Taxi Driver, 1976… μία από τις καλύτερες και πιο δυνατές ταινίες του παγκόσμιου κινηματογράφου που 39 χρόνια μετά συνεχίζει να φιγουράρει στις λίστες ακόμη και των 10 καλύτερων φιλμ και μάλιστα πλάι σε αυτά σκηνοθετών όπως ο Tarkovsky, ο Ozu, ο Welles, ο Fellini ή ο De Sica.... Τρία χρόνια μετά τους « Κακόφημους δρόμους», ο Martin Scorsese επιστρέφει για να κάνει άλλη μια περιπλάνηση στους δρόμους της Νέας Υόρκης. Και καταφέρνει να δημιουργήσει μια ταινία σταθμό, μια ταινία που σημάδεψε μια δεκαετία, μια ταινία που τιμήθηκε με «Χρυσό φοίνικα» στις Κάννες αλλά και αγνοήθηκε επιδεικτικά από την αμερικανική Ακαδημία. Ο Robert De Niro για να μπει στο «πετσί» του ρόλου δούλεψε ένα χρόνο περίπου ως ταξιτζής και πήγαινε συχνά σε ψυχιατρικές κλινικές παρατηρώντας τους ασθενείς. Το αποτέλεσμα; Μια από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας του και αυτή που ουσιαστικά τον καθιέρωσε στις συνειδήσεις μας ως έναν από τους κορυφαίους Αμερικανούς ηθοποιούς. Ο σεναριογράφος της ταινίας Paul Schrader φημολογείται ότι έγραψε το σενάριο σε μια καταθλιπτική περίοδο της ζωής του, είχε προηγηθεί ένας χωρισμός και μια απόπειρα αυτοκτονίας! H Jodie Foster ήταν μόλις 12 ετών όταν έπαιξε την πόρνη στην ταινία υπό την εποπτεία της Πρόνοιας , χρειάστηκε να επισκεφθεί έναν ψυχολόγο πριν της επιτραπεί να παίξει το ρόλο. Αν και η ηθοποιός ήταν- παραδόξως- πολύ έμπειρη εξαιτίας της προηγούμενης και επί μακρόν συμμετοχής της σε δεκάδες τηλεοπτικά σόου και αρκετές ταινίες, το περιεχόμενο του Taxi Driver κρίθηκε πολύ σκληρό για ένα κορίτσι της ηλικίας της και σίγουρα ξέφευγε κατά πολύ από τις εμπειρίες που είχε στη ζωή της. Έτσι οι παραγωγοί την έφεραν σε επαφή με εργαζόμενο τον τομέα της Κοινωνικής Πρόνοιας της Καλιφόρνια για να κρίνει εάν είναι αρκετά ώριμη για να ερμηνεύσει την ηρωίδα.... H Cybill Shepherd, στην ταινία το «αντικείμενο» του πόθου του De Niro ήταν η…αντιπαθητική persona κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Η ηθοποιός είχε ήδη γίνει σταρ μετά τη συμμετοχή της στο The Last Picture Show ενώ εκείνη την περίοδο είχε γίνει το αντικείμενο κουτσομπολιού επειδή είχε κάνει σχέση με τον σκηνοθέτη Peter Bogdanovich, ο οποίος είχε χωρίσει- όπως λέγεται- για χάρη της από τη σύζυγό του. Η συμπεριφορά της στα γυρίσματα ήταν σνομπ αν και δέχθηκε να παίξει στο Taxi Driver έναντι πολύ λιγότερων χρημάτων απ’ ό,τι έπαινε συνήθως. ... Όλοι θυμούνται πως ο Τραβις Μπίκλ (Ντε Νίρο) μετατρέπεται σταδιακά σε έναν βίαιο τιμωρό. Πόσοι όμως γνωρίζουν την πραγματική ιστορία, αυτή του Άρθουρ Μπρέμερ, που βρίσκεται πίσω από την αφήγηση της ταινίας και η οποία ενέπνευσε του δημιουργούς της, με το ημερολόγιο που κρατά ο ήρωας του φιλμ να βασίζεται σε αποσπάσματα των αντίστοιχων κειμένων του Μπρέμερ και σε πρωτοσέλιδα δημοσιεύματα της εποχής;
Ο Άρθουρ Μπρέμερ γεννήθηκε στις 21 Αυγούστου του 1950 στην πόλη Μιλγουόκι του Γουισκόνσιν, το τέταρτο από τα πέντε παιδιά του Γουίλιαμ και της Σύλβιας Μπρέμερ και η αλήθεια είναι ότι η ενδοοικογενειακή βια που δεχόταν από τον πατέρα του και η παράξενη ιδιοσυγκρασία της μητέρας του δεν θα ήταν αρκετά στοιχεία για να τον κάνουν γνωστό σε όλον τον κόσμο.Ο Μπρέμερ, όπως και ο Ταξιτζής, ήταν ένας άνθρωπος με βαριά φορτισμένο ψυχικό κόσμο. Ο ντροπαλός χαρακτήρας του, οι ήρεμοι τρόποι τους και η κάπως αδιάφορη ζωή του έκρυβε καλά τόνους οργής και απογοήτευσης που κυρίευαν τον 22χρονο άντρα. Σύμφωνα με τον Μάρτιν Σκορσέζε, ο σκηνοθέτης Μπράιαν Ντε Πάλμα τον σύστησε στο σεναριογράφο της ταινίας Πολ Σρέιντερ. Στο βιβλίο Scorsese on Scorsese που βασίζεται σε συνέντευξη του σκηνοθέτη πάνω στο έργο του, από τους Ντέιβιντ Τόμσον και Ίαν Κρίστι, ο Σκορσέζε μιλάει για το γεγονός ότι μεγάλο μέλος της ταινίας προήλθε από την προσωπική του αντίληψη για την επιρροή του κινηματογράφου στον άνθρωπο.Η ταινία γυρίστηκε το καλοκαίρι του 1976 στη Νέα Υόρκη, κατά τη διάρκεια απεργίας των απορριμματοφόρων. Η ταινία προτάθηκε για 4 όσκαρ και δεν κέρδισε κανένα. Ο σκηνοθέτης θα περίμενε τριάντα περίπου χρόνια για να δει ένα έργο του να επιβραβεύεται (The Departed) από την αμερικανική ακαδημία κινηματογράφου.
Ο Άρθουρ Μπρέμερ γεννήθηκε στις 21 Αυγούστου του 1950 στην πόλη Μιλγουόκι του Γουισκόνσιν, το τέταρτο από τα πέντε παιδιά του Γουίλιαμ και της Σύλβιας Μπρέμερ και η αλήθεια είναι ότι η ενδοοικογενειακή βια που δεχόταν από τον πατέρα του και η παράξενη ιδιοσυγκρασία της μητέρας του δεν θα ήταν αρκετά στοιχεία για να τον κάνουν γνωστό σε όλον τον κόσμο.Ο Μπρέμερ, όπως και ο Ταξιτζής, ήταν ένας άνθρωπος με βαριά φορτισμένο ψυχικό κόσμο. Ο ντροπαλός χαρακτήρας του, οι ήρεμοι τρόποι τους και η κάπως αδιάφορη ζωή του έκρυβε καλά τόνους οργής και απογοήτευσης που κυρίευαν τον 22χρονο άντρα. Σύμφωνα με τον Μάρτιν Σκορσέζε, ο σκηνοθέτης Μπράιαν Ντε Πάλμα τον σύστησε στο σεναριογράφο της ταινίας Πολ Σρέιντερ. Στο βιβλίο Scorsese on Scorsese που βασίζεται σε συνέντευξη του σκηνοθέτη πάνω στο έργο του, από τους Ντέιβιντ Τόμσον και Ίαν Κρίστι, ο Σκορσέζε μιλάει για το γεγονός ότι μεγάλο μέλος της ταινίας προήλθε από την προσωπική του αντίληψη για την επιρροή του κινηματογράφου στον άνθρωπο.Η ταινία γυρίστηκε το καλοκαίρι του 1976 στη Νέα Υόρκη, κατά τη διάρκεια απεργίας των απορριμματοφόρων. Η ταινία προτάθηκε για 4 όσκαρ και δεν κέρδισε κανένα. Ο σκηνοθέτης θα περίμενε τριάντα περίπου χρόνια για να δει ένα έργο του να επιβραβεύεται (The Departed) από την αμερικανική ακαδημία κινηματογράφου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου