Ο Κώστας Καραγιάννης γεννήθηκε στην Αθήνα και το 1951 μετακόμισε στη Λυών της Γαλλίας, όπου σπούδασε υφαντουργός, για να αναλάβει την οικογενειακή του επιχείρηση. Μετά το στρατό εργάστηκε για ένα διάστημα στην Πειραϊκή-Πατραϊκή. Παράλληλα, ασχολήθηκε με τη μετάφραση αστυνομικών μυθιστορημάτων. Το 1957 έφυγε για το Παρίσι, όπου σπούδασε σκηνοθεσία, ενώ παράλληλα διατηρούσε τη θέση του καλλιτεχνικού ανταποκριτή για την εφημερίδα «Αθηναϊκή». Η αγάπη του για τον κινηματόγραφο τον οδήγησε να πιάσει δουλειά ως βοηθός γενικών καθηκόντων σε τέσσερις ταινίες του Γάλλου σκηνοθέτη Κλοντ Μπερνάρ Ομπέρ. Το 1959 επέστρεψε μόνιμα στην Ελλάδα. Έχοντας πια εμπειρία στον κινηματογράφο, αποφάσισε να ξεκινήσει την παραγωγή της πρώτης του ταινίας «Το νησί της αγάπης».
Ο Αντώνης Καρατζόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα και από πολύ μικρός ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο. Στον πατέρα του άνηκε ο κινηματόγραφος Μπομπονιέρα στην Κηφισιά και εξαιτίας της δουλειάς του γνώριζε καλά τον Ούγγρο κινηματογραφιστή Ζοζέφ Χεπ, ο οποίος ζούσε στην Ελλάδα και εργαζόταν τα πρώτα χρόνια στον Φίνο. Όταν ο Χεπ αποφάσισε κάποια στιγμή να φτιάξει το δικό του εργαστήριο, προσέλαβε ως υπάλληλό του τον Αντώνη Καρατζόπουλο. Μέσα σε αυτό το εργαστήριο έλαβε τις πρώτες του γνώσεις γύρω από τον κινηματογράφο. Μέσα σε λίγα χρόνια αγόρασε τη δική του κάμερα -που ήταν απαραίτητο εργαλείο τότε για τη δουλειά του οπερατέρ- και ξεκίνησε να εργάζεται ως οπερατέρ και διευθυντής φωτογραφίας. Το 1957 πήρε τη μεγάλη απόφαση μαζί με τον αδερφό του και τον πατέρα του να ιδρύσουν την εταιρεία Ι. Καρατζόπουλος και να ξεκινήσουν την παραγωγή ελληνικών ταινιών με την ταινία «Μαρία Πενταγιώτισσα». Ακολούθησαν αρκετές ταινίες όπως «Ο Μιμικός και η Μαίρη» (1958), «Ο Θύμιος τα έκανε θάλασσα» (1959) και «Ποια είναι η Μαργαρίτα».
Με τον Κώστα Καραγιάννη συναντήθηκαν στο Hollywood, ένα κτίριο στην Ακαδημίας, στο οποίο στεγάζονταν τα γραφεία της Δαμασκηνός Μιχαηλίδης και πολλά άλλα γραφεία μικρότερων εταιρειών παραγωγής. Ο Κώστας Καραγιάννης είχε ιδρύσει σε ένα γραφείο στον τρίτο όροφο τη δική του εταιρεία παραγωγής, την Κίκος Film, και είχε ήδη προχωρήσει στην παραγωγή επτά ταινιών, με πρώτη του εμπορική επιτυχία το 1963 την ταινία «Κόκκινα φώτα». Στον ίδιο όροφο είχε τα γραφεία του και ο Αντώνης Καρατζόπουλος. Μόλις συναντήθηκαν, οι δύο άντρες θυμήθηκαν ότι είχαν υπηρετήσει μαζί στο στρατό. Έχοντας και οι δυο τους ως μεμονωμένες εταιρείες παραγωγής κάποιες εμπορικές επιτυχίες, αποφάσισαν να συνεργαστούν και να μπουν πιο επιθετικά στην αγορά του κινηματογράφου.
Τη δεκαετία του '60 ο μόνος που έκανε εμπορικές ταινίες ήταν ο Φίνος. Πολλοί μεμονωμένοι παραγωγοί είχαν προσπαθήσει κατά καιρούς να μπουν στα χωράφια του, αλλά μετά από δύο-τρία χρόνια έκλειναν τις εταιρείες τους γιατί δεν είχαν καλό οικονομοτεχνικό επιτελείο. Παρ' όλα αυτά, υπήρχαν πολλοί κινηματογράφοι και κυρίως αυτοί που δεν έπαιζαν τις ταινίες του Φίνου, που επιθυμούσαν να συνεργαστούν με μία εταιρεία παραγωγής που θα τους τροφοδοτούσε κάθε χρόνο με έναν σοβαρό αριθμό κινηματογραφικών ταινιών. Ο Κώστας Καραγιάννης μαζί με τον Αντώνη Καρατζόπουλου αποφάσισαν να ξεκινήσουν αυτή την εταιρεία με στόχο να παράγουν 10 ταινίες τον χρόνο.
Η πρώτη ταινία που παρουσίασαν σε συνεργασία με το γραφείο εκμετάλλευσης Κουρουνιώτης και τον Δήμο Σακελλαρίου ήταν «ο Παράς και ο φουκαράς», που εισπρακτικά σημείωσε σημαντική επιτυχία. Αμέσως μετά αποφάσισαν να ιδρύσουν την Καραγιάννης Καρατζόπουλος και από το 1966 ξεκίνησαν τις παραγωγές. Την πρώτη χρονιά γύρισαν εννέα ταινίες και αγόρασαν ποσοστό από την ταινία του Ασημακόπουλου «Οι ένοχοι», προκειμένου να παρουσιάσουν στους κινηματογράφους τις 10 ταινίες που είχαν υποσχεθεί. Το κεφάλαιο της εταιρείας ήταν μόλις 1.600.000 δραχμές• πήραν πολλές προκαταβολές από τους κινηματογράφους και υπέγραψαν εκατομμύρια γραμμάτια, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος τους.
Όλες οι ταινίες που προβλήθηκαν τον πρώτο χρόνο ίδρυσης της εταιρείας έκαναν αρκετά εισιτήρια για να καλύψουν τον προϋπολογισμό τους. Έχοντας ως στόχο να βελτιώσουν την εμπορικότητα των ταινιών που παρήγαγαν και να κατορθώσουν να αποσπάσουν κάποιους σπουδαίους Έλληνες ηθοποιούς από τον Φίνο, που μέχρι τότε είχε μόνιμη συνεργασία μαζί τους, όπως η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η Ρένα Βλαχοπούλου και ο Κώστας Βουτσάς, αύξησαν πολύ τις αμοιβές τους.
Την επόμενη χρονιά από την ίδρυση της εταιρείας γύρισαν την ταινία «Το πιο λαμπρό αστέρι» (1967), με το ζευγάρι Βουγιουκλάκη-Παπαμιχαήλ και κατάφεραν να κατακτήσουν την κορυφή στον πίνακα των εμπορικότερων ταινιών της χρονιάς. Σύντομα, η Καραγιάννης Καρατζόπουλος κατόρθωσε να παράγει 20 ταινίες το χρόνο. Μετά το 1973, η παραγωγή της εταιρείας μειώθηκε κατακόρυφα, εξαιτίας της εισόδου της τηλεόρασης. Συνολικά, η εταιρεία έχει παράγει μαζί με τις συμπαραγωγές 110 ταινίες.
Ο Αντώνης Καρατζόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα και από πολύ μικρός ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο. Στον πατέρα του άνηκε ο κινηματόγραφος Μπομπονιέρα στην Κηφισιά και εξαιτίας της δουλειάς του γνώριζε καλά τον Ούγγρο κινηματογραφιστή Ζοζέφ Χεπ, ο οποίος ζούσε στην Ελλάδα και εργαζόταν τα πρώτα χρόνια στον Φίνο. Όταν ο Χεπ αποφάσισε κάποια στιγμή να φτιάξει το δικό του εργαστήριο, προσέλαβε ως υπάλληλό του τον Αντώνη Καρατζόπουλο. Μέσα σε αυτό το εργαστήριο έλαβε τις πρώτες του γνώσεις γύρω από τον κινηματογράφο. Μέσα σε λίγα χρόνια αγόρασε τη δική του κάμερα -που ήταν απαραίτητο εργαλείο τότε για τη δουλειά του οπερατέρ- και ξεκίνησε να εργάζεται ως οπερατέρ και διευθυντής φωτογραφίας. Το 1957 πήρε τη μεγάλη απόφαση μαζί με τον αδερφό του και τον πατέρα του να ιδρύσουν την εταιρεία Ι. Καρατζόπουλος και να ξεκινήσουν την παραγωγή ελληνικών ταινιών με την ταινία «Μαρία Πενταγιώτισσα». Ακολούθησαν αρκετές ταινίες όπως «Ο Μιμικός και η Μαίρη» (1958), «Ο Θύμιος τα έκανε θάλασσα» (1959) και «Ποια είναι η Μαργαρίτα».
Με τον Κώστα Καραγιάννη συναντήθηκαν στο Hollywood, ένα κτίριο στην Ακαδημίας, στο οποίο στεγάζονταν τα γραφεία της Δαμασκηνός Μιχαηλίδης και πολλά άλλα γραφεία μικρότερων εταιρειών παραγωγής. Ο Κώστας Καραγιάννης είχε ιδρύσει σε ένα γραφείο στον τρίτο όροφο τη δική του εταιρεία παραγωγής, την Κίκος Film, και είχε ήδη προχωρήσει στην παραγωγή επτά ταινιών, με πρώτη του εμπορική επιτυχία το 1963 την ταινία «Κόκκινα φώτα». Στον ίδιο όροφο είχε τα γραφεία του και ο Αντώνης Καρατζόπουλος. Μόλις συναντήθηκαν, οι δύο άντρες θυμήθηκαν ότι είχαν υπηρετήσει μαζί στο στρατό. Έχοντας και οι δυο τους ως μεμονωμένες εταιρείες παραγωγής κάποιες εμπορικές επιτυχίες, αποφάσισαν να συνεργαστούν και να μπουν πιο επιθετικά στην αγορά του κινηματογράφου.
Τη δεκαετία του '60 ο μόνος που έκανε εμπορικές ταινίες ήταν ο Φίνος. Πολλοί μεμονωμένοι παραγωγοί είχαν προσπαθήσει κατά καιρούς να μπουν στα χωράφια του, αλλά μετά από δύο-τρία χρόνια έκλειναν τις εταιρείες τους γιατί δεν είχαν καλό οικονομοτεχνικό επιτελείο. Παρ' όλα αυτά, υπήρχαν πολλοί κινηματογράφοι και κυρίως αυτοί που δεν έπαιζαν τις ταινίες του Φίνου, που επιθυμούσαν να συνεργαστούν με μία εταιρεία παραγωγής που θα τους τροφοδοτούσε κάθε χρόνο με έναν σοβαρό αριθμό κινηματογραφικών ταινιών. Ο Κώστας Καραγιάννης μαζί με τον Αντώνη Καρατζόπουλου αποφάσισαν να ξεκινήσουν αυτή την εταιρεία με στόχο να παράγουν 10 ταινίες τον χρόνο.
Η πρώτη ταινία που παρουσίασαν σε συνεργασία με το γραφείο εκμετάλλευσης Κουρουνιώτης και τον Δήμο Σακελλαρίου ήταν «ο Παράς και ο φουκαράς», που εισπρακτικά σημείωσε σημαντική επιτυχία. Αμέσως μετά αποφάσισαν να ιδρύσουν την Καραγιάννης Καρατζόπουλος και από το 1966 ξεκίνησαν τις παραγωγές. Την πρώτη χρονιά γύρισαν εννέα ταινίες και αγόρασαν ποσοστό από την ταινία του Ασημακόπουλου «Οι ένοχοι», προκειμένου να παρουσιάσουν στους κινηματογράφους τις 10 ταινίες που είχαν υποσχεθεί. Το κεφάλαιο της εταιρείας ήταν μόλις 1.600.000 δραχμές• πήραν πολλές προκαταβολές από τους κινηματογράφους και υπέγραψαν εκατομμύρια γραμμάτια, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος τους.
Όλες οι ταινίες που προβλήθηκαν τον πρώτο χρόνο ίδρυσης της εταιρείας έκαναν αρκετά εισιτήρια για να καλύψουν τον προϋπολογισμό τους. Έχοντας ως στόχο να βελτιώσουν την εμπορικότητα των ταινιών που παρήγαγαν και να κατορθώσουν να αποσπάσουν κάποιους σπουδαίους Έλληνες ηθοποιούς από τον Φίνο, που μέχρι τότε είχε μόνιμη συνεργασία μαζί τους, όπως η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η Ρένα Βλαχοπούλου και ο Κώστας Βουτσάς, αύξησαν πολύ τις αμοιβές τους.
Την επόμενη χρονιά από την ίδρυση της εταιρείας γύρισαν την ταινία «Το πιο λαμπρό αστέρι» (1967), με το ζευγάρι Βουγιουκλάκη-Παπαμιχαήλ και κατάφεραν να κατακτήσουν την κορυφή στον πίνακα των εμπορικότερων ταινιών της χρονιάς. Σύντομα, η Καραγιάννης Καρατζόπουλος κατόρθωσε να παράγει 20 ταινίες το χρόνο. Μετά το 1973, η παραγωγή της εταιρείας μειώθηκε κατακόρυφα, εξαιτίας της εισόδου της τηλεόρασης. Συνολικά, η εταιρεία έχει παράγει μαζί με τις συμπαραγωγές 110 ταινίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου