Οι UFO σχηματίστηκαν στο Λονδίνο το 1968.Από τα πολλά συγκροτήματα του σκληρού ροκ της Βρετανίας λίγα κατάφεραν με τόση επιτυχία όσο οι U.F.O να ενσωματώσουν τις αλλαγές του ήχου στην πορεία των χρόνων. Αρχικά ακόλουθοι του ρεύματος, στη συνέχεια, με σημαντική εκ Γερμανίας βοήθεια, πρωτοπόροι και τελικά μέσα από έναν κυκεώνα αλλαγών αξιόμαχοι βετεράνοι, η παρέα των Mogg και Way αποτέλεσε σημείο αναφοράς για πολλές γενιές συγκροτημάτων.Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι οι UFO έπαιζαν μουσική ταυτόχρονα με συγκροτήματα όπως οι Led Zeppelin και οι Deep Purple, όπου αυτοί όριζαν το πρότυπο του Heavy Rock και του Metal για τα χρόνια που θα ακολουθούσαν. Στην πραγματικότητα, αν δεν ήταν για ένα live και δύο ημι-ψυχεδελικά boogie στούντιο άλμπουμ πριν κατασταλάξουν στο αληθινό τους ταλέντο, το Heavy Rock, θα ήταν πιθανό οι UFO να αναγνωρίζονται ως ένα από τα συγκροτήματα που καθόρισαν το συγκεκριμένο είδος, με τον ίδιο τρόπο που το έκαναν (και θεωρούνται μέχρι και σήμερα) οι Zeppelin και οι Deep Purple. Αναμφισβήτητα αξίζουν αυτή την αναγνώριση με τον ίδιο τρόπο. Παίζοντας ένα πιο ευθύ, και λιγότερο μεγαλοπρεπές ή επιτηδευμένο ύφος heavy rock, χωρίς ποτέ να είναι απλοϊκοί, θα ήταν δίκαιο να θεωρήσουμε ότι οι UFO επηρέασαν πολλά συγκροτήματα τις επόμενες δύο δεκαετίες όπως τα έτερα δύο μεγαθήρια.Το ντεμπούτο τους με τίτλο "UFO 1" κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1970, όντας ένα κράμα space και κλασικού rock. Ακολούθησε το "UFO 2: Flying" ένα χρόνο αργότερα γνωρίζοντας επιτυχία στην Ιαπωνία, αλλά αποτυγχάνοντας στην πατρίδα του συγκροτήματος.Στα τέλη του 1971, κυκλοφόρησαν μόνο στην Ιαπωνία το "UFO Live", ενώ μέσα στο 1972 εκδόθηκε και στον υπόλοιπο κόσμο. Εκείνη τη χρονιά, ο Μπόλτον αποχώρησε από τους UFO δίνοντας τη θέση του τον Ιανουάριο του 1972 στον Λάρι Γουόλις, ο οποίος αργότερα έγινε για ένα μικρό χρονικό διάστημα μέλος των Motörhead, στη συνέχεια στον Μπέρνι Μάρσντεν και τελικά στον Μίκαελ Σένκερ, τον Ιούνιο του 1973.Νέα εταιρία (Chrysalis), νέος ήχος, η πασίγνωστη Hipgnosis να επιμελείται τo εξώφυλλο του νέου τους δίσκου και ένα single να φιλοξενείται στα ράφια των δισκοπωλείων επανασυστήνοντας τους Βρετανούς. Το "Give Her The Gun/Sweet Little Thing" κυκλοφόρησε μόνο στη Γερμανία και έκανε αισθητή τη διαφορά με τις προηγούμενες δουλειές τους. Ήταν φανερό ότι ο Schenker έφερε νέο αέρα και, παρόλο που η πρώτη πλευρά υπήρχε από την εποχή του Marsden, η σφραγίδα του μπήκε φαρδιά πλατιά στα κιθαριστικά μέρη του τραγουδιού. Η βρώμικη, bluesy και jam-αριστή κιθάρα του Bolton έχει δώσει τη θέση της στην πιο μεταλλική, συγκροτημένη και riffάτη Flying V του Γερμανού.Ο δίσκος που επακολούθησε είχε τον τίτλο "Phenomenon"(1974).Το "Lights Out" τους εκτόξευσε σε όνομα πρώτου μεγέθους αλλά αποτέλεσε και την αφετηρία των προβλημάτων τους. Η κατάσταση στις τάξεις του συγκροτήματος ήταν εκρηκτική και η επικοινωνία ελλειμματική. Για το τελευταίο συχνά θα κατηγορηθεί η προβληματική γνώση Αγγλικών του Schenker καθώς και ο ιδιόρρυθμος, απόμακρος χαρακτήρας του. Από την άλλη η βουτιά στον κόσμο των rock ‘n’ roll απολαύσεων από όλους σίγουρα δε βοήθησε. «Αυτός ο δίσκος ήταν η αρχή της θολούρας» θα παραδεχτεί χρόνια αργότερα ο Mogg, «τα πάντα ήταν σε υπερβολικό βαθμό». Ο Schenker για την ίδια περίοδο θα δηλώσει: «Όταν κυκλοφόρησε αυτός ο δίσκος και σημείωσε την επιτυχία αυτή ξύπνησα σε μία άλλη πλευρά του τι είχα δημιουργήσει μέσα στο συγκρότημα». Συχνά ο Schenker μυστηριωδώς και άνευ προειδοποίησης εξαφανιζόταν κατά την προετοιμασία για την Αμερικάνικη περιοδεία και όταν επανεμφανιζόταν, η δουλειά συνέχιζε κανονικά. Μετά την αποχώρηση του Σένκερ, επανήλθε το συγκρότημα ο Πολ Τσάπμαν και κυκλοφόρησαν το "No Place to Run", τον Ιανουάριο του 1980.Ακολούθησε το "Mechanix" το 1982.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου