Πριν ο τραγουδιστής και συνθέτης Marc Almond ξεκινήσει την αναγνωρισμένη και παραγωγική σόλο καριέρα του, κέρδισε φήμη ως μέλος των Soft Cell, του πρωτοποριακού ηλεκτρονικού ντουέτου που δημιούργησε τη μεγάλη επιτυχία "Tainted Love". Οι Soft Cell (μαζί με τους Human League και αργότερα τους Pet Shop Boys) είναι τα πρώτα γκρουπ στην ιστορία της μουσικής που κυκλοφόρησαν μεγάλης διάρκειας remix albums, λίγο μετά την κυκλοφορία των «κανονικών» δίσκων.O διεθνώς αναγνωρισμένος καλλιτέχνης έχει κάνει τη σημαντικότερη συμβολή του στη μουσική ως επιτυχημένος τραγουδιστής, τραγουδοποιός και ερμηνευτής που λατρεύεται από κριτικούς σε όλη την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες. «Από αυτό το ορόσημο της electro-pop το 1981, ο Almond έχει αφιερώσει σταθερά την καριέρα του στην εξερεύνηση της τέχνης του τραγουδιού».
Σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του, ο Almond ήταν πάντα χαρούμενος να ερμηνεύει τη μουσική άλλων τραγουδοποιών, ανεξάρτητα από το στυλ. Για παράδειγμα, διασκεύασε με επιτυχία τη μουσική του Jacques Brecht, μελωδίες από τη δεκαετία του 60 που προορίζονταν να ερμηνευτούν από γυναίκες τραγουδίστριες, ακόμα και από την ποπ σούπερ σταρ Madonna με τη διασκευή του "Like a Prayer". O Almond έχει επίσης συνεργαστεί με ένα ευρύ φάσμα καλλιτεχνών, μερικοί από τους οποίους περιλαμβάνουν τους Gene Pitney, Nico, Nick Cave, The The, PJ Proby, Coil, Bronski Beat, Jim "Foetus" Thirlwell, Psychic TV, Sally Timms of the Mekons, και Andi Sex Gang. Και ενώ πηδούσε από εταιρεία σε εταιρεία ως σόλο καλλιτέχνης ηχογράφησης, ο Almond, γνωστός ως ένας από τους πιο αντιεμπορικούς αλλά και εμπορικούς μουσικούς στον κόσμο της ποπ, διατήρησε αφοσιωμένους θαυμαστές και περιστασιακά έκανε επιτυχία στα ευρωπαϊκά και βρετανικά τσαρτ.
Ο Peter Marc Almond γεννήθηκε στις 9 Ιουλίου 1956 στο Southport του Lancashire της Αγγλίας. Το 1979, στο Λιντς της Αγγλίας, ο Almond, , συνεργάστηκε με τον πληκτρά Dave Ball για να ιδρύσουν τους Soft Cell, το πρώτο επιτυχημένο ηλεκτρο-ποπ δίδυμο της Μεγάλης Βρετανίας. Η επιτυχία τους προέκυψε από το μείγμα προσωπικότητας των Soft Cell, εκτός από την περσόνα του Almond και τη ζεστή και λαμπερή αλλά μερικές φορές οδυνηρή μουσική. Αν και ο Τύπος μισούσε τους υπερβολικά στυλιζαρισμένους τρόπους του Almond, οι θαυμαστές απολάμβαναν τις γελοιότητες του επί σκηνής. Σε μόλις τέσσερα χρόνια μαζί, οι Soft Cell απόλαυσαν μια σειρά από διεθνείς επιτυχίες, φτάνοντας το 1981 με την πιο επιτυχημένη τους, την έκδοση πολλών εκατομμυρίων πωλήσεων του τραγουδιού της Gloria Jones "Tainted Love". Το σινγκλ ακολούθησαν άλλες δημοφιλείς επιτυχίες όπως τα "Bedsitter", "Numbers", "Torch" και "Say Hello, Wave Goodbye". Το πρώτο σινγκλ των Soft Cells, το "Memorabilia" του 1981, ήταν ο πρώτος δίσκος techno, που έθεσε τη βάση για ένα εντελώς νέο κίνημα στην ποπ μουσική.
Όταν οι Almond and Ball διαλύθηκαν το 1984, οι Soft Cell είχαν πουλήσει πάνω από δέκα εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως και το στυλ τους θα επηρέαζε την επόμενη γενιά συγκροτημάτων που ακολούθησαν, από τους Pet Shop Boys και τους Divine Comedy μέχρι τους Pulp, τους Blur και άλλους. Οι κριτικοί επισημαίνουν το άλμπουμ του ντουέτου του 1981 για τη Sire Records, Non-Stop Erotic Cabaret, ως την καλύτερη προσφορά των Soft Cell.
Εν τω μεταξύ, ξεκινώντας το 1982, ο Almond είχε δημιουργήσει ένα project με τίτλο Marc and the Mambas . Με τους συναδέλφους του Billy McGee και την κλασικά εκπαιδευμένη Annie Hogan (και οι δύο παρέμειναν με τον Almond κατά τη διάρκεια των σόλο ενασχόλησής του κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 80), ο Almond ηχογράφησε δύο διπλά άλμπουμ που κυκλοφόρησαν το 1983: Untitled και Torment and Toreros. Διαθέτοντας μια κυρίως ακουστική σύνθεση και μια μικρή ορχήστρα, στοιχείο επηρεασμένο από μουσικούς και συγκροτήματα από το My Life Story και το Rialto έως το Tricky τόσο στο στούντιο όσο και στη συναυλία, οι Mambas καθιέρωσαν σταθερά την αξιοπιστία του Almond ως καλλιτέχνη. Επιπλέον, το έργο έδωσε τη δυνατότητα στον Almond να εξερευνήσει μια ποικιλία από στυλ εκτός από την electro-pop. Με τους Untitled, για παράδειγμα, ο Almond διασκεύασε τραγούδια των Jacques Brel, Scott Walker και Lou Reed.
Μετά την απόσυρση των Mambas, ο Almond ανακοίνωσε ότι εγκαταλείπει τη μουσική . Ωστόσο, η αποχώρηση του ήταν σύντομη, καθώς το 1984 κυκλοφόρησε ένα σινγκλ με τίτλο "The Boy Who Came Back", καθώς και το πρώτο του σόλο άλμπουμ, Vermine in Ermine. Η μετάβαση από τον αρχηγό του συγκροτήματος σε σόλο καλλιτέχνη αποδείχτηκε καρποφόρα, με τον Almond να παράγει μια σειρά από διαφορετικά άλμπουμ που πάντα πήγαιναν το κοινό του σε μια νέα κατεύθυνση. Ακολούθησε το ντεμπούτο του, αφού άφησε τη δισκογραφική Phonogram και υπέγραψε με τη Virgin Records, με το Stories of Johnny, ένα άλμπουμ που παρουσίαζε την αναμφισβήτητη δύναμη του Almond ως τραγουδιστή και όχι ως παραδοσιακό τραγουδιστή της ροκ/ποπ.
Το 1986, ο Almond κυκλοφόρησε το mini-LP A Woman's Story, μια σκοτεινή συλλογή διασκευών τραγουδιών που, δεδομένης της ανοιχτής αμφιφυλοφιλίας και της γοητείας του τραγουδιστή με το cross-dressing, απέδειξε ότι μπορούσε να αντιμετωπίσει τραγούδια που προορίζονταν για γυναίκες χωρίς να αλλάξει το φύλο. Το στριμμένο, αμφιλεγόμενο αλλά μουσικά εντυπωσιακό Mother Fist and Her Five Daughters, έφτασε το 1987 σε υποστηρικτικές κριτικές.
Η πρώτη κυκλοφορία του Almond για την εταιρεία Parlophone, το The Stars We Are του 1988, έγινε η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία του. το ντουέτο "Something's Gotten Hold of My Heart", που τραγουδήθηκε με τον George Pitney, χάρισε και στους δύο καλλιτέχνες την πρώτη τους νούμερο ένα επιτυχία ως σολίστ. Το 1990, ο Almond επέστρεψε με ένα άλμπουμ με τραγούδια του Jacques Brel, Jacques, ακολουθούμενο από το Enchanted. Όμως, παρά το γεγονός ότι συμπεριέλαβε μερικά από τα καλύτερα έργα του Almond, κανένα από τα δύο δεν έτυχε μεγάλης δημοφιλούς προσοχής. Ωστόσο, ο Almond επέστρεψε στα charts το 1992 όταν ένα ριμέικ του "The Days of Pearly Spencer" του David McWilliams, από το Almond's Tenement Symphony, μπήκε στην πεντάδα της Βρετανίας.
Το φθινόπωρο του 1992, ο Almond έκανε μια δεύτερη προσπάθεια να αποχωρήσει πραγματοποιώντας δύο αναδρομικές συναυλίες στο Royal Albert Hall του Λονδίνου, που τεκμηριώθηκαν στο άλμπουμ του 1993 Twelve Years of Tears. Ένα άλμπουμ χαμηλών τόνων με τίτλο Absinthe: The French Album, μια συλλογή από παλιά γαλλικά τραγούδια και διασκευές ποιημάτων των Baudelaire και Rimbaud. Στη συνέχεια, δύο χρόνια αργότερα, το 1995, ο Almond κυκλοφόρησε το Treasure Box, με το glam-rock single "The Idol" και επέστρεψε στη σκηνή με ένα νέο συγκρότημα. Την επόμενη χρονιά, ο ερμηνευτής κυκλοφόρησε το Fantastic Star, που ηχογραφήθηκε στη Νέα Υόρκη . Μια λιγότερο συμβατική προσπάθεια με τον Jim Thirlwell που συνδύαζε camp και industrial μουσική, το ενοχλητικό Flesh Volcano/Slut εμφανίστηκε το 1998.
Τον Μάρτιο του 1999, ο Almond κυκλοφόρησε το Open All Night. Το άλμπουμ περιλάμβανε επίσης δύο ντουέτα: "Threat of Love", με τους Siouxsie Sioux and the Creatures και "Almost Diamonds", με την τραγουδίστρια των Sneaker Pimps, Kelly Dayton. Για να προσθέσει στη μακρά λίστα των μουσικών του τίτλων, ο Almond έγραψε επίσης μια ανθολογία ποιημάτων και στίχων με τίτλο A Beautiful Twisted Night, που διατέθηκε τον Απρίλιο του 1999 από τους εκδότες Ellipsis, και μια αυτοβιογραφία με τίτλο Tainted Life, που εκδόθηκε από τον Macmillan.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου