Aphrodites Child.
Όταν ο Βαγγέλης Παπαθανασίου ίδρυε τους θρυλικούς Forminx (μόλις στα 1962), η οικογένεια του 16χρονου τότε Αρτέμιου-«Ντέμη»- Ρούσσου ήταν δεν ήταν έναν χρόνο εγκατεστημένη στην Αθήνα, έχοντας φτάσει άρον-άρον από την Αλεξάνδρεια, όπως άλλωστε χιλιάδες «Αιγυπτιώτες», μετά τα γεγονότα της αραβοϊσραηλινής κρίσης του Σουέζ. Τα πρώτα βήματα του (κατά 3 χρόνια μικρότερου) Ντέμη ήταν πολύ πιο ταπεινά, ως –όχι ιδιαίτερα πετυχημένος- μπασίστας των επίσης δημοφιλέστατων ldols, από τους οποίους γρήγορα έφυγε για να πάει στους Minis, όπου και συναντήθηκε με τον ντράμερ Λουκά Σιδερά, ο οποίος επίσης προερχόταν από άλλο συγκρότημα, τους Stormies. Ο Σιδεράς, συμμαθητής και παιδικός φίλος του Παπαθανασίου, ήταν ο άνθρωπος-κλειδί για τη δημιουργία των Aphrodite’s Child, μια και ήταν εκείνος που έφερε σε επαφή τους Βαγγέλη και Ντέμη.
Ο Βαγγέλης προφανώς συνέλαβε την ιδέα να πάνε μόνιμα στο Λονδίνο, μιας και το περιβάλλον εκεί θα ήταν πιο δημιουργικό για το ακόμα άγνωστο συγκρότημα. Η απόφαση, εν τούτοις, δεν ήταν εύκολη. Ενώ ο Κουλούρης έμεινε στην Ελλάδα για να εκπληρώσει τη στρατιωτική του θητεία, οι υπόλοιποι ξεκίνησαν και, καθ' οδόν για το Λονδίνο έκαναν στάση στο Παρίσι, από τη μία επειδή δεν είχαν τις κατάλληλες άδειες εργασίας, απ' την άλλη λόγω των απεργιών που συνδέονταν με τις εκδηλώσεις του Μάη του 1968.Στο Παρίσι υπέγραψαν συμβόλαιο στην Mercury Records ως Aphrodite's Child και κυκλοφόρησαν το πρώτο σινγκλ με τίτλο Rain and Tears, βασισμένο στο κλασικό έργο του Πάχελμπελ Canon in D. Με αυτό το τραγούδι το συγκρότημα έγινε αυθημερόν γνωστότατο στη Γαλλία, παρ' ότι το τραγούδι ήταν στα αγγλικά και όχι στα γαλλικά, και σε πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης ανεβαίνοντας στα κατά τόπους τσαρτ. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, κυκλοφόρησαν το πρώτο άλμπουμ με τον τίτλο End of the World με ψυχεδελική μουσική ποπ του στυλ των Procol Harum και The Moody Blues.Άρχισαν περιοδείες στην Ευρώπη, και τον Ιανουάριο του 1969 ηχογράφησαν ένα τραγούδι στα ιταλικά για το φεστιβάλ του Σαν Ρέμο, χωρίς όμως να λάβουν τελικά συμμετοχή. Η επόμενη επιτυχία τους ήταν το I want to live, μια διασκευή του τραγουδιού Plaisir d'amour. Για το δεύτερο λεύκωμά τους, πήγαν τελικά στα διάσημα στούντιο Trident Studios στο Λονδίνο. Το πρώτο κομμάτι του νέου δίσκου, Let me love, let me live βγήκε τον Οκτώβριο, και το λεύκωμα It's five o'clock ακολούθησε τον Δεκέμβριο του 1969 με περισσότερα επιτυχημένα τραγούδια να ανεβαίνουν στα τσαρτ, μέχρι και των ροκ της κάντρυ.Ακολούθησε και δεύτερος δίσκος και περιοδεία, αυτή τη φορά χωρίς τον Βαγγέλη που προτίμησε να μείνει στο Παρίσι και να ηχογραφήσει τη μουσική για την ταινία Sex Power του Henry Chapier. Τη θέση του Βαγγέλη στη σκηνή πήρε ο Χάρις Χαλκίτης. Ακολούθησε και άλλος δίσκος το 1970, ενώ ο Βαγγέλης επεξεργάζονταν την πρώτη του εργασία για μουσική κινηματογραφικής ταινίας. Το συγκρότημα συνέχισε με την επιτυχία Spring, Summer, Winter and Fall και με τον δίσκο 666.Όταν το διάρκειας 78 λεπτών διπλό άλμπουμ 666 κυκλοφόρησε μετά κόπων και βασάνων το 1972 το συγκρότημα είχε ήδη διαλυθεί έχοντας ο καθένας προηχογραφήσει τα μέρη του, ενώ οι επιτετραμμένοι της Mercury τραβούσαν τα μαλλιά τους από τις αρχικές πωλήσεις.Ο κόσμος του εδώ ροκ έχει γενικά την τάση να ψιλοσνομπάρει τα Παιδιά της Αφροδίτης, κυρίως λόγω κάποιων εξτραβαγκάν στοιχείων της σόλο καριέρας που ακολούθησαν οι δύο από τους τρεις (ο Λουκάς Σιδεράς έκανε κι αυτός σόλο απόπειρες, όμως γενικά έμεινε στην αφάνεια).
Ο Βαγγέλης προφανώς συνέλαβε την ιδέα να πάνε μόνιμα στο Λονδίνο, μιας και το περιβάλλον εκεί θα ήταν πιο δημιουργικό για το ακόμα άγνωστο συγκρότημα. Η απόφαση, εν τούτοις, δεν ήταν εύκολη. Ενώ ο Κουλούρης έμεινε στην Ελλάδα για να εκπληρώσει τη στρατιωτική του θητεία, οι υπόλοιποι ξεκίνησαν και, καθ' οδόν για το Λονδίνο έκαναν στάση στο Παρίσι, από τη μία επειδή δεν είχαν τις κατάλληλες άδειες εργασίας, απ' την άλλη λόγω των απεργιών που συνδέονταν με τις εκδηλώσεις του Μάη του 1968.Στο Παρίσι υπέγραψαν συμβόλαιο στην Mercury Records ως Aphrodite's Child και κυκλοφόρησαν το πρώτο σινγκλ με τίτλο Rain and Tears, βασισμένο στο κλασικό έργο του Πάχελμπελ Canon in D. Με αυτό το τραγούδι το συγκρότημα έγινε αυθημερόν γνωστότατο στη Γαλλία, παρ' ότι το τραγούδι ήταν στα αγγλικά και όχι στα γαλλικά, και σε πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης ανεβαίνοντας στα κατά τόπους τσαρτ. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, κυκλοφόρησαν το πρώτο άλμπουμ με τον τίτλο End of the World με ψυχεδελική μουσική ποπ του στυλ των Procol Harum και The Moody Blues.Άρχισαν περιοδείες στην Ευρώπη, και τον Ιανουάριο του 1969 ηχογράφησαν ένα τραγούδι στα ιταλικά για το φεστιβάλ του Σαν Ρέμο, χωρίς όμως να λάβουν τελικά συμμετοχή. Η επόμενη επιτυχία τους ήταν το I want to live, μια διασκευή του τραγουδιού Plaisir d'amour. Για το δεύτερο λεύκωμά τους, πήγαν τελικά στα διάσημα στούντιο Trident Studios στο Λονδίνο. Το πρώτο κομμάτι του νέου δίσκου, Let me love, let me live βγήκε τον Οκτώβριο, και το λεύκωμα It's five o'clock ακολούθησε τον Δεκέμβριο του 1969 με περισσότερα επιτυχημένα τραγούδια να ανεβαίνουν στα τσαρτ, μέχρι και των ροκ της κάντρυ.Ακολούθησε και δεύτερος δίσκος και περιοδεία, αυτή τη φορά χωρίς τον Βαγγέλη που προτίμησε να μείνει στο Παρίσι και να ηχογραφήσει τη μουσική για την ταινία Sex Power του Henry Chapier. Τη θέση του Βαγγέλη στη σκηνή πήρε ο Χάρις Χαλκίτης. Ακολούθησε και άλλος δίσκος το 1970, ενώ ο Βαγγέλης επεξεργάζονταν την πρώτη του εργασία για μουσική κινηματογραφικής ταινίας. Το συγκρότημα συνέχισε με την επιτυχία Spring, Summer, Winter and Fall και με τον δίσκο 666.Όταν το διάρκειας 78 λεπτών διπλό άλμπουμ 666 κυκλοφόρησε μετά κόπων και βασάνων το 1972 το συγκρότημα είχε ήδη διαλυθεί έχοντας ο καθένας προηχογραφήσει τα μέρη του, ενώ οι επιτετραμμένοι της Mercury τραβούσαν τα μαλλιά τους από τις αρχικές πωλήσεις.Ο κόσμος του εδώ ροκ έχει γενικά την τάση να ψιλοσνομπάρει τα Παιδιά της Αφροδίτης, κυρίως λόγω κάποιων εξτραβαγκάν στοιχείων της σόλο καριέρας που ακολούθησαν οι δύο από τους τρεις (ο Λουκάς Σιδεράς έκανε κι αυτός σόλο απόπειρες, όμως γενικά έμεινε στην αφάνεια).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου