Το 1956 το ποδόσφαιρο και ο κινηματογράφος ήταν δύο μικρές βιοτεχνίες σε μια Ελλάδα που προσπαθούσε να σταθεί στα πόδια της. Είχαν περάσει μόλις 16 χρόνια από τον πόλεμο του ’40, μόλις 12 από το τέλος της κατοχής και επτά από το τέλος το εμφυλίου πολέμου.
Τότε πολλοί νέοι άνθρωποι και στο ποδόσφαιρο και στον κινηματογράφο ονειρευόντουσαν ένα λαμπρό αύριο.«Οι Άσσοι των Γηπέδων», η πρώτη σκηνοθετική προσπάθεια του αείμνηστου Βασίλη Γεωργιάδη και σενάριο Ι. Καμπανέλλη.
Προβλήθηκε στους ελληνικούς κινηματογράφους 13 Μαρτίου του 1956 και έκοψε μόλις 19.276 εισιτήρια, αλλά η αξία της είναι μεγάλη.Η ταινία στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα, τροποποιημένα για να περάσουν τη λογοκρισία της εποχής.Το 1953, παίχτες της Εθνικής ομάδας ζήτησαν απο την Ομοσπονδία να παίρνουν έναν μισθό ( 1 εκατομμύριο ο καθένας που αντιστοιχούσε σε ένα μέσο μισθό της εποχής) για να μπορούν να καλύπτουν τα οδοιπορικά και λοιπά τους έξοδα. Η ομοσπονδία αντέδρασε κι απέκλεισε δια παντός τους παίχτες που συμμετείχαν στην 'εξέγερση'. Ο εμβληματικός αρχηγός της ομάδας και ιστορική μορφή του Ολυμπιακού, Ανδρέας Μουράτης θεωρήθηκε υποκινητής. Μετά από τις αντιδράσεις του φίλαθλου κόσμου, των εφημερίδων αλλά και του Υπουργείου οι τιμωρημένοι επέστρεψαν, εκτός από τον Ανδρέα Μουράτη που δεν κλήθηκε ποτέ ξανά στην Εθνική. Λέγεται πως αιτία αυτού του αποκλεισμού ήταν οι πολιτικές πεποιθήσεις του παίχτη καθώς ήταν ενταγμένος στην αριστερά. Στο διάστημα εκείνο ο Βασίλης Γεωργιάδης, ο οποίος έκανε τα πρώτα του βήματα ως σκηνοθέτης αφού μέχρι τότε είχε δουλέψει ως βοηθός σε τρεις ταινίες («Το Παιδί μου Πρέπει να Ζήσει», «Νεκρή Πολιτεία» και «Το Ποντικάκι»), είχε την ιδέα να γυρίσει μία ταινία με αφορμή εκείνα τα γεγονότα.
Η ιδέα του, μάλιστα, να χρησιμοποιήσει αντί για ηθοποιούς τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές ήταν πολύ πρωτοποριακή για την εποχή, ενώ και οι ίδιοι οι παίκτες που συμμετείχαν στην ταινία ανταποκρίθηκαν άψογα στον ρόλο τους.Οι ποδοσφαιριστές αυτοί (μύθοι σήμερα) ήταν οι Ανδρέας Μουράτης, Κώστας Λινοξυλάκης, Στάθης Μανταλόζης, Λάκης Πετρόπουλος, Κώστας Πούλης, Γιώργος Δαρίβας, Γιώργος Καμάρας, Χρήστος Κοτρίδης, Μπάμπης Δρόσος και Βαγγέλης Πανάκης.Σύντομες εμφανίσεις των σκηνοθετών Γιώργου Τζαβέλλα και Μιχάλη Κακογιάννη καθώς και των ηθοποιών Θανάση Βέγγου, Γιώργου Φούντα και Δήμου Σταρένιου.
Η κριτικός κινηματογράφου Ελένη Βλάχου είχε γράψει για αυτήν την ταινία, στην εφημερίδα "Η Καθημερινή: "Είναι μια ταινία του Γιώργου Τζαβέλλα και επειδή χρησιμοποιεί νέα εκφραστικά μέσα, έχει βάλει το όνομα ενός βοηθού του.Μαζί τους, η σταρ του ιταλικού κινηματογράφου της εποχής, Σιλβάνα Παμπανίνι.
Η ταινία γυρίστηκε στα στούντιο Κόσμος του Ψυχικού, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Ναπολέων Ελευθερίου.
Ως εταιρεία παραγωγής εμφανίζεται η εταιρεία «Ηνωμένοι Κινηματογραφισταί», την οποία σύστησαν οι Β.Γεωργιάδης, Κ. Αλεξόπουλος, Χρ. Σουκούρογλου.
Τότε πολλοί νέοι άνθρωποι και στο ποδόσφαιρο και στον κινηματογράφο ονειρευόντουσαν ένα λαμπρό αύριο.«Οι Άσσοι των Γηπέδων», η πρώτη σκηνοθετική προσπάθεια του αείμνηστου Βασίλη Γεωργιάδη και σενάριο Ι. Καμπανέλλη.
Προβλήθηκε στους ελληνικούς κινηματογράφους 13 Μαρτίου του 1956 και έκοψε μόλις 19.276 εισιτήρια, αλλά η αξία της είναι μεγάλη.Η ταινία στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα, τροποποιημένα για να περάσουν τη λογοκρισία της εποχής.Το 1953, παίχτες της Εθνικής ομάδας ζήτησαν απο την Ομοσπονδία να παίρνουν έναν μισθό ( 1 εκατομμύριο ο καθένας που αντιστοιχούσε σε ένα μέσο μισθό της εποχής) για να μπορούν να καλύπτουν τα οδοιπορικά και λοιπά τους έξοδα. Η ομοσπονδία αντέδρασε κι απέκλεισε δια παντός τους παίχτες που συμμετείχαν στην 'εξέγερση'. Ο εμβληματικός αρχηγός της ομάδας και ιστορική μορφή του Ολυμπιακού, Ανδρέας Μουράτης θεωρήθηκε υποκινητής. Μετά από τις αντιδράσεις του φίλαθλου κόσμου, των εφημερίδων αλλά και του Υπουργείου οι τιμωρημένοι επέστρεψαν, εκτός από τον Ανδρέα Μουράτη που δεν κλήθηκε ποτέ ξανά στην Εθνική. Λέγεται πως αιτία αυτού του αποκλεισμού ήταν οι πολιτικές πεποιθήσεις του παίχτη καθώς ήταν ενταγμένος στην αριστερά. Στο διάστημα εκείνο ο Βασίλης Γεωργιάδης, ο οποίος έκανε τα πρώτα του βήματα ως σκηνοθέτης αφού μέχρι τότε είχε δουλέψει ως βοηθός σε τρεις ταινίες («Το Παιδί μου Πρέπει να Ζήσει», «Νεκρή Πολιτεία» και «Το Ποντικάκι»), είχε την ιδέα να γυρίσει μία ταινία με αφορμή εκείνα τα γεγονότα.
Η ιδέα του, μάλιστα, να χρησιμοποιήσει αντί για ηθοποιούς τους ίδιους τους ποδοσφαιριστές ήταν πολύ πρωτοποριακή για την εποχή, ενώ και οι ίδιοι οι παίκτες που συμμετείχαν στην ταινία ανταποκρίθηκαν άψογα στον ρόλο τους.Οι ποδοσφαιριστές αυτοί (μύθοι σήμερα) ήταν οι Ανδρέας Μουράτης, Κώστας Λινοξυλάκης, Στάθης Μανταλόζης, Λάκης Πετρόπουλος, Κώστας Πούλης, Γιώργος Δαρίβας, Γιώργος Καμάρας, Χρήστος Κοτρίδης, Μπάμπης Δρόσος και Βαγγέλης Πανάκης.Σύντομες εμφανίσεις των σκηνοθετών Γιώργου Τζαβέλλα και Μιχάλη Κακογιάννη καθώς και των ηθοποιών Θανάση Βέγγου, Γιώργου Φούντα και Δήμου Σταρένιου.
Η κριτικός κινηματογράφου Ελένη Βλάχου είχε γράψει για αυτήν την ταινία, στην εφημερίδα "Η Καθημερινή: "Είναι μια ταινία του Γιώργου Τζαβέλλα και επειδή χρησιμοποιεί νέα εκφραστικά μέσα, έχει βάλει το όνομα ενός βοηθού του.Μαζί τους, η σταρ του ιταλικού κινηματογράφου της εποχής, Σιλβάνα Παμπανίνι.
Η ταινία γυρίστηκε στα στούντιο Κόσμος του Ψυχικού, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Ναπολέων Ελευθερίου.
Ως εταιρεία παραγωγής εμφανίζεται η εταιρεία «Ηνωμένοι Κινηματογραφισταί», την οποία σύστησαν οι Β.Γεωργιάδης, Κ. Αλεξόπουλος, Χρ. Σουκούρογλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου