Η Μουσική την Δεκαετία του 1980
Τα 80s αποτελούν την πιο “διχαστική” μουσική δεκαετία αφού για πολλούς μουσικόφιλους αποτελεί τη χειρότερη μουσική δεκαετία, ενώ κάποιοι άλλοι θεωρούν αυτή την άποψη ως ελιτιστικό τερτίπι των πρώτων. Ωστόσο μπορεί να ισχυριστεί κανείς πως υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι που μπορούν να εξηγήσουν γιατί η δεκαετία αυτή θεωρείται από πολλούς “κακή” μουσικά, άσχετα αν αυτή η άποψη είναι απόλυτη από τη διατύπωσή της και μόνο. Σίγουρα η δεκαετία του ‘70 είχε ποσοτική και ποιοτική δισκογραφία με τo rock και το progessive rock, αλλά και τη soul, funk και disco από τα πιο μαύρα ακούσματα να δίνουν σημαντικά άλμπουμ και τραγούδια σε μια δεκαετία που ακολούθησε τρένο τα 60s και την ψυχεδέλεια. Έτσι, η σύγκριση με τις δύο συνεχόμενες ιστορικές μουσικά δεκαετίες είχε θέσει τον πήχη πολύ ψηλά. Σε αυτό συνέβαλε και η αλλαγή πλεύσης προς τον πιο “ξένο” ηλεκτρονικό ήχο γενικότερα. Παρόλο πoυ υπήρξαν μπάντες σταθμοί βασισμένοι σε αυτόν, όπως οι Pet Shop Boys και οι Depeche Mode, ταυτόχρονα υπήρξαν και αμέτρητες κακές περιπτώσεις που μάλιστα γίνανε πολύ mainstream. Ακόμα, αρκετοί καλλιτέχνες επιτυχημένοι τις προηγούμενες δεκαετίες βγάλανε ίσως τους χειρότερούς τους δίσκους τη δεκαετία αυτή και το ροκ όπως ήταν γνωστό στα 60s και τα 70s έδωσε τη θέση του σε μεγάλο βαθμό σε κάτι πολύ πιο εύπεπτο, ανούσιο και μπορούμε να πούμε “ποζέρικο” όπως το glam, το οποίο όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί με το glam των 70s που είχε την υπερβολή του μεν, αλλά και μια μουσική ουσία δε. Τα 80s όμως έχουν να δώσουν και πολλές σημαντικές περιπτώσεις μουσικών, μουσικών ρευμάτων, album και σχημάτων που μόνο αδιάφορες δε μπορούν να χαρακτηριστούν. Pet Shop Boys και Depeche Mode είναι δύο σχήματα που χάρισαν πολύ όμορφες ηλεκτρονικές μελωδίες και συνέβαλαν στην καθιέρωση του λεγόμενου synth-pop ήχου. Το ωμό punk και punk rock της προηγούμενης δεκαετίας εξελίχτηκε και αυτό μουσικά, συχνά μπολιασμένο με ηλεκτρονικά στοιχεία και αυτό, αλλά σε διάφορες εκδοχές. Τέτοιες ήταν το new wave με τον πιο χαρούμενο/χορευτικό ήχο των Pretenders, του Bryan Ferry από τους Roxy Music, των Stranglers, αλλά και καλλιτεχνών με πιο σκοτεινό ήχο (πολλοί το ονόμαζαν post punk) όπως οι Bauhaus, Joy Division, οι Cure στο ξεκίνημα τους, αλλά και οι ωμοί Gang of Four. Και εκτός Βρετανίας υπήρξαν μεγάλες μουσικές παρέες όπως οι Αμερικάνοι Gun Club με το blues-punk ήχο τους και ο Nick Cave από την Αυστραλία αρχικά με τους Birthday Party και αργότερα με τους Bad Seeds. To punk της προηγούμενης δεκαετίας επηρέασε πολύ και ορισμένους νέους στο Κόβεντρυ της Αγγλίας που σε συνδυασμό με τα ρέγκε και σκα ακούσματα τους δημιούργησαν ένα νέο υβρίδιο ska/punk που έγινε γνωστό από ονόματα όπως οι Specials του Terry Hall και οι Madness. Συχνά αναφέρεται ως “2 Tone” από το label στο οποίο ηχογραφούσαν.
Τα μεγαθήρια της δεκαετίας στο ροκ ήταν σίγουρα οι U2 που μέχρι και σήμερα είναι σούπερσταρ με όλη τη σημασία της λέξης, αλλά μπορούν να αναφερθούν στα 80s σίγουρα τόσο ο David Bowie, όσο και οι Queen για τις δισκογραφικές δουλειές που κυκλοφόρησαν τη δεκαετία αυτή. Πολύ σημαντικό όνομα φυσικά και οι Smiths του εκκεντρικού Morrissey με τα 3 πρώτα τους αλμπουμ να θεωρούνται κλασσικά και όλη τη σύγχρονη “ενναλακτικούρα” να πίνει νερό στο όνομά του(ς). Τα 80s είναι αδιαμφισβήτητα και η δεκαετία του μέταλ, τόσο με το λεγόμενο New Wave Of British Heavy Metal και συγκροτήματα όπως οι Iron Maiden και οι Motorhead, αλλά και με το thrash metal κυρίως από την Αμερική και τους “Big Four” Metallica, Anthrax, Megadeth και Slayer να δίνουν δίσκους διαμάντια. Κλείνοντας, τα 80s ήταν στην ουσία και η δεκαετία στην οποία γεννήθηκε το hip hop με τον πρώιμο electro-funk/ disco ήχο του αρχικά και τους Afrika Bambaataa, Kool Herc, Grandmaster Flash και Sugarhill Gang, μέχρι τον Schooly D, τους Public Enemy, τους Run DMC, τους Juice Crew, τους NWA, τον LL Cool J και τους crossover Beastie Boys. Αρκετοί λόγοι για να μη λοιδορούνται αυθαίρετα τα 80s λοιπόν!
Τα 80s αποτελούν την πιο “διχαστική” μουσική δεκαετία αφού για πολλούς μουσικόφιλους αποτελεί τη χειρότερη μουσική δεκαετία, ενώ κάποιοι άλλοι θεωρούν αυτή την άποψη ως ελιτιστικό τερτίπι των πρώτων. Ωστόσο μπορεί να ισχυριστεί κανείς πως υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι που μπορούν να εξηγήσουν γιατί η δεκαετία αυτή θεωρείται από πολλούς “κακή” μουσικά, άσχετα αν αυτή η άποψη είναι απόλυτη από τη διατύπωσή της και μόνο. Σίγουρα η δεκαετία του ‘70 είχε ποσοτική και ποιοτική δισκογραφία με τo rock και το progessive rock, αλλά και τη soul, funk και disco από τα πιο μαύρα ακούσματα να δίνουν σημαντικά άλμπουμ και τραγούδια σε μια δεκαετία που ακολούθησε τρένο τα 60s και την ψυχεδέλεια. Έτσι, η σύγκριση με τις δύο συνεχόμενες ιστορικές μουσικά δεκαετίες είχε θέσει τον πήχη πολύ ψηλά. Σε αυτό συνέβαλε και η αλλαγή πλεύσης προς τον πιο “ξένο” ηλεκτρονικό ήχο γενικότερα. Παρόλο πoυ υπήρξαν μπάντες σταθμοί βασισμένοι σε αυτόν, όπως οι Pet Shop Boys και οι Depeche Mode, ταυτόχρονα υπήρξαν και αμέτρητες κακές περιπτώσεις που μάλιστα γίνανε πολύ mainstream. Ακόμα, αρκετοί καλλιτέχνες επιτυχημένοι τις προηγούμενες δεκαετίες βγάλανε ίσως τους χειρότερούς τους δίσκους τη δεκαετία αυτή και το ροκ όπως ήταν γνωστό στα 60s και τα 70s έδωσε τη θέση του σε μεγάλο βαθμό σε κάτι πολύ πιο εύπεπτο, ανούσιο και μπορούμε να πούμε “ποζέρικο” όπως το glam, το οποίο όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί με το glam των 70s που είχε την υπερβολή του μεν, αλλά και μια μουσική ουσία δε. Τα 80s όμως έχουν να δώσουν και πολλές σημαντικές περιπτώσεις μουσικών, μουσικών ρευμάτων, album και σχημάτων που μόνο αδιάφορες δε μπορούν να χαρακτηριστούν. Pet Shop Boys και Depeche Mode είναι δύο σχήματα που χάρισαν πολύ όμορφες ηλεκτρονικές μελωδίες και συνέβαλαν στην καθιέρωση του λεγόμενου synth-pop ήχου. Το ωμό punk και punk rock της προηγούμενης δεκαετίας εξελίχτηκε και αυτό μουσικά, συχνά μπολιασμένο με ηλεκτρονικά στοιχεία και αυτό, αλλά σε διάφορες εκδοχές. Τέτοιες ήταν το new wave με τον πιο χαρούμενο/χορευτικό ήχο των Pretenders, του Bryan Ferry από τους Roxy Music, των Stranglers, αλλά και καλλιτεχνών με πιο σκοτεινό ήχο (πολλοί το ονόμαζαν post punk) όπως οι Bauhaus, Joy Division, οι Cure στο ξεκίνημα τους, αλλά και οι ωμοί Gang of Four. Και εκτός Βρετανίας υπήρξαν μεγάλες μουσικές παρέες όπως οι Αμερικάνοι Gun Club με το blues-punk ήχο τους και ο Nick Cave από την Αυστραλία αρχικά με τους Birthday Party και αργότερα με τους Bad Seeds. To punk της προηγούμενης δεκαετίας επηρέασε πολύ και ορισμένους νέους στο Κόβεντρυ της Αγγλίας που σε συνδυασμό με τα ρέγκε και σκα ακούσματα τους δημιούργησαν ένα νέο υβρίδιο ska/punk που έγινε γνωστό από ονόματα όπως οι Specials του Terry Hall και οι Madness. Συχνά αναφέρεται ως “2 Tone” από το label στο οποίο ηχογραφούσαν.
Τα μεγαθήρια της δεκαετίας στο ροκ ήταν σίγουρα οι U2 που μέχρι και σήμερα είναι σούπερσταρ με όλη τη σημασία της λέξης, αλλά μπορούν να αναφερθούν στα 80s σίγουρα τόσο ο David Bowie, όσο και οι Queen για τις δισκογραφικές δουλειές που κυκλοφόρησαν τη δεκαετία αυτή. Πολύ σημαντικό όνομα φυσικά και οι Smiths του εκκεντρικού Morrissey με τα 3 πρώτα τους αλμπουμ να θεωρούνται κλασσικά και όλη τη σύγχρονη “ενναλακτικούρα” να πίνει νερό στο όνομά του(ς). Τα 80s είναι αδιαμφισβήτητα και η δεκαετία του μέταλ, τόσο με το λεγόμενο New Wave Of British Heavy Metal και συγκροτήματα όπως οι Iron Maiden και οι Motorhead, αλλά και με το thrash metal κυρίως από την Αμερική και τους “Big Four” Metallica, Anthrax, Megadeth και Slayer να δίνουν δίσκους διαμάντια. Κλείνοντας, τα 80s ήταν στην ουσία και η δεκαετία στην οποία γεννήθηκε το hip hop με τον πρώιμο electro-funk/ disco ήχο του αρχικά και τους Afrika Bambaataa, Kool Herc, Grandmaster Flash και Sugarhill Gang, μέχρι τον Schooly D, τους Public Enemy, τους Run DMC, τους Juice Crew, τους NWA, τον LL Cool J και τους crossover Beastie Boys. Αρκετοί λόγοι για να μη λοιδορούνται αυθαίρετα τα 80s λοιπόν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου