Ροζέ Βαντίμ.Λάτρης του γυναικείου φύλου, αλλά και λάτρης του πάθους γενικότερα, υπήρξε ο σκηνοθέτης που ανάδειξε μερικές από τις πιο γνωστές πρωταγωνίστριες του γαλλικού κινηματογράφου.
Πριν όμως τις αναδείξει φρόντιζε να τις… ερωτευτεί.
Ο άνθρωπος που δημιούργησε την ταινία «Και ο θεός έπλασε τη γυναίκα», εκείνος που έφερε στον κινηματογράφο την Μπριζίτ Μπαρντό, ο σκηνοθέτης που απενοχοποίησε το αισθησιακό, άκουγε στο όνομα Ροζέ Βαντίμ .Είναι η εποχή του απόλυτου σικ, όταν όλοι -και όχι μόνο οι καλλιτέχνες- δείχνουν πιο περιποιημένοι, πιο όμορφοι, πιο κομψοί από σήμερα. Είναι η εποχή που ένας διάσημος σκηνοθέτης σαν τον Ροζέ Βαντίμ δημιουργεί πραγματικές ειδήσεις με την σεξουαλική του ζωή και τις προτιμήσεις του, προκαλώντας παγκόσμια ρίγη ενθουσιασμού στις ορδές των θαυμαστριών, Είναι η εποχή που όλα είναι πιο αισθησιακά, πιο δημιουργικά, πιο ενδιαφέροντα ή τουλάχιστον έτσι δείχνουν.
Σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός και ηθοποιός, που αποτέλεσε σταθμό στην εξέλιξη του γαλλικού κινηματογράφου της εποχής του και «θεωρήθηκε ο σκηνοθέτης που έφτιαχνε ντίβες».Το όνομα Ροζέ του το έδωσε ο πατέρας του, γιατί το τότε γαλλικό δίκαιο απαιτούσε ένα γαλλικό όνομα. Ο πατέρας του, ήταν Λευκορώσος, εβραϊκής καταγωγής.Ο Ροζέ Βαντίμ πλάθει το μύθο της Μπριζίτ Μπαρντό, σε μια κλασική πλέον ταινία-προάγγελο της σεξουαλικής απελευθέρωσης της δεκαετίας του εξήντα.
«Και ο θεός έπλασε τη γυναίκα» (1956)
Η Μπριζίτ Μπαρντό πρωταγωνιστεί σε αυτό το σκανδαλώδες για την εποχή του, μελόδραμα, τριγυρίζοντας ξυπόλητη με αφοπλιστικό ερωτισμό και αυθάδεια και ασκώντας επικίνδυνη γοητεία στους συμπρωταγωνιστές της, τον Κουρτ Γιούγκενς και τον Ζαν Λουί Τρεντινιάν. Όταν προβλήθηκε στην Αμερική η γαλλική αυτή ταινία, ορισμένες σκηνές της λογοκρίθηκαν, ωστόσο η εκρηκτική πρωταγωνίστρια έγινε η αφορμή για να αναθεωρηθεί ο τρόπος με τον οποίο αποτυπωνόταν η σεξουαλικότητα στο αμερικανικό σινεμά.Ήταν 1968 όταν ο Ροζέ Βαντίμ, αποφάσισε να γυρίσει μια ταινία επιστημονικής φαντασίας, επηρεασμένος από την αγάπη του για τα κόμικ.
Η θρυλική «Μπαρμπαρέλα» αποτελεί το πόνημα του σκηνοθέτη ο οποίος κατάφερε και έπεισε την τότε σύζυγό του Τζέιν Φόντα να πρωταγωνιστήσει στην ταινία.Οταν προβλήθηκε το φιλμ αποτέλεσε παταγώδη αποτυχία, ωστόσο, στη συνέχεια απέκτησε μια περίεργη καλτ φήμη και πλέον θεωρείται «κλασσικό».Ο σκηνοθέτης είχε προσεγγίσει πολλές ηθοποιούς προτού επιλεγεί τελικά η σύζυγός του. Η πρώτη του επιλογή ήταν η Βίρνα Λίζι, η δεύτερη ήταν η Μπριζίτ Μπαρντό, που δεν ενδιαφερόταν, ωστόσο για έναν τόσο σεξουαλικό ρόλο. Η τρίτη επιλογή ήταν η Σοφία Λόρεν, η οποία όμως ήταν έγκυος και ένιωσε πως δεν θα ταίριαζε με το ρόλο. Η Φόντα ήταν αβέβαιη για την ταινία, αλλά ο Βαντίμ την έπεισε λέγοντας πως η επιστημονική φαντασία ήταν ένα εξελισσόμενο είδος. Ο Βαντίμ ανέδειξε την Τζέιν Φόντα με τη ταινία του Μπαρμπαρέλα και την καθιέρωσε ως «σύμβολο του σεξ» και «Αμερικανίδα Μπριζίτ Μπαρντό». Οι ταινίες που σκηνοθέτησε ήταν κυρίως αισθησιακές, ενώ μεγάλη επιτυχία σημείωσαν τα απομνημονεύματά του, τα οποία αναφέρονται στην ερωτική του ζωή, στους γάμους του και στη δυσκολία του να παραμείνει πιστός στις συντρόφους του. Ο Ροζέ Βαντίμ πέθανε στις 11 Φεβρουαρίου του 2000 σε νοσοκομείο στο Παρίσι, σε ηλικία 72 ετών.
Πριν όμως τις αναδείξει φρόντιζε να τις… ερωτευτεί.
Ο άνθρωπος που δημιούργησε την ταινία «Και ο θεός έπλασε τη γυναίκα», εκείνος που έφερε στον κινηματογράφο την Μπριζίτ Μπαρντό, ο σκηνοθέτης που απενοχοποίησε το αισθησιακό, άκουγε στο όνομα Ροζέ Βαντίμ .Είναι η εποχή του απόλυτου σικ, όταν όλοι -και όχι μόνο οι καλλιτέχνες- δείχνουν πιο περιποιημένοι, πιο όμορφοι, πιο κομψοί από σήμερα. Είναι η εποχή που ένας διάσημος σκηνοθέτης σαν τον Ροζέ Βαντίμ δημιουργεί πραγματικές ειδήσεις με την σεξουαλική του ζωή και τις προτιμήσεις του, προκαλώντας παγκόσμια ρίγη ενθουσιασμού στις ορδές των θαυμαστριών, Είναι η εποχή που όλα είναι πιο αισθησιακά, πιο δημιουργικά, πιο ενδιαφέροντα ή τουλάχιστον έτσι δείχνουν.
Σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός και ηθοποιός, που αποτέλεσε σταθμό στην εξέλιξη του γαλλικού κινηματογράφου της εποχής του και «θεωρήθηκε ο σκηνοθέτης που έφτιαχνε ντίβες».Το όνομα Ροζέ του το έδωσε ο πατέρας του, γιατί το τότε γαλλικό δίκαιο απαιτούσε ένα γαλλικό όνομα. Ο πατέρας του, ήταν Λευκορώσος, εβραϊκής καταγωγής.Ο Ροζέ Βαντίμ πλάθει το μύθο της Μπριζίτ Μπαρντό, σε μια κλασική πλέον ταινία-προάγγελο της σεξουαλικής απελευθέρωσης της δεκαετίας του εξήντα.
«Και ο θεός έπλασε τη γυναίκα» (1956)
Η Μπριζίτ Μπαρντό πρωταγωνιστεί σε αυτό το σκανδαλώδες για την εποχή του, μελόδραμα, τριγυρίζοντας ξυπόλητη με αφοπλιστικό ερωτισμό και αυθάδεια και ασκώντας επικίνδυνη γοητεία στους συμπρωταγωνιστές της, τον Κουρτ Γιούγκενς και τον Ζαν Λουί Τρεντινιάν. Όταν προβλήθηκε στην Αμερική η γαλλική αυτή ταινία, ορισμένες σκηνές της λογοκρίθηκαν, ωστόσο η εκρηκτική πρωταγωνίστρια έγινε η αφορμή για να αναθεωρηθεί ο τρόπος με τον οποίο αποτυπωνόταν η σεξουαλικότητα στο αμερικανικό σινεμά.Ήταν 1968 όταν ο Ροζέ Βαντίμ, αποφάσισε να γυρίσει μια ταινία επιστημονικής φαντασίας, επηρεασμένος από την αγάπη του για τα κόμικ.
Η θρυλική «Μπαρμπαρέλα» αποτελεί το πόνημα του σκηνοθέτη ο οποίος κατάφερε και έπεισε την τότε σύζυγό του Τζέιν Φόντα να πρωταγωνιστήσει στην ταινία.Οταν προβλήθηκε το φιλμ αποτέλεσε παταγώδη αποτυχία, ωστόσο, στη συνέχεια απέκτησε μια περίεργη καλτ φήμη και πλέον θεωρείται «κλασσικό».Ο σκηνοθέτης είχε προσεγγίσει πολλές ηθοποιούς προτού επιλεγεί τελικά η σύζυγός του. Η πρώτη του επιλογή ήταν η Βίρνα Λίζι, η δεύτερη ήταν η Μπριζίτ Μπαρντό, που δεν ενδιαφερόταν, ωστόσο για έναν τόσο σεξουαλικό ρόλο. Η τρίτη επιλογή ήταν η Σοφία Λόρεν, η οποία όμως ήταν έγκυος και ένιωσε πως δεν θα ταίριαζε με το ρόλο. Η Φόντα ήταν αβέβαιη για την ταινία, αλλά ο Βαντίμ την έπεισε λέγοντας πως η επιστημονική φαντασία ήταν ένα εξελισσόμενο είδος. Ο Βαντίμ ανέδειξε την Τζέιν Φόντα με τη ταινία του Μπαρμπαρέλα και την καθιέρωσε ως «σύμβολο του σεξ» και «Αμερικανίδα Μπριζίτ Μπαρντό». Οι ταινίες που σκηνοθέτησε ήταν κυρίως αισθησιακές, ενώ μεγάλη επιτυχία σημείωσαν τα απομνημονεύματά του, τα οποία αναφέρονται στην ερωτική του ζωή, στους γάμους του και στη δυσκολία του να παραμείνει πιστός στις συντρόφους του. Ο Ροζέ Βαντίμ πέθανε στις 11 Φεβρουαρίου του 2000 σε νοσοκομείο στο Παρίσι, σε ηλικία 72 ετών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου