O Mick Karn γεννήθηκε στη Λευκωσία της Κύπρου το 1958 και το πραγματικό του όνομα ήταν Αντώνης Μιχαηλίδης. Όταν ήταν μόλις τριών ετών, η οικογένειά του μετακόμισε στην Αγγλία και εγκαταστάθηκε στο Lewisham του Λονδίνου, όπου ο πατέρας του δούλεψε σαν χασάπης. Ο Mick επηρεάστηκε από τη μουσική που άκουγε η μητέρα του και άρχισε να μαθαίνει φαγκότο πριν γίνει δεκτός στην Σχολική Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου. Η θητεία του όμως εκεί είχε μικρή διάρκεια επειδή κάποιος του έκλεψε το όργανο και το σχολείο δεν μπορούσε να του προμηθεύσει άλλο.
Στο γυμνάσιο ο Mick έκανε παρέα με τον David Batt και τον μικρότερο αδερφό του, Steve. Οι τρεις φίλοι ήταν επηρεασμένοι από τον David Bowie, τον Lou Reed, τον Marc Bolan και τους New York Dolls και έτσι άρχισαν να φορούν μέικαπ και να βάφουν τα μαλλιά τους κάνοντας τους συμμαθητές τους να τους κρατούν σε απόσταση. Και κάποια στιγμή αποφάσισαν να περνούν πιο εποικοδομητικά τον χρόνο τους εκτός σχολείου φτιάχνοντας ένα μουσικό συγκρότημα που ονόμασαν Japan.
Το συγκρότημα ξεκίνησε με τον Mick σαν τραγουδιστή, αλλά πριν από την πρώτη του εμφάνιση (στο γάμο του αδερφού του Mick) παρέδωσε το μικρόφωνο στον David για να αφοσιωθεί περισσότερο στο μπάσο και να εξελίξει το προσωπικό του στιλ.
Ακριβώς εκείνη την εποχή, οι αδελφοί Batt αποφάσισαν να αλλάξουν επίσης το επώνυμό τους, κυρίως για να αποφύγουν τα ενδεχόμενα ειρωνικά σχόλια του τύπου («batts» είναι οι βάτες που μπαίνουν για γέμιση στα ρούχα).
Ο μεν David μετονομάστηκε σε Sylvian, ο δε Steve έγινε Jansen, ονόματα που παρέπεμπαν αντίστοιχα σε δυο μέλη των New York Dolls, τον Sylvain Sylvain και τον David Johansen.
Το Quiet Life έγινε το πρώτο χρυσό άλμπουμ των Japan, με τις πωλήσεις να ξεπερνούν τις 100.000. Έφτασε μέχρι την θέση 72 στα τσαρτ και το συγκρότημα έκανε μια αποτυχημένη απόπειρα για μεγαλύτερη επιτυχία διασκευάζοντας και κυκλοφορώντας το τραγούδι «I Second That Emotion» του Smokey Robinson.
Όμως οι Japan είχαν πλέον εξελιχθεί σε οικονομικό βραχνά για την Hansa και η εταιρεία αποφάσισε να τους αποδεσμεύσει από το συμβόλαιό τους.
Τελικά υπέγραψαν συμβόλαιο με την Virgin Records και το 1980 κυκλοφόρησαν το άλμπουμ Gentlemen Take Polaroids. Σε μια συνέντευξή του, ο Sylvian παραδέχτηκε ότι την εποχή του συγκεκριμένου άλμπουμ, είχε γίνει «τελειομανής σε παρανοϊκό βαθμό» και ότι στις ηχογραφήσεις του συγκροτήματος πίεζε τα άλλα μέλη να συμμορφωθούν με το όραμά του, πράγμα που τελικά οδήγησε στη διάλυση του συγκροτήματος – μια κατάληξη για την οποία ανέλαβε κάποια ευθύνη (ο ίδιος θεωρούσε ότι το Quiet Life του 1979 ήταν το μόνο άλμπουμ όπου το συγκρότημα εργάστηκε πραγματικά ομαδικά).
Ο πρώτος που εγκατέλειψε το πλοίο ήταν ο κιθαρίστας Rob Dean την άνοιξη του 1981. Στην συνέχεια έπαιξε με τον Gary Numan και την Sinéad O'Connor και αργότερα συνεργάστηκε με τον Jansen, τον Barbieri και τον Karn, αλλά όχι με τον Sylvian. Από το 1993 και μετά αφοσιώθηκε στην ορνιθολογία, μετακόμισε στην Κόστα Ρίκα και ειδικεύτηκε στα πτηνά της περιοχής.
Το σινγκλ « Gentlemen Take Polaroids» που προηγήθηκε της κυκλοφορίας του άλμπουμ έφτασε στο νούμερο 60 των τσαρτ, ενώ το άλμπουμ επίσης γνώρισε μέτρια επιτυχία, σκαρφαλώνοντας μέχρι το νούμερο 51. Αργότερα, το 1986, έγινε χρυσό τελικά, ξεπερνώντας σε πωλήσεις τα 100.000 αντίτυπα. Όμως τότε η μπάντα δεν υπήρχε πλέον...
Πέρασε κάμποσος καιρός μέχρι να κυκλοφορήσει το επόμενο σινγκλ από αυτό το άλμπουμ. Ήταν το «Nightporter», ένα τραγούδι φανερά επηρεασμένο από τον Erik Satie. Κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 1982, ταυτόχρονα με την ανακοίνωση της διάλυσης των Japan.
Το τελευταίο στούντιο άλμπουμ του συγκροτήματος ήταν το Tin Drum που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 1981 και περιείχε το επιτυχημένο τραγούδι τους «Ghosts» που μολονότι μπήκε στο βρετανικό Top-5 δεν στάθηκε αρκετό για να σταματήσει την διάλυση του συγκροτήματος οκτώ μήνες αργότερα.
Πηγή:merlinsmusicbox
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου