Η Grace Jones, ένα από τα πιο σέξι αλλά και πέρα από φύλο πρόσωπα, δημιουργήθηκε -και όπως και η ίδια ομολογεί- από τον διάσημο φωτογράφο Jean-Paul Goude ως σύμβολο μιας εποχής που ξεκινούσε να αμφισβητεί τα στερεότυπα του φύλου, να προτάσσει την ελευθερία, την ανεμελιά και τη διασκέδαση προτείνοντας τη δύναμη της έννοιας του ανδρόγυνου, τη σαγήνη ενός μοντέλου, την εξουσία μιας performer. ΗGrace Jones
με την προσωπικότητά της όλα αυτά τα πήγε σε άλλο επίπεδο.
Είναι δύσκολο να περιγράψεις την Grace Jones χωρίς να χρησιμοποιήσεις λέξεις που έχουν μετατραπεί σε κλισέ, αλλά η σεβαστή Τζαμαϊκανή ερμηνεύτρια είναι πραγματικά εμβληματική, μοναδική και οραματίστρια.
Είναι εξίσου δύσκολο να συνοψίσουμε συνοπτικά αυτό που κάνει: από τότε που άρχισε να λυγίζει τους δημιουργικούς της μύες στα τέλη της δεκαετίας του 60, η Jones είναι ηθοποιός του θεάτρου, μοντέλο υψηλής μόδας, τραγουδίστρια της ντίσκο, μούσα του φωτογράφου, μουσικός του new wave και σταρ του κινηματογράφου .
Σαφώς, οι ιδιότητες της Τζόουνς που μοιάζουν με χαμαιλέοντα αποτελούν βασικό μέρος της έκκλησής της. Σε οδηγεί σε υψηλότερες δονήσεις μέσω της παρουσίας της και μόνο – σε ελευθερώνει εντελώς επειδή είναι ελεύθερη η ίδια.
Γεννημένη στην Τζαμάικα, η τραγουδίστρια, το σούπερ μόντελ και η ηθοποιός μετακόμισε με την οικογένειά της στη Νέα Υόρκη ως έφηβη τη δεκαετία του 60 και γρήγορα απορροφήθηκε από την κοινωνική σκηνή - όπου ξεχώρισε για τη μοναδική της εκεί προσωπικότητα και ιδιοσυγκρασιακή ματιά.
Στα 18 της, είχε συμβόλαιο στο μόντελινγκ με τη Wilhelmina και άρχισε να συνεργάζεται με σχεδιαστές όπως ο Yves Saint Laurent στο Παρίσι και φωτογράφοι όπως ο Helmut Newton, ο Guy Bourdin και ο Hans Feurer, που αμέσως ξεχώρισαν το ανδρόγυνο στυλ και τα τολμηρά χαρακτηριστικά της.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’70, είχε επίσης μια επιτυχημένη καριέρα στο τραγούδι, κάτι που την οδήγησε τελικά στο Studio 54, όπου θα γινόταν η προστάτιδα της ντίσκο μουσικής και του στυλ.
Η Grace Jones εμφανίστηκε σε ορισμένες ταινίες στις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 70 και στις αρχές της δεκαετίας του 80. Το 1984, έκανε την πρώτη της mainstream εμφάνιση ως Zula στην ταινία φαντασίας Conan the Destroyer μαζί με τους Arnold Schwarzenegger και Sarah Douglas και στη συνέχεια εμφανίστηκε στην ταινία του James Bond A View to a Kill το 1985δίπλα στον Roger Moore η οποία είναι και η τελευταία του ταινία στον ρόλο του μυστικού πράκτορα. Το 1986 έπαιξε μια γυναίκα -βαμπίρ στο Vamp και έπαιξε και συνέβαλε με ένα τραγούδι στην ταινία του 1992 του Έντι Μέρφι Boomerang. Εμφανίστηκε δίπλα στον Tim Curry στην ταινία Wolf Girl το 2001. Για τη δουλειά της στα Conan the Destroyer, A View to a Kill και Vamp, ήταν υποψήφια για τα βραβεία Saturn για τον καλύτερο δεύτερο γυναικείο ρόλο.
Στα 73 της, είναι ακόμα τολμηρή και πολυάσχολη όσο ποτέ, με ηλεκτρισμένους περιπάτους στην πασαρέλα και εμφανίσεις στο κόκκινο χαλί που συνεχίζουν να ανεβάζουν τον πήχη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου