Το «Σινεμά ο Παράδεισος» ήτα
ν από την πρώτη του κιόλας προβολή μια ταινία από αυτές που γυρίζονται μόνο μια φορά στην ιστορία, δεν μπορεί κανείς (ούτε ο ίδιος ο δημιουργός τους) να επαναλάβει την αίσθηση που μεταφέρουν και αναγκάζουν το μεγάλο βιβλίο του σινεμά να τις συμπεριλάβει δίπλα στα μεγάλα και ανυπέρβλητα αριστουργήματα της έβδομης τέχνης, χωρίς να είναι απαραίτητα ένα τέτοιο.
Η ταινία είναι δημιούργημα του 1988 με την υπογραφή του Τζουζέπε Τορνατόρε, σφυρηλατημένη με αυτοβιογραφικά στοιχεία. Αναβλύζει μια δύναμη τέτοια, ώστε ο θεατής να το υποψιάζεται ακόμα κι αν δεν το γνωρίζει.
Σινεμά ο Παράδεισος λοιπόν ή καλύτερα Nuovo Cinema Paradiso: Τα παιδικά χρόνια του φημισμένου σκηνοθέτη Σαλβατόρε Ντι Βίτα στο χωριό του στη Σικελία μέσα από το πρίσμα του παρελθόντος. Το πάθος του για τον κινηματογράφο που γεννήθηκε εκεί, πλάι στον Αλφρέντο, τον άνθρωπο που προβάλλει τις ταινίες στο σινεμά του χωριού. Τα απαγορευμένα φιλμς επειδή περιείχαν φιλιά! Ο έρωτας του που τον συνεπήρε όσο ήταν έφηβος. Οι περιπέτειες ενός παιδιού στο χωριό, γεμάτες από τα χρώματα και τα βλέμματα του “τότε”. Και η ζωή του “τώρα”.
Άλλες εποχές όταν είχε πρωτοβγεί το «Σινεμά ο Παράδεισος». Άλλο κοινό, άλλη κουλτούρα, άλλες αναμνήσεις από την εμπειρία και την επαφή με την κινηματογραφική αίθουσα. Ένας θεατής που είχε γεννηθεί στα τέλη του ’40 και είχε αγαπήσει τον κινηματογράφο, είχε στη μνήμη του στιγμές που (οριακά) μπορεί κάτι να του θύμιζαν μέσα από το φιλμ του Τζουζέπε Τορνατόρε. Ένας θεατής που γεννήθηκε στα τέλη του ’80 και μετά, έχει «μεταλλαχθεί» από τις ριζικές αλλαγές τις οποίες έχει υποστεί η βιομηχανία του θεάματος μέσω της τεχνολογίας. Μοιραία, η ταινία αυτή έχει ξεπεραστεί. Ακόμη και καλλιτεχνικά, εδώ που τα λέμε…
Η ταινία κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, το Βραβείο BAFTA Καλύτερης Μη Αγγλόφωνης Ταινίας, τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίαςκαι το Μέγα Βραβείο στο 42ο φεστιβάλ των Καννών (μαζί με το Πολύ όμορφη για σένα).
Πηγή:wikipedia- flix.gr-artigo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου