Περισσότερο κι από ότι στον «Ταξιτζή», ο Μάρτιν Σκορσέζε καταγράφει σε αυτή τη δήθεν κωμωδία, τη μοναξιά και το αδύνατο της εκπλήρωσης των ονείρων.Ο Μάρτιν Σκορσέζε μιλά εδώ για έναν μοντέρνο κόσμο ειδωλολατρίας, στον οποίο η μανία για διασημότητα και η ψευδαισθησιακή δύναμη της τηλεόρασης έχουν αναχθεί σε νέα θρησκεία, αλλά και για σύσωμη τη βιομηχανία ψυχαγωγίας, που προσπαθεί να κρύψει τις αμέτρητες φενάκες της πίσω από εκτυφλωτικούς προβολείς.Πρόκειται ουσιαστικά για τον πρώτο κωμικό ρόλο του Ρόμπερτ Ντε Νίρο, και θεωρώ πως ήταν επιτυχημένη η επιλογή του Σκορτσέσε να κάνει μια μικρή παύση των δραματικών συνευρέσεων με τον μεγάλο ηθοποιό, προτού συνεχίσει με τα Καλά Παιδιά, το Ακρωτήρι του Φόβου, και φυσικά το Καζίνο.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Το 2022 έφυγε .Χρυσή κινηματογραφική χρονιά δεν θα τη λέγαμε αλλά κάποια διαμαντάκια υπήρξαν. Ας τα δούμε αναλυτικά: 1) BLACK PHONE: Μετ...
-
Η μυθολογία είναι η κληρονομιά περασμένων αιώνων. Και η πρωτότυπη ταινία, Clash of the Titans, είναι ένα κλασικό παράδειγμα αυτού του τύπου...
-
Resident Evil: Ένα από τα εμβληματικότερα Horror games όλων των εποχών. Πάνω από τριάντα παιχνίδια έχουν κυκλοφορήσει σε διάφορες πλατφόρμε...
-
O Michael Douglas, ένας από τους ελάχιστους απόγονους διασημοτήτων του Hollywood (Kirk Douglas) που αναρριχήθηκε με τις δικές του δυνάμεις ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου