Music & Movie History

Ο βασικος πυρηνας των Atomic Rooster, ηταν ενας ταλαντουχος αλλα πολυ ταλαιπωρημενος και δυσκολος ανθρωπος, ονοματι Vincent Crane (Vincent Rodney Cheesman).

           

             Aποφασιζει να φτιαξει την δικη του μπαντα – εχει ηδη τον Palmer απο το πρώην συγκροτημά του,τους  Crazy World of Arthur Brown  διαθεσιμο σαν ντραμμερ και  καταληγει στον μπασιστα Nick Graham, αφου εχει απορριψει , αναμεσα σε πολλους, τον Steve Howe (μετεπειτα κιθαριστα των Yes).

           

            Το σχημα βαφτιζεται Atomic Rooster, και ο πρωτος δισκος, Atomic Ro-o-ster, ηχογραφειται σε συντομο χρονικο διαστημα.

Το θεμα των στιχων περιγραφει την παλη των συναισθηματων του Crane, οπως επηρρεαζονται απο την ασθενεια.

Αυτο δεν σημαινει βεβαια οτι δεν προκειται για εναν αξιοσημειωτο μουσικα δισκο.

            Ο δευτερος δισκος, υπο τον τιτλο Death Walks Behind You, τους κανει περισσοτερο γνωστους – το τραγουδι Tommorow Night τους φερνει κοντα στο Top 10.

Η θεματολογια του δισκου δειχνει να ειναι ολο και περισσοτερο επηρρεασμενη απο την ασθενεια, ομως αυτο δεν αποτελει τροχοπεδη εναντι της δημιουργικοτητας.

Στο μεταξυ, ο Palmer εχει ηδη εγκαταλειψει το σχημα για να δημιουργησει τους Emerson, Lake and Palmer, καθως και ο Graham, για αναλογους λογους.

Στην θεση τους ερχονται οι John DuCann και Paul Hammond στην κιθαρα και στα τυμπανα αντιστοιχα, οι οποιοι συμμετεχουν και στην ηχογραφηση του δισκου.

            Στην συνεχεια, τα πραγματα θα δυσκολευουν ολο και περισσοτερο, οσον αφορα την σχεση των εκαστοτε μελων με τον Crane.

Διωχνει απο το γκρουπ τον Ducann επειδη το single προπομπος του τριτου δισκου, το The Devil’s Answer, που εγραψε για λογαριασμο της μπαντας, γινεται μεγαλυτερη επιτυχια απο το Tomorrow Night, που ηταν δικη του συνθεση. Με αφορμη το γεγονος αυτο, αποχωρει και ο Hammond, και ετσι μενει μονος του. Στο μεταξυ, οι ηχογραφησεις του τριτου τους δισκου, In Hearing OF Atomic Rooster, δεν εχουν ολοκληρωθει, και ηδη στην συνθεση του γκρουπ, που αλλαζει ξανα, βρισκονται οι Pete French, Steve Bolton και Rick Parnell, ως τραγουστης, κιθαριστας και ντραμμερ αντιστοιχα. Οι ηχογραφησεις εχουν τελειωσει πια, και ο δισκος θα κυκλοφορησει.

Το σχημα αυτο θα εχει ως χρονο ζωης μια περιοδεια στην Ευρωπη και την Αμερικη.

Ολα αυτα μονο μεχρι το τελος του 1971…

Περιττο να πουμε οτι ενα απο τα σχηματα που ανοιγαν τις ζωντανες εμφανισεις των Rooster εκεινη την εποχη ηταν οι Deep Purple, καθως και οτι συμμετειχαν σε συναυλιες μαζι με τους The Who, The Faces (η μετεξελιξη των Small Faces).

Το κοινο τους ηταν της ταξης των 65.000 σε ορισμενες περιπτωσεις.

            Στις αρχες του 1972 πια, ερχεται στις ταξεις του γκρουπ ο Chris Farlowe, απο τους Colosseum, για να αναλαβει στην θεση του τραγουδιστη. Ειναι και το σχημα που θα υποστηριξει τον τριτο δισκο με ζωντανες εμφανισεις.

Την ιδια περιοδο, η ασθενεια του Crane, ολο και δυσκολευει την προσωπικη του ζωη αλλα και την συμβιωση στο γκρουπ.

Ηχογραφουν ενα δισκο μεσα στο 1972, τον Made In England, καθως και το single Stand By Me, και ξεκινουν να περιοδευουν για να το υποστηριξουν, παρ’ ολο που εχουν αλλαξει μουσικη κατευθυνση και οι πωλησεις μενουν χαμηλες.

Με το τελος της περιοδειας, την θεση του κιθαριστα αναπληρωνει ο John Goodsall (φαινεται ως Johnny Mandala στους δισκους). Κυκλοφορει το Nice N’ Greasy, και το υφος της μπαντας εχει πια καθαρα funk υφος.

Μετα απο δυο χρονια χωρις καμμια παρουσια στα charts, και μερικα ανωφελα singles, η μπαντα, ως εχει πλεον, διαλυεται οριστικα το 1975.

            Στο διαστημα που μεσολαβει, ο Crane δεν μενει ανενεργος σε γενικες γραμμες.

Στις αρχες της δεκαετιας του ‘80 συμφωνουν με τον DuCann να ενεργοποιησουν ξανα το γκρουπ. Κυκλοφορει ετσι το Atomic Rooster το 1980, και το γκρουπ περιοδευει ξανα, χωρις να αλλαζει το κλιμα. Οι αλλαγες μελων δεν λειπουν κατα την διαρκεια της περιοδειας, ουτε και στην συνεχεια.

Αναμεσα στους μουσικους που παρελαυνουν εκεινο το διαστημα, βρισκονται ο Ginger Baker και ο David Gilmour…

Kαπως ετσι ηχογραφειται το 1983 και το Headline News.

Με την κυκλοφορια του δισκου, ο Crane διαλυει την μπαντα για αλλη μια φορα, την τελευταια οπως θα αποδειχθει.

Κι αυτο γιατι μια ακομα προσπαθεια, το 1989, για επανενωση και περιοδεια, βρισκει τον Crane στην χειροτερη κατασταση απο ποτε. Την ημερα του Αγιου Βαλεντινου της ιδιας χρονιας αυτοκτονει, καταναλωνοντας περισσοτερα απο 400 υπνωτικα χαπακια, σε μια υστατη προσπαθεια να κατευνασει τα δαιμονια που τον κατατρεχουν.

Λιγο καιρο αργοτερα φευγουν απο αυτο τον ματαιο κοσμο και τα υπολοιπα μελη της πρωτης σταθερης συνθεσης που ειχαν ηχογραφησει μαζι το Death Walks Behind You.

Τα υπολοιπα εν ζωη περιστασιακα μελη, ισως να παιζουν ακομα με το ιδιο ονομα, καθως ειχαν παρει την αδεια του ονοματος απο την χηρα του Crane.