Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2019

Η ιστορία του Walk on the Wild Side του Lou Reed! Το θρυλικό τραγούδι του Lou Reed που μιλά για τη ζωή των τρανς, τα ναρκωτικά και την ανδρική πορνεία. Η αληθινή ζωή όσων αναφέρονται στο τραγούδι. Στο ‘Walk on the wild side’, το πιο γνωστό του τραγούδι από τη σόλο του καριέρα και το δεύτερό του δίσκο ‘Transformer’ (1972) παρελαύνουν διάφορες περσόνες του Factory και κάθε στίχος αναφέρεται σε κάθε έναν από αυτούς.
Ο τίτλος ‘Walk on the wild side’ παρέπεμπε στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Nelson Algren του 1956. O Lou Reed είχε δεχτεί πρόταση να γράψει τη μουσική για ένα musical που θα στηριζόταν στο έργο αυτό, το οποίο όμως δεν ανέβηκε ποτέ. Ο Reed πήρε το τίτλο, αλλά στο τραγούδι έβαλε χαρακτήρες από τα δικά του βιώματα και τον περίγυρο του Warhol: Tο Wild Side λέει μια ιστορία με πρωταγωνιστές τους χαρακτήρες που μπαινόβγαιναν στο Factory του Andy Warhol. O Little Joe είναι ο Joe Dallesandro, πρωταγωνιστής σε αρκετές από τις ταινίες του Warhol. Sugar Plum Fairy ήταν το παρατσούκλι του ηθοποιού Joe Campbell, ενώ οι «Holly», «Candy» και «Jackie» είναι οι drag queen Holly Woodlawn, Candy Darling, και Jackie Curtis που εμφανίζονταν στην ταινία του Warhol Women in Revolt του 1972.Αλλά και οι υπόλοιποι χαρακτήρες που αναφέρονται στο τραγούδι προέρχονται από αυτό το περιβάλλον.
Ο λόγος που ο Reed διάλεξε αυτό το θέμα ήταν επειδή, όπως είπε ο ίδιος, ήθελε να συστήσει στο ευρύ κοινό χαρακτήρες ασυνήθιστους, τους οποίους δεν θα επέλεγε κανείς να γνωρίσει. Ας μην ξεχνάμε, βέβαια, ότι και ο ίδιος ο Reed πάλευε για χρόνια να βρει τη σεξουαλική του ταυτότητα (πριν καταλήξει να παντρευτεί δύο φορές) και μάλιστα είχε βασανιστεί ιδιαίτερα ως έφηβος, όταν οι γονείς του επιχείρησαν να ‘θεραπεύσουν’ τις αποκλίνουσες τάσεις του με ηλεκτροσόκ! Το ριψοκίνδυνο εγχείρημα κυκλοφορίας ενός τέτοιου τραγουδιού δεν τον αποθάρρυνε καθόλου, αλλά αυτό που τον φόβιζε ήταν η αντίδραση των πρωταγωνιστών του τραγουδιού, καθώς χρησιμοποιούσε τα πραγματικά τους ονόματα και μάλιστα χωρίς να τους ρωτήσει.
Χωρίς λόγο, όπως αποδείχτηκε, αφού εκείνοι (-ες;) μάλλον ενθουσιάστηκαν σε σημείο να του ζητούν να συμμετάσχουν σε επόμενο δίσκο.Το τραγούδι έγινε ύμνος των ανθρώπων της νυχτερινής ζωής στη Νέα Υόρκη που καλούσαν τους περαστικούς να «περπατήσουν μαζί τους στην άγρια πλευρά του δρόμου». Παρόλο που αναφερόταν σε θέματα ταμπού για την εποχή, έπαιξε κανονικά στους ραδιοφωνικούς σταθμούς, ακόμη και στους πιο συντηρητικούς όπως το BBC. Το τραγούδι εκτόξευσε την καριέρα του Λου Ριντ. Όπως είχε δηλώσει: «θα ήθελα να με θυμούνται όλοι για αυτό το τραγούδι. Είναι το αριστούργημά μου». Ωστόσο, δεν ήταν σίγουρος για την αποδοχή του τραγουδιού. «Πίστευα ότι θα μου μαυρίσουν το μάτι όταν επέστρεφα στη Νέα Υόρκη» είχε πει. Το τραγούδι ανήκε στην κουλτούρα του glam rock που είχε κάνει την εμφάνισή του στις αρχές της δεκαετίας του 70. Πολλοί καλλιτέχνες της εποχής, ανάμεσά τους και ο Ντέιβιντ Μπόουι, φορούσαν στα σόου τους εντυπωσιακά κοστούμια, έντονο μακιγιάζ, γκλίτερ και ψηλοτάκουνα παπούτσια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 Το 2022 έφυγε .Χρυσή  κινηματογραφική χρονιά δεν θα τη λέγαμε αλλά κάποια διαμαντάκια υπήρξαν. Ας τα δούμε αναλυτικά:  1) BLACK PHONE:  Μετ...