Η τελευταία σοβιετική ταινία του Αντρέι Ταρκόφσκι είναι ένα μεταφυσικό ταξίδι μέσα από ένα αινιγματικό μετα-αποκαλυπτικό τοπίο και μια σπάνια κινηματογραφική εμπειρία που δεν μοιάζει με καμία άλλη. Ένας μισθωμένος οδηγός—ο Stalker—οδηγεί έναν συγγραφέα και έναν καθηγητή στην καρδιά της Ζώνης, της περιορισμένης τοποθεσίας μιας παλιάς καταστροφής, όπου οι τρεις άντρες τελικά μπαίνουν στο δωμάτιο, ένα μέρος που φημολογείται ότι εκπληρώνει της πιο βαθιές επιθυμίες. Διασκευάζοντας ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας των Arkady και Boris Strugatsky, ο Tarkovsky δημιούργησε έναν καθηλωτικό κόσμο με πληθώρα υλικών λεπτομερειών και μια αίσθηση οργανικής ατμόσφαιρας. Μια θρησκευτική αλληγορία, μια αντανάκλαση των σύγχρονων πολιτικών ανησυχιών, ένας διαλογισμός πάνω στην ίδια την ταινία - ο Stalker τυλίγει τον θεατή ανοίγοντας ένα πλήθος πιθανών νοημάτων.
Το Stalker (1980) του Andrei Tarkovsky ήρθε δεύτερο, πίσω από το Blade Runner, σε πρόσφατη δημοσκόπηση του BFI για τις κορυφαίες ταινίες των μελών του. Σε γενικές γραμμές, είναι μια από τις απλούστερες ταινίες που έγιναν ποτέ. Αυτή η απλότητα είναι που δίνει στην ταινία την απίστευτη απήχησή της.
Η σκληρότητα της σύλληψής του δεν εμπόδισε τα τραύματα της παραγωγής που φαίνονται αναπόσπαστα στους μύθους της δημιουργίας άλλων αγαπημένων: όπως το Apocalypse Now και ο Fitzcarraldo. Τα σχέδια για γυρίσματα στο Τατζικιστάν έπρεπε να εγκαταλειφθούν εξαιτίας ενός σεισμού.
Έχοντας μετεγκατασταθεί σε έναν εγκαταλελειμμένο υδροηλεκτρικό σταθμό στην Εσθονία, ο Ταρκόφσκι ήταν δυσαρεστημένος με την κινηματογράφηση και αποφάσισε να γυρίσει ξανά μια ανανεωμένη εκδοχή του σεναρίου - στο ίδιο μέρος. Το τίμημα που πληρώθηκε για αυτή την αναζήτηση ενός ιδανικού είναι ανυπολόγιστο. Ο ηχολήπτης Vladimir Sharun πιστεύει ότι οι θάνατοι από καρκίνο του Tarkovsky (το 1986), της συζύγου του Larissa και του Anatoly Solonitsyn (που υποδύεται τον συγγραφέα) οφείλονταν όλοι σε μόλυνση από ένα χημικό εργοστάσιο ανάντη από το σετ.
Αφού διάβασε το μυθιστόρημα, Roadside Picnic, των Arkady και Boris Strugatsky, ο Tarkovsky το συνέστησε αρχικά σε έναν φίλο του, τον σκηνοθέτη Mikhail Kalatozov, νομίζοντας ότι ο Kalatozov μπορεί να ενδιαφέρεται να το διασκευάσει σε ταινία. Ο Kalatozov εγκατέλειψε το έργο όταν δεν μπόρεσε να αποκτήσει τα δικαιώματα για το μυθιστόρημα. Ο Ταρκόφσκι άρχισε τότε να ενδιαφέρεται πολύ για την προσαρμογή του μυθιστορήματος και την επέκταση των εννοιών του. Ήλπιζε ότι θα του επέτρεπε να κάνει μια ταινία που να συμμορφώνεται με την κλασική αριστοτελική ενότητα.
Το Stalker κυκλοφόρησε από την Ρώσικη εταιρεία παραγωγήςGoskino τον Μάιο του 1979. Μετά την κυκλοφορία της, η ταινία απέσπασε μικτές κριτικές, αλλά τα επόμενα χρόνια αναγνωρίστηκε ως κλασική του παγκόσμιου κινηματογράφου, με το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου να την κατατάσσει στο #29 στη λίστα του με της «50 καλύτερες Ταινίες όλων των εποχών».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου