικά κανάλια, στο Mega και στη Νέα Τηλεόραση.
Οι πρώτες προσωρινές άδειες δόθηκαν στις 24 Ιουλίου του 1989 για δύο σταθμούς, αλλά τελικά εξέπεμψε μόνο το Mega. Αυτό έγινε στις 20 Νοεμβρίου του 1989.
Την παραμονή της πρωτοχρονιάς του 1989 ξεκίνησε το πρόγραμμά του και ο ΑΝΤ1 ιδιοκτησίας της οικογένειας Κυριακού.
Μετά το Mega και τον ΑΝΤ1 εμφανίστηκε και το Κανάλι 29 του Ομίλου Κουρή.Kαι μετέπειτα πολλά ακόμα ιδιωτικά κανάλια όπως Star ,Alter κ.α.
Η τηλεόραση
- που αγαπήσαμε
- που μεγαλώσαμε μαζί της
- που μας δίδαξε
- που μας έκανε να γελάσουμε,
να δακρύσουμε αλλά κυρίως
να σκεφτούμε, να προβληματιστούμε
- που μας πληροφόρησε
- που μας κράτησε και μας κρατά συντροφιά
Ο καθένας μας έχει τη δική του τηλεόραση που αγαπά, γιατί αυτό που βλέπουμε είναι μία ακόμα επιλογή μας .
Ξεκίνησε για πρώτη φορά τη λειτουργία της το 1960, με κάποιες πειραματικές εκπομπές που δεν μονιμοποιήθηκαν, ενώ ξεκίνησε να εκπέμπει τακτικά από τις 23 Φεβρουαρίου 1966, από έναν δημόσιο τηλεοπτικό σταθμό και από δεύτερο σταθμό που λειτούργησε από τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Η Δεκαετία του 80 ήταν εκείνη των σλόγκαν και τον jingles που έχουν αποτυπωθεί μέχρι και σήμερα στο μυαλό μας απο της διαφημίσεις της εποχής ,ακόμα και αν πολλά προϊόντα που διαφήμιζαν δεν υπάρχουν πια.
Να αναφέρω μερικές απο της εκπομπές και σειρές που παρακολουθούσαμε εκείνη την εποχή:
Στις αρχές της δεκαετίας του '80 η Δανάη Στρατηγάκη με περισσό μακιγιάζ (που παραπέμπει άνετα στο Θέατρο Καμπούκι) και μακριά πλεχτή κοτσίδα πραγματοποιεί ρεπορτάζ για τη θεατρική κίνηση εν Αθήναις.
«Στον πυρετό της δόξας»
Ο Λιρόι, η Κόκο, o Ντάνι, ο καθηγητής Σορόφκσι και η λοιπή παρέα τραγουδούν με μια φωνή «Fame, I'm gonna live for ever» και άπαντα τα Ελληνόπουλα ονειρεύονται να φοιτήσουν σε νεοϋορκέζικη σχολή δραματικής τέχνης και χορού.
«Μουσικόραμα»
Τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '80 δεν υπήρχαν MTV και τα τοιαύτα! Κάθε Παρασκευή γύρω στις 7 το απόγευμα ασθμαίνοντες έφηβοι σπεύδουν να απολαύσουν στην ΕΡΤ ένα ημίωρο με μουσικά βιντεοκλίπ. Ολοι κρέμονται από τα χείλη του πρώιμου ροκ οικοδεσπότη Γιώργου Γκούτη. Της ιδίας σχολής το «Ηχόχρωμα», με παραγωγό την Αθηνά Ρικάκη, και οι «Συχνότητες» του Γιάννη Πετρόπουλου.
Κινούμενα σχέδια
Τα καρτούν θα αφήσουν και αυτά το στίγμα τους. Η αρχή θα γίνει με την ΥΕΝΕΔ, η οποία πριν από κάθε εκπομπή της τοποθετεί δικά της παιχνιδιάρικα ανθρωπάκια. Π.χ., πριν από ένα γυναικείου προσανατολισμού μαγκαζίνο βάζει καρτουνίστικες κυρίες να παίζουν κουμ καν. Ακολουθούν τα κλασικά πλέον «Μπόλεκ και Λόλεκ» (ένας καρτουνίστικος σοσιαλιστικός ρεαλισμός), τα δύο εξαιρετικά υψηλής ευφυΐας κοράκια «Χέκελ και Τζέκελ», ο «Σπορτ Μπίλι» («Είσαι ήρωας από άλλον πλανήτη»), ο επίκαιρος «Αστυνόμος Σαΐνης», οι εντομολογικές ανησυχίες της «Μάγιας της Μέλισσας», τα διαρκώς απειλούμενα από τον Δρακουμέλ «Στρουμφ», η «Χάιντι» με τα εκνευριστικά ροδαλά μαγουλάκια.
«Γράμματα και αριθμοί»
Κυκλοφόρησε και σε επιτραπέζιο αλλά η τηλεοπτική εκδοχή του με παρουσιαστή τον Χρήστο Οικονόμου υπήρξε σαφώς πιο δημοφιλής. Το πρώτο εγχώριο τηλεπαιχνίδι με ζωντανό κοινό (ορδές τα σχολεία στο στούντιο). Σήμα κατεθέν το αποχαιρετιστήριο ανέκδοτο του οικοδεσπότη και το αποχαιρετιστήριο δάκτυλο προς την οθόνη.
Και πολλά άλλα τα οποία θα θέλαμε πολλές σειρές να γράφω.Δέκα χρόνια μετά το 1980 ξεκίνησε η μεγάλη περιπέτεια της ιδιωτικής τηλεόρασης. Τριανταένα χρόνια από τότε που έκανε τα πρώτα της βήματα, δειλά δειλά, γεννώντας μια νέα εποχή, για τα τηλεοπτικά πράγματα, αλλά και για την ελληνική κοινωνία.
Η σπίθα για τη δημιουργία της ιδιωτικής τηλεόρασης στην Ελλάδα ξεπήδησε το 1985, αλλά χρειάστηκαν περίπου τέσσερα χρόνια, ώστε αυτό τελικά να γίνει πράξη.
Το καλοκαίρι του 1989 με το νόμο 1866/1989 προχώρησε στη νομιμοποίηση της λειτουργίας της "μη κρατικής ραδιοφωνίας και τηλεόρασης" δίνοντας προσωρινή άδεια λειτουργίας σε δύο ιδιωτικά κανάλια, στο Mega και στη Νέα Τηλεόραση.
Οι πρώτες προσωρινές άδειες δόθηκαν στις 24 Ιουλίου του 1989 για δύο σταθμούς, αλλά τελικά εξέπεμψε μόνο το Mega. Αυτό έγινε στις 20 Νοεμβρίου του 1989.
Την παραμονή της πρωτοχρονιάς του 1989 ξεκίνησε το πρόγραμμά του και ο ΑΝΤ1 ιδιοκτησίας της οικογένειας Κυριακού.
Μετά το Mega και τον ΑΝΤ1 εμφανίστηκε και το Κανάλι 29 του Ομίλου Κουρή.Kαι μετέπειτα πολλά ακόμα ιδιωτικά κανάλια όπως Star ,Alter κ.α.
Η τηλεόραση
- που αγαπήσαμε
- που μεγαλώσαμε μαζί της
- που μας δίδαξε
- που μας έκανε να γελάσουμε,
να δακρύσουμε αλλά κυρίως
να σκεφτούμε, να προβληματιστούμε
- που μας πληροφόρησε
- που μας κράτησε και μας κρατά συντροφιά
Ο καθένας μας έχει τη δική του τηλεόραση που αγαπά, γιατί αυτό που βλέπουμε είναι μία ακόμα επιλογή μας .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου