Τζον Φορντ:Ο θρύλος των θρύλων του αμερικανικού κινηματογραφικού κανόνα, ίσως ο σημαντικότερος Αμερικανός σκηνοθέτης κι οπωσδήποτε μία από τις πιο επιδραστικές μορφές στο παγκόσμιο σινεμά.
Ο Φορντ, ήταν απ' τους πρώτους που χρησιμοποίησε πραγματικές τοποθεσίες για τα εξωτερικά γυρίσματα, αντί των τεχνητών σκηνικών του εσωτερικού των χολιγουντιανών στούντιο. Φημίζεται επίσης για τις μακρινές του λήψεις οι οποίες απεικονίζουν στο κέντρο τον ηθοποιό με φόντo άγρια και ρυτιδιασμένα φυσικά τοπία. Αγαπημένος του ηθοποιός ήταν ο Τζον Γουέιν, ο οποίος πρωταγωνίστησε σε περισσότερες από 20 ταινίες του.
Κέρδισε τέσσερις Καλύτερης Σκηνοθεσίας Οσκαρ, περισσότερο από κάθε άλλο σκηνοθέτη. Είναι ο πιό γνωστός για το γουέστερν του, αλλά πολλαπλάσιο του μυθιστορήματος προσαρμογές του να σταθεί ανάμεσα στις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών.
Ας πάρουμε τρεις ταινίες του Τζών Φόρντ κι ας συγκρίνουμε τους ήρωες τους: τον Γουάιτ Έρπ του «Αγαπημένη μου Κλημεντίνη»/ My Darling Clementine, τον Έθαν Έντουαρτς της «Αιχμάλωτης της Ερήμου»/ The Searchers και τον Τόμ Ντόνιφον του «Ο Άνθρωπος που Σκότωσε τον Λίμπερτυ Βάλανς»/ The Man Who Shot Liberty Valance. Όλοι τους δρουν μέσα στο γνωστό κόσμο του Φόρντ που κυβερνιέται από μια σειρά αντιθέσεων η θέση όμως του καθενός είναι τελείως διαφορετική. Τα ζευγάρια των αντιθέσεων διαφέρουν ανάλογα με την ταινία. Τα φανερότερα είναι ο κήπος ενάντια στην έρημο, το καλλιεργημένο ενάντια στο χέρσο, ο εγκαταστημένος άποικος ενάντια στο νομάδα, ο Ευρωπαίος ενάντια στον Ινδιάνο, ο πολιτισμένος ενάντια στο άγριο, το βιβλίο ενάντια στο πιστόλι, ο παντρεμένος ενάντια στον ανύπαντρο, η Ανατολή ενάντια στη Δύση.
Ο Όρσον Γουέλς είχε πει κάποτε ότι η μοναδική προετοιμασία που έκανε για να γυρίσει τον «Πολίτη Κέιν», ήταν η παρακολούθηση της ταινίας «Η Ταχυδρομική Άμαξα» του Τζον Φορντ. Την είδε, όπως είπε ο ιδιοφυής σκηνοθέτης, πάνω από 40 φορές, ενώ όταν ρωτήθηκε για το ποιοι είναι οι τρεις αγαπημένοι του σκηνοθέτες απάντησε «Φορντ, Φορντ, Φορντ»!
«Η Ταχυδρομική Άμαξα», είναι μία από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών και συνάμα σίγουρα μία από αυτές που είχαν τεράστια επίδραση στον παγκόσμιο κινηματογράφο, καθώς η θέασή της αποτελεί ένα από τα βασικά και δωρεάν μαθήματα για όλους τους κινηματογραφιστές.
Το εμβληματικό γουέστερν αποτελεί μνημείο κλασικής αφήγησης και σκηνοθετικής λιτότητας, ενώ ταυτόχρονα η τελειότητα των πλάνων, του ρυθμού και το υποδειγματικό μοντάζ σε συνδυασμό με την αρτιότητα του σεναρίου μετατρέπουν το καθαρά ψυχαγωγικό σινεμά σε μορφή μεγάλης τέχνης.
Ένα μνημειώδες έργο της Τέχνης του Κινηματογράφου. Η αιχμάλωτη της ερήμου (1956) ή όπως είναι η απόδοση του πρωτότυπου τίτλου: Οι αναζητητές. Πρόκειται για ένα γουέστερν, το οποίο ανοίγει τη γραφή του σε προοπτικές που προοιωνίζονταν το νέο κύμα στην εκφραστική της κινηματογραφικής γλώσσας. Απλά, καθαρά, με ενάργεια, χωρίς ίχνος θολερότητα. Ο Φορντ πάντα έτσι το έκανε. Ακόμα και στον κλασικισμό του, όπως στην Ταχυδρομική άμαξα (1939), δημιουργούσε το γνήσιο υπόδειγμα. Και συνέχισε… αναδύοντας από το βάθος των εικόνων του εκείνες τις δυνάμεις που εκλύονται από έναν ιδιάζοντα νεωτερισμό˙ευγενή εκ φύσεως, που διαπνέεται από σεβασμό προς την παράδοση.
O John Ford πέθανε το Αύγουστο του 1973.
Πηγή: https://www.paron.gr/2020/01/29/kinimatografikes-vradies-ston-arditto-quot-i-aichmaloti-tis-erimoy-quot-1956-toy-tzon-fornt/-Wikipedia-Eyman, Scott. Εκτυπώστε το Υπόμνημα: Η ζωή και οι χρόνοι του John Ford . Simon & Schuster, 2012.-cinemagazine.gr
Ο Φορντ, ήταν απ' τους πρώτους που χρησιμοποίησε πραγματικές τοποθεσίες για τα εξωτερικά γυρίσματα, αντί των τεχνητών σκηνικών του εσωτερικού των χολιγουντιανών στούντιο. Φημίζεται επίσης για τις μακρινές του λήψεις οι οποίες απεικονίζουν στο κέντρο τον ηθοποιό με φόντo άγρια και ρυτιδιασμένα φυσικά τοπία. Αγαπημένος του ηθοποιός ήταν ο Τζον Γουέιν, ο οποίος πρωταγωνίστησε σε περισσότερες από 20 ταινίες του.
Κέρδισε τέσσερις Καλύτερης Σκηνοθεσίας Οσκαρ, περισσότερο από κάθε άλλο σκηνοθέτη. Είναι ο πιό γνωστός για το γουέστερν του, αλλά πολλαπλάσιο του μυθιστορήματος προσαρμογές του να σταθεί ανάμεσα στις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών.
Ας πάρουμε τρεις ταινίες του Τζών Φόρντ κι ας συγκρίνουμε τους ήρωες τους: τον Γουάιτ Έρπ του «Αγαπημένη μου Κλημεντίνη»/ My Darling Clementine, τον Έθαν Έντουαρτς της «Αιχμάλωτης της Ερήμου»/ The Searchers και τον Τόμ Ντόνιφον του «Ο Άνθρωπος που Σκότωσε τον Λίμπερτυ Βάλανς»/ The Man Who Shot Liberty Valance. Όλοι τους δρουν μέσα στο γνωστό κόσμο του Φόρντ που κυβερνιέται από μια σειρά αντιθέσεων η θέση όμως του καθενός είναι τελείως διαφορετική. Τα ζευγάρια των αντιθέσεων διαφέρουν ανάλογα με την ταινία. Τα φανερότερα είναι ο κήπος ενάντια στην έρημο, το καλλιεργημένο ενάντια στο χέρσο, ο εγκαταστημένος άποικος ενάντια στο νομάδα, ο Ευρωπαίος ενάντια στον Ινδιάνο, ο πολιτισμένος ενάντια στο άγριο, το βιβλίο ενάντια στο πιστόλι, ο παντρεμένος ενάντια στον ανύπαντρο, η Ανατολή ενάντια στη Δύση.
Ο Όρσον Γουέλς είχε πει κάποτε ότι η μοναδική προετοιμασία που έκανε για να γυρίσει τον «Πολίτη Κέιν», ήταν η παρακολούθηση της ταινίας «Η Ταχυδρομική Άμαξα» του Τζον Φορντ. Την είδε, όπως είπε ο ιδιοφυής σκηνοθέτης, πάνω από 40 φορές, ενώ όταν ρωτήθηκε για το ποιοι είναι οι τρεις αγαπημένοι του σκηνοθέτες απάντησε «Φορντ, Φορντ, Φορντ»!
«Η Ταχυδρομική Άμαξα», είναι μία από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών και συνάμα σίγουρα μία από αυτές που είχαν τεράστια επίδραση στον παγκόσμιο κινηματογράφο, καθώς η θέασή της αποτελεί ένα από τα βασικά και δωρεάν μαθήματα για όλους τους κινηματογραφιστές.
Το εμβληματικό γουέστερν αποτελεί μνημείο κλασικής αφήγησης και σκηνοθετικής λιτότητας, ενώ ταυτόχρονα η τελειότητα των πλάνων, του ρυθμού και το υποδειγματικό μοντάζ σε συνδυασμό με την αρτιότητα του σεναρίου μετατρέπουν το καθαρά ψυχαγωγικό σινεμά σε μορφή μεγάλης τέχνης.
Ένα μνημειώδες έργο της Τέχνης του Κινηματογράφου. Η αιχμάλωτη της ερήμου (1956) ή όπως είναι η απόδοση του πρωτότυπου τίτλου: Οι αναζητητές. Πρόκειται για ένα γουέστερν, το οποίο ανοίγει τη γραφή του σε προοπτικές που προοιωνίζονταν το νέο κύμα στην εκφραστική της κινηματογραφικής γλώσσας. Απλά, καθαρά, με ενάργεια, χωρίς ίχνος θολερότητα. Ο Φορντ πάντα έτσι το έκανε. Ακόμα και στον κλασικισμό του, όπως στην Ταχυδρομική άμαξα (1939), δημιουργούσε το γνήσιο υπόδειγμα. Και συνέχισε… αναδύοντας από το βάθος των εικόνων του εκείνες τις δυνάμεις που εκλύονται από έναν ιδιάζοντα νεωτερισμό˙ευγενή εκ φύσεως, που διαπνέεται από σεβασμό προς την παράδοση.
O John Ford πέθανε το Αύγουστο του 1973.
Πηγή: https://www.paron.gr/2020/01/29/kinimatografikes-vradies-ston-arditto-quot-i-aichmaloti-tis-erimoy-quot-1956-toy-tzon-fornt/-Wikipedia-Eyman, Scott. Εκτυπώστε το Υπόμνημα: Η ζωή και οι χρόνοι του John Ford . Simon & Schuster, 2012.-cinemagazine.gr
Εξακολουθεί και είναι ο σκηνοθέτης με τα περισσότερα Όσκαρ μέχρι σήμερα.
ΑπάντησηΔιαγραφή