Ο Ζαμπέτας διηγείται ένα σπαρταριστό επεισόδιο από την συνεργασία του με τον συνθέτη. "Στον Χατζιδάκι ποτέ κανένας δεν πρόσθετε τίποτε στη μουσική, έτσι κι εγώ μόνο χρώματα έβαζα, μόνο χρώματα... Μια φορά μ' έβαλε να παίξω κάτι, ένα ταξίμι, ένα ανεβοκατέβασμα στο μπουζούκι. Πλακώνομαι εγώ στο παίξιμο. Μη, μου φωνάζει, Γιώργο, μέχρι το λα θα πας. Α, του απαντάω, δεν κατάλαβα, με συγχωρείς. Έπρεπε να μου πεις να πάω μέχρι πλατεία Κολιάτσου, όχι παραπέρα. Το παίζω όπως το 'θελε και μου λέει, μπράβο, Γιώργο, τώρα παίξε κάτι άλλο και πήγαινε μέχρι την Πλατεία Αγάμων. Πολύ γέλιο! Ωραίος ο Μανόλης, την καταλάβαινε τη φάρα μας. Και δεν πέρασε δίσκος ή τραγούδι που να μην βάλει τ' όνομά μου. Σολίστ, Γιώργος Ζαμπέτας..."