Στον χαοτικό κόσμο του rock 'n' roll, στον οποίο η διάρκεια ζωής των περισσότερων συγκροτημάτων μπορεί να μετρηθεί σε λίγα χρόνια ή μερικούς μήνες, ο John Kay και οι Steppenwolf έχουν αναδειχθεί ως ένα από τα πιο ανθεκτικά και σεβαστά συγκροτήματα της ροκ, αποδίδοντας σκληρά αποτελέσματα. -Hitting, προσωπικά-φορτισμένη μουσική για περισσότερες από τρεις δεκαετίες.
Στα τέλη της δεκαετίας του 60, οι Steppenwolf ενσάρκωσαν την κοινωνική, πολιτική και φιλοσοφική ανησυχία εκείνης της εποχής, χτίζοντας ένα εντυπωσιακό , ασυμβίβαστο rock 'n' roll που διατηρεί τη συναισθηματική του απήχηση περισσότερες από τρεις δεκαετίες μετά τη δημιουργία του συγκροτήματος. Τέτοια κομμάτια όπως "Born to Be Wild", "Magic Carpet Ride", "Rock Me" και "Monster" βρίσκονται ανάμεσα στους πιο ανεξίτηλους ύμνους του Rock.
Σε τελευταία μέτρηση, οι παγκόσμιες πωλήσεις δίσκων του συγκροτήματος ξεπερνούν τα 25 εκατομμύρια . Τα τραγούδια του παραμένουν στο κλασικό ροκ ραδιόφωνο και έχουν λάβει άδεια χρήσης σε περίπου 50 κινηματογραφικές ταινίες και σε ακόμη μεγαλύτερο αριθμό τηλεοπτικών προγραμμάτων. Και, εκτός από το ότι ήταν το πρώτο συγκρότημα που χρησιμοποίησε τον όρο «heavy metal» σε ένα τραγούδι (στο «Born to Be Wild»), το punchy στυλ των Steppenwolf βοήθησε στην καθιέρωση των θεμελιωδών θεμελίων του hard-rock ήχου που θα άνθιζε τη δεκαετία του 70.
Το ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ τους το 1968, που ηχογραφήθηκε σε μόλις τέσσερις ημέρες, εισήγαγε την εικονοκλαστική προσέγγιση του συγκροτήματος, η οποία συνδύαζε έναν σκληρό ήχο με μπλουζ ρίζες, μια τάση για επίκαιρους στίχους και το έντονο γρύλισμα του Kay, του οποίου η παρουσία και οι αποχρώσεις είναι μια από τις πιο μαγνητικές και αναγνωρίσιμες φιγούρες της εποχής.
Οι Steppenwolf εμφανίστηκαν σύντομα ως ένα από τα λίγα συγκροτήματα στα τέλη της δεκαετίας του '60 που ξεπέρασαν με επιτυχία το προσανατολισμένο στην ποπ mainstream AM και το hip underground των FM, σημειώνοντας σημαντική επιτυχία τόσο στα τσαρτ σινγκλ όσο και στα άλμπουμ . Το "Born to Be Wild" έγινε η πρώτη μεγάλη επιτυχία των Steppenwolf και στη συνέχεια εμφανίστηκε σε εξέχουσα θέση (μαζί με την έντονη ανάγνωση από το συγκρότημα της σύνθεσης κατά των σκληρών ναρκωτικών "The Pusher" του Hoyt Axton ") στη θεμελιώδη ταινία της δεκαετίας του '60 Easy Rider.
Η δυναμική τους καριέρα και η μουσική εξέλιξη του συγκροτήματος συνεχίστηκαν με άλμπουμ με μπεστ σέλερ όπως το Steppenwolf The Second (το οποίο απέδωσε ένα άλλο κλασικό Top Five στο "Magic Carpet Ride"), At Your Birthday Party (το οποίο δημιούργησε την επιτυχία στο Top Ten "Rock Me"). το φιλόδοξα εννοιολογικό Monster (του οποίου το πολιτικά προκλητικό ομώνυμο κομμάτι έγινε έκπληξη), το Steppenwolf Live (το οποίο περιλάμβανε το single στούντιο "Hey Lawdy Mama"), το Steppenwolf 7 και το For Ladies Only. Στην πορεία, διάφορα μέλη πηγαινοέρχονταν, με τον μπασίστα Moreve να αποχωρεί στα τέλη του 1968. Αρχικά αντικαταστάθηκε από το πρώην μέλος των Sparrow, Nick St. Nicholas, πριν αντικατασταθεί στις αρχές του 1970 από τον George Biondo. Ο κιθαρίστας Monarch αποχώρησε το 1969, αντικαταστάθηκε πρώτα από τον Larry Byrom και στη συνέχεια από τον Kent Henry.
Το συγκρότημα διαλύθηκε μετά από μια αποχαιρετιστήρια συναυλία στο Λος Άντζελες την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, 1972. Ο Kay συνέχισε μια σύντομη σόλο καριέρα, σημειώνοντας μια μικρή σόλο επιτυχία το 1972 με το "I'm Movin' On" από το άλμπουμ του Forgotten Songs and Unsung Heroes. Αν και έλαβε γενικά υψηλούς βαθμούς από τους περισσότερους κριτικούς, οι πωλήσεις άλμπουμ ήταν απογοητευτικές στις ΗΠΑ. Ο Kay κυκλοφόρησε ένα δεύτερο σόλο άλμπουμ το 1973 για την εταιρεία Dunhill με τίτλο My Sportin' Life. Αυτό το άλμπουμ πούλησε λιγότερα από το πρώτο του σόλο άλμπουμ και ήταν λιγότερο τραχύ και πιο ήχο στο στούντιο του LA.
Οι Steppenwolf επανενώθηκαν το 1974 με τη βασική τους σύνθεση των Kay, Edmonton και McJohn, μαζί με τον μακροχρόνιο μπασίστα Biondo και τον νεοφερμένο Bobby Cochran, ανιψιό του Eddie Cochran, στην κιθάρα. Το πρώτο τους άλμπουμ επανένωσης ήταν το Slow Flux, το οποίο περιλάμβανε την τελευταία τους επιτυχία, "Straight Shootin' Woman".Το άλμπουμ που ακολούθησε, Skullduggery (1976), με τον Wayne Cook στα πλήκτρα, κυκλοφόρησε χωρίς περιοδεία για να το υποστηρίξει και στις αρχές του φθινοπώρου του 1976, οι Steppenwolf διαλύθηκαν για δεύτερη φορά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου