Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2018

Hawkwind.Θα μπορούσε κανείς να βάλει τελεία στο “οι Hawkwind είναι η μπάντα με την οποία έπαιζε ο Lemmy στα 70s” – όμως στην πραγματικότητα, οι Hawkwind είναι πολύ περισσότερα: ένα από τα πρώτα space rock συγκροτήματα, ένα εναλλασσόμενο σύνολο μουσικών που πειραματίστηκε με πολλά είδη, από το hard rock και το prog rock μέχρι το metal και την ψυχεδέλεια και ένα επιδραστικότατο proto-punk σχήμα.Συνεχείς αλλαγές μελών, ουσίες, παράνοια και ατελείωτα ταξίδια στο διάστημα από τον Captain Brock και τους παράξενους συνταξιδιώτες του. Η ιστορία των Hawkwind ξεκινά το 1969 από την ταραγμένη σκηνή του Ladbroke Grove του Λονδίνου. Αρχικός πυρήνας των Hawkwind ήταν δύο νεαροί, ο κιθαρίστας Dave Brock και ο μπασίστας John Harrison. Μουσικοί του δρόμου και οι δύο παίζαν σε ουρές θεάτρων και στον υπόγειο για να ζήσουν. Ο Brock είχε ήδη δουλέψει σοβαρά με κάποιες μπάντες. Η πρώτη του μπάντα έγινε το 1966 όπου μαζί με τους Luke Francis (φωνή, φυσαρμόνικα) και Mike Kein (πιάνο) δημιουργούν τους Doma Blues Band και ηχογραφούν τέσσερα τραγούδια ("Come Οn", "Dealing With The Deavil", "Roll 'em Pete", "Bring It On Home") για την Media Records. Αμέσως μετά τη διάλυση τους, δημιουργεί τους Famous Cure οι οποίοι φεύγουν για την Ολλανδια όπου και περιοδεύουν. « Τέλη του '71 την κενή θέση του μπασίστα καλύπτει ο Ian Kilmister, γνωστότερος και ως Lemmy. Το προσωνύμιο Lemmy το πήρε από την έκφραση "Le' me a quid till Friday" αφού ο μόνιμα άφραγκος Lemmy ζητούσε συνεχώς δανεικά. Η φράση αυτή έγινε και σλόγκαν για το συγκρότημα βγάζοντάς το και σε μπλουζάκια το οποία φόραγαν οι roadie του συγκροτήματος…». Τυχαία έπιασε το μπάσο και επειδή δεν είχε δικό του, το συγκρότημα του έδωσε ένα… Ο Brock τον χαρακτήρισε ως "κλασσική φιγούρα του Rock n' Roll" και "σαν τον μπασίστα που έπαιζε μπάσο σαν κιθάρα”.Το συγκρότημα θα πάρει το όνομα Hawkwind Zoo αρχικά, ύστερα από πρόταση του Turner, αλλά τελικά καταλήγει στο όνομα Hawkwind. Σύμφωνα με δηλώσεις του Brock στο Melody Maker το 1972 υπάρχουν δύο εκδοχές για τη προέλευση του ονόματος. Η πρώτη έχει σαν βάση της την παγανιστική μυθολογία και έχει να κάνει με το ότι το γεράκι είναι σύμβολο δύναμης, ένα δυνατο πνεύμα που ταξιδεύει πάνω στον άνεμο. Η δεύτερη εκδοχή είναι πιο χιουμοριστική και έχει να κάνει με τον ίδιο τον Nik Turner ο οποίος συνέχεια μάζευε φλέματα για να φτύσει (hawking) και επίσης άφηνε συνεχώς αέρια (wind). Ο κοσμαγάπητος Lemmy, που θα έμενε στην ιστορία ως τίποτα λιγότερο από ένας θεός του ροκ, έμελλε να απολυθεί από τους συνεργάτες του μόλις τρία χρόνια αργότερα, λόγω μιας παρεξήγησης: στις αρχές του 1975, οι φύλακες στα σύνορα Καναδά-ΗΠΑ πέρασαν τις αμφεταμίνες που είχε μαζί του για κοκαΐνη, και έτσι εκείνος αναγκάστηκε να περάσει κάποιες μέρες στη φυλακή, πράγμα που είχε ως συνέπεια την ακύρωση μερικών live. O Lemmy, απρόσμενα συναισθηματικός, ονόμασε την επόμενη μπάντα του Motörhead, που ήταν το όνομα του τελευταίου κομματιού που είχε γράψει για τους Hawkwind.«Το παρεξηγημένο από πολλούς " Hassan-i Sabbah ", που περιλαμβάνεται στον κλασσικό πλέον δίσκο «Quark, Strangeness & Charm» των Hawkwind, είναι στην πραγματικότητα ένα καθαρά πολιτικό τραγούδι με αναφορές στο Μαύρο Σεπτέμβρη και στους θανάτους για τα πετρέλαια της Μ. Ανατολής…»Το 1971 μπαίνει στο σχήμα και η Stacia, η εξωτική χορεύτρια και για πολλά χρόνια κεντρική περσόνα των συναυλιών των Hawkwind. H Stacia δούλευε σε βενζινάδικο. Όταν οι Hawkwind καθ’ οδόν προς μια συναυλία σταμάτησαν με το βανάκι τους για να βάλουν βενζίνη ο Turner κάλεσε την Stacia στο show. Το ίδιο βράδυ στο show η Stacia ρώτησε τον Brock αν θα μπορούσε να χορεύει στη σκηνή ενώ αυτοί παίζουν μουσική. Αφού πήρε την άδεια άρχισε να χορεύει πάνω στη σκηνή πετώντας τα ρούχα της. Μετά από εκείνη τη βραδιά και για τα επόμενα πέντε χρόνια η Stacia αποτέλουσε την κεντρική χορεύτρια στα show των Hawkwind που με τα χρόνια εμπλουτίστηκαν και με άλλους καλλιτέχνες όπως μίμους, ακροβάτες και χορευτές. Στη δεκαετία που διανύουμε, οι Hawkwind έχουν ήδη κυκλοφορήσει αρκετό οπτικό και ακουστικό υλικό, νέους δίσκους, και ένα LP ως Hawkwind Light Orchestra.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 Το 2022 έφυγε .Χρυσή  κινηματογραφική χρονιά δεν θα τη λέγαμε αλλά κάποια διαμαντάκια υπήρξαν. Ας τα δούμε αναλυτικά:  1) BLACK PHONE:  Μετ...