Σάββατο 13 Απριλίου 2019

Το αξεπεραστο εργο του Ridley Scott, που μεγαλωσε γενιες και γενιες και γεννησε δεκαδες ομοιοτυπα και 3 sequels, που κανενα ομως ποτε δεν το πλησιασε. Κάθε καινούρια ταινία της μυθολογίας του Alien, κάθε νέο κεφάλαιο στην εξέλιξη ενός από τους πιο σκοτεινούς μύθους του διαστήματος, αποτελούσε και μία ακόμη τολμηρή παραλλαγή στο αρχικό όραμα του Ρίντλεϊ Σκοτ: 

Το πλάσμα που σχεδίασε ο Ελβετός σουρεαλιστής ζωγράφος Hans Rudolf Giger φέρει αρκετά κοινά στοιχεία με την ανθρώπινη ανατομία για να δίνει μια γνώριμη αίσθηση οικειότητας αλλά και επαρκείς ανατομικές υπερβολές για να τονίσει τον τρόμο του απόκοσμου. Ο εξωγήινός του είναι ένα άθροισμα φαλλικών συμβόλων και βιομηχανικής, όχι μακριά από την συνήθη τεχνοτροπία του καλλιτέχνη, η οποία σχεδόν αγκαλιάζει την φροϋδική προσέγγιση για να αναδείξει το σεξ και την πράξη της δημιουργίας ως κάτι το φυσικά βιολογικό αλλά εγγενώς και απόλυτα οργανικά τρομακτικό.το σενάριο έγραψε ο Νταν Ο' Μπάνον .

Το Άλιεν έγινε μεγάλη εισπρακτική και καλλιτεχνική επιτυχία, λαμβάνοντας δυο υποψηφιότητες για Όσκαρ, κερδίζοντας εκείνο για τα καλύτερα οπτικά εφέ.Το εξωγήινο πλάσμα στο «Alien» ήταν και είναι ένα από τα πιο cult και εμπορικά τέρατα στον παγκόσμιο κινηματογράφο.Ο αρχικός τίτλος του «Alien» ήταν «Star Beast». 

Για το περίφημο εξωγήινο τέρας φτιάχτηκαν 3 ξεχωριστά κουστούμια ενώ ένα μεγάλο μέρος των διαλόγων προήλθαν από αυτοσχεδιασμό των ηθοποιών. pολυάριθμες ταινίες τρόμου/sci-fi με κακό της υπόθεσης ένα εξωγήινο τέρας που σκοτώνει ένα πλήρωμα ή μια εξερευνητική-επιστημονική αποστολή στηρίζονται σε αυτό εδώ το αριστούργημα του Ridley Scott για να καταλάβει την αξία του φιλμ. 

Ηταν 1979 και το Hollywood είχε λίγο κουραστεί με τα δράματα εποχής και τις βιβλικοεπικές ταινίες και έψαχνε καινούριους δημιουργούς και ανατρεπτικές ιδέες που θα ανανέωναν το σύστημα των studio όπου η βασιλεία Kubrick και Hitchcock σιγά σιγά όδευε προς τη δύση της.


Τι συνέβη τότε; Γεννήθηκε το blockbuster όπως το γνωρίζουμε σήμερα. Δεν το λες και πολύ ανατρεπτικό το σκηνικό σε σχέση με τις επικές παραγωγές που επικρατούσαν νωρίτερα, αλλά σίγουρα το στυλ αλλάζει. Σκηνοθέτες όπως ο Spielberg και ο Lucas επιστρατεύουν καρχαρίες και μακρινούς γαλαξίες και με έντεχνη μαεστρία και το κατάλληλο marketing αλλά και timing εκτοξεύουν ιστορίες που κάποτε θα είχαν αποτυπωθεί σε B-movies, στο A-list menu του Hollywood και στα all-time classic του παγκόσμιου σινεμά.

Η στιγμή ήταν λοιπόν κατάλληλη για μία ανανέωση στο horror. Και τότε ήρθαν οι συμφοιτητές Carpenter και O’Bannon με μία ιδέα για ένα εξωγήινο υπερτέρας, ένα σενάριο που επιτέλους τους έκανε και έναν μη δοκιμασμένο Βρετανό σκηνοθέτη ονόματι Ridley Scott. Kαι τότε γεννήθηκε το Alien αφού απορρίφθηκε ο πρωταρχικός τίτλος Star Beast. Η επιτυχία τεράστια, το φαινόμενο παγκόσμιο, τα λεφτά πολλά, τα sequel εξίσου πολλά. Όλα στο ALIEN λειτουργούν σωστά. Με αφετηρία τα σκοτεινά και επιβλητικά πλάνα του διαστήματος και τα καταθλιπτικά εσωτερικά των διαστημοπλοίων που μοιάζουν πιο πολύ με εσωτερικό εργοστασίου παρά διαστημόπλοιου, μαζί με την υποβλητική μουσική του Jerry Goldsmith το ALIEN σε βάζει στο νόημα με τη μία. 

Ξέρεις ότι δεν θα είναι η τυπική περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας τύπου STAR TREK, STAR WARS κλπ, που είχε συνηθίσει το κοινό μέχρι τότε. Το μέλλον που παρουσιάζεται στο ALIEN προκαλεί μία αίσθηση καταπίεσης και κατάθλιψης στο θεατή, η οποία μεγαλώνει όταν σιγά σιγά και με σκηνοθετική μαεστρία ο Ridley Scott αναδιπλώνει τις λεπτομέρειες αυτής της μακρινής εποχής .Kαι όπως λέει και η ατάκα του φίλμ.
In space, no one can hear you scream.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 Το 2022 έφυγε .Χρυσή  κινηματογραφική χρονιά δεν θα τη λέγαμε αλλά κάποια διαμαντάκια υπήρξαν. Ας τα δούμε αναλυτικά:  1) BLACK PHONE:  Μετ...