ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ ΡΥΘΜΟΙ: ΤΟ ΘΡΥΛΙΚΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ '60.
Tο μοναδικό για κάποια χρόνια– που συνδέθηκε με την νεανική (μουσική) κουλτούρα στην Ελλάδα των sixties.
Η δεκαετία του ᾽60 είναι ίσως από τις πιο ιδιαίτερες για πολλούς τομείς. Πολιτική, επιστήμη και πάνω απ᾽ όλα, σε αυτούς της μουσικής και των τεχνών. Στην Ελλάδα, δεν θα μπορούσαμε να παραβλέψουμε τους γνωστούς σε όλους μας πολιτικούς λόγους που κάνουν αυτή τη δεκαετία ιδιαίτερη όμως, ας εστιάσουμε κάπου αλλού.
Σήμερα, με δεδομένη την πρόοδο της τεχνολογίας έχουμε την ευκαιρία μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα να ενημερωθούμε για οτιδήποτε μπορεί να έχει σχέση με τα ενδιαφέροντά μας. Τη δεκαετία του ’60 όμως τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά. Ο Τύπος βρισκόταν ακόμη σε άνθηση, αποτελώντας το βασικό μέσο ενημέρωσης, μαζί με το ραδιόφωνο. Η τηλεόραση έκανε τα πρώτα της -νηπιακά- βήματα σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, που μόλις τότε είχε αρχίσει να ορθοποδεί, αφήνοντας πίσω της οριστικά τα σημάδια που της άφησε ο εμφύλιος.
Ξεκίνησε την κυκλοφορία του τον Απρίλιο του 1964 και υπήρξε το πρώτο μουσικό νεανικό περιοδικό στην Ελλάδα που φιλοδοξούσε να καλύψει το έντονο ενδιαφέρον των νέων για το ροκ εν ρολ, όπως αυτό είχε διαμορφωθεί μετά την «απόβαση» στις Ηνωμένες Πολιτείες συγκροτημάτων από τη Βρετανία, όπως οιBeatles, οι Rolling Stones, οιKings, οι Animals κ.λπ.
Στο πρώτο τους τεύχος, εξώφυλλο είχαν τον Johnny Hallyday, είδωλο της εποχής για τον γαλλόφωνο κόσμο και κόστιζε 3 δραχμές.
Ένα από τα πράγματα που κάνουν εντύπωση είναι πως, σε κάθε τεύχος των Μοντέρνων Ρυθμών μπορούσες να βρεις στίχους των επιτυχιών της εποχής. Τραγούδια των Beatles, Elvis Presley, Animals και πολλών ακόμη. Η ιδιαιτερότητα σε αυτό τον τομέα του περιοδικού όμως, είναι πως οι στίχοι γράφονται με Ελληνικούς χαρακτήρες αλλά στα Αγγλικά! Κάτι σαν τα σημερινά Greeklish αλλά στο ανάποδο. Υποθέτουμε πως αυτό ήταν αναγκαίο κακό μιας και οι πιο πολλοί νέοι ίσως να μην γνώριζαν Αγγλικά -ή Εγγλέζικα όπως τα έλεγαν πολλοί τότε- και λογικά, να μην ήξεραν ακριβώς τι τραγουδούσαν στα κλαμπάκια της εποχής!
Μεγάλο μέρος της ύλης καταλάμβαναν και οι Ελληνικές, κυρίως αγγλόφωνες, μπάντες της εποχής. Συγκροτήματα όπως οι Forminx, The Playboys, Juniors και άλλοι πολλοί έβλεπαν τους εαυτούς τους να φιγουράρουν δίπλα σε όλους τους υπόλοιπους σταρ της εποχής.
Φυσικά, δεν θα μπορούσαν να λείπουν και τα κινηματογραφικά νέα των εκάστοτε ημερών. Με τους Σον Κόνερι, Σίρλεϋ Μακ Λέιν, Αλέν Ντελόν, Μάρλον Μπράντο και Γκρέγκορι Πεγκ να πρωτοστατούν μεταξύ άλλων.
Φυσικά, όπως είπαμε οι εποχές ήταν δύσκολες οικονομικά. Στην εξαετία που κυκλοφόρησε, το περιοδικό αντιμετώπισε δυσκολίες επιβίωσης. Οι νέοι της εποχής δεν είχαν αρκετά χρήματα ώστε να το αγοράζουν, οπότε ένας από την παρέα το αγόραζε για να το δώσει να το διαβάσουν και οι υπόλοιποι. Συν τοις άλλοις, οι «Μοντέρνοι Ρυθμοί» δεν βρήκαν την επιθυμητή υποστήριξη από τη διαφήμιση.
Την περίοδο μάλιστα της δικτατορίας πολλά από τα γραφόμενά του λογοκρίθηκαν και επιβλήθηκαν εγκωμιαστικά για το καθεστώς άρθρα.
Σε αυτό έγραφαν μεταξύ άλλων ο Νίκος Μαστοράκης, ο Χρήστος Λεβέντης, ο Σπύρος Καρατζαφέρης και ο Γιάννης Πετρίδης,
Ίσως αν το διαβάζαμε σήμερα, η γραφή του να μας φαινόταν παιδιάστικη και το περιεχόμενό του φτωχό, οφείλουμε όμως να ομολογήσουμε πως υπήρξε η έκφραση μιας γενιάς που αναζητούσε την ταυτότητά της. Ομοίως έκανε και το περιοδικό.
Πηγές:-hypnovatis.blogspot.com-Μοντέρνοι Ρυθμοί – Λεύκωμα
Τάκης Καλογερόπουλος – Λεξικό της Ελληνικής Μουσικής-
www.vice.com
Tο μοναδικό για κάποια χρόνια– που συνδέθηκε με την νεανική (μουσική) κουλτούρα στην Ελλάδα των sixties.
Η δεκαετία του ᾽60 είναι ίσως από τις πιο ιδιαίτερες για πολλούς τομείς. Πολιτική, επιστήμη και πάνω απ᾽ όλα, σε αυτούς της μουσικής και των τεχνών. Στην Ελλάδα, δεν θα μπορούσαμε να παραβλέψουμε τους γνωστούς σε όλους μας πολιτικούς λόγους που κάνουν αυτή τη δεκαετία ιδιαίτερη όμως, ας εστιάσουμε κάπου αλλού.
Σήμερα, με δεδομένη την πρόοδο της τεχνολογίας έχουμε την ευκαιρία μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα να ενημερωθούμε για οτιδήποτε μπορεί να έχει σχέση με τα ενδιαφέροντά μας. Τη δεκαετία του ’60 όμως τα πράγματα ήταν τελείως διαφορετικά. Ο Τύπος βρισκόταν ακόμη σε άνθηση, αποτελώντας το βασικό μέσο ενημέρωσης, μαζί με το ραδιόφωνο. Η τηλεόραση έκανε τα πρώτα της -νηπιακά- βήματα σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, που μόλις τότε είχε αρχίσει να ορθοποδεί, αφήνοντας πίσω της οριστικά τα σημάδια που της άφησε ο εμφύλιος.
Ξεκίνησε την κυκλοφορία του τον Απρίλιο του 1964 και υπήρξε το πρώτο μουσικό νεανικό περιοδικό στην Ελλάδα που φιλοδοξούσε να καλύψει το έντονο ενδιαφέρον των νέων για το ροκ εν ρολ, όπως αυτό είχε διαμορφωθεί μετά την «απόβαση» στις Ηνωμένες Πολιτείες συγκροτημάτων από τη Βρετανία, όπως οιBeatles, οι Rolling Stones, οιKings, οι Animals κ.λπ.
Στο πρώτο τους τεύχος, εξώφυλλο είχαν τον Johnny Hallyday, είδωλο της εποχής για τον γαλλόφωνο κόσμο και κόστιζε 3 δραχμές.
Ένα από τα πράγματα που κάνουν εντύπωση είναι πως, σε κάθε τεύχος των Μοντέρνων Ρυθμών μπορούσες να βρεις στίχους των επιτυχιών της εποχής. Τραγούδια των Beatles, Elvis Presley, Animals και πολλών ακόμη. Η ιδιαιτερότητα σε αυτό τον τομέα του περιοδικού όμως, είναι πως οι στίχοι γράφονται με Ελληνικούς χαρακτήρες αλλά στα Αγγλικά! Κάτι σαν τα σημερινά Greeklish αλλά στο ανάποδο. Υποθέτουμε πως αυτό ήταν αναγκαίο κακό μιας και οι πιο πολλοί νέοι ίσως να μην γνώριζαν Αγγλικά -ή Εγγλέζικα όπως τα έλεγαν πολλοί τότε- και λογικά, να μην ήξεραν ακριβώς τι τραγουδούσαν στα κλαμπάκια της εποχής!
Μεγάλο μέρος της ύλης καταλάμβαναν και οι Ελληνικές, κυρίως αγγλόφωνες, μπάντες της εποχής. Συγκροτήματα όπως οι Forminx, The Playboys, Juniors και άλλοι πολλοί έβλεπαν τους εαυτούς τους να φιγουράρουν δίπλα σε όλους τους υπόλοιπους σταρ της εποχής.
Φυσικά, δεν θα μπορούσαν να λείπουν και τα κινηματογραφικά νέα των εκάστοτε ημερών. Με τους Σον Κόνερι, Σίρλεϋ Μακ Λέιν, Αλέν Ντελόν, Μάρλον Μπράντο και Γκρέγκορι Πεγκ να πρωτοστατούν μεταξύ άλλων.
Φυσικά, όπως είπαμε οι εποχές ήταν δύσκολες οικονομικά. Στην εξαετία που κυκλοφόρησε, το περιοδικό αντιμετώπισε δυσκολίες επιβίωσης. Οι νέοι της εποχής δεν είχαν αρκετά χρήματα ώστε να το αγοράζουν, οπότε ένας από την παρέα το αγόραζε για να το δώσει να το διαβάσουν και οι υπόλοιποι. Συν τοις άλλοις, οι «Μοντέρνοι Ρυθμοί» δεν βρήκαν την επιθυμητή υποστήριξη από τη διαφήμιση.
Την περίοδο μάλιστα της δικτατορίας πολλά από τα γραφόμενά του λογοκρίθηκαν και επιβλήθηκαν εγκωμιαστικά για το καθεστώς άρθρα.
Σε αυτό έγραφαν μεταξύ άλλων ο Νίκος Μαστοράκης, ο Χρήστος Λεβέντης, ο Σπύρος Καρατζαφέρης και ο Γιάννης Πετρίδης,
Ίσως αν το διαβάζαμε σήμερα, η γραφή του να μας φαινόταν παιδιάστικη και το περιεχόμενό του φτωχό, οφείλουμε όμως να ομολογήσουμε πως υπήρξε η έκφραση μιας γενιάς που αναζητούσε την ταυτότητά της. Ομοίως έκανε και το περιοδικό.
Τάκης Καλογερόπουλος – Λεξικό της Ελληνικής Μουσικής-
www.vice.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου