Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2019

Ο...χαμένος πίσω από τις τρίχες Lon Chaney, Jr., σε τούτο το τρομακτικό σουξέ του genre, το οποίο επηρέασε όλες τις κατοπινές φιλμικές απόπειρες που άγγιξαν τον μύθο του λυκανθρωπισμού.

 Η δεύτερη φορά που ο κινηματογράφος ασχολείται με τον λυκάνθρωπο είναι η πιο εμβληματική (πρώτη ήταν το 1935, με τίτλο Werewolf of London). Ο Λον Τσέινι ο νεότερος, παίρνει τον ρόλο που θα τον κυνηγά για πάντα και θα χαρακτηρίσει την καριέρα του και ο Τζορτζ Βάγκνερ σκηνοθετεί την πιο διάσημη ταινία της σκηνοθετικής του καριέρας. Έχοντας δουλέψει μέχρι το 1941 σε μια ντουζίνα γουέστερν, εκείνη τη χρονιά ο Βάγκνερ θα γυρίσει δύο φιλμ τρόμου. Το πρώτο ήταν το Man Made Monster και το δεύτερο το The Wolf Man, με τον Λον Τσέινι να παίζει και στα δύο το "τέρας". 

Ο Λυκάνθρωπος εξελίσσεται στην Βρετανική ύπαιθρο, εκεί που υπάρχει χώρος για παλιές δοξασίες και δεισιδαιμονίες. Μετά την φωτεινή του έναρξη, ο Βάγκνερ βουτάει το φιλμ στο σκοτάδι και την ομίχλη και φτιάχνει μια εξαιρετική ατμόσφαιρα, στα όρια του παραμυθιού και του τρόμου.

Ο Λον Τσάνεϊ ο νεότερος. Ο Τσάνεϊ επανέλαβε τον ρόλο του λυκάνθρωπου στην ταινία Φρανκενστάιν Εναντίον Λυκανθρώπου, που βγήκε στους κινηματογράφους το 1943 και το 1948 στην ταινία Ο Άμποτ και ο Κοστέλο συναντούν το Τέρας του Φρανκενστάιν.

Το 2010 είχαμε το ριμέικ της θρυλικής αυτής ταινίας με πρωταγωνιστές τον μπενιτσιου ντελ Τόρο και τον Αντονι Χόπκινς.Η αρετή όμως της τελευταίας αυτής ταινίας που σκηνοθέτησε ο Τζο Τζόνσον δεν είναι τόσο η παρουσία του επαρκούς αλλά όχι εκρηκτικού Μπενίσιο ντελ Τόρο στον ρόλο του ηθοποιού που μετατρέπεται σε λυκάνθρωπο όσο η γενικότερη ατμόσφαιρα, που παραπέμπει αρκετά στο ύφος των ταινιών τρόμου της Ηammer.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 Το 2022 έφυγε .Χρυσή  κινηματογραφική χρονιά δεν θα τη λέγαμε αλλά κάποια διαμαντάκια υπήρξαν. Ας τα δούμε αναλυτικά:  1) BLACK PHONE:  Μετ...