Στα μέσα της δεκαετίας του ’60 οι μουσικές των Beatles, των Rolling Stones και των υπόλοιπων βρετανικών γκρουπ έδωσαν το έναυσμα σε χιλιάδες νέους σε όλο τον κόσμο προκειμένου να συμμετάσχουν στην παγκόσμια μουσική επανάσταση. Πολλοί απ’ αυτούς τους μουσικούς, με τα εφήμερα συγκροτήματά τους, ταξίδευαν αρκετές φορές μακριά από τις πατρίδες τους, αναζητώντας καλύτερη τύχη στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου κυρίως.
Οι Tangerine Dream ήταν από τα ελάχιστα ηλεκτρονικά γκρουπ της δεκαετίας του ’70, που τολμούσαν να παίξουν live, κουρδίζοντας λίγο πριν το σώου τους, συγχρονίζοντας τους sequencers και τακτοποιώντας τα… χιλιόμετρα καλωδιώσεων, που ήταν απαραίτητα για να λειτουργήσει η εγκατάσταση.
Οι δυο συναυλίες των Tangerine Dream στο Θέατρο του Λυκαβηττού στις 30 και 31 Αυγούστου του 1983 είναι από τις σημαντικότερες στιγμές για τα εγχώρια συναυλιακά δεδομένα των 80ς, τόσο για το μουσικό όσο κυρίως και για το οπτικό σκέλος τους.
Το γερμανικό συγκρότημα ηλεκτρονικής μουσικής είχε προσφέρει μια μαγευτική βραδιά με το πολύ προχωρημένο, για τα δεδομένα της εποχής του, show.
Μέχρι τότε το ελληνικό κοινό δεν είχε ξαναδεί κάτι τόσο άρτιο τεχνικά, ενώ δε θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι μέσα στη δεκαετία θα ξανασυναντήσει κάτι παρόμοιο μόνο στη συναυλία των Pink Floyd, τον Μάιο του 1989.
Συγκεκριμένα για τις ανάγκες του προγράμματος θα χρειαστούν ηχητικά μηχανήματα συνολικής ισχύος των 25.000 βατς και φωτιστικά των 150.000 βατς. Για όλη αυτή την ισχύ βέβαια δεν επαρκεί το ρεύμα του Θεάτρου του Λυκαβηττού και γι’αυτό θα χρησιμοποιηθούν δύο γεννήτριες. Για το φωτισμό της σκηνής, όπου θα παίζει ο Έντγκαρ Φρόζε και η παρέα του θα τοποθετηθούν 70 προβολείς αεροπλάνων των 1.000 βατς ο καθένας και άλλοι 100 προβολείς που θα είναι μοιρασμένοι σε διάφορα χρώματα.
Tο live των Tangerine Dream στο Λυκαβηττό είναι μάλλον το πιο ψυχεδελικό «ζωντανό» που οργανώθηκε ποτέ στην Ελλάδα.
Πηγή:www.lifo.gr -Merlin's Music Box
Οι Tangerine Dream ήταν από τα ελάχιστα ηλεκτρονικά γκρουπ της δεκαετίας του ’70, που τολμούσαν να παίξουν live, κουρδίζοντας λίγο πριν το σώου τους, συγχρονίζοντας τους sequencers και τακτοποιώντας τα… χιλιόμετρα καλωδιώσεων, που ήταν απαραίτητα για να λειτουργήσει η εγκατάσταση.
Οι δυο συναυλίες των Tangerine Dream στο Θέατρο του Λυκαβηττού στις 30 και 31 Αυγούστου του 1983 είναι από τις σημαντικότερες στιγμές για τα εγχώρια συναυλιακά δεδομένα των 80ς, τόσο για το μουσικό όσο κυρίως και για το οπτικό σκέλος τους.
Το γερμανικό συγκρότημα ηλεκτρονικής μουσικής είχε προσφέρει μια μαγευτική βραδιά με το πολύ προχωρημένο, για τα δεδομένα της εποχής του, show.
Μέχρι τότε το ελληνικό κοινό δεν είχε ξαναδεί κάτι τόσο άρτιο τεχνικά, ενώ δε θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι μέσα στη δεκαετία θα ξανασυναντήσει κάτι παρόμοιο μόνο στη συναυλία των Pink Floyd, τον Μάιο του 1989.
Συγκεκριμένα για τις ανάγκες του προγράμματος θα χρειαστούν ηχητικά μηχανήματα συνολικής ισχύος των 25.000 βατς και φωτιστικά των 150.000 βατς. Για όλη αυτή την ισχύ βέβαια δεν επαρκεί το ρεύμα του Θεάτρου του Λυκαβηττού και γι’αυτό θα χρησιμοποιηθούν δύο γεννήτριες. Για το φωτισμό της σκηνής, όπου θα παίζει ο Έντγκαρ Φρόζε και η παρέα του θα τοποθετηθούν 70 προβολείς αεροπλάνων των 1.000 βατς ο καθένας και άλλοι 100 προβολείς που θα είναι μοιρασμένοι σε διάφορα χρώματα.
Tο live των Tangerine Dream στο Λυκαβηττό είναι μάλλον το πιο ψυχεδελικό «ζωντανό» που οργανώθηκε ποτέ στην Ελλάδα.
Πηγή:www.lifo.gr -Merlin's Music Box
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου