Πάτι Σμιθ: Η «ιέρεια του πανκ».Στην Πάτι Σμιθ νιώθω ότι χρωστάμε πολλά. Για τη μουσική της, πρώτα απ’ όλα. Για τις συναυλίες της, στις οποίες εμφανιζόταν πάντα ακούραστη και αυθεντική. Για τα βιβλία της, τέλος. Για τις ποιητικές της συλλογές, αλλά και τα δύο αυτοβιογραφικά της βιβλία.Η Αμερικανίδα τραγουδοποιός, ποιήτρια και εικαστικός καλλιτέχνης Πάττι Σμίθ, η Πατρίσια Λι Σμίθ, έχει όντως αφήσει το στίγμα της στην ιστορία της ροκ μουσικής, αλλά τον τίτλο της «Νονάς του πανκ» τον κέρδισε όταν έγινε εμβληματική φιγούρα, «σημαία» του πανκ κινήματος της Νέας Υόρκης από τότε που κυκλοφόρησε τον πρώτο της δίσκο: το «Horses» το 1975.Η Πατρίσια Λι Σμίθ, από το Ιλινόις του Σικάγο, αυτό το αγριοκάτσικο- όπως την είχαν βαφτίσει από τις πρώτες της εμφανίσεις- άλλαξε μια για πάντα τον τρόπο που οι γυναίκες καλλιτέχνες εμφανίζονταν στη σκηνή. Σαν να αποδρά από το φυσικό της σώμα, όπως οι σαμάνοι, χοροπηδώντας ξέφρενα ή λυγίζοντας τη μέση της ως το πάτωμα η Πάτι Σμιθ, πυροβολεί ακατάληπτα το κοινό με την ποίησή της μέχρι που να ματώσει. Όπως το 1974 όταν μαζί με τους Patty Smith Group στο CBGB μάτωσε και κυριολεκτικά καθώς άρχισε να χτυπά το κεφάλι της με μανία πάνω στο πιάνο. «Η ιδέα του αυτοσχεδιασμού πάντα με απωθούσε αλλά ταυτόχρονα με ενθουσίαζε αφού εμπεριέχει τόσο το ενδεχόμενο της ανεπανάληπτης εμπειρίας όσο και αυτό της αυτοταπείνωσης. Σαν τον Μπετόβεν και τον Τζον Κολτρέιν», έγραφε στο μικρό σημειωματάριο που είχε πάντα μαζί της.Γεννήθηκε στις 30 Δεκέμβρη του 1946 στο Σικάγο του Ιλινόις....
Η Πάτι από την εφηβεία της είχε αρχίσει να ξεχωρίζει. Το παρουσιαστικό της συχνά τη διαφοροποιούσε από τα υπόλοιπα κορίτσια του σχολείου....
Το 1967 αποτελεί χρονιά ορόσημο για την ίδια καθώς επιλέγει να μετακομίσει στο Μανχάταν. Εκεί εργάστηκε σε βιβλιοπωλεία, έγραψε ποίηση και γνωρίστηκε με ανθρώπους των τεχνών που την βοήθησαν στα πρώτα της βήματα όπως ο φωτογράφος Ρόμπερτ Μέιπλθορπ(με τον οποιον είχαν και σχέση), ο θεατρικός συγγραφέας Σαμ Σέπαρντ και ο κιθαρίστας της ροκ Λένι Κέι.
Το 1974, η Πάτι Σμιθ κυκλοφορεί το “Hey Joe” και το “Piss Factory”. Τα συγκεκριμένα τραγούδια από πολλούς μουσικούς θεωρούνται τα πρώτα τραγούδια της πανκ μουσικής.
Η Σμίθ είναι περισσότερο γνωστή για το τραγούδι της "Because the Night", το οποίο έγραψε μαζί με τον Μπρους Σπρίνγκστιν και έφθασε στο no 13 του Billboard Hot 100.
Ποιήτρια του καιρού μας, μια γυναίκα ελεύθερη, αντισυμβατική που ρουφάει ακόμα τη ζωή σαν δώρο, μια από τις τελευταίες «επιζώσες» της γενιάς που έζησε στα άκρα και ρημάχτηκε από τις καταχρήσεις, επιστρέφει σε ένα παρελθόν που δεν υπάρχει πια και σαν περιπατητής της ζωής της μας ξεναγεί στις μνήμες μια πόλης που δεν υπάρχει πια.
Αυτή ήταν η Θρυλικιά Πάτι Σμίθ.
Η Πάτι από την εφηβεία της είχε αρχίσει να ξεχωρίζει. Το παρουσιαστικό της συχνά τη διαφοροποιούσε από τα υπόλοιπα κορίτσια του σχολείου....
Το 1967 αποτελεί χρονιά ορόσημο για την ίδια καθώς επιλέγει να μετακομίσει στο Μανχάταν. Εκεί εργάστηκε σε βιβλιοπωλεία, έγραψε ποίηση και γνωρίστηκε με ανθρώπους των τεχνών που την βοήθησαν στα πρώτα της βήματα όπως ο φωτογράφος Ρόμπερτ Μέιπλθορπ(με τον οποιον είχαν και σχέση), ο θεατρικός συγγραφέας Σαμ Σέπαρντ και ο κιθαρίστας της ροκ Λένι Κέι.
Το 1974, η Πάτι Σμιθ κυκλοφορεί το “Hey Joe” και το “Piss Factory”. Τα συγκεκριμένα τραγούδια από πολλούς μουσικούς θεωρούνται τα πρώτα τραγούδια της πανκ μουσικής.
Η Σμίθ είναι περισσότερο γνωστή για το τραγούδι της "Because the Night", το οποίο έγραψε μαζί με τον Μπρους Σπρίνγκστιν και έφθασε στο no 13 του Billboard Hot 100.
Ποιήτρια του καιρού μας, μια γυναίκα ελεύθερη, αντισυμβατική που ρουφάει ακόμα τη ζωή σαν δώρο, μια από τις τελευταίες «επιζώσες» της γενιάς που έζησε στα άκρα και ρημάχτηκε από τις καταχρήσεις, επιστρέφει σε ένα παρελθόν που δεν υπάρχει πια και σαν περιπατητής της ζωής της μας ξεναγεί στις μνήμες μια πόλης που δεν υπάρχει πια.
Αυτή ήταν η Θρυλικιά Πάτι Σμίθ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου