Ο John Deacon υπήρξε κομβικό μέλος της θρυλικής μπάντας.
Μπασίστας -και όχι μόνο- απ’ το ξεκίνημά τους, το 1971, έως και το 1997 συνέβαλε αποφασιστικά με το δικό του ιδιαίτερο τρόπο στον μύθο των Queen.
Ο John Deacon, πέρα απ’ το ξεχωριστό ηχόχρωμά του, υπέγραψε μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του συγκροτήματος: "You're My Best Friend", "Another One Bites the Dust", , , "Spread Your Wings" κ.ά.
Προσθέστε στα παραπάνω και τα τραγούδια από τα διάσημα άλμπουμ The Miracle (1989) και Innuendo (1991) που συνυπογράφονται ισόνομα από τους τέσσερις Queen.
Το 1982, στο άλμπουμ Hot Space γράφει ένα από τα χαρακτηριστικά του τραγούδια, το Back Chat. Το τραγούδι ανήκε στο είδος funk-rock και είχε στοιχεία μουσικής soul. Παρόλο που στο μουσικό βίντεο ο Μπράιαν Μέι εμφανίζεται να παίζει κιθάρα, ο Τζον Ντίκον είχε παίξει ηλεκτρική κιθάρα, μπάσο και ντραμς στην έκδοση του CD, με τον Μπράιαν Μέι να περιέχει μόνο το solo. Η κιθάρα που χρησιμοποιήθηκε ήταν μια Fender Telecaster, ακριβώς όπως στο Crazy Little Thing Called Love. Για το Back Chat υπήρξε μια ισχυρή διαφωνία μεταξύ Ντίκον και Μπράιαν Μέι, επειδή ο τελευταίος ήθελε να κρατήσουν οι Queen το stadium rock ύφος τους και ήθελε το κομμάτι να έχει σόλο. Ο Ντίκον επέμενε στα πειραματικά funk και soul κομμάτια.
To 1980 ο μπασίστας των Queen John Deacon έγραψε το μουσικό κομμάτι «Another One Bites The Dust». Το τραγούδι έγινε μεγάλη επιτυχία, ωστόσο μέχρι να κυκλοφορήσει πέρασε «δια πυρός και σιδήρου». Ο Deacon εμπνεύστηκε από το τραγούδι «Good Times» του μουσικού ροκ συγκροτήματος «Chic» για να συνθέσει τη μελωδία. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα το κομμάτι να θεωρηθεί «κλεμμένο». Ένας από τους ιδρυτές των Chic, ο Bernard Edwards, είχε δηλώσει χαρακτηριστικά σε συνέντευξη του: «Οι Queen πέτυχαν διάνα με το συγκεκριμένο τραγούδι, αφού ο μπασίστας τους κλεινόταν με τις ώρες στο στούντιο και «έκανε παρέα» με όλους εμάς. Αλλά δεν πειράζει». Ο Deacon ήταν εκείνος που έπαιξε τα περισσότερα μουσικά όργανα για την ενορχήστρωση του κομματιού. Από την κιθάρα και τα τύμπανα, μέχρι το μπάσο και το πιάνο. Παραδόξως, synthesizer δεν χρησιμοποιήθηκε....
Σπούδασε ηλεκτρονικός στο Chelsea Callege και στο συγκρότημα είχε τον έλεγχο των οικονομικών. Οι προβεβλημένες προσωπικότητες στους Queen, πέραν του Freddie Mercury, ήταν ο κιθαρίστας Brian May και ο ντράμερ Rodger Taylor. Ο Deacon δεν φαινόταν να αισθάνεται μειονεκτικά με αυτή τη στάση, διατηρώντας ένα εξαιρετικά χαμηλό προφίλ κάτι που φάνηκε και μετά την αποχώρησή του.
Εμφανίστηκε στην περίφημη Tribute συναυλία προς τιμή της μνήμης του Freddie Mercury στο Wembley, συμμετείχε σε πολύ λίγες εμφανίσεις των τριών πλέον Queen κι αποσύρθηκε το 1997 μετά την κυκλοφορία του τραγουδιού «No-One But You’ όπου οι τρεις τους πλέον το ηχογράφησαν αφιερώνοντας το στον Mercury με τα φωνητικά να μοιράζονται οι Taylor και May!
Πηγη-Wikipedia-Rockmachine.gr-Ogdoo.gr-Mixanitouxronou
Μπασίστας -και όχι μόνο- απ’ το ξεκίνημά τους, το 1971, έως και το 1997 συνέβαλε αποφασιστικά με το δικό του ιδιαίτερο τρόπο στον μύθο των Queen.
Ο John Deacon, πέρα απ’ το ξεχωριστό ηχόχρωμά του, υπέγραψε μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του συγκροτήματος: "You're My Best Friend", "Another One Bites the Dust", , , "Spread Your Wings" κ.ά.
Προσθέστε στα παραπάνω και τα τραγούδια από τα διάσημα άλμπουμ The Miracle (1989) και Innuendo (1991) που συνυπογράφονται ισόνομα από τους τέσσερις Queen.
Το 1982, στο άλμπουμ Hot Space γράφει ένα από τα χαρακτηριστικά του τραγούδια, το Back Chat. Το τραγούδι ανήκε στο είδος funk-rock και είχε στοιχεία μουσικής soul. Παρόλο που στο μουσικό βίντεο ο Μπράιαν Μέι εμφανίζεται να παίζει κιθάρα, ο Τζον Ντίκον είχε παίξει ηλεκτρική κιθάρα, μπάσο και ντραμς στην έκδοση του CD, με τον Μπράιαν Μέι να περιέχει μόνο το solo. Η κιθάρα που χρησιμοποιήθηκε ήταν μια Fender Telecaster, ακριβώς όπως στο Crazy Little Thing Called Love. Για το Back Chat υπήρξε μια ισχυρή διαφωνία μεταξύ Ντίκον και Μπράιαν Μέι, επειδή ο τελευταίος ήθελε να κρατήσουν οι Queen το stadium rock ύφος τους και ήθελε το κομμάτι να έχει σόλο. Ο Ντίκον επέμενε στα πειραματικά funk και soul κομμάτια.
To 1980 ο μπασίστας των Queen John Deacon έγραψε το μουσικό κομμάτι «Another One Bites The Dust». Το τραγούδι έγινε μεγάλη επιτυχία, ωστόσο μέχρι να κυκλοφορήσει πέρασε «δια πυρός και σιδήρου». Ο Deacon εμπνεύστηκε από το τραγούδι «Good Times» του μουσικού ροκ συγκροτήματος «Chic» για να συνθέσει τη μελωδία. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα το κομμάτι να θεωρηθεί «κλεμμένο». Ένας από τους ιδρυτές των Chic, ο Bernard Edwards, είχε δηλώσει χαρακτηριστικά σε συνέντευξη του: «Οι Queen πέτυχαν διάνα με το συγκεκριμένο τραγούδι, αφού ο μπασίστας τους κλεινόταν με τις ώρες στο στούντιο και «έκανε παρέα» με όλους εμάς. Αλλά δεν πειράζει». Ο Deacon ήταν εκείνος που έπαιξε τα περισσότερα μουσικά όργανα για την ενορχήστρωση του κομματιού. Από την κιθάρα και τα τύμπανα, μέχρι το μπάσο και το πιάνο. Παραδόξως, synthesizer δεν χρησιμοποιήθηκε....
Σπούδασε ηλεκτρονικός στο Chelsea Callege και στο συγκρότημα είχε τον έλεγχο των οικονομικών. Οι προβεβλημένες προσωπικότητες στους Queen, πέραν του Freddie Mercury, ήταν ο κιθαρίστας Brian May και ο ντράμερ Rodger Taylor. Ο Deacon δεν φαινόταν να αισθάνεται μειονεκτικά με αυτή τη στάση, διατηρώντας ένα εξαιρετικά χαμηλό προφίλ κάτι που φάνηκε και μετά την αποχώρησή του.
Εμφανίστηκε στην περίφημη Tribute συναυλία προς τιμή της μνήμης του Freddie Mercury στο Wembley, συμμετείχε σε πολύ λίγες εμφανίσεις των τριών πλέον Queen κι αποσύρθηκε το 1997 μετά την κυκλοφορία του τραγουδιού «No-One But You’ όπου οι τρεις τους πλέον το ηχογράφησαν αφιερώνοντας το στον Mercury με τα φωνητικά να μοιράζονται οι Taylor και May!
Πηγη-Wikipedia-Rockmachine.gr-Ogdoo.gr-Mixanitouxronou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου