O μουσικός πατέρας του «Ροζ Πάνθηρα», Χένρι Μαντσίνι,εξαίρετος συνθέτης και τζαζίστας, βραβευμένος με 4 Όσκαρ και 20 Γκράμι, επηρέασε με τους απαλούς, σε τζαζ αποχρώσεις, μελωδικούς ήχους του την κινηματογραφική μουσική της δεκαετίας του ’60.
Πριν τον Τζον Ουίλιαμς και τον Χανς Ζίμερ, υπήρχε ο Χένρι Μαντσίνι, ο πρώτος σούπερ σταρ της κινηματογραφικής μουσικής, που γεννήθηκε σαν σήμερα το 1924. Μέσα από μια σειρά κορυφαίων άλμπουμ, τα ανεξίτηλα κομμάτια του Μαντσίνι παιζόντουσαν σε όλον τον κόσμο και τα τραγούδια του και τα μουσικά του θέματα τα ερμήνευαν και τα ηχογραφούσαν οι κορυφαίοι καλλιτέχνες της εποχής. Αλλά αυτή η δημοτικότητα ήρθε με το ανάλογο τίμημα.
Τα πρώτα μαθήματα μουσικής τα πήρε από τον πατέρα του στο φλάουτο και στο πίκολο.
Αργότερα με δάσκαλο σύνθεσης,τον Max Adkins, και λάτρη της τζαζ, δέχτηκε τη μεγαλύτερη επιρροή στη μουσική του παιδεία.
Φοίτησε στη Μουσική σχολή Τζούλιαρντ στη Νέα Υόρκη,αλλά διέκοψε τις σπουδές του, γιατί κλήθηκε να υπηρετήσει στην πολεμική αεροπορία, κατά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο.
Μετά τη θητεία του προσχώρησε στην ορχήστρα του Γκλεν Μίλερ ως πιανίστας και ενορχηστρωτής. Την περίοδο 1952-58 εργάστηκε στα κινηματογραφικά στούντιο της Universal, γράφοντας τη μουσική και αναλαμβάνοντας την ενορχήστρωση για περισσότερες από 100 ταινίες. Μετά την αποχώρησή του από τη συγκεκριμένη εταιρεία, συνέχισε με νέες δουλειές για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, έχοντας μια ιδιαίτερα στενή συνεργασία με τον σεναριογράφο και σκηνοθέτη Μπλέικ Έντουαρντς. Ανάμεσα στις πιο γνωστές συνθέσεις του, ξεχωρίζουν η μουσική για τις σειρές Πίτερ Γκαν και Ροζ Πάνθηρας.
Το ταλέντο του, πέρα από την αστείρευτη μελωδικότητα, αποτυπωνόταν στην περίεργη και ευφάνταστη ενορχήστρωση μέσω της οποίας επέβαλε τον «ήχο» του. Ολόκληρη σχεδόν η ελαφρά μουσική της δεκαετίας του '60 χαρακτηρίζεται ως The Mancini Soond.
Ο Χένρυ Μαντσίνι πέθανε σε ηλικία 70 ετών στής14 Ιουνίου 1994 . Η σορός του αποτεφρώθηκε. Την εποχή του θανάτου του δούλευε τη θεατρική παραγωγή του Βίκτορ-Βικτόρια, το οποίο δεν πρόλαβε να δει στη σκηνή.
Πηγη-www.ert.gr -www.pelop.gr-www.cinemag.gr-www.kathimerini.gr-Wikipedia
Πριν τον Τζον Ουίλιαμς και τον Χανς Ζίμερ, υπήρχε ο Χένρι Μαντσίνι, ο πρώτος σούπερ σταρ της κινηματογραφικής μουσικής, που γεννήθηκε σαν σήμερα το 1924. Μέσα από μια σειρά κορυφαίων άλμπουμ, τα ανεξίτηλα κομμάτια του Μαντσίνι παιζόντουσαν σε όλον τον κόσμο και τα τραγούδια του και τα μουσικά του θέματα τα ερμήνευαν και τα ηχογραφούσαν οι κορυφαίοι καλλιτέχνες της εποχής. Αλλά αυτή η δημοτικότητα ήρθε με το ανάλογο τίμημα.
Τα πρώτα μαθήματα μουσικής τα πήρε από τον πατέρα του στο φλάουτο και στο πίκολο.
Αργότερα με δάσκαλο σύνθεσης,τον Max Adkins, και λάτρη της τζαζ, δέχτηκε τη μεγαλύτερη επιρροή στη μουσική του παιδεία.
Φοίτησε στη Μουσική σχολή Τζούλιαρντ στη Νέα Υόρκη,αλλά διέκοψε τις σπουδές του, γιατί κλήθηκε να υπηρετήσει στην πολεμική αεροπορία, κατά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο.
Μετά τη θητεία του προσχώρησε στην ορχήστρα του Γκλεν Μίλερ ως πιανίστας και ενορχηστρωτής. Την περίοδο 1952-58 εργάστηκε στα κινηματογραφικά στούντιο της Universal, γράφοντας τη μουσική και αναλαμβάνοντας την ενορχήστρωση για περισσότερες από 100 ταινίες. Μετά την αποχώρησή του από τη συγκεκριμένη εταιρεία, συνέχισε με νέες δουλειές για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, έχοντας μια ιδιαίτερα στενή συνεργασία με τον σεναριογράφο και σκηνοθέτη Μπλέικ Έντουαρντς. Ανάμεσα στις πιο γνωστές συνθέσεις του, ξεχωρίζουν η μουσική για τις σειρές Πίτερ Γκαν και Ροζ Πάνθηρας.
Το ταλέντο του, πέρα από την αστείρευτη μελωδικότητα, αποτυπωνόταν στην περίεργη και ευφάνταστη ενορχήστρωση μέσω της οποίας επέβαλε τον «ήχο» του. Ολόκληρη σχεδόν η ελαφρά μουσική της δεκαετίας του '60 χαρακτηρίζεται ως The Mancini Soond.
Ο Χένρυ Μαντσίνι πέθανε σε ηλικία 70 ετών στής14 Ιουνίου 1994 . Η σορός του αποτεφρώθηκε. Την εποχή του θανάτου του δούλευε τη θεατρική παραγωγή του Βίκτορ-Βικτόρια, το οποίο δεν πρόλαβε να δει στη σκηνή.
Πηγη-www.ert.gr -www.pelop.gr-www.cinemag.gr-www.kathimerini.gr-Wikipedia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου