"Ελέφαντες τρέχουν στους δρόμους, μαϊμούδες ληστεύουν καταστήματα, ρινόκεροι εισβάλουν σε σπίτια και ο ίδιος ο βασιλιάς της ζούγκλας αράζει στο δωμάτιο μιας έπαυλης. Αν αναρωτιέστε για ποιο λόγο συμβαίνουν όλα αυτά, τότε ή πολύ μικρός είστε και δεν προλάβατε το φιλμ ούτε στην τηλεόραση, ή πολύ μεγάλος για να ασχοληθείτε με μια ταινία φαντασίας που αφορά ένα μαγικό επιτραπέζιο παιχνίδι."
Να μια ταινία που φέρνει στον ίδιο καναπέ γονείς και παιδιά και αφήνει ευχαριστημένους αμφότερους. Χωρίς να υπάρχει η εξαιρετική επιμέρους ιδέα, έχουμε μια συνεχή έκρηξη φαντασίας, με τα φοβερά ειδικά εφέ να υπηρετούν τη διασκέδαση μας.Jumanji(1995).
Ο Ρόμπιν Γουίλιαμς είναι ακριβώς εκεί που τον χρειαζόμαστε και τα δύο παιδιά δεν ρίχνουν ποτέ το επίπεδο σε επικίνδυνα παιδικά μονοπάτια. Η κωμωδία δουλεύει σε δεύτερο πλάνο, αφού το βιβλίο του Κρις Βαν Άλσμουργκ είναι καταλύτης δράσης και ο Τζο Τζόνστον το εκμεταλλεύεται πλήρως. Σου αφήνει κάπου την αίσθηση του μικρού, την αίσθηση του ήθελα κι άλλο, αλλά τον στόχο του τον έχει πετύχει. Η Κίρστεν Ντανστ σε ακόμα μια «παιδική» επιτυχία της, πριν στον δρόμο της βρεθεί ο άνθρωπος αράχνη. Μεγάλη εμπορική επιτυχία που παραδόξως δεν είχε συνέχεια (θα έχει όμως ριμέικ), πέρα από την αντιγραφή του, το «Zathura: Μια Περιπέτεια στο Διάστημα».
Πηγή:cine.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου