Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2019

Ο υπέροχος σερ Άλεκ Γκίνες
Ο «χαμαιλέοντας» του κινηματογράφου με τους μνημειώδεις ρόλους!Ο πασίγνωστος βρετανός ηθοποιός, αφού κυρίευσε το θεατρικό σανίδι της Αγγλίας στη δεκαετία του '30, έβαλε κατόπιν σκοπό να κατακτήσει υποκριτικά τον κόσμο ολόκληρο.
Κάτι που κατάφερε εύκολα, αφήνοντας το σημάδι του σε μια σειρά κλασικών ταινιών που θυμούνται όλοι: «Η Γέφυρα του Ποταμού Κβάι», «Ο Λόρενς της Αραβίας», «Δρ Ζιβάγκο», «Το Πέρασμα στην Ινδία», «Η Συμμορία των Πέντε», «Ο Πόλεμος των Άστρων», για να μνημονεύσουμε μερικές μόνο από τις κορυφαίες εμφανίσεις του.
Για την υποκριτική του δεινότητα θα λάμβανε μπόλικες υποψηφιότητες για Όσκαρ και πολλούς επαίνους, το πραγματικό βραβείο ωστόσο του το απένειμε το παγκόσμιο κοινό, που δεν ξέχασε και δεν θα ξεχάσει ποτέ τον κορυφαίο ηθοποιό, ο οποίος δάνεισε λίγη από την ερμηνευτική του διάνοια σε κορυφαίους κινηματογραφικούς ρόλους.
Αν υπήρχε ο θεσμός της βασιλείας στην υποκριτική, ο Άλεκ Γκίνες θα κατείχε τα σκήπτρα...Ο Γκίνες γεννήθηκε στις 2 Απριλίου 1914 στο Πάντινγκτον του Λονδίνου με το όνομα Άλεκ Γκίνες ντε Καφ.εργάστηκε για ένα διάστημα στο χώρο της διαφήμισης μέχρι το ντεμπούτο του στο Θέατρο Άλμπερι το 1936 σε ηλικία 22 ετών, ενσαρκώνοντας τον Όσρικ στην επιτυχημένη παραγωγή του Άμλετ από τον Τζον Γκίλγκουντ.Οι ιστορικές ταινίες και ταινίες εποχής που έχει γυρίσει ξεκινούν με τον «Φυλακισμένο» (The Prisoner, 1955) του Πήτερ Γκλένβιλ, όπου υποδύεται ένα Καρδινάλιο, πρώην ήρωα της αντιναζιστικής Αντίστασης σε μια ανώνυμη χώρα της Ανατολικής  Ευρώπης που ανακρίνεται βίαια για να ομολογήσει ψεύτικες κατηγορίες που σκοπό έχουν να τον κάνουν ουσιαστικά να αρνηθεί την Πίστη του. Επί μήνες οι ανακρίσεις αποτυχαίνουν μέχρι που ο ανακριτής (Τζακ Χώκινς) , πρώην φίλος του αλλά τώρα κομμουνιστής θα βάλει μπροστά τα βασανιστήρια. Η ταινία βασίζεται στα μαρτύρια του Ούγγρου Καρδινάλιου  Τζόσεφ Μιντζέντυ.

Το 1957 θα κερδίσει Όσκαρ Πρώτου Ανδρικού Ρόλου στην «Γέφυρα του Ποταμού Κβάϊ” (The Bridge over the River Kwai, 1957) του Ντέηβιντ Λυν. Σε αυτήν υποδύεται τον  Συνταγματάρχη Νίκολσον, αιχμάλωτος σε ένα Ιαπωνικό Στρατόπεδο αιχμαλώτων, ο οποίος για χάρη πειθαρχίας στους Άγγλους ανωτέρους του θα θεωρεί την απόδραση ως προδοσία και θα δεχθεί να επιβλέπει για λογαριασμό των Ιαπώνων το κτίσιμο μιας Γέφυρας που συνδέει την Μπαγκόγκ και την Ρανγκόγκ. Αγνοεί όμως ότι οι Σύμμαχοι θέλουν να την ανατινάξουν.

Επίσης υποδύθηκε τον Εθνάρχη Φαϊζέλ στον “Λώρενς της Αραβίας” (Lawrence of Arabia, 1962) του Ντέηβιντ Λύν για την εξέγερση των Αράβων εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με την βοήθεια του αξιωματικού, κατασκόπου και αρχαιολόγου Τ.Ε. Λώρενς.Θα υποδυθεί τον Μάρκο Αυρήλιο στην υπερπαραγωγή “Πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας” (Τhe Fall of the Roman Empire, 1964) του Άντονυ Μαν.
Το 1965 συμμετέχει σε μια ακόμη ταινία του Ντέηβιντ Λυν , τον βραβευμένο με 5  Όσκαρ “Δόκτωρ Ζιβάγκο” (Doctor Zhivago, 1965) του Ντέηβιντ Λυν . Σε αυτό υποδύεται τον αδελφό του ομώνυμου ήρωα που από ιδεαλιστής οπαδός της Ρωσικής Επανάστασης. Ένα ρόλο που από την μία προσφέρει μια οικογενειακή ζεστασιά στον ήρωα και από την άλλη την ακαμψία του Σοβιετικού αξιωματούχου που έχει γίνει.
Στην δεκαετία του 70 υποδύεται τον Βασιλέα Κάρολο που καταδικάζεται για προδοσία στην διάρκεια του Εγγλέζικου Εμφυλίου στον “Κρόμβελ” (Cromwell, 1970) του Κεν Χιούτζες, τον Πάπα Ιννοκέντιο Γ! στην βιογραφία του Φραγκίσκου της Ασίζης “Αδελφός Ήλιος, Αδελφή Σελήνη” (Brother Sun, Sister Moon, 1968) του Φράνκο Τζεφιρέλλι” και τον Αδόλφο Χίτλερ στις “Τελευταίες Δέκα Μέρες του Χίτλερ” (Hitler: The Last Ten days, 1972). Aυτόν τον τελευταίο τον θεωρούσε ως τον τον καλύτερο ρόλο της καριέρας του.  Και βέβαια δεν έλειψε από τα τηλεοπτικά πράγματα, παίρνοντας μέρος και πρωταγωνιστώντας σε μπόλικες σειρές, αν και η κορυφαία του τηλεοπτική εμφάνιση θα ήταν στον ρόλο του Τζορτζ Σμάιλι στα δραματοποιημένα μυθιστορήματα του Τζον Λε Καρέ της δεκαετίας του '80 «Tinker, Tailor, Soldier, Spy» και «Smiley's People». Ο ίδιος ο βρετανός συγγραφέας εντυπωσιάστηκε τόσο από την ενσάρκωση του Γκίνες ως Σμάιλι που βάσισε πάνω του πλέον τον μυθιστορηματικό του χαρακτήρα στα μεταγενέστερα έργα του!Ο Άλεκ Γκίνες έμελλε να έχει απήχηση και σε μια τελείως διαφορετική κινηματογραφική γενιά, απαθανατίζοντας με το πρόσωπό του τον εμβληματικό ρόλο του Όμπι-Ουάν Κανόμπι στη θρυλική πρώτη τριλογία του «Πολέμου των Άστρων» (1977-1983)! Ποιος μπορεί να τον ξεχάσει στον ρόλο του τζεντάι δασκάλου;
Ο Γκίνες πέθανε στις 5 Αυγούστου 2000 από καρκίνο του ήπατος, στο Μίντχερστ του Δυτικού Σάσσεξ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 Το 2022 έφυγε .Χρυσή  κινηματογραφική χρονιά δεν θα τη λέγαμε αλλά κάποια διαμαντάκια υπήρξαν. Ας τα δούμε αναλυτικά:  1) BLACK PHONE:  Μετ...