Κυριακή 5 Μαΐου 2019

Υπήρξε μία εποχή που ήταν το σήμα... κατατεθέν κάθε κιθαρίστα της punk ή του hard rock. Η σχέση τους με το εν λόγω μουσικό όργανο όφειλε να είναι παθιασμένη.
 Συγκαταλέγεται στους καλύτερους κιθαρίστες της ροκ μουσικής .Ένας κιθαρίστας θρύλος, συνδεδεμένος με τον μύθο των Deep Purple στις καλύτερες εποχές τους και στη συνέχεια με τους πετυχημένους Rainbow. Ο λόγος φυσικά για τον Ritchie Blackmore.Ο Ritchie Blackmore θα μπορούσε να είχε γράψει ένα βιβλίο με τίτλο «Εκατό τρόποι να καταστρέψετε μία κιθάρα» μια και έκανε για καιρό... πρακτική στο ζήτημα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως, στο Μόναχο όμως, ξεπέρασε τον εαυτό του! Την αφήνει κάτω, παίζει με το παπούτσι του πριν τον πιάσει η... μανία της καταστροφής. Μεταξύ άλλων προσπαθεί με επιμονή να την καρφώσει στη σκηνή και στο τέλος περιστρέφει στον αέρα ότι έχει απομείνει από το μουσικό όργανο, κρατώντας το από μία χορδή.Στα 11 του χρόνια, ο πατέρας του του δώρισε την πρώτη του κιθάρα, υπό τον όρο να μάθει να παίζει κάνοντας μαθήματας κλασικής κιθάρας, για ένα χρόνο.Ενώ φοιτούσε στο σχολείο, συμμετείχε σε αθλήματα συμπεριλαμβανομένου του ακονίσματος . Ο Blackmore εγκατέλειψε το σχολείο στην ηλικία των 15 ετών και άρχισε να εργάζεται ως μηχανικός ασυρμάτων μαθητευόμενος στο  αεροδρόμιο Heathrow . Πήρε μαθήματα ηλεκτρικής κιθάρας από τον κιθαρίστα  Jim Sullivan . Ήταν αρχικά μέλος του συγκροτήματος The Outlaws , ο οποίος έπαιξε και στις δύο ηχογραφήσεις στούντιο και σε live συναυλίες.Ο Blackmore εντάχθηκε στο Deep Purple το 1968, αφού έλαβε μια πρόσκληση από τον Chris Curtis, ο οποίος δημιούργησε την ιδέα της μπάντας (αν και ο Curtis θα αναγκαστεί να βγει πριν το συγκρότημα σχηματιστεί πλήρως).Τον Απρίλιο του 1975, ο Μπλάκμορ έδωσε την τελευταία του συναυλία με τους Deep Purple, από τους οποίους αποχώρησε λόγω της αυξανόμενης απογοήτευσης του από τα jazz/funk στοιχεία που είχαν υιοθετηθεί στον σκληρό ήχο του συγκροτήματος.Ο Blackmore είχε αρχικά προγραμματίσει να κάνει ένα σόλο άλμπουμ, αλλά το 1975 σχημάτισε το δικό του συγκρότημα, Ritchie Blackmore's Rainbow , αργότερα συντομεύθηκε σε Rainbow . Η μουσική των Rainbow ήταν εν μέρει εμπνευσμένη από στοιχεία μεσαιωνικής και μπαρόκ μουσικής .Ο Ritchie Blackmore δήλωσε πρόσφατα ότι θα τον ενδιέφερε να παίξει σε ένα ακόμα σόου με τους Deep Purple για να δείξει στον κόσμο ότι δεν υπάρχουν κακίες μεταξύ τους, αλλά και για να "ροκάρει" άλλη μία φορά.                                                                                       
«Θα ήθελα να κάνω άλλη μία συναυλία με τους Purple, απλά για να αποδείξω ότι δεν μισούμε ο ένας τον άλλο. Απλά ένα σόου για τους θαυμαστές των Purple που τους άρεσε το Mark II lineup.

Αυτή ήταν η αρχική μου ιδέα, μέχρι που μίλησα με τον μάνατζερ των Purple. Εκεί τα πράγματα περιπλέχθηκαν. Θέλουν λεφτά για τα πάντα, δεν μπορεί να είναι απλά μια μάζωξη παλιών φίλων. Από τη στιγμή που εμπλέκονται μάνατζερ και ατζέντηδες, είναι τόσο μπερδεμένο που σκέφτεσαι σοβαρά να το παρατήσεις. Εγώ είχα στο μυαλό μου μία τελευταία συναυλία, αποκλειστικά για τους θαυμαστές, και μετά τέλος.

Δεν το έχω ανάγκη, αλλά δεν θα με πείραζε να πραγματοποιηθεί αυτή μου η σκέψη, απλά για να δείξουμε  όλοι μαζί ότι είμαστε ακόμα φίλοι. Είμαστε μεγάλοι πια και με το θάνατο του Jon Lord, σκέφτεσαι συχνά ποιος μπορεί να είναι ο επόμενος.

Σε αυτή την δουλειά, τίποτα δεν έχει να κάνει με τη φιλία, όλα περιστρέφονται γύρω από τα λεφτά και την επιχείρηση που στήνεται. Και αναγκαστικά συναναστρεφόμαστε με άτομα που ασχολούνται με αυτά.»

Σχετικά με τον Ian Gillan, ο Blackmore δήλωσε:

«Μου αρέσει να τσακώνομαι μαζί του και είμαι σίγουρος ότι και σε εκείνον αρέσει. Του πετάω μακαρόνια στο πρόσωπο και αυτός θα μου δώσει γροθιά. Άμα κάνουμε αυτό το τελευταίο σόου, σίγουρα θα φέρουμε μακαρόνια στη σκηνή και θα τα πετάμε ο ένας στον άλλο. Θα θυμηθούμε τα παλιά.

Σίγουρα, ο Steve Morse είναι ο κιθαρίστας του συγκροτήματος τώρα, δεν ζητάω να τον αντικαταστήσω. Απλά σε αυτή τη συναυλία, θα αναλάβω εγώ για χάρη του παλιού, καλού καιρού. Ελπίζω να περάσουμε καλά άμα τελικά γίνει.»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 Το 2022 έφυγε .Χρυσή  κινηματογραφική χρονιά δεν θα τη λέγαμε αλλά κάποια διαμαντάκια υπήρξαν. Ας τα δούμε αναλυτικά:  1) BLACK PHONE:  Μετ...