Πέμπτη 27 Ιουνίου 2019

Κώστας Καπνίσης. ένας από τους μεγαλύτερους συνθέτες κινηματογραφικής μουσικής, παγκοσμίου εμβέλειας και ειδικού βάρους, πηγή έμπνευσης για όλους τους έλληνες συνθέτες που ασχολήθηκαν με το είδος.Ο πατέρας του έμπορος υφασμάτων, είχε στο κατάστημά του ένα πιάνο, που ήταν ένα πρώτο ερέθισμα για την ενασχόλησή του με τη μουσική.Γεννήθηκε στην Αθήνα και ακολούθησε κλασσικές σπουδές.Η πρώτη του σύνθεση ήταν το τραγούδι «Γελάς» (1939)στα 19 του χρόνια. Το 1941 εισήλθε στο τότε Εθνικό Ιδρυμα Ραδιοφωνίας.
Χάρη στην ιδιαίτερη «γραφή» και ενορχήστρωσή του δημιούργησε «σχολή», ενώ ενορχήστρωσε και διασκεύασε τραγούδια άλλων δημιουργών.Στις αρχές της δεκαετίας του ’50 πρωτοασχολήθηκε με τον χώρο της κινηματογραφικής σύνθεσης και στα δέκα επόμενα χρόνια συνθέτει τη μουσική σε 23 ελληνικές ταινίες. Η πρώτη του κινηματογραφική σύνθεση είναι για την ταινία του Γιώργου Δεμερτζή «Μια νύχτα στον Παράδεισο» και η τελευταία το 1978, στην ταινία του Ντίμη Δαδήρα «Η γυναίκα του Παππά». Με τη Φίνος Φιλμ συνεργάστηκε σε 17 ταινίες και έγινε ευρύτερα γνωστός από τη μουσική επένδυση της ταινίας «Ο Κατήφορος».Θα έλεγα πως είναι ο δικός μας Ένιο Μορικόνε. Ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε ταινίας ο Καπνίσης απέδιδε και το αντίστοιχο μουσικό ύφος, εναλλάσσοντας ήχους από συμφωνική ορχήστρα, κουαρτέτου τζαζ και ελληνικών μουσικών ιδιωμάτων. Αντιμετώπιζε τη μουσική μιας ταινίας ως λειτουργικό τμήμα της γραφής και της γλώσσας της. Τιμήθηκε 4 φορές με το Βραβείο καλύτερης κινηματογραφικής μουσικής στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Πολυβραβευμένος στην κατηγορία αυτή μαζί με τον Νίκο Κυπουργό (5 φορές) και Δημήτρη Παπαδημητρίου (6 φορές). Το 1962 για την ταινία του Τζον Κόντε "Τα χέρια", το οποίο δεν παίχτηκε στην Ελλάδα, το 1969 για τον «Πανικό» του Στάυρου Τσιώλη ενώ το 1977, την μοναδική χρονιά που το Φεστιβάλ Κινηματογράφου χωρίζεται σε κανονικό (κυβερνητικό) και αντιφεστιβάλ, θα κερδίσει το αντίστοιχο βραβείο και στις 2 εκδηλώσεις για την μουσική του στο ντοκιμαντέρ «Αλέξανδρος ο μέγας. Ανάμεσα στην ιστορία και τον Θρύλο» (Θεσσαλονίκη 1977). Σε καμιά από τις βραβεύσεις του ο συνθέτης δε θα παραβρεθεί…Έλαβε μέρος σε πολλά διεθνή φεστιβάλ, μεταξύ των οποίων στην Ισπανία, στη Βραζιλία, στη Χιλή, και δύο φορές στη Ρωσία. Στη Βραζιλία τιμήθηκε το 1967, στο Φεστιβάλ Τραγουδιού, με το Χρυσό Μετάλλιο.Μερικές απ της ταινίες του Κατήφορος, Το Δόλωμα, Υπολοχαγός Νατάσσα, Ο Παπαφλέσσας, Τζένη Τζένη, Αγάπη και Αίμα, Κοντσέρτο για πολυβόλα, Πανικός, Η δε γυνή να φοβήται τον άντρα, Πανικός, Η Ζούγκλα των πόλεων κ.ά. . Πέθανε στις 4 Ιουλίου του 2007.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 Το 2022 έφυγε .Χρυσή  κινηματογραφική χρονιά δεν θα τη λέγαμε αλλά κάποια διαμαντάκια υπήρξαν. Ας τα δούμε αναλυτικά:  1) BLACK PHONE:  Μετ...