Μάρλον Μπράντο, ο μεγαλύτερος κινηματογραφικός ηθοποιός όλων των εποχών.Με τις υποκριτικές του επιδόσεις, την πολιτική του δράση και την άστατη προσωπική του ζωή, ο Μάρλον Μπράντο δημιούργησε τον μύθο του που φθάνει ως τις μέρες μας.
Ερμηνείες του, όπως του μάτσο αρσενικού Στάνλεϊ Κοβάλσκι στο «Λεωφορείο ο Πόθος», του τίμιου λιμενεργάτη Τέρι Μαλόι στο «Λιμάνι της Αγωνίας» και του αρχιμαφιόζου Ντον Κορλεόνε στον «Νονό», παραμένουν αξεπέραστες και σημεία αναφοράς στην 7η Τέχνη.Το δραματικό ύφος τού ωραίου, ασυμβίβαστου και καταστρεπτικού ή αυτοκαταστροφικού νέου, που εισήγαγε ο Μπράντο, επηρέασε πολλούς μεταγενέστερους Αμερικανούς ηθοποιούς, όπως ο Τζέιμς Ντην, ο Πωλ Νιούμαν και ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο. Τέτοιος άνθρωπος ήταν και ο Μάρλον Μπράντο, που γεννήθηκε τέτοιες μέρες, 3 Απριλίου 1924. με πατέρα αλκοολικό και μητέρα «τη μεθυσμένη του χωριού», ο Μπράντο είχε μια σύνθετη σχέση μαζί τους και ειδικά με τον πατέρα του. Το 1935, οι γονείς του χώρισαν και ο μικρός Μπράντο μαζί με τα δύο του αδέλφια ακολούθησε τη μητέρα του στη Σάντα Άνα της Καλιφόρνια. Το 1937, οι γονείς του συμφιλιώθηκαν και εγκαταστάθηκαν στο Λίμπερτυβιλ κοντά στο Σικάγο.Προικισμένος με έμφυτο υποκριτικό ταλέντο, αλλά και ατίθασος ως μαθητής, ο Μπράντο πήγε στην Νέα Υόρκη για να σπουδάσει ηθοποιία στο New School και κατόπιν στο Actors’ Studio, που διηύθυναν ο Λη Στράσμπεργκ (Lee Strasberg) και η Στέλλα Άντλερ (Stella Adler).
Το 1944 ανέλαβε τον πρώτο του μεγάλο ρόλο στη δραματική θεατρική κωμωδία Θυμάμαι τη Μαμά, που παίχτηκε στο Μπρόντγουεϊ της Νέας Υόρκης. Η παράσταση απέτυχε οικονομικά, αλλά οι κριτικές για τον Μπράντο ήταν ιδιαιτέρως καλές. Το 1947, ανέλαβε τον ρόλο του Στάνλεϋ Κοβάλσκι στο θεατρικό δράμα του Τένεσι Ουίλιαμς Λεωφορείον ο Πόθος, σε σκηνοθεσία του Ελία Καζάν.
Το 1950 ο Μπράντο έκανε το ντεμπούτο του στη μεγάλη οθόνη αναλαμβάνοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία του Φρεντ Τσίνεμαν, Το Κορμί μου σου Ανήκει.Το 1951, ο Μπράντο υποδύθηκε τον Στάνλεϋ Κοβάλσκι στην κινηματογραφική μεταφορά του Λεωφορείον ο Πόθος, πάλι σε σκηνοθεσία Ελία Καζάν. Η δεκαετία του 1960 δεν πήγε, όμως, τόσο καλά για εκείνον. Πρωταγωνίστησε στο γουέστερν “Η Εκδίκηση είναι Δική Μου” (σ.σ. One – Eyed Jacks”) που παρά τον κολοσσιαίο προϋπολογισμό της ήταν μια οικονομική καταστροφή. Πρωταγωνίστησε επίσης και στην ταινία “Η Ανταρσία του Μπάουντι” (σ.σ. “Mutiny on the Bounty”). Μια, επίσης, αποτυχία που έφερε την εταιρεία παραγωγής Metro Goldwin Mayer στα πρόθυρα της χρεωκοπίας.
Στην αυγή της δεκαετίας του ’70 ο Μάρλον Μπράντο θεωρούνταν ως ηθοποιός με μεγάλες δυνατότητες που όμως έπαιζε σε αποτυχημένα φιλμ.Η σκοτεινή πλευρά μιας διασημότητας που δεν επέτρεψε στη φήμη ούτε μισή θετική επίδραση στη ζωή της. Ο Μπράντο είναι ο Μπράντο των πλατώ, από εκεί κι έπειτα ένα χάος που του αύξησε θεαματικά την περιουσία αλλά στοίχισε στους δικούς του, στον εαυτό του, ακόμα και στους σινεφίλ που τον έβλεπαν να χαραμίζεται ή να απουσιάζει.
Ερμηνείες του, όπως του μάτσο αρσενικού Στάνλεϊ Κοβάλσκι στο «Λεωφορείο ο Πόθος», του τίμιου λιμενεργάτη Τέρι Μαλόι στο «Λιμάνι της Αγωνίας» και του αρχιμαφιόζου Ντον Κορλεόνε στον «Νονό», παραμένουν αξεπέραστες και σημεία αναφοράς στην 7η Τέχνη.Το δραματικό ύφος τού ωραίου, ασυμβίβαστου και καταστρεπτικού ή αυτοκαταστροφικού νέου, που εισήγαγε ο Μπράντο, επηρέασε πολλούς μεταγενέστερους Αμερικανούς ηθοποιούς, όπως ο Τζέιμς Ντην, ο Πωλ Νιούμαν και ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο. Τέτοιος άνθρωπος ήταν και ο Μάρλον Μπράντο, που γεννήθηκε τέτοιες μέρες, 3 Απριλίου 1924. με πατέρα αλκοολικό και μητέρα «τη μεθυσμένη του χωριού», ο Μπράντο είχε μια σύνθετη σχέση μαζί τους και ειδικά με τον πατέρα του. Το 1935, οι γονείς του χώρισαν και ο μικρός Μπράντο μαζί με τα δύο του αδέλφια ακολούθησε τη μητέρα του στη Σάντα Άνα της Καλιφόρνια. Το 1937, οι γονείς του συμφιλιώθηκαν και εγκαταστάθηκαν στο Λίμπερτυβιλ κοντά στο Σικάγο.Προικισμένος με έμφυτο υποκριτικό ταλέντο, αλλά και ατίθασος ως μαθητής, ο Μπράντο πήγε στην Νέα Υόρκη για να σπουδάσει ηθοποιία στο New School και κατόπιν στο Actors’ Studio, που διηύθυναν ο Λη Στράσμπεργκ (Lee Strasberg) και η Στέλλα Άντλερ (Stella Adler).
Το 1944 ανέλαβε τον πρώτο του μεγάλο ρόλο στη δραματική θεατρική κωμωδία Θυμάμαι τη Μαμά, που παίχτηκε στο Μπρόντγουεϊ της Νέας Υόρκης. Η παράσταση απέτυχε οικονομικά, αλλά οι κριτικές για τον Μπράντο ήταν ιδιαιτέρως καλές. Το 1947, ανέλαβε τον ρόλο του Στάνλεϋ Κοβάλσκι στο θεατρικό δράμα του Τένεσι Ουίλιαμς Λεωφορείον ο Πόθος, σε σκηνοθεσία του Ελία Καζάν.
Το 1950 ο Μπράντο έκανε το ντεμπούτο του στη μεγάλη οθόνη αναλαμβάνοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία του Φρεντ Τσίνεμαν, Το Κορμί μου σου Ανήκει.Το 1951, ο Μπράντο υποδύθηκε τον Στάνλεϋ Κοβάλσκι στην κινηματογραφική μεταφορά του Λεωφορείον ο Πόθος, πάλι σε σκηνοθεσία Ελία Καζάν. Η δεκαετία του 1960 δεν πήγε, όμως, τόσο καλά για εκείνον. Πρωταγωνίστησε στο γουέστερν “Η Εκδίκηση είναι Δική Μου” (σ.σ. One – Eyed Jacks”) που παρά τον κολοσσιαίο προϋπολογισμό της ήταν μια οικονομική καταστροφή. Πρωταγωνίστησε επίσης και στην ταινία “Η Ανταρσία του Μπάουντι” (σ.σ. “Mutiny on the Bounty”). Μια, επίσης, αποτυχία που έφερε την εταιρεία παραγωγής Metro Goldwin Mayer στα πρόθυρα της χρεωκοπίας.
Στην αυγή της δεκαετίας του ’70 ο Μάρλον Μπράντο θεωρούνταν ως ηθοποιός με μεγάλες δυνατότητες που όμως έπαιζε σε αποτυχημένα φιλμ.Η σκοτεινή πλευρά μιας διασημότητας που δεν επέτρεψε στη φήμη ούτε μισή θετική επίδραση στη ζωή της. Ο Μπράντο είναι ο Μπράντο των πλατώ, από εκεί κι έπειτα ένα χάος που του αύξησε θεαματικά την περιουσία αλλά στοίχισε στους δικούς του, στον εαυτό του, ακόμα και στους σινεφίλ που τον έβλεπαν να χαραμίζεται ή να απουσιάζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου